Τα γεγονότα, έτσι όπως ραγδαία εξελίσσονται, αλλά και οι παράλληλες αποκαλύψεις για τον ρόλο της Τουρκίας στα όσα τραγικά διαδραματίζονται στον χώρο της ευρύτερης περιοχής της Μέσης και Εγγύς Ανατολής, αποδεικνύουν πως η Τουρκία λειτουργεί με σαφές σχέδιο αλλά και με την πλήρη κάλυψη και συνεργασία των ΗΠΑ και με την ενοχική σιωπή της Ευρώπης.
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Το σχέδιο του «σουλτάνου» Ερντογάν είναι απολύτως σαφές. Επιχειρεί αρχικά να διαιρέσει τους Κούρδους και στη συνέχεια να τους οδηγήσει σε μία πολύ σκληρή μεταξύ τους αντιμετώπιση. Το αναγκαίο «συστατικό» είναι η γενοκτονία των Κούρδων της Συρίας ή ο εξαναγκασμός τους στο να αποδεχθούν την Τουρκία ως κυρίαρχη δύναμη, ικανή να τους γλιτώσει από τους τζιχαντιστές, εξαναγκάζοντάς τους σε αποχώρηση ή –έστω- κατάπαυση των επιθέσεων κατά κουρδικών πληθυσμών της Συρίας.
Εάν ο τούρκος πρόεδρος κατορθώσει να διαιρέσει με αυτόν τον τρόπο τους Κούρδους, τότε θα έχει καταφέρει μία πάρα πολύ σημαντική νίκη για την Τουρκία, η οποία θα δει να απομακρύνεται ο κίνδυνος της δημιουργίας ενός Κουρδιστάν (το οποίο θα αφαιρέσει σημαντικό μέρος τουρκικών εδαφών, όποτε δημιουργηθεί), ενώ θα εξασφαλίσει την αποκλειστικότητα στην διακίνηση του πετρελαίου των Κούρδων του Βορείου Ιράκ.
Σε μία τέτοια εξέλιξη (γενοκτονίας των Κούρδων της Κομπάνι), αυτομάτως η Τουρκία θα αναδειχθεί στον μέγιστο ικανό παίκτη της περιοχής (χωρίς να έχει ρίξει ούτε μία τουφεκιά) και θα θέσει όρους στις δυτικές χώρες για την περαιτέρω «εμπλοκή» της στην περιοχή.
Κατ’ αρχήν την πλήρη ικανοποίηση του σοβαρότερου αιτήματος της Τουρκίας για πόλεμο της Δύσης κατά της Συρίας του Άσαντ, την πτώση του οποίου επιθυμεί ο Ερντογάν προκειμένου να τοποθετηθεί ο τουρκικός στρατός στη Βόρεια Συρία ως «εγγυητής της ειρήνης» (μοντέλο Κύπρου), αποσκοπώντας σε μία αρχική τουρκική κυριαρχία με ειρηνευτικό προσωπείο και στην μετέπειτα προσχώρηση σημαντικών τμημάτων εδάφους (φυσικά των πλούσιων σε πετρελαϊκά και εν γένει ενεργειακά κοιτάσματα).
Με βάση τις μέχρι σήμερα υπάρχουσες πληροφορίες για τους τζιχαντιστές, την εκπαίδευση, τον εξοπλισμό, την επιμελητεία, τη νοσοκομειακή τους περίθαλψη, αλλά και –σημαντικότερο- την συμμετοχή τούρκων πολιτών, στρατιωτικών και στελεχών των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τους τζιχαντιστές ως έναν παράνομο τουρκικό στρατό, απολύτως αναλώσιμο οποιαδήποτε στιγμή κριθεί αναγκαίο, εργαλείο ψυχολογικών –κυρίως- επιχειρήσεων της Τουρκίας στην Μέση και την Εγγύς Ανατολή. Δημιουργήθηκε για στοχευμένες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και πρόκληση (με την κατάλληλη υποβοήθηση των δυτικών ΜΜΕ) ενδιαφέροντος των πολιτών της Δύσης, προκειμένου να αναδειχθεί ο ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει η Τουρκία, στην οποία θα δοθούν και τα «κλειδιά» της περιοχής.
Με τους Κούρδους διαιρεμένους, με την Τουρκία σε πραγματικό ρόλο «χαλιφάτου» και με την αμερικανική δραστηριότητα να επανακάμπτει μέσω μίας ισλαμικής Τουρκίας που είναι αποδεκτή από τον δυτικό κόσμο, η Ευρώπη εξασφαλίζει την πολυπόθητη ενέργεια, ενώ αυτομάτως η Ανατολική Μεσόγειος (πιθανότατα) μεταβάλλεται σε «προίκα» υπέρ του «χαλίφη Ερντογάν», γεγονός που σηματοδοτεί κινδύνους για την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά ταυτόχρονα ενεργοποιεί τον μέχρι σήμερα θεατή των εξελίξεων, την Ρωσία, της οποίας τα συμφέροντα θα πληγούν από την βρώμικη (αλλά αποδοτική) συνεργασία των ΗΠΑ με την Τουρκία.
Η γενοκτονία των Κούρδων της Συρίας και η παραδειγματική πτώση της Κομπάνι, είναι το πρώτο βήμα της επερχόμενης και λίαν επικίνδυνης επανάκαμψης της νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του «Χαλιφάτου» του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν… Και αυτό το βήμα αποκλείεται –για πλήθος λόγων- να γίνει αποδεκτό από τον Πούτιν, του οποίου η αντίδραση δεν αναμένεται να είναι ευγενική…
ΥΓ: Δεν θα προξενούσε έκπληξη, στον γράφοντα, εάν οι τζιχαντιστές σε κάποια χρονική στιγμή αναγνώριζαν την Τουρκία ως κράτος ισχύος και ανακοίνωναν την υποταγή τους στον Ερντογάν...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου