Την ίδια ώρα που η Ελλάδα έχει πάρει την κατιούσα χωρίς φρένο, η αιώνια αντίπαλος Τουρκία ολοένα και εξελίσσεται…Και πολλές φορές έχοντας χείρα βοηθείας από την ίδια τη χώρα μας, ελέω των ανθελλήνων πολιτικών που βρίσκονται στην εξουσία… Πόσο επιτυχής θα είναι η πολιτική της Τουρκίας προς την Αφρική τα επόμενα χρόνια; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα είναι ένας δείκτης της προόδου της Άγκυρας προς το στρατηγικό στόχο της – να γίνει μια παγκόσμια δύναμη. Στο πλαίσιο αυτό, η «κατάκτηση» της αφρικανικής ηπείρου, κάτι που η Τουρκία επιδιώκει ενεργά, στο ίδιο επίπεδο με χώρες όπως η Κίνα, η Βραζιλία και η Ινδία, αναλαμβάνει έναν σημαντικό ρόλο.
Το τελευταίο επίτευγμα της Άγκυρας πραγματοποιήθηκε στα τέλη Νοεμβρίου 2014 κατά τη διάρκεια της δεύτερης τουρκικό-αφρικανικής συνόδου κορυφής, στην οποία η Τουρκία έχει αναδειχθεί ως εταίρος ολόκληρης της ηπείρου. Τα μέλη ενέκριναν το σχέδιο κοινής δράσης για την περίοδο μέχρι το 2019, και επιβεβαίωσαν ότι η ανάπτυξη της σχέσης τους φθάνει στο επίπεδο στρατηγικής εταιρικής σχέσης.
Η επιτυχία της Τουρκίας στην Αφρική είναι πράγματι εντυπωσιακή. Ενώ το επίκεντρο της διεθνούς κοινότητας εναπόκειται στην τουρκική εξωτερική πολιτική στη Μέση Ανατολή, η Άγκυρα «έχει εισχωρήσει βαθιά στην » αφρικανική ήπειρο, σε όλες τις κατευθύνσεις, αυξάνοντας την επικοινωνία στον τομέα της πολιτικής, της οικονομίας, και του κοινωνικο-πολιτιστικού τομέα.
Η Τουρκία αναπτύσσει με ταχείς ρυθμούς τη διπλωματική παρουσία της στην αφρικανική ήπειρο. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών 27 νέες τουρκικές πρεσβείες έχουν εμφανιστεί σε χώρες της Αφρικής (έτσι, ο συνολικός αριθμός τους έχει αυξηθεί σύνολο σε 39). Με τη σειρά του, ο αριθμός των αφρικανικών διπλωματικών αποστολών στην Άγκυρα έχουν αυξηθεί από 16 σε 30. Η ανταλλαγή επισκέψεων έχει ενταθεί σημαντικά.
Κατά τη διάρκεια των δέκα τελευταίων ετών ο όγκος συναλλαγών της Τουρκίας με τις αφρικανικές χώρες αυξήθηκε από 5,5 στα 20 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι Τουρκικές επενδύσεις στην Αφρική ανήλθαν σε 6 δις δολάρια. Επιπλέον έχουν υπογραφεί Δεκάδες διεθνείς συμφωνίες για το εμπόριο και την οικονομική συνεργασία, καθώς και τη δημιουργία επιχειρηματικών συμβουλίων Οι αεροπορικές συνδέσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Αφρικής αναπτύσσονται με ταχύτητα ρεκόρ. Επί του παρόντος, η εταιρεία «Turkish Airlines» έχει 46 απευθείας πτήσεις σε διάφορες πόλεις σε 28 χώρες στην Αφρική.
Επίσης, ο ανθρωπιστικός παράγοντας σχέσεων με την αφρικανική ήπειρο δεν διέφυγε της προσοχής της Άγκυρας. Η Τουρκική Υπηρεσία Διεθνούς Συνεργασίας (TICA) έχει ανοίξει γραφεία αντιπροσωπείας σε 11 χώρες στην Αφρική για να παρέχει βοήθεια προς τις φτωχότερες χώρες. Εκατοντάδες Αφρικανοί φοιτητές είτε έχουν ήδη λάβει τριτοβάθμια εκπαίδευση ή συνεχίζουν να σπουδάζουν στην Τουρκία σε βάρος της χώρας υποδοχής.
Όλα αυτά επιτρέπουν στην τουρκική ηγεσία να συλλαμβάνει την Αφρική ως μια επιτυχημένη και πολλά υποσχόμενη κατεύθυνση για την εξωτερική πολιτική της.
Την ίδια στιγμή, κάποιες «παγίδες» των σχέσεων της τουρκικής Αφρικής έχουν προκύψει πρόσφατα, γεγονός που υποδηλώνει ότι η «κατάκτηση» της Αφρικής δεν είναι ένα εύκολο έργο, παρά το σύνολο του τουρκικού πάθος και της πολιτικής θέλησης.
Δυνητικά, ο «αδύναμος κρίκος» στις τουρκο-αφρικανικές υποθέσεις είναι το γεγονός ότι η «ατμομηχανή» της συνεργασίας είναι η πολιτική, όχι ο οικονομικός τομέας. Οι Τούρκοι επιχειρηματίες φοβούνται τις δυσκολίες, το κόστος και τους κινδύνους της οργάνωσης των επιχειρήσεων σε υπανάπτυκτες χώρες της Αφρικής. Στο πλαίσιο αυτό, η τουρκική ηγεσία είναι αναγκασμένη να τονώσει τη δραστηριότητα των τουρκικών εταιρειών στην Αφρική, επιβλέποντας την οργάνωση ειδικών προγραμμάτων για την ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των τουρκικών και αφρικανικών επιχειρήσεων.
Υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με την τύχη των τουρκικών σχολείων, πολλά εκ των οποίων λειτουργούν σε χώρες της Αφρικής από τους επιχειρηματίες της κοινότητας του Fethullah Gülen – ιδρυτή του σημαντικού για την Τουρκία «cemaat» και το δίκτυο των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε όλο τον κόσμο. Τα ιδιωτικά τουρκικά σχολεία στην Αφρική δεν έχει σχεδιαστεί τόσο για τους Τούρκους της διασποράς, όσο για τους κατοίκους της περιοχής, και εκτελούν το καθήκον της «πολιτιστικής διείσδυσης» της Τουρκίας στην Αφρικανική ήπειρο. Επί του παρόντος, σε 34 χώρες στην Αφρική άνοιξαν 60 τουρκικά σχολεία, η δραστηριότητα των οποίων πληροί τα στρατηγικά συμφέροντα της Άγκυρας.
Ωστόσο, έχει ξεσπάσει μια απότομη σύγκρουση, συνοδευόμενη από την καταδίωξη των σχολείων «cemaat» στην Τουρκία μεταξύ της τουρκικής κυβέρνησης και του Fethullah Gülen , κατοίκου των ΗΠΑ. Σε αυτήν την περίπτωση, η Άγκυρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια δύσκολη επιλογή: να λύσει το δύσκολο έργο της, είτε αναλαμβάνοντας το »αυτοκρατορικό σχολείο» του Gülen στην Αφρική, είτε αφήνοντας ένα ισχυρό »πολιτιστικό όπλο» στα χέρια του ιδεολογικού αντιπάλου του.
Ένα δυσάρεστο γεγονός ανέμενε την Τουρκία τον Οκτώβριο του 2014. Παρ “όλα τα επιτεύγματα της «αφρικανικής πολιτικής» της, η Άγκυρα είχε αποτύχει να επιστρατεύσει την υποστήριξη της Αφρικής στον αγώνα της για μια θέση ως προσωρινό μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την περίοδο 2015-2016 . Όμως ήταν ακριβώς η φωνή της συντριπτικής πλειοψηφίας των αφρικανικών κρατών που είχαν ψηφίσει για την υποψηφιότητα της Τουρκίας, η οποία ήταν ο κρίσιμος παράγοντας που επέτρεπε στην Άγκυρα να συμμετάσχει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το 2009. Ακόμη και οι προσπάθειες της Άγκυρας να ενεργήσει ως «η φωνή της Αφρικής» σε διεθνή φόρουμ (συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών και της G-20) και η προώθηση »αφρικανικών λύσεων που προτείνονταν από τους ίδιους τους Aφρικανούς» δεν βοήθησαν.
Η αποτυχία της Τουρκίας συνδέεται με την απογοήτευση ορισμένων αφρικανικών χωρών, η οποία αποδόθηκε στην πολιτική της Άγκυρας για τη Συρία. Κάνουμε λόγο για τη στήριξη της Τουρκίας προς την ένοπλη αντιπολίτευση στον εν ενεργεία Πρόεδρος Β. Assad , ο οποίος λογαριάζεται από πολλούς ως ο άμεσος παρεμβαινόμενος στις εσωτερικές υποθέσεις της περιοχής.
Η Τουρκία συμμετέχει ενεργά στην »Μάχη για την αφρικανική ήπειρο», η οποία έχει αρχίσει να ξεδιπλώνεται εν μέσω προσδοκιών για την επικείμενη αυξανόμενη σημασία αυτής της «περιφέρειας» του σύγχρονου κόσμου. Οι υπάλληλοι στην Τουρκία την αποκαλούν ακόμα και «Αφρο-Ευρασιακή χώρα». Η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι έχει τέσσερα επίπεδα συνεργασίας με την Αφρική: διμερή, περιφερειακή, ηπειρωτική άλλα και παγκόσμιου επιπέδου. Ωστόσο, είναι σαφές ότι οι περιφερειακοί και παγκόσμιοι παράγοντες είναι επίσης σε θέση να παρέμβουν στις αναπτυσσόμενες σχέσεις Τουρκίας-Αφρικής, παρουσιάζοντας την Άγκυρα με προκλητικά διλήμματα.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου