Από χτες το βράδυ, το τουρκικό ερευνητικό πλοίο Oruc Reis βρίσκεται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, περίπου από 10 ως 20 ναυτικά μίλια, και έχει απλώσει τα καλώδια με τα οποία διεξάγει σεισμικές έρευνες για ανακάλυψη υδρογονανθράκων. Συνοδεύεται από μια φρεγάτα MEKO200TN Track I, καθώς και 4 κορβέτες κλάσης Burak. To πλέον όμως αξιόλογο πλοίο στη συνοδεία του είναι ένα υποβρύχιο, το πιθανότερο κάποιο 209/1400 που είναι και το μόνο που θα μπορούσε να απειλήσει τις ελληνικές φρεγάτες που βρίσκονται στην περιοχή.
Δεν αποκαλύπτουμε κάποιο κρατικό μυστικό, γράφοντας πως στην περιοχή υπάρχει τοπική ελληνική υπεροπλία, με ελληνικές φρεγάτες να έχουν σε κάθε περίπτωση υπεροχή απέναντι στον τουρκικό στολίσκο. Βέβαια, θα πρέπει να πούμε πως τα 5 τουρκικά πολεμικά δεν είναι μόνα τους, και λίγο πιο πίσω βρίσκονται ισχυρές μονάδες του τουρκικού ναυτικού. Φυσικά, ανάλογη “διαστρωμάτωση” υπάρχει και από πλευράς του Πολεμικού μας Ναυτικού.
Τώρα, το τουρκικό ερευνητικό έχει απλώσει όπως είπαμε καλώδια, και κινείται αργά, προσπαθώντας να κάνει υποθαλάσσιες έρευνες. Ακόμη κι αν η Τουρκία είχε αποδεχτεί πως εκεί είναι ελληνική υφαλοκρηπίδα (υποσύνολο της ΑΟΖ), πάλι θα μπορούσε να απλώσει δίχτυα ή καλώδια. Πολλοί από τους αναγνώστες μας φαντάζονται πως ένα ισχυρό κράτος, θα έπρεπε να επιτεθεί με βία στους “εισβολείς”, και να τους αναγκάσει να φύγουν πληγωμένοι, ή ακόμη και να τους στείλει στον βυθό που ψάχνουν. Θα ήταν αυτό το καλύτερο για τη χώρα μας;
Γνωρίζουμε πως εδώ και δεκαετίες η Ελλάδα δεν θα ρίξει την πρώτη σφαίρα. Δηλαδή δεν θα καταρρίψει αεροσκάφος που πετά όχι μόνο στο FIR Αθηνών αλλά και πάνω από τα νησιά, αλλά θα τα αναχαιτίσει. Το ίδιο κάνει και με τις παραβιάσεις του Θαλασσίου Χώρου, είτε λέγεται Χωρικά Ύδατα, είτε -η μη ορισμένη- υφαλοκρηπίδα, είτε ΑΟΖ (που μόλις πριν λίγους μήνες αποκτήσαμε με Ιταλία και Αίγυπτο. Τι πρέπει να κάνουμε και τι κάνουμε όμως στην περίπτωση του Ορούκ Ρέις;
Το Ορούκ Ρέις δεν είναι η πρώτη φορά που ήρθε. Είχε προηγηθεί το Νοέμβριο του 2018 το Μπάρμπαρος, και το Γενάρη του 2020 το Ορούκ Ρέις. Τότε, μια ελληνική φρεγάτα είχε γίνει κολλιτσίδα τους, η Νικηφόρος Φωκάς και στις δυο περιπτώσεις. Και ουσιαστικά, τα πλοία αποχώρησαν, ενώ το Τουρκικό ΠΝ παρακολουθούσε από απόσταση. Αυτή τη φορά, προηγήθηκε γενική κινητοποίηση των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, και το ερευνητικό συνοδεύεται. Σε μια τέτοια τουρκική κίνηση, η απάντηση είναι γενική κινητοποίηση και των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Αυτό που κάνει το ΠΝ είναι απλά να ακυρώνει τις όποιες έρευνες που κάνει το Ρέις. Είτε με πλήρη λειτουργία όλων των κινητήρων, είτε με τα σόναρ, είτε με τα Nixie, οι ελληνικές φρεγάτες σταματούν, ακυρώνουν τις όποιες τουρκικές σεισμικές έρευνες. Επίσης, τα τουρκικά πληρώματα στις τουρκικές μονάδες νοιώθουν τη ζεστή ανάσα των STIR αλλά και των αποστασιόμετρων, κάνοντας την κρουαζιέρα στην Ανατολική Μεσόγειο μια ευχάριστη εμπειρία. Τέλος, τα τουρκικά υποβρύχια εκεί γύρω αποστασιομετρούνται ανελλιπώς. Εκεί σταματάμε.
Άντε κι ας υποθέσουμε πως εκεί δεν ήταν το ΠΝ. Και οι Τούρκοι, έκαναν ανενόχλητοι έρευνες, και συνέλεγαν σεισμικά δεδομένα, καθαρά και αμόλυντα από τους “γκιαούρηδες”. Τι θα τα έκαναν; δεν το επιτρέπει η ανατροφή μας να το γράψουμε. Χρειάζονται να κάνουν και αρκετές ερευνητικές γεωτρήσεις, μετά από περίπου 5 με 6 χρόνια μελετών, εκτός κι αν αρχίσουν να τρυπούν στα “κουτουρού” απλά και μόνο για να πετύχουν ένα τετελεσμένο από ελληνικής πλευράς. Και ερχόμαστε στο προκείμενο. Γιατί είναι εκεί οι Τούρκοι, και γιατί είμαστε κι εμείς εκεί;
Οι Τούρκοι ξέρουν ότι το μόνο που κάνουν είναι να πλένουν τα καλώδια του ερευνητικού τους πλοίου. Δεν έχουν ούτε τις γνώσεις ούτε τις τεχνικές ικανότητες ανάλυσης για να βρουν κάτι. Ακόμη κι αν έβρισκαν, πιστεύει κανείς πως εμείς θα τους αφήναμε να το εξορύξουν; πως; αντιλαμβάνεται κανείς το κόστος και την τεχνολογική επάρκεια που χρειάζεται για να βρει φυσικό αέριο ή πετρέλαιο από τέτοιο βάθος; άντε και τους αφήναμε, που θα το πουλούσαν; όταν θα ήταν προϊόν κλοπής.
Φυσικά δεν φτάνουμε μέχρι εκεί. Όλα αυτά τα ξέρουμε εμείς, τα ξέρουν κι αυτοί. Στέλνουν όμως το πλοίο, με την ελπίδα να βγουν από το αδιέξοδό τους. Μια σύγκρουση, χαμηλής ή μεσαίας έντασης τους βολεύει αφάνταστα, ακόμη κι αν χάσουν. Θα αξιώνουν αποζημιώσεις δις, ενώ θα μας σύρουν σε διαπραγματεύσεις κι εμείς θα είμαστε οι επιτιθέμενοι. Τι θα χάσουν; μερικές σαραντάχρονες φρεγάτες, με πληρώματα που κατά 50% είναι οπαδοί του Γκιουλέν;
Πως μπορούν να το πετύχουν όμως μια σύγκρουση; Εύκολα, αρκεί ένας λάθος χειρισμός, μια διαταγή που δεν θα μεταδοθεί σωστά, και ένα 76άρι βλήμα από ένα πυροβόλο μπορεί να ξεκινήσει τον πόλεμο. Άλλωστε, και οι δυο στόλοι έχουν παραταχθεί, και οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι σε ετοιμότητα. Σε ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ.
Χτες γράψαμε πως οι περισσότερες παραβιάσεις του Ελληνικού Εθνικού Εναέριου Χώρου έγιναν από ελικόπτερα, μάλλον S-70B που πράγματι έψαχναν τα ελληνικά υποβρύχια και τις ΤΠΚ. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί το να μην έχουμε παραβιάσεις από μαχητικά, εκτός ίσως από ένα ζεύγος ταλαίπωρων F-16 που πρέπει να είχαν μόνιμα κόκκινο το RWR τους… Γιατί; Διότι, τα τουρκικά μαχητικά, όπως και τα ελληνικά, είναι στα shelters τους φορτωμένα. Δεν παίζουμε εδώ, οι δυο χώρες ετοιμάζονται πράγματι για πολεμική αναμέτρηση. Ας σταματήσουν λοιπόν οι μαχητές του πληκτρολογίου, να ζητούν “δράση”, γιατί το μόνο που θα χάσουν θα είναι ίσως οι καλοκαιρινές τους διακοπές.
Το ΠΝ κάνει αυτό που πρέπει. Διακόπτει τις έρευνες, διακόπτει πορείες, δεν στέλνει απλά “μηνύματα”. Κάνει και άλλα, που δεν χρειάζονται να τα πούμε εδώ. Είναι μια κανονική πολεμική επιχείρηση, που την κερδίζουμε. Ξέρουμε πως κάποιοι δεν πείθονται, και θέλουν αίμα, θέλουν Exocet να σκίζουν τον αέρα, SUT να τινάζουν στον αέρα τουρκικές ΜΕΚΟ, θέλουν SCALP να διαλύουν Shelters κοκ. Αν χρειαστεί θα γίνουν όλα αυτά, αλλά ακόμη δεν χρειάζεται. Γιατί απλά, οι Τούρκοι δεν μας έχουν απειλήσει, ούτε έχουμε δώσει κομμάτι της κυριαρχίας μας. Έχουν μπει σε ένα κομμάτι θάλασσας, που για τον πλανήτη όλο είναι διαφιλονικούμενο, δεν έχει κριθεί. Η περίφημη ελληνική ΑΟΖ είναι ένας χάρτης που κυκλοφορεί μόνο στα ελληνικά sites. Είναι εκεί oi Τούρκοι, με την ίδια νομιμοποίηση που είμαστε κι εμείς. Εμείς ξέρουμε ότι είναι δικό μας, το θέμα όμως είναι πως και αυτοί θεωρούν το ίδιο.
Αν θέλετε την άποψή μας, η τουρκική NAVTEX είναι μια απόδειξη της ελληνικής κυριαρχίας στην περιοχή. Οι Τούρκοι ξεκινούν από το σημείο που τελειώνει το συμφωνημένο μέρος της ελληνο-αιγυπτιακής ΑΟΖ, και τελειώνει εκτός των κυπριακών οικοπέδων. Δηλαδή, ο Ερντογάν λέει, “κύριοι, αποδέχομαι την ΑΟΖ με Αίγυπτο, αποδέχομαι τα κυπριακά οικόπεδα, αλλά θέλω κι εγώ κάτι, και είναι αυτό (ο χάρτης της ΑΟΖ). Τώρα θα γράψουν κάτι “μα τι λέτε τώρα, “ο Κούλης έτσι”, “ο Δένδιας γιουβέτσι”, “ο Παναγιωτόπουλος κοκορέτσι”, είστε δεξιοί, είστε “φιλοκυβερνητικοί”, είστε ενδοτικοί, είστε “μπροδότες”. Και θα κλείσουν με το “όλοι έτσι είναι”.
Εμείς, όλοι μας, οι πολίτες, βλέπουμε ένα πράγμα, μια θαλάσσια διεκδίκηση, και το βλέπουμε μονόπλευρα. Η κυβέρνηση, το ΥΠΕΞ, το ΥΠΕΘΑ βλέπουν πράγματα που εμείς αγνοούμε. Αντί λοιπόν για άναρθρες πολεμικές κραυγές, ειδικά από πρώην αντιμιλιταριστές, ας αφήσουμε την διπλωματία, με την βοήθεια των Ενόπλων Δυνάμεων, να κάνουν αυτό που πρέπει. Τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα κερδίζει. Και θα συνεχίσει. Αν πάμε σε πολεμική σύγκρουση θα κερδίσουμε. Αν πάμε σε διπλωματικό αγώνα θα κερδίσουμε. Το πιστεύουμε, και το υπογράφουμε. Και χαρακτηρίστε μας όπως θέλετε.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου