Μπορεί ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου να προειδοποιεί ότι τα αντίποινα στη Χαμάς για τη τρομοκρατική της επιχείρηση και εισβολή στο Ισραήλ θα αλλάξουν τη Μέση Ανατολή, όμως οι όμηροι που κρατά η Χαμάς – Ισραηλινοί στρατιώτες, ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά ο ακριβής αριθμός των οποίων παραμένει άγνωστος- περιπλέκει τον τρόπο με τον οποίο το Ισραήλ θα επιχειρήσει να εκπληρώσει την υπόσχεσή του.
Ο πόνος στο Ιραήλ είναι αφόρητος: «Δεν θα γυρίσει πίσω», φώναζε κλαίγοντας με λυγμούς μια νεαρή Ισραηλινή, αναφερόμενη στην αδελφή της που σκοτώθηκε στην επίθεση.
Οι γονείς της κρατούνται όμηροι.
Το βίντεο ανήρτησε στο twitter X ο ανώτερος αξιωματούχος του Υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ, πρέσβης David Saranga.
Το 2011, το Ισραήλ αντάλλαξε εκατοντάδες Παλαιστίνιους αιχμαλώτους για να πετύχει την απελευθέρωση ενός και μόνο Ισραηλινού στρατιώτη, που ήταν αιχμάλωτος επί για πέντε χρόνια.
Μια τέτοια ανταλλαγή -η οποία ακόμη και τότε είχε επικριθεί από τους Ισραηλινούς ως πολύ μονόπλευρη- μοιάζει αδύνατη σήμερα που που οι αιχμάλωτοι είναι ίσως εκατοντάδες.
Και το τι θα συμβεί στη συνέχεια είναι πολύ δύσκολο να προσδιοριστεί.«Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι η Χαμάς πήρε ομήρους ως ασφαλιστήριο συμβόλαιο έναντι των ισραηλινών αντιποίνων, αφενός έναντι μιας μαζικής χερσαίας επίθεσης και αφετέρου ως αντίβαρο για ανταλλαγή με Παλαιστίνιους κρατούμενους», εκτιμά ο Άαρον Ντέιβιντ Μίλερ, ανώτερος συνεργάτης του Carnegie Endowment for International Peace.
«Θα περιορίσει αυτό τον τρόπο αντίδρασης του Ισραήλ; Εάν οι αριθμοί είναι μεγάλοι, πώς θα μπορούσε να μην συμβεί αυτό;» διερωτάται.
Το Ισραηλινό ΥΠΕΞ υπόσχεται να απελευθερώσει τους ομήρους, να πλήξει σοβαρά την «τρομοκρατική υποδομή» της Χαμάς και να διασφαλίσει ότι καμία τρομοκρατική ομάδα στη Γάζα δεν θα μπορέσει να βλάψει ξανά Ισραηλινούς πολίτες.
Πλην όμως, εύκολες επιλογές δεν υπάρχουν. Η προσπάθεια διάσωσης όλων όσων η Χαμάς λέει ότι κρατούνται τώρα σε διάφορες τοποθεσίες, θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους.
Και η οποια παρατεταμένη διαπραγμάτευση με τη Χαμάς για ανταλλαγή κρατουμένων θα ήταν μια τεράστια νίκη για τον μεγάλο εχθρό του Ισραήλ.
Για τον Νετανιάχου μάλιστα, η διασφάλιση της ελευθερίας των ομήρων συνοδεύεται από οδυνηρές προσωπικές αναμνήσεις. Το 1976, ο μεγαλύτερος αδελφός του σημερινού πρωθυπουργού του Ισραήλ σκοτώθηκε κατα τη διάρκεια επιχείρησης διάσωσης ομήρων στο αεροδρόμιο Entebbe στην Ουγκάντα.
Ηταν μία στιγμή που ο Νετανιάχου λέει ότι διαμόρφωσε όλη του την ζωή.
Πράγματι, ο αντισυνταγματάρχης Yonatan (Yoni) Netanyahu ηγείτο των 29 κομάντο που εισέβαλαν στον τερματικό σταθμό του αεροδρομίου για να σώσουν Ισραηλινούς και άλλους ομήρους σε μια πτήση της Air France που είχε εκτραπεί στην Ουγκάντα από Παλαιστίνιους και Γερμανούς αεροπειρατές.
Ο Γιόναταν Νετανιάχουν έπεσε μαχόμενος. Ηταν η μόνη ισραηλινή απώλεια κατά τη διάρκεια εκείνης της επιχείρσης.
Για να μην πάμε βεβαίως πίσω στο 1972, όταν μέλη της ισραηλινής Ολυμπιακής ομάδας συνελήφθησαν όμηροι στο Ολυμπιακό Χωριό του Μονάχου από Παλαιστίνιους ένοπλους (Μαύρος Σεπτέμβρης). Μέσα σε 24 ώρες, 11 Ισραηλινοί, πέντε Παλαιστίνιοι και ένας Γερμανός αστυνομικός έχασαν τη ζωή τους κατά την επιχείρηση διάσωσης.
Ομως η Γάζα σήμερα συνιστά μια εντελώς διαφορετική πρόκληση.
Στη μακρά διαδρομή του, ο Νετανιάχου έχει δείξει ελάχιστη πρόθεση για χερσαίες εκστρατείες.
Και η Γάζα είναι ένα εντελώς άναρχο τοπίο για να ανοίξει κανείς πόλεμο, με περισσότερους από 2 εκατομμύρια ανθρώπους στριμωγμένους σε μια μικροσκοπική λωρίδα γης που διαχειρίζεται η Χαμάς.
Ο Αριέλ Σαρόν -βετεράνος του πολέμου του Γιομ Κιπούρ και πρωθυπουργός ών όταν το Ισραήλ απεχώρησε από τη Γάζα το 2005- χαρακτήριζε μεν την ισραηλινή αποχώρηση επώδυνη, αλλά παρεδέχετο ότι ο έλεγχος μιας τόσο πυκνοκατοικημένης περιοχής ήταν πολύ δύσκολη.
Ο Νετανιάχου θα μπορούσε βεβαίως να ακολουθήσει μια πιο γνωστή στρατηγική εξόντωσης των ηγετών της Χαμάς: Με αεροπορικές επιδρομές και βόμβες. Μία από τις πιο αξιόλογες επιχειρήσεις τέτοιου είδους ήταν η δολοφονία του Σεΐχη Αχμέντ Γιασίν, πνευματικού ηγέτη της Χαμάς, σε επίθεση με πύραυλο ελικοπτέρου το 2004. Όμως τέτοια χτυπήματα δεν κατάφεραν ποτέ να εξαφανίσουν τη Χαμάς.
Ομως η Γάζα σήμερα συνιστά μια εντελώς διαφορετική πρόκληση.
Στη μακρά διαδρομή του, ο Νετανιάχου έχει δείξει ελάχιστη πρόθεση για χερσαίες εκστρατείες.
Και η Γάζα είναι ένα εντελώς άναρχο τοπίο για να ανοίξει κανείς πόλεμο, με περισσότερους από 2 εκατομμύρια ανθρώπους στριμωγμένους σε μια μικροσκοπική λωρίδα γης που διαχειρίζεται η Χαμάς.
Ο Αριέλ Σαρόν -βετεράνος του πολέμου του Γιομ Κιπούρ και πρωθυπουργός ών όταν το Ισραήλ απεχώρησε από τη Γάζα το 2005- χαρακτήριζε μεν την ισραηλινή αποχώρηση επώδυνη, αλλά παρεδέχετο ότι ο έλεγχος μιας τόσο πυκνοκατοικημένης περιοχής ήταν πολύ δύσκολη.
Ο Νετανιάχου θα μπορούσε βεβαίως να ακολουθήσει μια πιο γνωστή στρατηγική εξόντωσης των ηγετών της Χαμάς: Με αεροπορικές επιδρομές και βόμβες. Μία από τις πιο αξιόλογες επιχειρήσεις τέτοιου είδους ήταν η δολοφονία του Σεΐχη Αχμέντ Γιασίν, πνευματικού ηγέτη της Χαμάς, σε επίθεση με πύραυλο ελικοπτέρου το 2004. Όμως τέτοια χτυπήματα δεν κατάφεραν ποτέ να εξαφανίσουν τη Χαμάς.
Δημοσίευση σχολίου