Άρθρο – βόμβα του Greg Palast υπερ της Ελλάδας..
Οι Ελληνικές Εκλογές και η Ευρωπαϊκή Nήσος των Λεπρών
Οι ελληνικές εκλογές, λόγω της δυνητικής σημασίας τους για την εύθραυστη ευρωπαϊκή και διεθνή οικονομία, έδωσαν μια χωρίς προηγούμενο διεθνή προβολή στην δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία και αποκάλυψαν ένα ευρύτατο κύμα συμπάθειας και συνηγορίας για τον δυναστευόμενο ελληνικό λαό. Το συναίσθημα αυτό – για την ύπαρξη του οποίου ήσαν ανύποπτοι οι εντεταλμένοι εθνικοί «δέκτες»- δεν είναι προφανώς άμικτο και της υποβόσκουσας αντιπάθειας για την «τιμωρό» Δύναμη, που θεωρείται η κατ’ εξοχήν υπεύθυνη για το ελληνικό πάθος. Εντυπωσιακός αριθμός άρθρων καί εγκρίτων οργάνων του διεθνούς Τύπου –εκτός του Γερμανικού- υπερασπίσθηκαν τις ελληνικές θέσεις, συχνά χωρίς επιφύλαξη.
Ως δείγμα μαχητικής υπεράσπισης της Ελλάδας, αλλά και για την αποκάλυψη που περιέχει με την προσωπική εξομολόγηση του γεννήτορα του ευρώ, τού Αμερικανού καθηγητή Robert Mundell, εμπνευστή του Θατσερισμού και των Ρηγκανόμικς, παραθέτουμε το άρθρο του Αμερικανού συγγραφέα Greg Palast, δημοσιευμένο την παραμονή των εκλογών.Εισαγωγή/Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού
Greek Elections and the Euro Leper Colony
Του Γκρέκ Παλάστ
Η Ευρώπη έχει μείνει ξερή και οι τραπεζίτες άναυδοι με τα γκάλοπ να δείχνουν πως το νέο κόμμα της Αριστεράς, ο Σύριζα, θα κερδίσει την κοινοβουλευτική εξουσία στις εκλογές της Κυριακής.
Ο Σύριζα υπόσχεται πως άν εκλεγεί θα θεραπεύσει την Ελλάδα από τη λέπρα. Περίεργο ότι ο Σύριζα υπόσχεται επίσης πως θα παραμείνει στην αποικία των λεπρών. Δηλαδή, ο Σύριζα θέλει να απαλλάξει την Ελλάδα από την βαρβαρότητα της λιτότητας που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά επιμένει να μείνει στην Ευρωζώνη.
Το πρόβλημα είναι ότι ο αφηνιασμός της λιτότητας είναι μόνο το σύμπτωμα μιας αρώστειας. Η αρώστεια είναι το Ευρώ!
Ο πατέρας του Ευρώ παρουσιάζει τον μπάσταρδό του
Ο ηγέτης του Σύριζα Αλέξης Τσίπρας, θα ήθελε να πιστεύει πως η λιτότητα και το ευρώ είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Προφανώς είναι ένας μακάριος απληροφόρητος της ιστορίας του ευρώ. Η φρίκη της λιτότητας δεν είναι η συνέπεια της ελληνικής ασωτείας: ήταν σχεδιασμένη μέσα στο πρόγραμμα του ευρώ από την αρχή.
Αυτό μου το εξήγησε ο ίδιος ο πατέρας του ευρώ, ο οικονομολόγος Robert Mundell του πανεπιστημίου της Κολούμπια. ( Εσπούδασα οικονομικά με τον φιλαράκο του Μαντέλ, τον Μίλτον Φρίντμαν) Ο Μαντέλ δεν επινόησε μόνο το ευρώ, ήταν επίσης ο γεννήτορας της συφοριασμένης πολιτικής της Θάτσερ και τού Ρέϊγκαν, γνωστής ως «οικονομίας της προσφοράς» – ή, όπως την αποκάλεσε ο Τζωρτζ Μπούς ο πρεσβύτερος, «οικονομίας βουντού». Οικονομία της προσφοράς ή βουντού είναι η από καιρό χρεωκοπημένη θεωρία πως εάν ένα έθνος συντρίψει την δύναμη του συνδικαλισμού, τσεκουρέψει τους φόρους των επιχειρήσεων, καταργήσει τους κρατικούς κανονισμούς και την δημόσια ιδιοκτησία βασικών υπηρεσιών πρώτης ανάγκης, θα ανθήσει η οικονομική ευημερία.
Το ευρώ είναι απλά η άλλη πλευρά του νομίσματος της οικονομίας της προσφοράς. Όπως μου εξήγησε ο Μαντέλ, το ευρώ είναι το όργανο με το οποίο Κογκρέσο και Κοινοβούλια μπορούν να απογυμνωθούν από κάθε εξουσία πάνω στη νομισματική και τη φορολογική πολιτική. Η παρενοχλητική Δημοκρατία εκτοπίζεται από το οικονομικό σύστημα. «Χωρίς φορολογική πολιτική»- μου είπε ο Μαντέλ-«ο μόνος τρόπος που μια χώρα μπορεί να διατηρήσει τις θέσεις εργασίας είναι με την ανταγωνιστική μείωση των κανονισμών για τις επιχειρήσεις».
Η Ελλάδα, για να επιζήσει σε μια οικονομία του ευρώ, μπορεί μόνο να ξαναζωντανέψει την απασχόληση περικόπτοντας τους μισθούς. Και πράγματι η πρόσφατη μικροσκοπική αύξηση της απασχόλησης είναι σημάδι πως οι ΄Ελληνες σιγά-σιγά αποδέχονται ένα μόνιμο μέλλον μικρού μεροκάματου πωλητών πίτσας σε Γερμανούς τουρίστες κρουαζιέρας.
Ακούγεται το επιχείρημα πως η Ελλάδα χρωστάει στη Γερμανία, στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τα δισεκατομμύρια της διάσωσης. Ανοησίες. Κανένα από τα δισεκατομμύρια των δανείων διάσωσης δεν πήγε σε ελληνικές τσέπες. ΄Ολα πήγαν για την διάσωση της Ντώϋτσε Μπάνκ και των άλλων ξένων δανειστών. Τα θησαυροφυλάκια της Ε.Ε. κατάπιαν τα 90% των ομολόγων των ιδιωτών τραπεζιτών της. Η Γερμανία διέσωσε την Γερμανία, όχι την Ελλάδα.
Και πάρ’ όλα αυτά η Ελλάδα πρέπει να εξοφλήσει την Γερμανία, κ. Τσίπρα, άν, φυσικά, επιμένετε να χρησιμοποιείτε το γερμανικό νόμισμα.
Υπάρχει ζωή μετά το ευρώ.
Σε όλα τα πέντε τελευταία χρόνια στούς ΄Ελληνες έλεγαν: άν απαλλαγείς από την αρώστεια σου, εάν εγκαταλείψεις το ευρώ, θα πέσει ο ουρανός να σε πλακώσει. Φαντάζομαι πως δεν θα το παρατηρήσατε, ο ουρανός είναι πεσμένος ήδη. Με την ανεργία στο 25% (σημ. Οι στατιστικές του έχουν αραχνιάσει), με γιατρούς και δασκάλους να πεινούν, δεν μπορεί να πέσει πιο χαμηλά.
Αναρωτηθείτε; Είχε δίκηο η Τρόϊκα;Στην Αμερική υπάρχει ένα ρητό: Κορόϊδεψέ με μια φορά, ντροπή σου. Κορόϊδεψέ με δυο φορές, ντροπή μου.
Μπορεί η Ελλάδα να επιζήσει χωρίς το ευρώ; Η Ελλάδα είναι ήδη νεκρή, αλλά οι Γερμανοί δεν ενδιαφέρονται ούτε για να θάψουν το πτώμα. Λένε στους ΄Ελληνες πως αν εγκαταλείψουν το ευρώ και καταγγείλουν τα χρέη τους, η Ελλάδα δεν θα μπορεί να έχει πρόσβαση στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου. Η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα δέν μπορεί να προσφύγει στις διεθνείς αγορές τώρα. Κανείς δεν δανείζει ένα πτώμα.
Υπάρχει επιστροφή εντεύθεν του Αχέροντα, αλλά όχι με βάρκα το ευρώ.
Πολλά έθνη τα καταφέρνουν μια χαρά χωρίς το ευρώ. Η Σουηδία, η Δανία και η Ινδία τα καταφέρνουν χωρίς ευρώ. Το ίδιο και η Τουρκία, που είχε την τύχη να μήν την δεχτούν. ‘Οσο οι Τούρκοι μένουν στη λίρα, ακόμη και ο φρενο-βλαμμένος ισλαμοφασίστας πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν δεν καταφέρνει να καταστρέψει την οικονομία τους.
Μπορεί η Ελλάδα απλά να πηδήξει έξω από το ευρώ; Η Αργεντινή ήταν κάποτε δεμένη με το δολάριο, όπως η Ελλάδα με το ευρώ.Το 2000 οι Αργεντίνοι, πεινασμένοι και εξαγριωμένοι, επαναστάστησαν. Η Αργεντινή τελικά ανέτρεψε την δικτατορία του δολαρίου, τις διαταγές του ΔΝΤ και τις απειλές των δανειστών και κήρυξε στάση πληρωμών των ομολόγων της σε δολάρια. Ελεύθερη επί τέλους, η οικονομία της πήρε τ’ απάνω της επί μια δεκαετία. Ναι, σήμερα η Αργεντινή υφίσταται επίθεση από τους γύπες, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή έγινε έτσι δελεαστικά πλούσια.
΄Ημουνα στη Βραζιλία όταν ο πρόεδρος Λούλα ντα Σίλβα είπε στο ΔΝΤ να πάει στον αγύριστο – και απέρριψε την ιδιωτικοποίηση των κρατικών τραπεζών και της κρατικής εταιρείας πετρελαίου, απέρριψε την περικοπή των συντάξεων και τις άλλες ανοησίες λιτότητας. Αποτέλεσμα: Η Βραζιλία όχι μόνο επέζησε, αλλά άνθησε κατά την διάρκεια της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρισης του 2008-10. Παρά τις πιέσεις, η Βραζιλία ποτέ δεν εκχώρησε τον έλεγχο του νομίσματός της. (Είναι τραγική ειρωνία ότι η οικονομία της τώρα μόνο παραπατάει. Γι’ αυτό φταίει μόνο η διάδοχος του Λούλα, η Πρόεδρος Ντίλμα Ρούσσεφ, που αρχίζει να χορεύει την σάμπα της λιτότητας.)
Η Λιτότητα : Θρησκεία, όχι Οικονομική Επιστήμη
Το ευρώ είναι απλώς το γερμανικό μάρκο με μερικά αστεράκια επάνω του. Η Ελλάδα δεν μπορεί να υιοθετήσει το νόμισμα της Γερμανίας χωρίς να υιοθετήσει και τον υπουργό των Οικονομικών της Γερμανίας, τον Βόλφγκαγκ Σώϋμπλε ως δικό της υπουργό των Οικονομικών.
Και ο Σώϋμπλε είναι αποφασισμένος πως η Ελλάδα πρέπει να τιμωρηθεί. ΄Οπως τονίζει ο οικείος μου Πωλ Κρούγμαν, δεν υπάρχει αξιόπιστη οικονομική θεωρία που να λέει πως η λιτότητα -δηλαδή περικοπές κρατικών δαπανών, περικοπές μισθών, περιορισμός της καταναλωτικής ζήτησης- μπορεί με κάποιο τρόπο να βοηθήσει μιαν οικονομία σε ύφεση. Σε αποπληθωρισμό. Γι’ αυτό το λόγο, το 2009, ο Ομπάμα διέταξε να δοθεί τονωτικό, όχι υπνωτικό χάπι.
Η λιτότητα δεν έχει καμιά σχέση με την οικονομική επιστήμη. Είναι θρησκεία: η πίστη από τους Λουθηρανούς Γερμανούς πως οι ΄Ελληνες διασκέδασαν πολύ, ξόδεψαν πολλά λεφτά και χαράμησαν πολύ τον χρόνο τους στον ήλιο- και τώρα οι ΄Ελληνες πρέπει να πληρώσουν το τίμημα για τις αμαρτίες τους.
Το περίεργο είναι πως ακούω αυτές τις αυτομαστιγωτικές αηδίες και από τους ίδιους τους ΄Ελληνες: είμαστε τεμπέληδες. Μας αξίζει η τιμωρία. Μωρολογίες. Ο μέσος ΄Ελληνας δουλεύει περισσότερες ώρες τον χρόνο από οποιονδήποτε άλλο εργαζόμενο στα 34 κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ. Πολύ περισσότερες από τους Γερμανούς.
Ελλάδα: Γκολντμαν-Σακουλωμένη
Η καταστροφή της Ελλάδας άρχισε με έναν μυστικό, απατηλό χειρισμό ανταλλαγής νομισμάτων (currency swaps), σχεδιασμένο από την Γκόλντμαν Σακς, για την απόκρυψη ελληνικών ελλειμμάτων, που υπερέβαιναν το όριο 3% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης. ΄Οταν η αλήθεια μαθεύτηκε, οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων κατάλαβαν πως είχαν εξαπατηθεί. Αυτοί οι ομολογιούχοι αξίωσαν τότε υπέρογκα κερδοσκοπικά επιτόκια (ή, αν προτιμάτε, μεγάλα «spread») για να εξασφαλισθούν έναντι μελλοντικής εξαπάτησης. Η επισώρευση αυτών των κερδοσκοπικών επιτοκίων γονάτισε το ελληνικό έθνος. Με άλλα λόγια, τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν για την είσοδο και την παραμονή στο ευρώ και όχι η ελληνική σπατάλη προκάλεσαν την κρίση.
Οι ΗΠΑ, η Βραζιλία και η Κίνα γλύτωσαν την οικονομική κρίση, επειδή είχαν τον έλεγχο του νομίσματός τους, της προσφοράς χρήματος, των κρατικών δαπανών και της συναλλαγματικής ισοτιμίας –κρίσιμων εργαλείων, που η Ελλάδα παρέδωσε για να μπεί στο ευρώ.
Ακόμη χειρότερα: Μόλις η Δούρεια νεκροφόρα του ευρώ μπήκε στην Αθήνα, ο Τουρισμός, βασική βιομηχανία της Ελλάδας, ρουφήχτηκε από την Τουρκία, όπου ξενοδοχεία και αναμνηστικά δώρα διατιμώνται με την φτηνή λίρα. Αυτό επέτρεψε στην αμείλικτη μηχανή του καθηγητή Μαντέλ, στο ευρώ, να εκτελέσει τον προορισμό της, κατεβάζοντας τα ημερομίσθια, αναγκάζοντας την Ελλάδα να απογυμνώνει όλη την τάξη των εργαζομένων από συντάξεις και διαπραγματευτική δύναμη. Η Ελλάδα πεσμένη στά γόνατα, δεν είχε άλλη επιλογή από το να παρακαλέσει τη Γερμανία για έλεος.
Αλλά δεν υπάρχει έλεος.΄Οπως ο Γερμανός Σώυμπλε επιμένει, η δημοκρατία, η ψήφος της Κυριακής, δεν σημαίνει τίποτα. « Οι νέες εκλογές-δηλώνει- δεν αλλάζουν τίποτα στις συμφωνίες που έχουν γίνει με την ελληνική κυβέρνηση.» (Οι ΄Ελληνες) δεν έχουν εναλλακτική επιλογή».
Και όμως έχουν κ. Σώυμπλε. Μπορούν να σου πουν να πάρεις το ευρώ σου και να τό χώσεις… στον Μέρκελ σου.
Πιστή μετάφραση επί λέξει, από τον αμερικανικό ιστότοπο «Intrepid Report» («Ατρόμητη Αναφορά») του άρθρου του Greg Palast, ερευνητή δημοσιογράφου και συγγραφέα των βιβλίων που ανακηρύχθηκαν Βestsellers από τους Τάϊμς της Ν. Υόρκης «Δισεκατομμυριούχοι και Ληστές της Κάλπης», « Πίκνικ Γυπαετών», «Οχυρωμένο Φρενοκομείο» και « Η Καλύτερη Δημοκρατία που Μπορείς να Αγοράσεις».
πηγή
Δημοσίευση σχολίου