Για περίπου πέντε χρόνια τώρα, η Ελλάδα έχει δώσει στις αρχές της ευρωζώνης ένα διαγώνισμα οικονομίας και πολιτικής. Το διαγώνισμα πρέπει να ξαναδοθεί μέχρι οι αρχές να παράγουν τις σωστές απαντήσεις.www.bruegel.org
του Ashoka Mody
Το οικονομικό ερώτημα είναι απλό. Πώς θα μπορέσει η Ευρώπη να αντιμετωπίσει μια χώρα που έχει ζήσει πέρα από τις δυνατότητές της και δεν μπορέι να αποπληρώσει τα χρέη της; Οι απαντήσεις έχουν εξελιχθεί. Η Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα. Η Ελλάδα μπορεί να τα βγάλει πέρα με τα δάνεια από τις ευρωπαϊκές αρχές και το ΔΝΤ. Οι όροι αποπληρωμής του χρέους που οφείλεται στις ευρωπαϊκές αρχές, πρέπει να χαλαρώσουν λίγο περισσότερο ακόμη.
“Θα σκεφτώ κάποιον τρόπο… Εξάλλου, αύριο είναι μια άλλη ημέρα”. Αυτό το ρητό της Scarlett O’ Hara σπάνια έχει αποτέλεσμα σε συνθήκες δυσφορίας. Οι καθυστερήσεις έχουν κόστος και η δυσφορία βαθαίνει. Η τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Christine Lagarde, τώρα επικεφαλής του ΔΝΤ, δήλωσε για τις καθυστερήσεις στην αρχική ελληνική διάσωση, “εάν είχαμε τη δυνατότητα να το αντιμετωπίσουμε σωστά από την αρχή, δηλαδή από τον Φεβρουάριο του 2010, νομίζω πως θα μπορούσαμε να αποτρέψουμε τη σημερινή εξέλιξη”.
Όπως ήταν αναμενόμενο και παρά τους ευνοϊκούς όρους, το επίπεδο του ελληνικού χρέους παραμένει ανεξέλεγκτο. Η ατελείωτη δημοσιονομική λιτότητα προκάλεσε κατάρρευση του ΑΕΠ και μειώνει σταθερά το επίπεδο της τιμής, καθιστώντας το φορτίο του χρέους πιο επαχθές. Η αναλογία του χρέους έχει συνεχίσει να αυξάνεται ταχύτερα από τις εκτιμήσεις και οι τρέχουσες προβλέψεις για μείωση δεν είναι αξιόπιστες.
Το ριζοσπαστικό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ, έχει δώσει ζωή σε ένα πιο ενδιαφέρον οικονομικό ερώτημα: είναι ώρα να κάνουμε μια ρήξη με το παρελθόν και να διαγραφεί ελληνικό χρέος;
Και στη συνέχεια υπάρχει το πολιτικό ερώτημα του διαγωνίσματος: πώς πρέπει η ευρωπαϊκή δημοκρατική διαδικασία να αντιμετωπίσει μια χώρα που δεν συμμορφώνεται με τους κανόνες; Η Συνθήκη της Λισσαβόνας απαιτεί την αποπληρωμή των επίσημων δανείων, και η μη αποπληρωμή τους θα επισύρει την οργή των Γερμανών φορολογούμενων.
Ως εκ τούτου, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν επιδιώξει να επηρεάσουν τις ελληνικές εκλογές. Ο Πρόεδρος της Κομισιόν, Jean-Claude Juncker, συμβούλεψε τους Έλληνες πολίτες να μην ψηφίσουν “λάθος”. “Οι εξτρεμιστικές δυνάμεις”, δήλωσε, “δεν θα πρέπει να αναλάβουν την εξουσία”. Πρέπει να συνεχίσουν αυτοί που έχουν την εξουσία, διότι αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα έχει υποχρεώσεις, οι οποίες απορρέουν από την αναγκαιότητα των ευρωπαϊκών διαδικασιών”.
Όπως και με την οικονομία, η πολιτική στρατηγική έχει αποτύχει. Ο ίδιος ο Juncker νωρίτερα θρήνησε ότι “συρόμαστε ολο και περισσότερο προς τον αντανακλαστικό τοπικισμό και τον εθνικισμό”. Αλλά μήπως συμβαίνει οι ευρωπαϊκές διαδικασίες να είναι αυτές που τροφοδοτούν τον εθνικισμό; ΟΙ Έλληνες αισθάνονται αδικημένοι και οι Γερμανοί βλέπουν ατελειώτους λογαριασμούς.
Οι θυμωμένοι Γερμανοί πολιτικοί θέλουν η Ελλάδα να φύγει από την ευρωζώνη. Αλλά η έξοδος θα προκαλούσε παγκόσμιο οικονομικό χάος και το κόστος για την Γερμανία θα ήταν πολύ μεγαλύτερο από το να διέγραφαν το ελληνικό χρεός.
Ανεξαρτήτως από το ποιος κυβερνά τώρα την χώρα, η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους θα δώσει στην Ελλάδα μια πραγματική ευκαιρία να επανεκκινήσει την οικονομία της. Η διαγραφή του επίσημου χρέους μετά από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οδήγησε σε : υηλότερα εισοδηματικά επίπεδα και ανάπτυξη, χαμηλότερο κρατικό χρέος και χαμηλότερο βάρος εξυπηρέτησης του χρέους.
Αυτοί που ανησυχούν ότι η Ελλάδα θα δημιουργήσει ένα νέο βάρος για την Ευρώπη, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν αυτή την ευκαιρία για να αλλάξει θεμελιωδώς την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική. Η επίσημη παρακολούθηση της Ελλάδας δεν έχει φέρει αποτελέσματα -και δεν θα φέρει. Αντιθέτως, υπό ένα νέο καθεστώς “όχι διάσωσης”, οι ιδιώτες πιστωτές πρέπει σαφώς να φέρουν το βάρος των μελλοντικών χρεοκοπιών, ιδεατά μέσω συμβολαίων που απαιτούν αναδιάρθρωση του χρέους σε προ-συμφωνημένα επίπεδα. Το να καταστούν οι οφειλέτες και οι πιστουχοι προσεκτικοί, θα δημιουργήσει μεγαλύτερη πειθαρχία. Η συνεχής εξάρτηση σε ανυπόληπτες ευρωπαϊκές διαδικασίες θα προκαλέσει την εξάπλωση της νόμιμης δυσφορίας. Ο εξτρεμισμός θα αυξηθεί.
Οι λάθος απαντήσεις στο ελληνικό τεστ έχουν κλιμακώσει το αδιέξοδο. Τα διλήμματα εντείνονται, αυξάνοντας τις προκλήσεις για την επίλυσή τους. Το ελληνικό χρέος τελικά θα διαγραφεί. Το να συμβεί αποσπασματικά, απλώς θα τραβήξει περισσότερο την διαδικασία ενώ οι Έλληνες θα υποφέρουν και οι ευρωπαϊκές πολιτικές διαιρέσεις θα βαθαίνουν. Μέχρι τότε, το ελληνικό τεστ θα πρέπει να το δίνουν ξανά και ξανά.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου