Αγαπητέ Κύριε Υπουργέ,
Διαβάζω στο τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου (AFP) στην εφημερίδα The Manilla Times, ότι στο Κοινό Ανακοινωθέν της ομάδας G7, που πραγματοποιήθηκε στην Ταορμίνα της Ιταλίας περιλαμβάνεται και η εξής δήλωση:
Επαναβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας να διατηρήσουμε μια τάξη βασισμένη σε κανόνες στον τομέα της ναυτιλίας, θεμελιωμένη στις αρχές του διεθνούς δικαίου, όπως περιλαμβάνεται στη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), και στην ειρηνική επίλυση θαλάσσιων διαφορών μέσω διπλωματικών και νομικών μέσων, συμπεριλαμβανομένης της διαιτησίας.
Εξακολουθούμε να ανησυχούμε για την κατάσταση στην Ανατολική και Νότια Θάλασσα της Κίνας και είμαστε έντονα αντίθετοι σε οποιεσδήποτε μονομερείς ενέργειες που θα μπορούσαν να αυξήσουν τις εντάσεις. Καλούμε όλα τα μέρη να επιδιώξουν την αποστρατικοποίηση των αμφισβητούμενων περιοχών.
Όπως, σίγουρα, γνωρίζετε μέλη του G7 είναι η Γερμανία, η Γαλλία, και η Ιταλία. Επίσης στη σύνοδο ήταν παρόντες και οι κύριοι Γιούνκερ και Τουσκ εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κανείς, βέβαια, από τους Ευρωπαίους φίλους μας δεν σκέφτηκε να συμπεριλάβει και την αυξανόμενη κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η Ταορμίνα είναι πολύ κοντά στο Αιγαίο Πέλαγος και την Ανατολική Μεσόγειο αλλά πολύ μακριά από την Σινική Θάλασσα. Έτσι ασχολήθηκαν με την ΑΟΖ της Κίνας και δεν σκέφτηκαν να μνημονεύσουν και τα προβλήματα της ΑΟΖ στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Εμείς δεν πρέπει, ασφαλώς, να ζητήσουμε την αποστρατικοποίηση του Αιγαίου, αλλά να ζητήσουμε από τους G7 να παρέμβουν, όπως έκαναν για την Σινική Θάλασσα, δηλώνοντας για την Ελληνοτουρκική διένεξη:
«Η Ελλάδα, η Τουρκία και η Κύπρος με βάση την σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) καλούνται να επιδιώξουν την ειρηνική επίλυση θαλάσσιων διαφορών μέσω διπλωματικών και νομικών μέσων, συμπεριλαμβανομένης της διαιτησίας.»
Τέλος, μετά την Ιταλία, η Καγκελάριος Μέρκελ συναντήθηκε στο Βερολίνο με τον Πρωθυπουργό της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι.
Οι δύο ηγέτες υπογράμμισαν τη σημασία της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας στα διεθνή ύδατα, το δικαίωμα διέλευσης και άλλα θαλάσσια δικαιώματα και υποχρεώσεις σύμφωνα με τη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας και άλλες αρχές του διεθνούς δικαίου. Επίσης, έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στην ασφάλεια, τη σταθερότητα, τη συνδεσιμότητα και τη βιώσιμη ανάπτυξη της γαλάζιας οικονομίας στην περιοχή του Ινδικού Ωκεανού.
Όπως βλέπετε κ. Υπουργέ, όλα τα παραθαλάσσια κράτη του πλανήτη μας ασχολούνται με την ΑΟΖ εκτός από το κράτος που έγραψε μια λαμπρά ιστορία με τις θάλασσες της από αρχαιοτάτων χρόνων.
Με εκτίμηση,
Θεόδωρος Καρυώτηςπηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου