Σύμφωνα με τον Economist, η προσπάθεια που γίνεται για να ομαλοποιηθούν οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ έχει χάσει την δυναμική της. Το άρθρο γράφει ότι οι Ισραηλινοί ζητάνε από τους Τούρκους να κλείσουν το στρατηγείο της Χαμάς στην Τουρκία, αφού η Χαμάς σχεδιάζει και εκτελεί τρομοκρατικά χτυπήματα στο εσωτερικό του Ισραήλ, και η Τουρκία ζητάει να άρουν οι Ισραηλινοί τον ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας. Ούτε το ένα μπορεί να γίνει ούτε το άλλο.
Και όλα αυτά για να ανταλλάξουν ξανά πρέσβεις, και να τεθεί στο τραπέζι το θέμα της πώλησης αερίου από τον Λεβιάθαν στην Τουρκία. Δεν μιλάμε για μία πλήρη αποκατάσταση των σχέσεων των δύο χωρών. Και ούτε αυτό δεν μπορεί να γίνει.
Εξ’άλλου οι Τούρκοι μπορεί να θέλουν το αέριο του Λεβιάθαν, αλλά έχουν πολύ μεγαλύτερα συμφέροντα με το Ιράν και το Κατάρ. Αυτό που ουσιαστικά λένε οι Τούρκοι είναι “θέλετε να πουλήσετε αέριο, θέλουμε να αγοράσουμε αέριο, δώστε το σε μας, αφού δεν έχετε που αλλού να το πουλήσετε μετά την ανακάλυψη του Zohr στην Αίγυπτο”. Πολύ μικρό το όφελος για να δούνε οι Ισραηλινοί να ξεσπάει στα σύνορα τους με τον Λίβανο ένας τεράστιος πόλεμος με την Χεζμπολάχ, με την υποστήριξη μάλιστα της Ρωσίας.
Νομίζω ότι πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι οι Ισραηλινοί θα ανοίξουν τον Λεβιάθαν στους Τούρκους μόνο αν οι Ρώσοι τα βρούνε με τους Ιρανούς σε τέτοιο σημείο που να στηρίξουν ενεργά μία επίθεση των Ιρανών και της Χεζμπολάχ στο Ισραήλ από τον Λίβανο. Ακόμη και να πουλάνε οι Ρώσοι στους Ιρανούς όπλα, τους Ισραηλινούς δεν τους συμφέρει να ανοίξουν τον Λεβιάθαν στην Τουρκία, γιατί είναι άλλο να πουλάνε οι Ρώσοι όπλα στο Ιράν, και άλλο να τους στηρίζουν ενεργά στην κόντρα τους με το Ισραήλ. Άλλο έμποροι και άλλο σύμμαχοι στον πόλεμο κατά του Ισραήλ. Δεν είναι το ίδιο πράγμα. Φαντάζομαι βέβαια ότι οι Ισραηλινοί περιμένουν κάτι περισσότερο από τους Ρώσους.
Αν και γράφετε ότι οι Ρώσοι παραδίδουν τους S-300 στο Ιράν, και σκέφτονται να τους πουλήσουν και τα αεροσκάφη SU-30, που είναι να αντίστοιχα των F-15. Τώρα που οι Ιρανοί δεν έχουν πια ανάγκη την Gazprom, αφού μπορούν να στραφούν και στις δυτικές εταιρείες, η πώληση όπλων είναι ένας τρόπος για να κρατήσουν οι Ρώσοι το Ιράν υπό την επιρροή τους, αφού οι Αμερικανοί δεν δέχονται προς το παρόν να πουλήσουν όπλα στο Ιράν.
Η άλλη περίπτωση, όπως έχω ξαναπεί, είναι να κάνουν οι ΗΠΑ μία αλλαγή 180 μοιρών στην εξωτερική τους πολιτική, και να σταματήσουν την προσέγγιση με το Ιράν, και να εμπλακούν ξανά πολύ πιο ενεργά στην Μέση Ανατολή, κάτι που με τον Ομπάμα στο τιμόνι αποκλείεται.
Η ουσία είναι ότι αν θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι το πιο αδύναμο σημείο των Ισραηλινών είναι αυτή την στιγμή ο Νότιος Λίβανος, και είναι ο Νότιος Λίβανος, τότε οι Ρώσοι έχουν και το μαχαίρι και το καρπούζι για τον Λεβιάθαν.
Δημοσίευση σχολίου