Πως οι διασωθέντες Γερμανοί ναζιστές του Γ΄Ραιχ διαμόρφωσαν την Ευρωπαική Ένωση αλλά και την σημερινή γεωπολιτική κατάσταση στην υφήλιο.

Αναλυτική ιστορία των ηγετών της ODESSA από την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου έως τις μέρες μας.

Αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πολλοί ναζί εγκληματίες, οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά στα εγκλήματα του Τρίτου Ράιχ, τόσο στρατιωτικοί, όσο και επιστήμονες, κατέφυγαν με την βοήθεια πολλών κύκλων, σε διάφορες χώρες της Μέσης Ανατολής, όσο και Λατινικής Αμερικής για να σωθούν.

Η διαφυγή όλων αυτών των εγκληματιών, κατέστη δυνατή, κυρίως χάρις στην βοήθεια υψηλόβαθμων πολιτικών διάφορων χωρών, καθώς και ισχυρών οικονομικών και θρησκευτικών οργανισμών (π.χ. το Βατικανό).

Έτσι, όλοι αυτοί οι ναζί φυγάδες, εγκατέλειψαν την Ευρώπη και με την βοήθεια και των δυο υπερδυνάμεων (τόσο των ΗΠΑ, όσο και της ΕΣΣΔ), ενσωματώθηκαν στις κρατικές υπηρεσίες αυτών των δυο χωρών, καθώς και άλλων κρατών δορυφόρων τους.

Αυτή η παράδοξη κατάσταση, ήταν άμεση συνέπεια του Ψυχρού Πολέμου, αφού αμέσως μετρά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι δυο πρώην σύμμαχοι (ΗΠΑ-ΕΣΣΔ), στράφηκαν με μανία ο ένας κατά του αλλού, και στην προσπάθεια τους να βρουν νέους συμμάχους, δεν δίστασαν και οι δυο να συμμαχήσουν με τους πρώην μισητούς εχθρούς τους, τους ναζί (https://alophx.blogspot.com/2017/05/1945.html).

Για τον λόγο αυτόν ΗΠΑ και Ρωσία, φρόντισαν, πολλά ναζιστικά στελέχη, τα οποία είχαν πολύτιμη πείρα ως στρατιωτικοί, ως κατάσκοποι, βασανιστές, επιστήμονες και πολιτικοί, να συμπεριληφθούν στις μυστικές υπηρεσίες τους, το επιστημονικό προσωπικό, καθώς και στους πολίτικους κύκλους τους καθώς και των συμμάχων τους.
(Πολλά δε από τα στελέχη αυτά, χρησιμοποιήθηκαν ως μισθοφόροι και έμποροι οπλών, όπως π.χ. ο Όττο Σκορτσένυ, ενώ οι στρατιωτικοί οι επιστήμονες, οι κατάσκοποι και οι βασανιστές, ενσωματώθηκαν ξανά στους αντίστοιχους κλάδους που υπηρετούσαν ή και σε νέους, π.χ. την KGB, την CIA, την Reichswehr, την BND, την STAZI, κ.λ.π.

Άλλοι, όπως οι επιστήμονες και αδέρφια, οι αδερφοί Βέρνερ και Μάγκνους Φον Μπράουν, υπεύθυνοι για την ανάπτυξη της πυραυλικής τεχνολογίας του Χίτλερ, βοήθησαν ο μεν πρώτος στην ανάπτυξη του διαστημικού προγράμματος των ΗΠΑ, και ο δεύτερος της ΕΣΣΔ, βοηθώντας επιστημονικά τον Κορολιώφ, τον ανώτατο υπεύθυνο του Σοβιετικού διαστημικού προγράμματος).

Και για να γίνει περισσότερο εφικτή η ενσωμάτωση όλων αυτών των στελεχών του ναζισμού, δόθηκαν σε αυτά νέες ταυτότητες (π.χ. στα επιστημονικά στελέχη των Ναζί που ήρθαν στις ΗΠΑ μέσω της επιχείρησης Paperclip), ή αλλά βαφτίστηκαν ως «αντιστασιακοί» ή «μετανοημένοι» (όπως ο καγκελάριος Αντενάουερ στην Δυτική Γερμανία ή ο Γερμανός Στρατάρχης Πάουλους στην Ανατολική).

Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης, ήταν άνω το 50% των στελεχών της κυβέρνησης και των δημοσίων Υπηρεσιών της Δυτικής Γερμανίας να είναι πρώην ναζί, ενώ στην Ανατολική το ποσοστό αυτό κυμαινόταν άνω του 30%.

Όμως, για να καταστεί εφικτή η διαφυγή πολλών πρώην στελεχών των ναζί, εκτός των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ, συνέλαβαν στο «έργο αυτό» σημαντικά, και οι ίδιοι οι Γερμανοί.
Έτσι, ένα έτος πριν την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (το 1944), κάποια στελέχη των μυστικών υπηρεσιών των ναζί, καθώς και ανώτατοι οικονομικοί παράγοντες της χώρας αυτής, συγκεντρώθηκαν στο ίδρυμα Red House του Στρασβούργου, χωρίς να ενημερώσουν τον Χίτλερ για την συνάντηση αυτή.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες, διαβλέποντας το σύντομο τέλος του πολέμου, καθώς και την τελική ήττα των ναζί του Τρίτου Ράιχ, αποφάσισαν να «φυγαδέψουν» τεράστιες ποσότητες πολυτίμων λίθων, χρημάτων, έργων τέχνης, καθώς και κεφαλαίων που είχαν κλέψει από τους κατεκτημένες χώρες, σε ασφαλείς τοποθεσίες, εκτός Γερμανίας (κυρίως την Ελβετία και την Ισπανία).

Τα χρήματα αυτά, θα φυλασσόταν στο εξωτερικό, και θα χρησιμοποιούνταν αρχικά για την διαφυγή πολλών στελεχών του ναζιστικού καθεστώτος από την Γερμανία προς ασφαλείς περιοχές.
Επίσης, για την επίτευξη του στόχου αυτού, θα δημιουργούνταν ένας οργανισμός, ο οποίος θα συντόνιζε όλες αυτές τις «δράσεις». Ο οργανισμός αυτός, ονομάστηκε αρχικά «Die Spine» («Η Αράχνη») και έμεινε γνωστός μετέπειτα στην ιστορία με το όνομα «Οργάνωση ODESSA» (https://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html).

[Η ανάπτυξη δε αυτού του οργανισμού, κατέστη δυνατή αμέσως μετά την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κυρίως χάρις τον Γκελέν, που ήταν ο ανώτατος υπεύθυνος των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών του Χίτλερ.

Αυτός, είχε φροντίσει να κρύψει πολύτιμα κατασκοπευτικά έγγραφα που αφορούσαν την ΕΣΣΔ σε διαφορά σημεία στην Γερμανία, και με την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, «παζάρεψε» με τις ΗΠΑ την ελευθέρια του, προκειμένου να τους τα παραδώσει.

Οι Αμερικανοί από την πλευρά τους, βλέποντας τις ικανότητες του, όχι μόνο τον ελευθέρωσαν, αλλά επίσης τον όρισαν και επικεφαλής των νέων μυστικών υπηρεσιών της Δυτικής Γερμανίας που δημιουργήθηκαν, της γνωστής σε όλους μας BND.]

Εκεί ο Γκελέν, μόλις «ανέλαβε ξανά καθήκοντα», προσέλαβε στην BND πέντε χιλιάδες ναζί συνεργάτες του, αμνηστεύοντας τους με τον τρόπο αυτό, ενώ ταυτόχρονα φρόντισε μέσω των πρακτόρων του, να φυγαδεύσει και πολλούς καταζητούμενους ναζί εκτός Γερμανίας.
(Όπως ακριβώς στις μέρες μας, ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας, φέρεται να έχει πολιτικές σχέσεις με στελέχη του ακροδεξιού κόμματος AfD).

Επίσης, επειδή την περίοδο εκείνη η CIA βρισκόταν ακόμα στα σπάργανα της (και δεν είχαν ακόμη στήσει κάποιο κατασκοπευτικό δίκτυο στην Σοβιετική Ένωση), οι Αμερικανοί δεχόταν πολλές πληροφορίες για την ΕΣΣΔ από την οργάνωση του Γκελέν, τα μέλη της οποίας θεωρούταν «ειδήμονες» στην κατασκοπία στην χώρα αυτή.
Όμως, πολλές φορές, ο πονηρός Γκελέν, θέλοντας από την μια να στρέψει τις ΗΠΑ κατά της ΕΣΣΔ, για να εκδικηθεί τους μισητούς για τον ίδιο Ρώσους, αλλά ταυτόχρονα και να λαμβάνει νέες χρηματικές χορηγίες και να φαίνεται πολύτιμος στις ΗΠΑ, υπέρβαλε εξεπίτηδες στις αναφορές του για τους Σοβιετικούς.

(Οι χρηματικές χορηγίες που πήρε ο Γκελέν, εκτός από τον ίδιο, στάλθηκαν τόσο στην υπηρεσία, όσο και για την χώρα του, την Δυτική Γερμανία, ενώ κατόρθωσε με τις αναφορές του, να πείσει τις ΗΠΑ να επανεξοπλίσουν την Δυτική Γερμανία.

Αλλά και να την εντάξουν στο ΝΑΤΟ, να τις δώσουν πολλά οικονομικά κονδύλια από το σχέδιο Μάρσαλ για να ανασυγκρότηση (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/09/blog-post_189.html), καθώς και να της διαγράψουν τα χρέη και τις αποζημιώσεις προς αυτές).
Και οι ΗΠΑ, οι οποίες τον εμπιστεύτηκαν στις απαρχές του Ψυχρού Πολέμου, κράτησαν αρκετά εχθρική στάση προς τους Σοβιετικούς, η οποία σε συνδυασμό με την εξίσου εχθρική στάση του Στάλιν για την Δύση, κλιμάκωσε περαιτέρω τον Ψυχρό Πόλεμο.

Αρά θα μπορούσε να πει κανείς, ότι ο Γκελέν με τις πράξεις του, εκτός του ότι φυγάδευσε ή ενσωμάτωσε στην Δύση πολλούς καταζητούμενους ναζί, φρόντισε με τις πολλές φορές υπερβολικές αναφορές του, να επιτείνει την σύγκρουση ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ και να κλιμακώσει περαιτέρω τον Ψυχρό Πόλεμο].

Μια ακόμα χρήση των κλεμμένων χρημάτων που είχαν συλλέξει οι Γερμανοί στο εξωτερικό, θα ήταν μεγάλο μέρος αυτών, να επιστραφεί στην Γερμανία, όταν θα κρινόταν ότι ο καιρός ήταν κατάλληλος, προκειμένου αυτή να ανασυγκροτηθεί ξανά οικονομικά.

[Και πραγματικά, χάρις στα κλεμμένα αυτά χρήματα, πραγματοποιήθηκε μετέπειτα το υποτιθέμενο «Γερμανικό οικονομικό θαύμα» (μαζί με τα κονδύλια του σχεδίου Μάρσαλ και την ταυτόχρονη παραγραφή των αποζημιώσεων της Γερμανίας προς τις Μεγάλες δυνάμεις), και όχι φυσικά χάρις στην δήθεν «μεγάλη εργατικότητα» των Γερμανών.

Και όπως η οικονομική κρίση του 1929, βοήθησε στην άνοδο των ακροδεξιών στην Γερμανία, είναι πολύ πιθανό, μια παρόμοια οικονομική κρίση, να βοηθήσει και στην άνοδο του ακροδεξιού κόμματος «Εναλλακτική για την Γερμανία» (AfD) στην ίδια χώρα σήμερα, όπως λέει και ο Μπανόν (https://www.thepressroom.gr/arthrographia/ti-gyreyei-o-steb-mpanon-sten-eyrope), ο οποίος υποστηρίζει πως μια νέα παγκόσμια οικονομική κρίση έρχεται σύντομα, η οποία θα είναι πολύ χειρότερη αυτής του 2008 (http://www.zougla.gr/kosmos/article/italia-apo-ti-romi-o-stiv-mpanon-prosferi-ti-voi8ia-tou-stous-laikistes-enopsi-ton-evroeklogon).
Ήδη σε πρόσφατη δημοσκόπηση, το AfD σκαρφάλωσε στην δεύτερη θέση με 18,5 %, μετά το κόμμα της Μέρκελ που έπεσε στο 26% και πιο μπροστά από τους σοσιαλοδημοκράτες που βρίσκονται στην Τρίτη θέση με 16%.

Όμως, υπήρχε και περισσότερο σκοτεινή χρήση των χρημάτων αυτών. Όλοι αυτοί οι οικονομικοί και στρατιωτικοί παράγοντες της Γερμανίας, γνωρίζοντας ότι μετά την επερχόμενη ήττα, το ναζιστικό κόμμα θα τίθονταν εκτός νομού, θα φρόντιζαν για την οικονομική ενίσχυση του.
Και όταν οι συνθήκες θα ήταν κατάλληλες θα φρόντιζαν για την επιστροφή του στην εξουσία, μέσω χρηματοδότησης για την νίκη του στις εκλογές.

 
[Και πραγματικά, έγινε μια προσπάθεια εν μέσω Ψυχρού Πολέμου για την επιστροφή των ναζί στην εξουσία (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_25.html), ενώ και στις μέρες μας, βλέπουμε, τόσο στην Γερμανία, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, την άνοδο πολλών ακροδεξιών κομμάτων].
Στην συνάντηση των ναζιστών στο ίδρυμα Red House το 1944, ειπώθηκε, ότι η Γερμανία, θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα «νέο-τέταρτο Ράιχ», μέσω της δημιουργίας μιας «Ενωμένης Ευρώπης», στην οποία θα συμμετείχαν και άλλα μέλη, τα οποία θα υποτασσόταν μετέπειτα μέσω της οικονομίας στους Γερμανούς (Ότι δηλαδή βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα στην ΕΕ!!!).
[Η συνάντηση αυτή, καταγράφηκε από έναν κατάσκοπο της Αμερικής με Γαλλική καταγωγή, ο οποίος παρέστη σε αυτή, παριστάνοντας ανώτατο ναζιστικό στέλεχος, σε ένα έγγραφο, το οποίο αποχαρακτηρίστηκε πρόσφατα από την CIA και είναι γνωστό ως «Red House Report 1944»].

Ως υπεύθυνος για την διαχείριση αυτών των κονδυλίων στην Ελβετία, ορίστηκε ο Ελβετικής καταγωγής, κατάσκοπος και θαυμαστής του Χίτλερ, ο τραπεζίτης Φρανσουά Γκενούντ (ο ίδιος είχε δηλώσει πως: «Ο Χίτλερ ήταν ένας σπουδαίος άντρας και αν είχε κερδίσει τον πόλεμο, σήμερα ο κόσμος μας θα ήταν ένα καλύτερο μέρος»).

Αυτός, μεταπολεμικά, φρόντισε να γίνει «ο εκτελεστής» της διαθήκης του Γκέμπελς, ενώ απέκτησε χρήματα εκδίδοντας και τα ημερολόγια αυτού (παράλληλα, ο ίδιος είχε και τα δικαιώματα έκδοσης του Μπόρμαν, αλλά και έργων του Χίτλερ).
Επίσης, ο Γκενούντ, φρόντισε με τα χρήματα που διαχειριζόταν, να ενισχύσει οικονομικά το νεοναζιστικό κόμμα (καθώς και άλλα ακροδεξιά κινήματα σε άλλες χώρες της Ευρώπης), ενώ παράλληλα είχε και έναν εκδοτικό οίκο υπό την κατοχή του, από τον οποίο εξέδιδε πολλά ακροδεξιά έντυπα. 

Ταυτόχρονα, φρόντισε να ενισχύσει οικονομικά και τον Νάσερ στο πραξικόπημα με το οποίο αυτός πήρε την εξουσία (με αποτέλεσμα, πολλοί ναζί στρατιωτικοί, επιστήμονες και κατάσκοποι να βρουν μετέπειτα καταφύγιο στην Αίγυπτο-όπως και στην Συρία-και να «αναδιοργανώσουν» την χώρα αυτή, ο «καθένας στον τομέα του»).

Ενίσχυσε επίσης οικονομικά και το «Αλγερινό Εθνικό Μέτωπο» στον αγώνα των Αλγερινών για την ανεξαρτησία τους από την Γαλλία (την οποία τελικά επέτυχαν), ενώ το 1958, ίδρυσε και την «Αραβική Τράπεζα Ανάπτυξης», η οποία χρηματοδοτούσε όλα τα Αραβικά εθνικιστικά κινήματα (καθώς και τα αραβικά κράτη στους πολέμους τους με το Ισραήλ).
[Ένα από τα κινήματα αυτά, ήταν και το Μπάαθ του Ιράκ, του οποίου ένας αξιωματικός και θείος ενός φτωχού παιδιού ήταν θαυμαστής του βιβλίου του Χίτλερ, ο «Αγών μου». Το παιδί αυτό, το οποίο εντάχθηκε στο κόμμα αυτό και έμαθε από τον θείο του να θαυμάζει τον Χίτλερ (αν και το ίδιο θαύμαζε και τον Στάλιν ταυτόχρονα), ονομαζόταν Σαντάμ Χουσεΐν].

Το 1960, ο Γκενούντ, ίδρυσε την πανευρωπαϊκή πολιτική συμμαχία ακροδεξιών με την ονομασία «Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη» (κάτι σαν το «Κίνημα» του Μπανόν σήμερα), ενώ φρόντισε να χρηματοδοτήσει οικονομικά και πολλές ομάδες Παλαιστίνιων, όπως τους Βενταγιών του Αραφάτ ή τον Μαύρο Σεπτέμβρη, την οργάνωση του τρομοκράτη Αμπού Νίντάλ, αλλά και τον Κάρλος «το Τσακάλι».
Ο Γκενούντ, ήταν στενός φίλος με τον Σκορτσένυ, αλλά και με ναζιστή εγκληματία Κλάους Μπάρμπι. Φρόντισε δε να χρηματοδοτήσει οικονομικά την δίκη του τελευταίου, καθώς και την δίκη του Άντολφ Αϊχμαν στο Ισραήλ (και μετέπειτα και του Κάρλος «του Τσακαλιού»).
Επίσης, ο Γκενούντ, ήταν φίλος με τον εγκληματία Χουσείνι, τον μεγάλο μουφτή της Ιερουσαλήμ , οπαδό του Χίτλερ (και θείο του Αραφάτ, ο οποίος τον θαύμαζε), και άμεσα υπεύθυνο για τις σφαγές Ορθοδόξων σε Σερβία-Βοσνία (από τα ισλαμικά «Χάντζαρ SS»), αλλά και την Ελλάδα (σε Δίστομο, Θεσπρωτία από τους εγκληματίες Τσάμηδες).

Εκτός όλων αυτών, ο Γκενούντ, φρόντισε να χρηματοδοτήσει οικονομικά τον Χομεϊνί στην εξορία του στην Γαλλία, ενώ διατηρούσε στενή φιλιά και με τον Ζαν Πωλ Σατρ, τον Νόαμ Τσόμσκι, αλλά και άλλους, θεωρούμενους «αριστερούς διανοούμενους».

Μετέπειτα, ο Γκενούντ, ίδρυσε από κοινού με τον Χούμπερ, και τον Αιγύπτιο Γιόζεφ Νάντα (μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας), την Τράπεζα «Al Taqwa Bank» (μέλη της τράπεζας είναι και δυο μέλη της οικογενείας του Μπιν Λάντεν).
Μέσω αυτής της τράπεζας, ο Γκενούντ, μαζί με τους παραπάνω συνάδελφους του, χρηματοδοτούσε τακτικά, τόσο την Χαμάς, όσο και την Αλ Κάιντα, αλλά και άλλες ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις (ακόμα και τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν).

Και από την τράπεζα αυτή, δοθήκαν πολύ μεγάλες ποσότητες χρημάτων σύμφωνα με την CIA, στους αεροπειρατές της 11ης Σεπτέμβριου (από τον διάδοχο του Γκενούντ στην ηγεσία της ODESSA στην Ελβετία, τον Αλμπερτ Χιούμπερ), και μέσω αυτών, έγινε εφικτή η πραγματοποίηση των τρομοκρατικών αυτών επιθέσεων στις ΗΠΑ, των κατά την Αλ-Κάιντα, «νέων Σταυροφόρων» 

.
[Και άλλοι εθνικιστές σε άλλα κράτη, νομίζουν ότι είναι οι αναβιωτές αρχαίων πολεμιστών, όπως π.χ. στο Ισραήλ, αυτοί που πολέμησαν με βία για την ανεξαρτησία του, τους Βρετανούς κατακτητές, νόμιζαν πως είναι σαν τους ζηλωτές που ξεσηκώθηκαν ενάντια στους Ρωμαίους για να απελευθερωθούν, και σε αντίθεση με αυτούς, πέτυχαν στον στόχο τους (https://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_7.html)].

Επίσης, ο Γκενούντ, ήταν ο μέντορας του επίσης Ελβετού ακροδεξιού δημοσιογράφου, Αλμπερτ Χούμπερ (μετέπειτα γνωστού και ως Άχμεντ Χούμπερ (ο οποίος πέθανε το 2008), που έγινε μουσουλμάνος, ο οποίος τον διαδέχτηκε και στην διαχείριση των κλεμμένων χρημάτων των ναζί, μετά τον θάνατο Γκενούντ, μέσω ευθανασίας το 1996 στην ηλικία των 81 ετών.
[Δεν είναι καθόλου περίεργο που πολλοί πρώην ναζί έγιναν μουσουλμάνοι. Αλώστε και ο ίδιος ο Χίτλερ θαύμαζε τον Μωάμεθ και έλεγε ότι: «Το πολεμοχαρές ισλάμ ταίριαζε περισσότερο στην φύση των Γερμανών, πάρα ο φιλειρηνικός και πασιφιστικός Χριστιανισμός»].

Όμως υπήρχε και ένα παράτημα της ODESSA στην Γερμανία, η STILLE HILFE, ένας οργανισμός, ο οποίος παρείχε όχι μόνο στέγη και νοσοκομειακή αγωγή στην Γερμανία σε κυνηγημένους και γερασμένους ναζί, αλλά πολλές φορές χρηματοδοτούσε τόσο την υπεράσπιση τους στις δίκες αυτών, όσο και νεοναζιστικά κινήματα.

Ηγέτης του οργανισμού αυτού, ήταν μέχρι και τον θάνατο της το 2018, η λεγομένη και «Μαύρη πριγκίπισσα», η κόρη του διαβόητου Χάινριχ Χίμλερ, η Γκουντρούν Μπουρβίτς Χίμλερ.

Αυτή, όταν ήταν ακόμα σε μικρή ηλικία στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αμέσως μετά την αυτοκτονία του πατερά της, συνελήφθη από τους συμμάχους και βασανίστηκε σωματικά, με αποτέλεσμα να αποκτήσει μετέπειτα πολλά προβλήματα υγείας και μίσος προς αυτούς.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τον θαυμασμό προς τον πατέρα της, την έκαναν να ενταχθεί στην ODESSA, ενώ φέτος, λίγους μήνες μετρά τον θάνατο της, αποκαλύφθηκε πως ήταν και μέλος της BND, υπό την ηγεσία του διαβόητου Γκελέν (https://www.news247.gr/kosmos/gudrun-himmler-pethane-i-prigkipissa-ton-nazi-itan-88-chronon.6629183.html).

Το δε τελευταίο γνωστό από τα μέλη της ODESSA, το οποίο βρίσκεται ακόμα εν ζωή, είναι η Έντα Γκέρινγκ, η κόρη του διαβόητου ναζιστή Χέρμαν Γκέρινγκ, η οποία όμως κρατάει ένα πιο μετριοπαθές προφίλ σε σχέση με την Γκουντρούν Μπουρβίτς Χίμλερ.
[Στα νεότερα χρονιά, η θωριά της Άρειας Φυλής, υποστηρίχτηκε κατά μεγάλο μέρος μέσω της θεωρίας σύγκρουσης των πολιτισμών του Σάμιουελ Χάντιγκτον.
(Ουσιαστικά, με την θεωρεία του, ο Χάντιγκτον αντικαθιστά την θεωρεία του Χίτλερ για την ανωτερότητα της «Άρειας φυλής» και της «νομοτελειακής τελικής κυριαρχίας της παγκόσμια», με την ανωτερότητα του «δυτικού πολιτισμού» και της «νομοτελειακής τελικής κυριαρχίας του παγκόσμια»).

Σύμφωνα δε με τον Χάντιγκτον, όλοι οι πολιτισμοί θα έρθουν σύντομα μεταξύ τους σε μια παγκόσμια σύγκρουση.
Επίσης, κατά τον Χάντιγκτον, ο ανώτερος εξ’ αυτών είναι καθαρά ο δυτικός, και αυτός τελικά θα επικρατήσει στο τέλος της μάχης αυτής. Οι άλλοι πολιτισμοί, είτε θα υποταχθούν σε αυτόν και θα τον υιοθετήσουν, είτε θα συντριβούν από αυτόν στην επερχόμενη σύγκρουση.
Η θεωρεία αυτή, εφαρμόστηκε εκτενώς στις μέρες μας με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, με τους πολέμους που ακολούθησαν στην Μέση Ανατολή, αλλά και τους εμπορικούς πολέμους του Τραμπ σήμερα].

[Η ODESSA και η BND, φρόντισαν και για την φυγάδευση και άλλων σημαντικών ναζιστικών στελεχών, όπως ο υποστράτηγος Ρέμερ, ο Γιόζεφ Μένγκελε (γνωστός ως ο «Άγγελος του θανάτου») ή του Πάουλ φον Σέφερ, ενός ναζί που ίδρυσε στην Παραγουάη μια ολόκληρη ναζιστική αποικία σε στυλ στρατοπέδου συγκέντρωσης, την διαβόητη «Colonia Dignidad» .

Όλοι δε αυτοί οι ναζί εγκληματίες, στις χώρες που διέφυγαν, είτε στην Μέση Ανατολή, είτε στην Λατινική Αμερική, βοήθησαν «με την τεχνογνωσία» που παρείχαν στην επιτυχία πραξικοπημάτων, ή στην εδραίωση δικτατοριών στις χώρες αυτές, ενώ «συνέβαλαν αποφασιστικά» και στην ίδρυση ανήλεων μυστικών υπηρεσιών σε αυτές, καθώς και στην πραγματοποίηση βασανιστηρίων των πολιτικών αντιφρονούντων.

Άλλοι πήγαν στην Μέση Ανατολή, και δίδαξαν σε πανεπιστήμια στο Καιρό και την Σαουδική Αραβία (ή πιο πολλοί οι μουσουλμάνοι μαχητές τους), κάποιες ιδέες του ναζισμού. Πολλοί δε γνωστοί μαθητές αυτών, έγιναν στην συνέχεια διαβόητοι τρομοκράτες, όπως π.χ. ο Μπιν Λάντεν και ο Αϊμάν Αλ Ζαουάχρι.

Αυτό δεν είναι καθόλου παράξενο, καθώς πολλοί μουσουλμάνοι ηγέτες θαύμαζαν τον ναζισμό για την αντιχριστιανική στάση του, τον αντισημιτισμό του, καθώς και για τον θαυμασμό του Χίτλερ προς τον Μωάμεθ (κυρίως ο Σάγιεντ Κουμπ, ο οποίος ίδρυσε την Μουσουλμανική Αδελφότητα το 1928, καθώς και ο Τουρκές, ο ιδρυτής των Γκρίζων Λύκων στην Τουρκία)].

Ουσιαστικά, από όλα τα παραπάνω γίνεται φανερό, ότι οι καταστάσεις αυτές που συνέβησαν τότε επαναλαμβάνονται και σήμερα , και τα φαντάσματα του παρελθόντος, τα οποία έχουν κιόλας ξυπνήσει, είναι έτοιμα να αναλάβουν ξανά δράση στον κόσμο και να τον φέρουν ξανά στο απολυτό χάος.

πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.