Πολύ ωραίο άρθρο του George Friedman, του Stratfor, για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Το άρθρο αναφέρεται στις πρόσφατες απαξιωτικές για το ΝΑΤΟ δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ, και του τρόπου με τον οποίο οι Αμερικανοί βλέπουν τους Ευρωπαίους σαν τζαμπατζήδες. Οι Ευρωπαίοι δεν αφιερώνουν το 2% των ΑΕΠ τους για τις αμυντικές τους δαπάνες, όπως προβλέπεται από το καταστατικό του ΝΑΤΟ, και προτιμούν να βασίζονται στις ΗΠΑ για στρατιωτική κάλυψη, ενώ οι ίδιοι χρησιμοποιούν την λεγόμενη soft power, που είναι ένας συνδυασμός οικονομικών κινήτρων και αντικινήτρων.
Τώρα όμως, γράφει το άρθρο, που υπάρχει ένταση στην Ευρώπη, και λόγω Ρωσίας και λόγω ISIS, αλλά και Τουρκίας να προσθέσω εγώ, οι Ευρωπαίοι χρειάζονται hard και όχι soft power, και αυτό είναι κάτι που δεν διαθέτουν, και οι Αμερικανοί δεν θέλουν να αναλάβουν αυτοί το κόστος. Στην Συρία για παράδειγμα, το άρθρο γράφει ότι οι Αμερικανοί είναι διατεθειμένοι να παράσχουν αεροπορική κάλυψη, αλλά δεν θέλουν να στείλουν στρατιώτες. Προφανώς το άρθρο εννοεί για να διώξουν τον ISIS από τα Σουνιτικά τμήματα και να τον αντικαταστήσουν με μετριοπαθείς Σουνίτες της Συρίας, ή για όποια λύση τέλος πάντων θέλουν να προωθήσουν, αν μπορέσουν να συμφωνήσουν σε κάτι.
Το άρθρο γράφει ότι η ΕΕ δεν έχει καθόλου στρατό, και οι μόνες δύο χώρες που έχουν ικανοποιητικές στρατιωτικές δυνάμεις είναι η Γαλλία και η Αγγλία, αλλά και αυτές με περιορισμένες δυνατότητες.
Εγώ να προσθέσω ότι οι ΗΠΑ έχουν μειώσει πολύ τις εισαγωγές τους από τον Περσικό Κόλπο, και ενδιαφέρονται περισσότερο για την Νότια Κινεζική Θάλασσα, όπου αντιμετωπίζουν την Κίνα, η οποία διεκδικεί ολόκληρη την θάλασσα για λογαριασμό της. Επίσης οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ είναι διαιρεμένοι, αφού οι Γερμανοί και οι Γάλλοι έχουν πολύ εχθρικές σχέσεις με την Τουρκία και πολύ καλύτερες σχέσεις με την Ρωσία.
Ο λόγος ύπαρξης του ΝΑΤΟ ήταν να αντιμετωπιστούν οι Σοβιετικοί. Ο Ρόναλντ Ρέηγκαν, όταν άρχισαν να κατασκευάζονται οι αγωγοί πετρελαίου από την Ρωσία προς την Δυτική Ευρώπη στην δεκαετία του 80, προειδοποιούσε ότι οι αγωγοί αυτοί θα είχαν και γεωπολιτικές προεκτάσεις. Και βλέπουμε σήμερα πόσο δίκιο είχε. Χωρίς να λέω ότι δεν έπρεπε να γίνουν αυτοί οι αγωγοί, στους οποίους δεν μπορούσαν να αντισταθούν οι Ευρωπαίοι, αλλά ούτε και οι Σοβιετικοί. Βλέπουμε όμως πόσο διαλυτική επίδραση έχει στο ΝΑΤΟ η συνεργασία Ρωσίας-ΕΕ.
Επίσης, στην Λιβύη, οι Γάλλοι πρωταγωνίστησαν στην επίθεση εναντίον του Καντάφι, για να ευχαριστήσουν τους συμμάχους τους Άραβες μετά το πάθημα τους στην Τυνησία, ελπίζοντας ταυτόχρονα να ενισχυθεί η θέση της Γαλλίας στην Λιβύη στην μετά Καντάφι εποχή, σε σχέση με την Ιταλία.
Τώρα που χρειάζονται χρήματα για να αντιμετωπιστεί ο ISIS στην Λιβύη οι Ευρωπαίοι περιμένουν από τους Αμερικανούς να καθαρίσουν. Πρόσφατα ο Ομπάμα κατηγόρησε τον Κάμερον και τον Σαρκοζί, και είπε ότι δεν έπρεπε να πιστέψει την δέσμευση τους ότι θα δέσμευαν μεγάλους οικονομικούς πόρους για να υπάρξει ομαλή μετάβαση σε ένα δημοκρατικό καθεστώς στην μετά Καντάφι εποχή.
Επομένως οι Αμερικανοί κατηγορούν τους Ευρωπαίους για τζαμπατζήδες, οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ σκοτώνονται μεταξύ τους, και η προτεραιότητα των ΗΠΑ δεν είναι πλέον η Μέση Ανατολή αλλά η Νότια Κινεζική Θάλασσα, που δεν ενδιαφέρει τους Ευρωπαίους καθόλου.
Επίσης, στην Μέση Ανατολή τους Αμερικανούς τους ενδιαφέρει πολύ περισσότερο το πλούσιο σε πετρέλαιο Ιράκ, και πολύ λιγότερο η Συρία, αλλά στην Συρία βρίσκεται σε εξέλιξη ένας μικρός παγκόσμιος πόλεμος, με τους Γάλλους να είναι υπέρ των Αράβων και τους Γερμανούς υπέρ των Ρώσων.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου