Μανώλης Κοττάκης
Αντιθέτως, πραγματοποιήθηκε σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη γεωπολιτική συγκυρία, με αποτέλεσμα τα εθνικά θέματα για πρώτη φορά να διαδραματίσουν σοβαρό ρόλο στην διαμόρφωση των συσχετισμών στο εσωτερικό της Αριστεράς. Αν έλεγες σε κάποιον ότι το Κυπριακό και τα 12 μίλια θα έπαιζαν ρόλο στα ποσοστά των μονομάχων και θα αποτελούσαν το μοναδικό θέμα συζήτησης, στην τελική ευθεία, προφανώς θα σου απαντούσε ότι ζεις σε άλλη χώρα. Ότι τρελλός παπάς σε βάφτισε. Το Κυπριακό …να επηρεάσει την επιλογή αρχηγού στην Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ!
Και να το ανεμίζει ως παντιέρα η συνιστώσα που κατ’ εξοχήν θεωρεί κάθε τέτοια νύξη ως αφόρητο εθνικισμό. Οι 53. Και όμως συνέβη. Και δεν συνέβη τυχαία. Το πρόσωπο του αρχηγού της αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως θα είναι πολύ κρίσιμο για την διαμόρφωση των αναγκαίων συναινέσεων στο προσεχές διάστημα και για το Κυπριακό και για τα ελληνοτουρκικά. Η χώρα θα δεχθεί ισχυρή πίεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, από την Μεγάλη Βρεταννία και από το Ισραήλ για να κλείσουν τα θέματα. Το Κυπριακό θα είναι το πρώτο μεγάλο θέμα που θα δοκιμάσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Παλιά η εθνική μας θέση ήταν ότι προϋπόθεση για την βελτίωσή τους, είναι η πρόοδος και η επίλυση του Κυπριακού. Τώρα παρά τα ψέματα που διαβάζουμε περί αποσυνδέσεώς του από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στην πραγματικότητα τόσο η Τουρκία όσο και οι συμμαχικές δυνάμεις θεωρούν απαραίτητη προϋπόθεση για την υπογραφή της όποιας συμφωνίας Ελλάδας – Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο την επίλυση του Κυπριακού.
Γιατί θεωρούν ίσως δικαιολογημένα για τα συμφέροντά τους, ότι μία ελληνοτουρκική συμφωνία θα καταρρεύσει ως χάρτινος πύργος εάν το Κυπριακό μείνει άλυτο. Θα παρουσιάσει περιπλοκές.
Θα την παραβιάσει ένα από τα δύο μέρη. Ή η Ελλάδα ή η Τουρκία. Θυμίζω για εμάς ότι τα Σεπτεμβριανά του 1955 ήταν αποτέλεσμα του Κυπριακού. Η εισβολή στην Κύπρο πάλι συνδέθηκε με προσχήματα που έδωσε η δικτατορία στην Άγκυρα θεωρώντας ότι θα λύσει τα ελληνοτουρκικά αν απαλλαγεί από τον Μακάριο. Οι Αμερικανοί θα πιέσουν προσεχώς για ομοσπονδία διζωνική, δικοινοτική, για μία ενιαία και ανεξάρτητη Κύπρο, γιατί φοβούνται ότι η λύση των δύο κρατών ευνοεί την Ρωσσία (θα αποκτήσουν βάση στην Μεγαλόνησο μετά την Συρία, την Λιβύη, τον Νίγηρα, την Γκαμπόν.) Οι Άγγλοι, που είδαν τους Τούρκους να παραβιάζουν έδαφος της βάσης τους στην Δεκέλεια στην περιοχή της Πύλας για να δοκιμάσουν τα όριά τους, ανησυχούν πάρα πολύ για την τύχη των στρατιωτικών τους εγκαταστάσεων σε περίπτωση λύσεως δύο κρατών (από το Τρόοδος βλέπουν βαθιά μέσα στην Μέση Ανατολή, γνωρίζουν την κίνηση κάθε μουσουλμάνου πολιτικού ηγέτη, ακόμα και όταν πηγαίνει στην …τουαλέττα του) και για πρώτη φορά έχουν θέσεις που είναι περισσότερο θετικές προς την ελληνοκυπριακή πλευρά.
Ο Νετανυάχου στο παρελθόν είχε δηλώσει στον Πρόεδρο Αναστασιάδη ότι δεν πρέπει να κάνει καμμία συμφωνία με τους Τουρκοκύπριους επιφυλάσσοντας γι’ αυτούς έναν πολύ βαρύ ρατσιστικό χαρακτηρισμό, αλλά ίσως τώρα μετά την συνάντηση με τον Ερντογάν και τις συμφωνίες για συνεκμετάλλευση να έχει αλλάξει γνώμη. Και να δεχθεί να εντάξει την Τουρκία, όπως πάντα ήθελε ο Πάυαττ, στο EastMed Gas Forum. Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης διακηρύσσει ότι επιθυμεί την ομοσπονδιακή λύση, ωστόσο, όπως όλοι οι Κύπριοι μέσα τους, μάλλον δεν θα την ήθελε, καθώς η κυπριακή Δημοκρατία έχει σήμερα ασύγκριτα μεγαλύτερη ισχύ από αυτήν που θα έχει αύριο σε περίπτωση ομοσπονδιακού κράτους. Με εναλλασσόμενη ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή ηγεσία όλοι ξέρουν ότι η ομοσπονδία στο μέλλον μπορεί να επιτρέψει στους Τούρκους να πατήσουν πόδι και στο νότιο –το ελεύθερο– κομμάτι της Κύπρου λόγω της γεωγραφικής εγγύτητας με την Τουρκία. Ήδη το κάνουν αυτό στέλνοντας αθρόα μετανάστες και αλλοιώνοντας τον πληθυσμό της.
Και υπάρχουμε βεβαίως κι εμείς, η Ελλάς, οι οποίοι έχουμε κάνει τα πάντα τα τελευταία πέντε χρόνια για να διαρρήξουμε το μέτωπο Ελλάδος – Κύπρου και για να ενισχύσουμε την άποψη, ότι θα τους… πουλήσουμε. Η Εκκλησία της Κύπρου με το ζόρι συγκρατείται για να μην το πεί.
Άλλα ψηφίσαμε εμείς για το Κοσσυφοπέδιο στο Συμβούλιο της Ευρώπης, άλλα η Κύπρος. Τούρκο ψηφίσαμε εμείς στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό, όχι η Κύπρος. Πιέσαμε (ο Πρωθυπουργός) την Κύπρο να σταματήσει τις γεωτρήσεις κατ’ απαίτηση του Ερντογάν όπως αποκαλύψαμε βασιζόμενοι στο βιβλίο Χατζηκωστή, κι ας διαψεύστηκε. Προτείναμε (ο Πρωθυπουργός) στην Κύπρο ο αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου από το Ισραήλ να περάσει από την Κύπρο απέναντι στο Τζειχάν και μέσω Τουρκίας να φτάσει το φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Κοινώς όσον αφορά στις σχέσεις μας με την Μεγαλόνησο …άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για Μυτιλήνη. Και το χειρότερο είναι ότι στην κορυφή της ηγεσίας του Υπουργείου των Εξωτερικών το Κυπριακό αντιμετωπίζεται ως ενοχλητική εκκρεμότητα που εμποδίζει, δεν διευκολύνει τους χειρισμούς στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Έτσι σκέφτεται ο κύριος Γεραπετρίτης, και διαψεύσεις δεν θέλω. Τέτοιοι πατριώτες.
Την ίδια ώρα, ο διάλογος για κρίσιμα ζητήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ο Πρωθυπουργός ομολόγησε στο CNN ότι συζητάμε με τον Ερντογάν «εδαφικά ζητήματα», διαπραγματεύεται έδαφος δηλαδή, και δεν γκρεμίστηκε κανένας φούρνος στην κυνική Ελλάδα. Αντιθέτως ξεσηκώθηκε δικαιολογημένη θύελλα για το «κρατίδιο» του Κασσελάκη.
Ας έρθουμε να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει. Και οι δύο μονομάχοι και ο Στέφανος Κασσελάκης και η Έφη Αχτσιόγλου έδωσαν τα διαπιστευτήριά τους στους συμμάχους κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Ο κύριος Κασσελάκης φαίνεται ότι υποστηρίζει πλήρως την ατλαντική γραμμή επιλύσεως των θεμάτων ενώ η κυρία Αχτσιόγλου συνεργαζόμενη με τον κύριο Τσακαλώτο την αγγλοσαξονική. Ο κύριος Κασσελάκης πέρα από το υποτιθέμενο λάθος με το Κυπριακό –θα επανέλθουμε– με άρθρο του την παραμονή των εκλογών (που συνέγραψε γι’ αυτόν εμβληματική προσωπικότητα της Αριστεράς την οποία ο τέως Αμερικανός πρέσβης Πάυαττ αποκαλεί «αφεντικό») διακήρυξε «όχι στην εκμετάλλευση πριν την οριοθέτηση.» Κανείς δεν κάθησε να ασχοληθεί με την μετάφραση του μηνύματος: «Ναί στην συνεκμετάλλευση, μετά την οριοθέτηση». Ούτε βεβαίως τον κατήγγειλε η κυρία Αχτσιόγλου. Προφανώς έχει την ίδια ακριβώς θέση: συν-εκμετάλλευση!
Όσο επίσης παρακολουθώ το βίντεο της επίμαχης δήλωσης τόσο καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η λέξη «κρατίδιο» διατυπώθηκε εν ψυχρώ αφού προηγουμένως επιχείρησε να μιλήσει για «Βόρειο Κύπρο». Σταμάτησε στο… «Βορ-». Ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σε αποστολή. Αποστολή με ρίσκο για την υποψηφιότητά του αλλά αποστολή. Τα ελληνικά του είναι μια χαρά, και καταλαβαίνει πλήρως τους όρους. Στην πραγματικότητα πλασσαρίστηκε μέσα στην γεωπολιτική εξίσωση ως δυνητικός αρχηγός της αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως που θα κάνει ο,τι του πούν (αν τον εξέλεξαν χθες βράδυ, το σημείωμα γράφτηκε νωρίς.) Με σπουδές στο περίφημο CSIS του Τζωρτζτάουν που συνδέεται με την CIA και ειδικεύεται στους εξοπλισμούς ο υποψήφιος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ μόνον αφελής δεν ήταν, όταν επέλεγε την λέξη «κρατίδιο». Αντιθέτως, είναι ένας χαρισματικός πολιτικός απατεώνας. Οι σύμμαχοι όπως και στην Συμφωνία των Πρεσπών ζητούν συνυπογραφή και συνυπευθυνότητα από τις βασικές πολιτικές δυνάμεις για να μην αμφισβητηθεί όταν έρθει η όποια λύση. Στις Πρέσπες ο κύριος Μητσοτάκης υποκρίθηκε ότι καταψήφισε την συμφωνία, αλλά μετά την άνοδο της ΝΔ στην εξουσία δεν αμφισβήτησε ή τροποποίησε ούτε λέξη της. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα. Απαιτείται συνυπογραφή. Και για το Κυπριακό και για τα ελληνοτουρκικά. Και γι’ αυτό έχει σημασία, επειδή η επισήμανση που έκανα σε τηλεοπτικό σταθμό, ότι η κυρία Αχτσιόγλου αρνήθηκε να μου απαντήσει τρεις φορές στο ερώτημα που της υπέβαλα στον «Αντέννα» αν πρέπει να επεκταθούν τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια. Ήξερε πολύ καλά τι έκανε. Η άποψή της είναι τα έξι μίλια. Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ διεκήρυξε την θέση «6 μίλια για την Ελλάδα στο Αιγαίο» μέσα στην αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα προ μηνών!
Αντιθέτως, πραγματοποιήθηκε σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη γεωπολιτική συγκυρία, με αποτέλεσμα τα εθνικά θέματα για πρώτη φορά να διαδραματίσουν σοβαρό ρόλο στην διαμόρφωση των συσχετισμών στο εσωτερικό της Αριστεράς. Αν έλεγες σε κάποιον ότι το Κυπριακό και τα 12 μίλια θα έπαιζαν ρόλο στα ποσοστά των μονομάχων και θα αποτελούσαν το μοναδικό θέμα συζήτησης, στην τελική ευθεία, προφανώς θα σου απαντούσε ότι ζεις σε άλλη χώρα. Ότι τρελλός παπάς σε βάφτισε. Το Κυπριακό …να επηρεάσει την επιλογή αρχηγού στην Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ!
Και να το ανεμίζει ως παντιέρα η συνιστώσα που κατ’ εξοχήν θεωρεί κάθε τέτοια νύξη ως αφόρητο εθνικισμό. Οι 53. Και όμως συνέβη. Και δεν συνέβη τυχαία. Το πρόσωπο του αρχηγού της αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως θα είναι πολύ κρίσιμο για την διαμόρφωση των αναγκαίων συναινέσεων στο προσεχές διάστημα και για το Κυπριακό και για τα ελληνοτουρκικά. Η χώρα θα δεχθεί ισχυρή πίεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, από την Μεγάλη Βρεταννία και από το Ισραήλ για να κλείσουν τα θέματα. Το Κυπριακό θα είναι το πρώτο μεγάλο θέμα που θα δοκιμάσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Παλιά η εθνική μας θέση ήταν ότι προϋπόθεση για την βελτίωσή τους, είναι η πρόοδος και η επίλυση του Κυπριακού. Τώρα παρά τα ψέματα που διαβάζουμε περί αποσυνδέσεώς του από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στην πραγματικότητα τόσο η Τουρκία όσο και οι συμμαχικές δυνάμεις θεωρούν απαραίτητη προϋπόθεση για την υπογραφή της όποιας συμφωνίας Ελλάδας – Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο την επίλυση του Κυπριακού.
Γιατί θεωρούν ίσως δικαιολογημένα για τα συμφέροντά τους, ότι μία ελληνοτουρκική συμφωνία θα καταρρεύσει ως χάρτινος πύργος εάν το Κυπριακό μείνει άλυτο. Θα παρουσιάσει περιπλοκές.
Θα την παραβιάσει ένα από τα δύο μέρη. Ή η Ελλάδα ή η Τουρκία. Θυμίζω για εμάς ότι τα Σεπτεμβριανά του 1955 ήταν αποτέλεσμα του Κυπριακού. Η εισβολή στην Κύπρο πάλι συνδέθηκε με προσχήματα που έδωσε η δικτατορία στην Άγκυρα θεωρώντας ότι θα λύσει τα ελληνοτουρκικά αν απαλλαγεί από τον Μακάριο. Οι Αμερικανοί θα πιέσουν προσεχώς για ομοσπονδία διζωνική, δικοινοτική, για μία ενιαία και ανεξάρτητη Κύπρο, γιατί φοβούνται ότι η λύση των δύο κρατών ευνοεί την Ρωσσία (θα αποκτήσουν βάση στην Μεγαλόνησο μετά την Συρία, την Λιβύη, τον Νίγηρα, την Γκαμπόν.) Οι Άγγλοι, που είδαν τους Τούρκους να παραβιάζουν έδαφος της βάσης τους στην Δεκέλεια στην περιοχή της Πύλας για να δοκιμάσουν τα όριά τους, ανησυχούν πάρα πολύ για την τύχη των στρατιωτικών τους εγκαταστάσεων σε περίπτωση λύσεως δύο κρατών (από το Τρόοδος βλέπουν βαθιά μέσα στην Μέση Ανατολή, γνωρίζουν την κίνηση κάθε μουσουλμάνου πολιτικού ηγέτη, ακόμα και όταν πηγαίνει στην …τουαλέττα του) και για πρώτη φορά έχουν θέσεις που είναι περισσότερο θετικές προς την ελληνοκυπριακή πλευρά.
Ο Νετανυάχου στο παρελθόν είχε δηλώσει στον Πρόεδρο Αναστασιάδη ότι δεν πρέπει να κάνει καμμία συμφωνία με τους Τουρκοκύπριους επιφυλάσσοντας γι’ αυτούς έναν πολύ βαρύ ρατσιστικό χαρακτηρισμό, αλλά ίσως τώρα μετά την συνάντηση με τον Ερντογάν και τις συμφωνίες για συνεκμετάλλευση να έχει αλλάξει γνώμη. Και να δεχθεί να εντάξει την Τουρκία, όπως πάντα ήθελε ο Πάυαττ, στο EastMed Gas Forum. Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης διακηρύσσει ότι επιθυμεί την ομοσπονδιακή λύση, ωστόσο, όπως όλοι οι Κύπριοι μέσα τους, μάλλον δεν θα την ήθελε, καθώς η κυπριακή Δημοκρατία έχει σήμερα ασύγκριτα μεγαλύτερη ισχύ από αυτήν που θα έχει αύριο σε περίπτωση ομοσπονδιακού κράτους. Με εναλλασσόμενη ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή ηγεσία όλοι ξέρουν ότι η ομοσπονδία στο μέλλον μπορεί να επιτρέψει στους Τούρκους να πατήσουν πόδι και στο νότιο –το ελεύθερο– κομμάτι της Κύπρου λόγω της γεωγραφικής εγγύτητας με την Τουρκία. Ήδη το κάνουν αυτό στέλνοντας αθρόα μετανάστες και αλλοιώνοντας τον πληθυσμό της.
Και υπάρχουμε βεβαίως κι εμείς, η Ελλάς, οι οποίοι έχουμε κάνει τα πάντα τα τελευταία πέντε χρόνια για να διαρρήξουμε το μέτωπο Ελλάδος – Κύπρου και για να ενισχύσουμε την άποψη, ότι θα τους… πουλήσουμε. Η Εκκλησία της Κύπρου με το ζόρι συγκρατείται για να μην το πεί.
Άλλα ψηφίσαμε εμείς για το Κοσσυφοπέδιο στο Συμβούλιο της Ευρώπης, άλλα η Κύπρος. Τούρκο ψηφίσαμε εμείς στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό, όχι η Κύπρος. Πιέσαμε (ο Πρωθυπουργός) την Κύπρο να σταματήσει τις γεωτρήσεις κατ’ απαίτηση του Ερντογάν όπως αποκαλύψαμε βασιζόμενοι στο βιβλίο Χατζηκωστή, κι ας διαψεύστηκε. Προτείναμε (ο Πρωθυπουργός) στην Κύπρο ο αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου από το Ισραήλ να περάσει από την Κύπρο απέναντι στο Τζειχάν και μέσω Τουρκίας να φτάσει το φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Κοινώς όσον αφορά στις σχέσεις μας με την Μεγαλόνησο …άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για Μυτιλήνη. Και το χειρότερο είναι ότι στην κορυφή της ηγεσίας του Υπουργείου των Εξωτερικών το Κυπριακό αντιμετωπίζεται ως ενοχλητική εκκρεμότητα που εμποδίζει, δεν διευκολύνει τους χειρισμούς στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Έτσι σκέφτεται ο κύριος Γεραπετρίτης, και διαψεύσεις δεν θέλω. Τέτοιοι πατριώτες.
Την ίδια ώρα, ο διάλογος για κρίσιμα ζητήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ο Πρωθυπουργός ομολόγησε στο CNN ότι συζητάμε με τον Ερντογάν «εδαφικά ζητήματα», διαπραγματεύεται έδαφος δηλαδή, και δεν γκρεμίστηκε κανένας φούρνος στην κυνική Ελλάδα. Αντιθέτως ξεσηκώθηκε δικαιολογημένη θύελλα για το «κρατίδιο» του Κασσελάκη.
Ας έρθουμε να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει. Και οι δύο μονομάχοι και ο Στέφανος Κασσελάκης και η Έφη Αχτσιόγλου έδωσαν τα διαπιστευτήριά τους στους συμμάχους κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Ο κύριος Κασσελάκης φαίνεται ότι υποστηρίζει πλήρως την ατλαντική γραμμή επιλύσεως των θεμάτων ενώ η κυρία Αχτσιόγλου συνεργαζόμενη με τον κύριο Τσακαλώτο την αγγλοσαξονική. Ο κύριος Κασσελάκης πέρα από το υποτιθέμενο λάθος με το Κυπριακό –θα επανέλθουμε– με άρθρο του την παραμονή των εκλογών (που συνέγραψε γι’ αυτόν εμβληματική προσωπικότητα της Αριστεράς την οποία ο τέως Αμερικανός πρέσβης Πάυαττ αποκαλεί «αφεντικό») διακήρυξε «όχι στην εκμετάλλευση πριν την οριοθέτηση.» Κανείς δεν κάθησε να ασχοληθεί με την μετάφραση του μηνύματος: «Ναί στην συνεκμετάλλευση, μετά την οριοθέτηση». Ούτε βεβαίως τον κατήγγειλε η κυρία Αχτσιόγλου. Προφανώς έχει την ίδια ακριβώς θέση: συν-εκμετάλλευση!
Όσο επίσης παρακολουθώ το βίντεο της επίμαχης δήλωσης τόσο καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η λέξη «κρατίδιο» διατυπώθηκε εν ψυχρώ αφού προηγουμένως επιχείρησε να μιλήσει για «Βόρειο Κύπρο». Σταμάτησε στο… «Βορ-». Ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σε αποστολή. Αποστολή με ρίσκο για την υποψηφιότητά του αλλά αποστολή. Τα ελληνικά του είναι μια χαρά, και καταλαβαίνει πλήρως τους όρους. Στην πραγματικότητα πλασσαρίστηκε μέσα στην γεωπολιτική εξίσωση ως δυνητικός αρχηγός της αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως που θα κάνει ο,τι του πούν (αν τον εξέλεξαν χθες βράδυ, το σημείωμα γράφτηκε νωρίς.) Με σπουδές στο περίφημο CSIS του Τζωρτζτάουν που συνδέεται με την CIA και ειδικεύεται στους εξοπλισμούς ο υποψήφιος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ μόνον αφελής δεν ήταν, όταν επέλεγε την λέξη «κρατίδιο». Αντιθέτως, είναι ένας χαρισματικός πολιτικός απατεώνας. Οι σύμμαχοι όπως και στην Συμφωνία των Πρεσπών ζητούν συνυπογραφή και συνυπευθυνότητα από τις βασικές πολιτικές δυνάμεις για να μην αμφισβητηθεί όταν έρθει η όποια λύση. Στις Πρέσπες ο κύριος Μητσοτάκης υποκρίθηκε ότι καταψήφισε την συμφωνία, αλλά μετά την άνοδο της ΝΔ στην εξουσία δεν αμφισβήτησε ή τροποποίησε ούτε λέξη της. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα. Απαιτείται συνυπογραφή. Και για το Κυπριακό και για τα ελληνοτουρκικά. Και γι’ αυτό έχει σημασία, επειδή η επισήμανση που έκανα σε τηλεοπτικό σταθμό, ότι η κυρία Αχτσιόγλου αρνήθηκε να μου απαντήσει τρεις φορές στο ερώτημα που της υπέβαλα στον «Αντέννα» αν πρέπει να επεκταθούν τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια. Ήξερε πολύ καλά τι έκανε. Η άποψή της είναι τα έξι μίλια. Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ διεκήρυξε την θέση «6 μίλια για την Ελλάδα στο Αιγαίο» μέσα στην αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα προ μηνών!
Σε ομήγυρη με Τούρκους συναδέλφους του.
Στην πραγματικότητα λοιπόν τόσο ο κύριος Κασσελάκης όσο και η κυρία Αχτσιόγλου ανήκουν στο ίδιο γεωπολιτικό μπλόκ απόψεων. Την Δύση. Απλώς εκπροσωπούν διαφορετικές συνιστώσες της, αλλά υπηρετούν πάντως την ίδια στρατηγική. Υπό αυτήν την έννοια δεν θεωρώ πιθανή την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Ο κύριος Τσακαλώτος και η ομάδα του μπορούν πράγματι σε περίπτωση ήττας Αχτσιόγλου να αποχωρήσουν και να επανασυστήσουν το παλαιό «ΚΚΕ εσωτερικού» γνωστών δυτικών γεωπολιτικών αναφορών.
Μόνο που ο κύριος Τσακαλώτος έλαβε 13.000 ψήφους σε σύνολο 150.000 ψήφων. Η πλατφόρμα του αποτελεί το 1% της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο θόρυβος που κάνει οφείλεται περισσότερο στις επιρροές του σε συστημικά μέσα ενημερώσεως παρά στην επιρροή του στον λαό. Το γεγονός ότι αυτά τα συστήματα όταν χάνουν φεύγουν, δεν προκαλεί έκπληξη. Έτσι είναι οι φιλελεύθεροι πάντα στην τυχόν ήττα τους. Ο Σημίτης θα έφευγε από το ΠΑΣΟΚ αν έχανε από τον Τσοχατζόπουλο, όπως έχει αποκαλύψει ο Φοίβος Καρζής στο βιβλίο του «Δύο Ελλάδες». Η Ντόρα Μπακογιάννη έφυγε προσωρινά από την Νέα Δημοκρατία όταν έχασε από τον Αντώνη Σαμαρά. Και τώρα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ αν τυχόν κέρδισε χθες στις εκλογές ο Κασσελάκης. Το ερώτημα είναι τι θα κάνει η Έφη Αχτσιόγλου σε περίπτωση νίκης του αντιπάλου της. Το πιθανώτερο είναι ότι θα παραμείνει στο μεγάλο κόμμα και ότι δεν θα φύγει. Αν βεβαίως έχει κερδίσει, δεν τίθεται θέμα για αυτήν. Ο κύριος Κασσελάκης δεν θα φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση ήττας, απλώς θα φύγει από την χώρα και θα επιστρέψει στην ωραία του Αμερική.
Όλη η παραπάνω ανάλυση έχει ένα στόχο και μόνο, και απευθύνεται σε σας τους αναγνώστες: να βλέπετε την χώρα από έξω προς τα μέσα και όχι από μέσα προς τα μέσα. Να «κουμπώνετε» τις ηγεσίες μέσα στο γεωπολιτικό παζλ. Να βλέπετε όλο το κάδρο. Κάτι τελευταίο: σε αυτήν την αναμέτρηση για πρώτη φορά μετά τα μνημόνια στα οποία επικράτησε πάρα πολύ αντιγερμανισμός, το εκλογικό σώμα έβαλε στο στόμα του την λέξη «Αμερικανοί». Για πρώτη φορά ακούστηκε τόσο ευρέως η άποψη «τον έφεραν οι Αμερικανοί». Μπορεί να μην τον έφεραν μόνον αυτοί, μπορεί να τον έφεραν και να τον χρησιμοποίησαν και εσωτερικές δυνάμεις, αλλά για πρώτη φορά έγινε κοινή πεποίθηση ότι αναμείχθηκε απροκάλυπτα η υπερδύναμη στα εσωτερικά ενός ελληνικού πολιτικού κόμματος. Και μάλιστα της Αριστεράς, που κάποτε διαδήλωνε εναντίον της Αμερικής…
Χωρίς να ενοχληθεί ιδιαίτερα κανείς.
Στην πραγματικότητα λοιπόν τόσο ο κύριος Κασσελάκης όσο και η κυρία Αχτσιόγλου ανήκουν στο ίδιο γεωπολιτικό μπλόκ απόψεων. Την Δύση. Απλώς εκπροσωπούν διαφορετικές συνιστώσες της, αλλά υπηρετούν πάντως την ίδια στρατηγική. Υπό αυτήν την έννοια δεν θεωρώ πιθανή την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Ο κύριος Τσακαλώτος και η ομάδα του μπορούν πράγματι σε περίπτωση ήττας Αχτσιόγλου να αποχωρήσουν και να επανασυστήσουν το παλαιό «ΚΚΕ εσωτερικού» γνωστών δυτικών γεωπολιτικών αναφορών.
Μόνο που ο κύριος Τσακαλώτος έλαβε 13.000 ψήφους σε σύνολο 150.000 ψήφων. Η πλατφόρμα του αποτελεί το 1% της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο θόρυβος που κάνει οφείλεται περισσότερο στις επιρροές του σε συστημικά μέσα ενημερώσεως παρά στην επιρροή του στον λαό. Το γεγονός ότι αυτά τα συστήματα όταν χάνουν φεύγουν, δεν προκαλεί έκπληξη. Έτσι είναι οι φιλελεύθεροι πάντα στην τυχόν ήττα τους. Ο Σημίτης θα έφευγε από το ΠΑΣΟΚ αν έχανε από τον Τσοχατζόπουλο, όπως έχει αποκαλύψει ο Φοίβος Καρζής στο βιβλίο του «Δύο Ελλάδες». Η Ντόρα Μπακογιάννη έφυγε προσωρινά από την Νέα Δημοκρατία όταν έχασε από τον Αντώνη Σαμαρά. Και τώρα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ αν τυχόν κέρδισε χθες στις εκλογές ο Κασσελάκης. Το ερώτημα είναι τι θα κάνει η Έφη Αχτσιόγλου σε περίπτωση νίκης του αντιπάλου της. Το πιθανώτερο είναι ότι θα παραμείνει στο μεγάλο κόμμα και ότι δεν θα φύγει. Αν βεβαίως έχει κερδίσει, δεν τίθεται θέμα για αυτήν. Ο κύριος Κασσελάκης δεν θα φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση ήττας, απλώς θα φύγει από την χώρα και θα επιστρέψει στην ωραία του Αμερική.
Όλη η παραπάνω ανάλυση έχει ένα στόχο και μόνο, και απευθύνεται σε σας τους αναγνώστες: να βλέπετε την χώρα από έξω προς τα μέσα και όχι από μέσα προς τα μέσα. Να «κουμπώνετε» τις ηγεσίες μέσα στο γεωπολιτικό παζλ. Να βλέπετε όλο το κάδρο. Κάτι τελευταίο: σε αυτήν την αναμέτρηση για πρώτη φορά μετά τα μνημόνια στα οποία επικράτησε πάρα πολύ αντιγερμανισμός, το εκλογικό σώμα έβαλε στο στόμα του την λέξη «Αμερικανοί». Για πρώτη φορά ακούστηκε τόσο ευρέως η άποψη «τον έφεραν οι Αμερικανοί». Μπορεί να μην τον έφεραν μόνον αυτοί, μπορεί να τον έφεραν και να τον χρησιμοποίησαν και εσωτερικές δυνάμεις, αλλά για πρώτη φορά έγινε κοινή πεποίθηση ότι αναμείχθηκε απροκάλυπτα η υπερδύναμη στα εσωτερικά ενός ελληνικού πολιτικού κόμματος. Και μάλιστα της Αριστεράς, που κάποτε διαδήλωνε εναντίον της Αμερικής…
Χωρίς να ενοχληθεί ιδιαίτερα κανείς.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου