Στο χάρτη απεικονίζεται η περιοχή όπου θα πλεύσει το τουρκικό σκάφος επιστημονικών ερευνών Γιουνούς. Το σκάφος μπορεί να είναι παλαιό, χωρίς ιδιαίτερες δυνατότητες, αλλά για την Άγκυρα το ζητούμενο δεν είναι οι έρευνες, αλλά η επίδειξη δύναμης και σημαίας στην «καρδιά του Αιγαίου», εκεί που θέλει εδώ και δεκαετίες να επιβάλλει τη διχοτόμηση του.
Όσοι ανέμεναν ή πίστευαν σε μία πρόσκαιρη αποκλιμάκωση στα ελληνοτουρκικά, έχουν διαψευστεί. Η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη , αντί να λειτουργήσει ως βαλβίδα αποσυμπίεσης, έχει μετατραπεί σε πυροδοτικό μηχανισμό που απειλεί με ανάφλεξη. Πως συνέβη αυτό;
Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι γνωρίζει τι συζήτησαν ακριβώς Μητσοτάκης και Ερντογάν, στη συνάντηση τους στην Κωνσταντινούπολη. Ούτε φυσικά να υποστηρίξει αν και τι συμφωνήθηκε. Ο Τούρκος πρόεδρος με τις επιθετικές δηλώσεις που έχει κάνει έχει αφήσει να εννοηθεί ότι «άλλα συζητήσαμε με τον Μητσοτάκη και άλλα είπε στις ΗΠΑ». Δεν θα υιοθετήσουμε τους ισχυρισμούς του Τούρκου προέδρου. Έτσι κι αλλιώς ο πρωθυπουργός δεν είπε και κάτι «εξτρεμιστικό» κατά της Τουρκίας από την Ουάσινγκτον. Για την ακρίβεια δεν την κατονόμασε καν!
Από την άλλη όμως δεν θα υιοθετήσουμε και την απλοϊκή εξήγηση που λέει ότι «ο Ερντογάν απλά εκνευρίστηκε» από το ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και γι ΄ αυτό αποφάσισε να κλιμακώσει την ένταση στο Αιγαίο και σύντομα απ ΄ ότι φαίνεται θα κάνει το ίδιο και στην Κύπρο. Η Τουρκία με ή χωρίς Ερντογάν λειτουργεί πάντα με σχέδιο και στόχο. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα.
Η ελληνική κυβέρνηση από την άλλη εμφανίζεται απογοητευμένη από τη στάση των «συμμάχων» οι οποίοι για να το πούμε ωμά, «μας έχουν γράψει στα παλιά τους τα παπούτσια»!
Αρκετές φορές έχουμε επισημάνει ότι η Αθήνα δεν χρειάζεται να σπαταλά χρόνο και σκέψεις μόνο για να αναλύει τον Ερντογάν και την Τουρκία. Η κατάσταση είναι δεδομένη: η Τουρκία θα συνεχίσει να επιτίθεται και θα κλιμακώνει την επίθεση της όσο μας βρίσκει «μπόσικους». Η μοναδική περίπτωση να κάνει πίσω -προσωρινά- είναι να καταλάβει από την καλή και την ανάποδη ότι η λέξη αποτροπή που συχνά χρησιμοποιούμε έχει νόημα. Δεν χρειάζεται να γίνει πόλεμος γι ΄ αυτό. Η αποτροπή υπάρχει ακριβώς για να τον αποφύγεις. Η σκλήρυνση της στάσης μας σε αυτό που κάθε μέρα επί πολλά χρόνια κάνουμε στο Αιγαίο, σε θάλασσα και αέρα θα είναι αρκετή για να «φρενάρει» το καθεστώς Ερντογάν.
Το θέμα που πρέπει να λύσει η ελληνική κυβέρνηση, είναι η πολυδιαφημισμένη σχέση με τους «συμμάχους»! Έχει δώσει τα πάντα, ακόμη και όσα δεν ζητήθηκαν και φαίνεται ότι ήταν βέβαιη πως αυτό ήταν αρκετό για να «εισπράξει» υποστήριξη! Η ελληνική κυβέρνηση έχει υπογράψει ήδη εξοπλισμούς που φθάνουν τα 7 δις και σπεύδει -λες και …θα τελειώσουν- να αγοράσει F-35, κάτι που αν συμβεί θα εκτινάξει τις εξοπλιστικές δαπάνες πολύ πάνω απ ΄ αυτές της εποχής Σημίτη-Τζοχατζόπουλου-Παπαντωνίου!
Δε νομίζουμε ότι υπάρχει άλλος τρόπος από την αλλαγή σελίδας στις «συμμαχικές μας σχέσεις», ακόμη και τώρα. Το ερώτημα είναι αν θα το τολμήσει η κυβέρνηση. Ποιος μπορεί να στοιχηματίσει στο ναι;
Δημοσίευση σχολίου