“Η ΕΕ είναι έτοιμη να παραβλέψει τα προβλήματα της Τουρκίας του Ερντογάν, λόγω της απελπισμένης επιθυμίας της να σταματήσει τη ροή των μεταναστών προς την Ευρώπη”, αναφέρει σε άρθρο της η εφημερίδα Financial Times
Ανάλυση: Sputnik News με πληροφορίες από Financial Times
Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"
“Η ΕΕ είναι πρόθυμη να κάνει μια συμφωνία με την Τουρκία με κάθε τίμημα, προκειμένου να ανακόψει τη εισροή των μεταναστών προς την Ευρώπη, παρά τις έντονες ανησυχίες για το καθεστώς που επέβαλε η αυταρχική κυβέρνηση του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για την καταστολή της αντιπολίτευσης και τις παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”, σχολιάζουν σε κυριακάτικο άρθρο τους οι Financial Times.
“Σπάνια στο παρελθόν χρειάστηκε η ΕΕ την Τουρκία τόσο απελπισμένα. Και ποτέ στο παρελθόν δεν θεωρήθηκε η Τουρκία τόσο αποκρουστικός συνεργάτης”, τονίζει ο αρθρογράφος Γκίντιον Ράχμαν.
“Η επίθεση εναντίον της εφημερίδας Ζαμάν, της μεγαλύτερης καθημερινής εφημερίδας στη χώρα, υπογραμμίζει το γεγονός ότι η Τουρκία εξελίσσεται σε ένα ολοένα πιο αυταρχικό και απρόβλεπτο κράτος, το οποίο κατευθύνεται από τις προσωπικές ιδιοτροπίες του προέδρου της. Η ΕΕ εξέδωσε μια συγκρατημένη δήλωση ανησυχίας, μετά την επίθεση εναντίον της εφημερίδας. Αλλά θα πρέπει να θεωρείται απίθανο ότι οι Ευρωπαίοι θα επιμείνουν πιο αυστηρά στο συγκεκριμένο θέμα, δεδομένης της επείγουσας ανάγκης για την τουρκική συνεργασία στο θέμα του προσφυγικού”.
Η ΕΕ επίσης ταλανίζεται από τη σκέψη ότι τα αιτήματά της προς την Τουρκία για συνεργασία για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης θα είναι μάλλον δύσκολο να γίνουν αποδεκτά από την τουρκική κυβέρνηση.
Τα αιτήματα αυτά αφορούν κατά κύριο λόγο:
α) την διακοπή της ροής των μεταναστών από την Τουρκία προς την Ελλάδα μέσω Αιγαίου
β) την συναίνεση της Τουρκίας να δέχεται πίσω όσους μετανάστες δεν προέρχονται από τη Συρία.
“Ζητάμε από την Τουρκία να κρατήσει τα σύνορά της με τη Συρία ανοιχτά για τους πρόσφυγες, αλλά να κλείσει τα σύνορά της με την Ελλάδα και να συμφωνήσει στην επανεισδοχή των μη Σύριων μεταναστών, τους οποίους η ΕΕ θα στέλνει πίσω στην Ελλάδα”, λέει η ΕΕ στην Τουρκία. Και προσωπικά, αν ήμουν στη θέση των Τούρκων, δεν είμαι σίγουρος ότι θα συναινούσα με έναν τέτοιον όρο”, εκμυστηρεύθηκε στον Ράχμαν ένας Γερμανός αξιωματούχος στις Βρυξέλλες.
Ένας άλλος παράγοντας που δημιουργεί άγχος στις σχέσεις της ΕΕ με την Τουρκία είναι η ένταση μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας, μετά την κατάρριψη, από την τουρκική πολεμική αεροπορία, του ρωσικού βομβαρδιστικού αεροσκάφους Su-24 πάνω από τη Συρία, το Νοέμβριο του περασμένου έτους. “Οι Ευρωπαίοι φοβούνται ότι θα μπορούσαν κάλλιστα να υπάρξουν περαιτέρω στρατιωτικές συγκρούσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας”, γράφει ο Ράχμαν.
“Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το γεγονός ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και θα μπορούσε στη συνέχεια να επικαλεστεί τη συλλογική συνθήκη άμυνας της συμμαχίας, οι κίνδυνοι που εμπλέκονται στην περαιτέρω κλιμάκωση είναι εξαιρετικά υψηλοί. Συνεπώς, οι Ευρωπαίοι θα είναι επίσης εξαιρετικά επιφυλακτικοί στο να παραδώσουν μια λευκή επιταγή στον πρόεδρο Ερντογάν, όσον αφορά τους χειρισμούς του έναντι της Συρίας και της Ρωσίας”, καταλήγει ο αρθρογράφος των Financial Times.
πηγή
Ανάλυση: Sputnik News με πληροφορίες από Financial Times
Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"
“Η ΕΕ είναι πρόθυμη να κάνει μια συμφωνία με την Τουρκία με κάθε τίμημα, προκειμένου να ανακόψει τη εισροή των μεταναστών προς την Ευρώπη, παρά τις έντονες ανησυχίες για το καθεστώς που επέβαλε η αυταρχική κυβέρνηση του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για την καταστολή της αντιπολίτευσης και τις παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”, σχολιάζουν σε κυριακάτικο άρθρο τους οι Financial Times.
“Σπάνια στο παρελθόν χρειάστηκε η ΕΕ την Τουρκία τόσο απελπισμένα. Και ποτέ στο παρελθόν δεν θεωρήθηκε η Τουρκία τόσο αποκρουστικός συνεργάτης”, τονίζει ο αρθρογράφος Γκίντιον Ράχμαν.
“Η επίθεση εναντίον της εφημερίδας Ζαμάν, της μεγαλύτερης καθημερινής εφημερίδας στη χώρα, υπογραμμίζει το γεγονός ότι η Τουρκία εξελίσσεται σε ένα ολοένα πιο αυταρχικό και απρόβλεπτο κράτος, το οποίο κατευθύνεται από τις προσωπικές ιδιοτροπίες του προέδρου της. Η ΕΕ εξέδωσε μια συγκρατημένη δήλωση ανησυχίας, μετά την επίθεση εναντίον της εφημερίδας. Αλλά θα πρέπει να θεωρείται απίθανο ότι οι Ευρωπαίοι θα επιμείνουν πιο αυστηρά στο συγκεκριμένο θέμα, δεδομένης της επείγουσας ανάγκης για την τουρκική συνεργασία στο θέμα του προσφυγικού”.
Η ΕΕ επίσης ταλανίζεται από τη σκέψη ότι τα αιτήματά της προς την Τουρκία για συνεργασία για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης θα είναι μάλλον δύσκολο να γίνουν αποδεκτά από την τουρκική κυβέρνηση.
Τα αιτήματα αυτά αφορούν κατά κύριο λόγο:
α) την διακοπή της ροής των μεταναστών από την Τουρκία προς την Ελλάδα μέσω Αιγαίου
β) την συναίνεση της Τουρκίας να δέχεται πίσω όσους μετανάστες δεν προέρχονται από τη Συρία.
“Ζητάμε από την Τουρκία να κρατήσει τα σύνορά της με τη Συρία ανοιχτά για τους πρόσφυγες, αλλά να κλείσει τα σύνορά της με την Ελλάδα και να συμφωνήσει στην επανεισδοχή των μη Σύριων μεταναστών, τους οποίους η ΕΕ θα στέλνει πίσω στην Ελλάδα”, λέει η ΕΕ στην Τουρκία. Και προσωπικά, αν ήμουν στη θέση των Τούρκων, δεν είμαι σίγουρος ότι θα συναινούσα με έναν τέτοιον όρο”, εκμυστηρεύθηκε στον Ράχμαν ένας Γερμανός αξιωματούχος στις Βρυξέλλες.
Ένας άλλος παράγοντας που δημιουργεί άγχος στις σχέσεις της ΕΕ με την Τουρκία είναι η ένταση μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας, μετά την κατάρριψη, από την τουρκική πολεμική αεροπορία, του ρωσικού βομβαρδιστικού αεροσκάφους Su-24 πάνω από τη Συρία, το Νοέμβριο του περασμένου έτους. “Οι Ευρωπαίοι φοβούνται ότι θα μπορούσαν κάλλιστα να υπάρξουν περαιτέρω στρατιωτικές συγκρούσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας”, γράφει ο Ράχμαν.
“Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το γεγονός ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και θα μπορούσε στη συνέχεια να επικαλεστεί τη συλλογική συνθήκη άμυνας της συμμαχίας, οι κίνδυνοι που εμπλέκονται στην περαιτέρω κλιμάκωση είναι εξαιρετικά υψηλοί. Συνεπώς, οι Ευρωπαίοι θα είναι επίσης εξαιρετικά επιφυλακτικοί στο να παραδώσουν μια λευκή επιταγή στον πρόεδρο Ερντογάν, όσον αφορά τους χειρισμούς του έναντι της Συρίας και της Ρωσίας”, καταλήγει ο αρθρογράφος των Financial Times.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου