Όταν μιλάμε για Κουρδιστάν δεν είναι σαφές το τι ακριβώς εννοούμε. Το Κουρδιστάν, που δεν υπάρχει σήμερα, οι περιοχές των Κούρδων τέλος πάντων, είναι αυτές που φαίνονται στον παρακάτω χάρτη. Αυτό δεν σημαίνει ότι αν δημιουργηθεί Κουρδιστάν θα είναι αυτό. Μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό, κάτι μικρότερο, ή κάτι μεγαλύτερο.
Για την Ελλάδα αν υπήρχε ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν που θα έφτανε από την Κασπία μέχρι την Μεσόγειο, ή σχεδόν από την Κασπία μέχρι την Μεσόγειο, θα ήταν κάτι καλό, γιατί θα λειτουργούσε ως μία μόλυνση στα σωθικά της Τουρκίας. Και το Κουρδιστάν θα ήταν φυσικός σύμμαχος της Ελλάδας.
Αν δηλαδή μπορούσαμε με ένα ραβδάκι να δημιουργήσουμε ένα Κουρδιστάν, χωρίς να ανοίξει μύτη, και να συνεχιστούν όλα όπως πριν, θα ήταν τέλειο. Δυστυχώς για να δημιουργηθεί Κουρδιστάν θα πρέπει να γίνει πόλεμος. Όπως οι Έλληνες χόρευαν σαν βάτραχοι ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις τον 19ο αιώνα, και μέσα από την φωτιά δημιουργήθηκε το Ελληνικό Κράτος, όπως οι Εβραίοι χόρευαν σαν βάτραχοι ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις για να δημιουργηθεί Εβραϊκό Κράτος στην Παλαιστίνη τον 20ο αιώνα, έτσι και οι Κούρδοι χορεύουν σαν βάτραχοι ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις μήπως και δημιουργηθεί Κουρδικό Κράτος τον 21ο αιώνα.
Και όπως μειώθηκε ο Ελληνικός και ο Εβραϊκός πληθυσμός τον 19ο και 20ο αιώνα για να δημιουργηθούν τα αντίστοιχα κράτη, έτσι θα μειωθεί και ο Κουρδικός πληθυσμός για να δημιουργηθεί Κουρδικό Κράτος τον 21ο. Υπάρχουν περίπου 30 εκατομμύρια Κούρδοι, και η λογική λέει ότι θα υπάρχουν πολύ λιγότεροι όταν φτάσουν να έχουν κράτος. Θα τους πετσοκόβουν από την Τουρκία, θα τους πετσοκόβουν από το Ιράν, θα τους πετσοκόβουν από το Ιράκ. Ήδη πετσοκόβουν τους Κούρδους οι Σουνίτες και οι Σιίτες γείτονες. Κάπως έτσι μπορεί να δημιουργηθεί Κουρδιστάν. Δεν υπάρχει η επιλογή της δημιουργίας με ένα μαγικό ραβδάκι.
Οι Γάλλοι και οι Βρετανοί κατάφεραν στον ΑΠΠ να πάρουν από τους Οθωμανούς την Μέση Ανατολή, και δημιούργησαν την Συρία, τον Λίβανο, το Ιράκ, το Ισραήλ και την Ιορδανία. Σήμερα, εκατό χρόνια μετά, η περιοχή είναι ξανά υπό διεκδίκηση. Δεν υπάρχει πλέον Ιράκ, δεν υπάρχει Συρία, στην Ιορδανία ο βασιλιάς συγκρούεται με την Μουσουλμανική Αδελφότητα, και οι Ιρανοί και οι Τούρκοι χτυπάνε το Ισραήλ από την Γάζα, τον Λίβανο και την Συρία. Τα πάντα είναι ξανά υπό διεκδίκηση, και ναι, μπορεί φυσικά να δημιουργηθεί και Κουρδιστάν, αλλά μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο. Αν λοιπόν πούμε ότι μας συμφέρει να υπάρχει ηρεμία στην περιοχή μας, η δημιουργία ενός Κουρδιστάν δεν μας συμφέρει, υπό την έννοια ότι θα γίνει το χάος χαότερον.
Επικονωνιακά δεν μας συμφέρει να ουρλιάζουμε υπέρ του Κουρδιστάν, γιατί δεν παίζει κανέναν ρόλο το τι θα πούμε εμείς για το αν θα δημιουργηθεί ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Απλά θα χειροτερεύσουν οι σχέσεις μας με τους Τούρκους, τους Ιρανούς και τους Ιρακινούς. Οι Ισραηλινοί είναι οι μόνοι που ουρλιάζουν υπέρ των Κούρδων γιατί έχουν πολύ εχθρικές σχέσεις με όλους αυτούς, και μπορούν να κερδίσουν την εύνοια των Κούρδων χωρίς κανένα κόστος.
Αυτό που λέω μην το μπερδεύετε με την στάση της Χρυσής Αυγής, ή άλλων κομμάτων του Σιιτικού πετρελαίου (Ιράν+Ιράκ) και των Σιιτικών ναρκωτικών (Χεζμπολάχ-Άσαντ). Η Χρυσή Αυγή ακούει για Κουρδιστάν και βγάζει σπυριά.
Το τι θα γίνει με το Κουρδιστάν θα εξαρτηθεί από τις ΗΠΑ και την Ρωσία. Τις ΗΠΑ όπως έλεγα δεν τις συμφέρει προς το παρόν να προχωρήσουν οι Κούρδοι σε ανεξάρτητο Κουρδιστάν, γιατί θα χαλάσουν τις σχέσεις τους με τους συμμάχους τους Τούρκους και Άραβες Σιίτες του Ιράκ. Οι Αμερικανοί ανέτρεψαν την Σουνιτική μειοψηφία του Σαντάμ για να πάρουν τον έλεγχο του Ιράκ φέρνοντας στην εξουσία την Σιιτική πλειοψηφία και τους Κούρδους. Οι Σιίτες όμως του Ιράκ εκτός από σύμμαχοι των ΗΠΑ είναι και σύμμαχοι του Ιράν, και πουλήσουν τις ΗΠΑ για τους Κινέζους οι Αμερικανοί δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να σπρώξουν το ανεξάρτητο Κουρδιστάν, ή να δούνε την Κίνα να παίρνει όλη την Ασία. Η Κίνα έχει ήδη το Πακιστάν και το Ιράν, και η Τουρκία απειλεί να γυρίσει προς την Κίνα.
Σε αυτή την περίπτωση οι ΗΠΑ λογικά δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να ξεσηκώσουν τους Κούρδους.
Αυτό που ζητάει ουσιαστικά ο Τραμπ είναι να έχει η Κίνα το Ιράν και το Πακιστάν, οι ΗΠΑ το Ιράκ, την Ιορδανία και το Ισραήλ, και η Ρωσία την Συρία.
Κάτι που δεν δέχονται οι Ιρανοί, οι οποίοι προσπαθούν να δημιουργήσουν τον διάδρομο Ιράν-Ιράκ-Συρία-Λίβανος, ο οποίος αρέσει στην Χρυσή Αυγή. Η Χρυσή Αυγή δεν γουστάρει την Τουρκία. Το ΚΚΕ λογικά πρέπει να γουστάρει τον άξονα Κίνα-Πακιστάν-Ιράν-Τουρκία, ο οποίος δεν ενοχλεί την Τουρκία. Προς το παρόν η Ελλάδα έχει ενταχθεί στον άξονα Ιταλία-Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ-Αίγυπτος, κάνοντας έξω φρενών και την Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ.
Ούτε οι Ρώσοι βλέπουν με καλό μάτι την παρουσία του Ιράν στην Συρία, αλλά χρειάζονται τους Ιρανούς για να αντιμετωπίζουν τους Σουνίτες, και για να μην τους πουλήσουν οι Ιρανοί και κάνουν συμμαχία με τους Γάλλους και τους Βρετανούς, αφού οι Γάλλοι και οι Βρετανοί φοβούνται περισσότερο τους Ρώσους από τους Κινέζους, σε αντίθεση με τους Αμερικανούς που φοβούνται περισσότερο τους Κινέζους από τους Ρώσους.
Αλλά οι Ρώσοι γνωρίζουν ότι κάποιος θα μπορεί ή θα προσπαθεί πάντα να τους παρακάμπτει από την Ανατολική Μεσόγειο. Επομένως για τους Ρώσους είναι πολύ καλύτερα να μοιράζονται τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής με τις ΗΠΑ, όπως προτείνει ο Τραμπ ουσιαστικά, παρά να πάρει τον έλεγχο της περιοχής η Κίνα. Οι Αμερικανοί δεν είναι γείτονες των Ρώσων και δεν θα διεκδικήσουν ποτέ Ρωσικά εδάφη. Αυτή η διασφάλιση δεν υπάρχει από την πλευρά των Κινέζων.
Το πρόβλημα φυσικά είναι ότι αν οι Αμερικανοί τα βρούνε με τους Ρώσους θα τα χαλάσουν με τους Γάλλους και τους Βρετανούς, και αν οι Ρώσοι τα βρούνε με τους Αμερικανούς θα τα χαλάσουν με τους Κινέζους, των οποίων είναι οι μεγαλύτεροι προμηθευτές πετρελαίου μαζί με την Σαουδική Αραβία.
Σε αντίθεση όμως με ότι συμβαίνει στον Ατλαντικό, τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά για τους συμμάχους των ΗΠΑ στον Ειρηνικό, αφού και οι Ιάπωνες και οι Νοτιοκορεάτες και οι Ινδοί θα ωφεληθούν από μία προσέγγιση των ΗΠΑ με την Ρωσία. Εξαίρεση αποτελεί η Αυστραλία που εξάγει τις πρώτες ύλες της κυρίως στην Κίνα. Γι’αυτό και βλέπετε ότι οι σχέσεις των ΗΠΑ με τους Νοτιοκορεάτες, τους Ιάπωνες και τους Ινδούς πάνε περίφημα, ενώ οι σχέσεις τους με τους Γάλλους, τους Βρετανούς και τους Αυστραλούς είναι πολύ προβληματικές.
Ανακεφαλαιώνοντας να πω ότι αν εξαιρέσουμε ότι κολυμπάμε στα Σιιτικά ναρκωτικά και στο Σιιτικό πετρέλαιο μας συμφέρει να δημιουργηθεί ένα μεγάλο Κουρδιστάν κάτω από την Τουρκία, αλλά δεν μας συμφέρει η αναταραχή που θα προκληθεί κατά την διάρκεια της δημιουργίας του. Το πολύ καλό είναι ότι δεν εξαρτάται καθόλου από εμάς η δημιουργία του Κουρδιστάν, και έτσι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για αυτό το θέμα. Δεν χρειάζεται να καταναλώσει φαιά ουσία ο Καρανίκας ως σύμβουλους στρατηγικού σχεδιασμού του πρωθυπουργού για να αποφασίσει τι θα κάνουμε με το Κουρδιστάν. Μπορεί να συνεχίσει να ασχολείται με την επανάσταση.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου