Του Δημήτρη Μυ
Την στιγμή που οι τρεις συνεργάτες ρυθμίζουν τις τελευταίες λεπτομέρειες για μια ακόμη επιδρομή για τη συλλογή 11.5 δισ ευρώ, αφού βεβαίως φροντίσουν να περισώσουν τους στυλοβάτες του συστήματός τους και τα ειδικά τους μισθολόγια, μια φωνή πέρα απ τον Ατλαντικό υπενθυμίζει τα αυτονόητα: Το πρόγραμμα δεν βγαίνει.
Το ΔΝΤ με εσωτερική του έκθεση , η οποία βρίσκεται στα χέρια της Κομισιόν, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας: το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει και απαιτείται νέο κούρεμα, «με στόχο την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους και τη συνέχιση της χρηματοδότησης».
Προφανώς οι εξπέρ του ΔΝΤ δεν κατέληξαν στο αυτονόητο συμπέρασμα σήμερα. Δεν μπορεί αυτό που κατανοούσε και έγραφε στο Ποντίκι ο Δημήτρης Καζάκης το 2010 οι... παγκόσμοι φωστήρες και ειδήμονες να μην το έβλεπαν. Εξ άλλου, ένας από αυτούς, ο Ελληνας εκπρόσωπος στο ΔΝΤ (τότε) ο Ρουμελιώτης το είπε πρόσφατα απροκάλυπτα. Ξέραμε ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει...
Το ερώτημα, λοιπόν, για τότε αλλά και για σήμερα είναι απλό: Αφού, ρε παιδιά ξέρατε, γιατί ρίξατε μια χώρα στα βράχια; Μήπως τελικά αυτό ήταν το σχέδιο απ την αρχή;
Για το ποιοι μπορεί να είναι οι στόχοι μιας τέτοιας επιδίωξης, δηλαδή να καταστραφεί μια χώρα της ευρωζώνης και να μεταδοθεί ο ιός στον πυρήνα της γερμανικής ισχύος (το ευρώ) πολλά μπορεί να υποθέσει κάποιος.
Ταυτόχρονα, με βάση αυτές τις προς το παρόν υποθέσεις και υποψίες, τα ερωτηματικά και οι απορίες αρχίζουν να αγγίζουν το εγχώριο πολιτικό σύστημα εξουσίας.
Γιατί άραγε η κυβέρνηση Παπανδρέου συνεργάστηκε για την εφαρμογή ενός σχεδίου καταστροφής;
Γιατί άραγε οι σημερινοί τρεις της συγκυβέρνησης υλοποιούν ένα πρόγραμμα που αποτελειώνει την καταστροφή;
Δεν πρέπει να χωρά αμφιβολία ότι έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα και με δεδομένη την πορεία της χώρας προς την καταστροφή οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα δε θα δοθούν τελικά από την ιστορία. Θα αναζητηθούν στις αίθουσες των δικαστηρίων. Συντομότερα, μάλιστα, απ ότι κάποιοι φαντάζονται...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου