GuidePedia

0



Αποκλειστική συνέντευξη στο Μάκη Βραχιολίδη
Κύριε Μπαλτζώη, η κατάσταση στη Συρία και γύρω από αυτή μοιάζει τραγική, ενώ πολλοί πλέον μιλούν για εξελίξεις ανεξέλεγκτες, που μπορεί να οδηγήσουν στον χειρότερο πόλεμο που έζησε η ανθρωπότητα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο λόγος που υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, είναι το ότι –όπως λένε- η Ρωσία δεν πρόκειται να αφήσει την Αμερική να εισβάλλει στην Συρία, όπως έκανε με το Ιράκ. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση;

Ο πόλεμος στην Συρία, όπως εξελίσσεται μπορεί να γίνει όντως ανεξέλεγκτος και είναι ακριβώς έτσι όπως τα θέσατε. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί των, δηλαδή η Δύση και τα Σουνιτικά Αραβικά κράτη βιάζονται να ολοκληρώσουν τον σχεδιασμό των παγκοσμιοποιητών (Νέα Τάξη Πραγμάτων) με το προτελευταίο εμπόδιο, την Συρία, ώστε να αφοσιωθούν στον τελικό των και πιο σημαντικό στόχο, το Ιράν. Βέβαια τα πράγματα δεν εξελίσσονται, όπως τα σχεδίασαν. Ο παράγων Ρωσία και ο σύμμαχός της στον Συνεταιρισμό της Σαγκάης, η Κίνα, έχουν αντιληφθεί ότι διακυβεύονται πλέον ζωτικά τους συμφέροντα και αντιδρούν σθεναρά και με αποφασιστικότητα.
Ως γνωστόν η Ρωσία έχει στην Ταρτούς της Συρίας, την μοναδική ναυτική βάση (ανεφοδιασμού),σε όλη την Μεσόγειο, η δε οικονομία της Κίνας εξαρτάται στην κυριολεξία από την συνεχή ροή του Ιρανικού πετρελαίου. Τρεις φορές μέχρι τώρα απέτρεψαν με βέτο στο ΣΑ/ΟΗΕ, την λήψη μέτρων κατά της Συρίας και αυτό αποδεικνύει το τεράστιο ενδιαφέρον των, για τις εξελίξεις στην περιοχή. Εκτιμώ ότι ακόμη δεν έχει αποφασιστεί έναρξη επιχειρήσεων κατά της Συρίας εκ μέρους ΗΠΑ και συμμάχων των και αυτή η προοπτική, ευτυχώς με τα σημερινά δεδομένα, φαίνεται να μην προκρίνεται. Προς το παρόν έχει προκριθεί η ενίσχυση με κάθε τρόπο και κάθε μέσο του λεγόμενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού και ευελπιστούν ότι έτσι θα ανατρέψουν το Μπααθικό καθεστώς της δυναστείας των Άσαντ.

Η οικονομικά διαλυμένη χώρα μας, αντιμετωπίζει κινδύνους να δεχθεί επίθεση από την Τουρκία, με αφορμή την ανάφλεξη στην Συρία; Μπορεί δηλ. η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την αδυναμία μας και για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, να «χτυπήσει» την Ελλάδα;

Τα πάντα είναι πιθανά. Ανέκαθεν η Τουρκία εκμεταλλευόταν αδυναμίες. Είναι πιθανόν λοιπόν, προφασιζόμενη ή κατασκευάζοντας ένα γεγονός, να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα, ακόμη και να επιτεθεί κατά της Ελλάδος. Μην ξεχνάτε την υπόθεση των Ιμίων. Οι δε,50 υπερσύγχρονες γεφυροσκευές που προμηθεύτηκε πρόσφατα ο Τουρκικός στρατός και οι συνεχείς ασκήσεις στην περιοχή της Ανατολικής Θράκης, για πού προορίζονται; Προφανώς όχι για τους Κούρδους, το Ιράκ ή για την Συρία, όπου εκεί δεν υπάρχουν στα σύνορά της μεγάλα υδάτινα κωλύματα για να τα γεφυρώσουν. Μήπως για να γεφυρώσουν άμεσα τον Έβρο, τον Άρδα και τον Ερυθροπόταμο, ώστε να προελάσουν ταχύτατα από την Ανδριανούπολη μέχρι την Αλεξανδρούπολη;

Προέρχεστε από τον στρατό, τον οποίο υπηρετήσατε επί δεκαετίες. Η τρόικα ζητεί δραστική μείωση των στρατιωτικών δαπανών, μείωση των εισακτέων στις Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ ήδη οι μισθοί των μονίμων αξιωματικών έχουν συντριβεί. Πείτε μου κύριε Μπαλτζώη, ποιο είναι το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων, κάτω από αυτές τις συνθήκες; Μπορεί να αντιπαρατεθεί πολεμικά με την Τουρκία;

Μου δίδετε όμως την ευκαιρία να αναφερθώ στα τελευταία γεγονότα με την παραίτηση του Α/ΓΕΣ, στρατηγού Ζιαζιά Κων/νου, ενός εξαίρετου Αξκού, εξαιτίας ενός φαινομένου, που μαστίζει το στελεχιακό δυναμικό των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Γνωρίζω πολύ καλά τον στρατηγό Ζιαζιά, καθόσον είχαμε υπηρετήσει μαζί επί τέσσερα χρόνια ως Διοικητές Ιλών στην ίδια Μονάδα. Εξαίρετος, εργατικός, γνώστης και άριστος επαγγελματίας, αγνός, τίμιος, ηθικός. Είχε όμως και «μειονεκτήματα»: Άνθρωπος χαμηλών τόνων που ποτέ δεν αυτοπροβάλλετο, απλώς έκανε την δουλειά του με ήθος και συνέπεια. Έγινε Αρχηγός και ήταν έτοιμος να κάνει τις προβλεπόμενες κρίσεις(προαγωγές- αποστρατείες στελεχών) με τρόπο αξιοκρατικό, τίμιο και ηθικό. Η πολιτική ηγεσία της χώρας τις καθυστέρησε για πρώτη φορά και είδαμε τι συνέβη.Η παθογένεια των ΕΔ, που λέγεται κομματοκρατία, παρεμβάσεις πολιτικής ηγεσίας, αναξιοκρατία, προώθηση «των δικών μας παιδιών», χτύπησε πάλι. Και αυτή την φορά κύριος εκφραστής αυτής της αρρωστημένης και ζημιογόνου πρακτικής δεν ήταν ένας πολιτικός, που δεν καταλαβαίνει τις ΕΔ και το σώμα των αξιωματικών, αλλά ένας άνθρωπος «σαρξ εκ της σαρκός» των στελεχών. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τύπου και πολλών ιστοσελίδων ο ΥΦΕΘΑ, εκμεταλλευόμενος και την απειρία του ΥΕΘΑ περί κρίσεων και της σπουδαιότητας αυτών στην διοίκηση των ΕΔ και το ηθικό του στρατεύματος, ως ο κύριος εντολοδόχος πεπερασμένων πολιτικών αντιλήψεων, ξεχνώντας την προηγούμενη ιδιότητά του απαίτησε από τον Α/ΓΕΣ να υπακούσει στις πολιτικές σκοπιμότητες που εξυπηρετούσε και να επιβάλλει την λογική της αναξιοκρατίας και να προστατεύσει τα «δικά μας παιδιά». Και είναι προς τιμήν του Αντιστρατήγου Ζιαζιά, που αρνήθηκε να συμβιβαστεί, να κάνει «εικονικές» κρίσεις και παραιτήθηκε σώζοντας την τιμή και την υπόληψη του Στρατού. Ο κ. Ζιαζιάς έφυγε και πήρε μαζί του μόνο μία λέξη. Τον σεβασμό. Για κάποιους τελείως ανώφελη, για κάποιους το κόστος μιας ζωής. Εσείς κ. ΥΦΕΘΑ τι θα πάρετε φεύγοντας; Προφανώς μόνο την κομματική σας ταυτότητα.

Η μουσουλμανική αδελφότητα, εκδιωγμένη από την εποχή του Χάφεζ Αλ Άσσαντ, αυτή τη ώρα φαίνεται να παίρνει τα …πάνω της στην Συρία. Τι σηματοδοτεί το γεγονός, για την μετά Άσσαντ εποχή;

Σε αυτό το σημείο θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ στα αίτια του αδυσώπητου εμφυλίου που διεξάγεται σήμερα στην Συρία. Εδώ και δεκαετίες το αυταρχικό Μπααθικό καθεστώς της Συρίας κυριαρχείται από την ισλαμική παραφυάδα των Αλαουιτών και καταπιέζει τους Σουνίτες, που αποτελούν τη μεγάλη πλειονοψηφία στη χώρα και βέβαια τους Χριστιανούς, μεταξύ των οποίων οι περισσότεροι ανήκουν στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο της Αντιοχείας. Οι Αλαουίτες είναι συγγενείς με τους Σιίτες μουσουλμάνους και η Συρία βρίσκει στήριγμα στο Σιιτικό καθεστώς των μουλάδων του Ιράν, έχει δε την ίδια Ισλαμική - Σιιτική αντίληψη με τους Χεζμπολάχ του Λιβάνου. Οι Σιίτες ουσιαστικά κυριαρχούν και στο Ιράκ, στο οποίο αποτελούν την πλειονότητα του πληθυσμού. Ιράν - Ιράκ - Συρία - Λίβανος δημιουργούν ένα άξονα, που θέλουν να εξουδετερώσουν από την μία πλευρά οι σουνιτικές χώρες, κυρίως η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, και από την άλλη η Δύση. Η Συρία έχει την ιδιαιτερότητα ότι το 18% των Αλαουιτών καταπιέζει το 75% των Σουνιτών, οπότε φαίνεται φυσική η εξέγερση τους.

Μου δίδετε όμως την ευκαιρία να αναφερθώ στα τελευταία γεγονότα με την παραίτηση του Α/ΓΕΣ, στρατηγού Ζιαζιά Κων/νου, ενός εξαίρετου Αξκού, εξαιτίας ενός φαινομένου, που μαστίζει το στελεχιακό δυναμικό των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Γνωρίζω πολύ καλά τον στρατηγό Ζιαζιά, καθόσον είχαμε υπηρετήσει μαζί επί τέσσερα χρόνια ως Διοικητές Ιλών στην ίδια Μονάδα. Εξαίρετος, εργατικός, γνώστης και άριστος επαγγελματίας, αγνός, τίμιος, ηθικός. Είχε όμως και «μειονεκτήματα»: Άνθρωπος χαμηλών τόνων που ποτέ δεν αυτοπροβάλλετο, απλώς έκανε την δουλειά του με ήθος και συνέπεια. Έγινε Αρχηγός και ήταν έτοιμος να κάνει τις προβλεπόμενες κρίσεις(προαγωγές- αποστρατείες στελεχών) με τρόπο αξιοκρατικό, τίμιο και ηθικό. Η πολιτική ηγεσία της χώρας τις καθυστέρησε για πρώτη φορά και είδαμε τι συνέβη.Η παθογένεια των ΕΔ, που λέγεται κομματοκρατία, παρεμβάσεις πολιτικής ηγεσίας, αναξιοκρατία, προώθηση «των δικών μας παιδιών», χτύπησε πάλι. Και αυτή την φορά κύριος εκφραστής αυτής της αρρωστημένης και ζημιογόνου πρακτικής δεν ήταν ένας πολιτικός, που δεν καταλαβαίνει τις ΕΔ και το σώμα των αξιωματικών, αλλά ένας άνθρωπος «σαρξ εκ της σαρκός» των στελεχών. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τύπου και πολλών ιστοσελίδων ο ΥΦΕΘΑ, εκμεταλλευόμενος και την απειρία του ΥΕΘΑ περί κρίσεων και της σπουδαιότητας αυτών στην διοίκηση των ΕΔ και το ηθικό του στρατεύματος, ως ο κύριος εντολοδόχος πεπερασμένων πολιτικών αντιλήψεων, ξεχνώντας την προηγούμενη ιδιότητά του απαίτησε από τον Α/ΓΕΣ να υπακούσει στις πολιτικές σκοπιμότητες που εξυπηρετούσε και να επιβάλλει την λογική της αναξιοκρατίας και να προστατεύσει τα «δικά μας παιδιά». Και είναι προς τιμήν του Αντιστρατήγου Ζιαζιά, που αρνήθηκε να συμβιβαστεί, να κάνει «εικονικές» κρίσεις και παραιτήθηκε σώζοντας την τιμή και την υπόληψη του Στρατού. Ο κ. Ζιαζιάς έφυγε και πήρε μαζί του μόνο μία λέξη. Τον σεβασμό. Για κάποιους τελείως ανώφελη, για κάποιους το κόστος μιας ζωής. Εσείς κ. ΥΦΕΘΑ τι θα πάρετε φεύγοντας; Προφανώς μόνο την κομματική σας ταυτότητα.

Η μουσουλμανική αδελφότητα, εκδιωγμένη από την εποχή του Χάφεζ Αλ Άσσαντ, αυτή τη ώρα φαίνεται να παίρνει τα …πάνω της στην Συρία. Τι σηματοδοτεί το γεγονός, για την μετά Άσσαντ εποχή;

Σε αυτό το σημείο θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ στα αίτια του αδυσώπητου εμφυλίου που διεξάγεται σήμερα στην Συρία. Εδώ και δεκαετίες το αυταρχικό Μπααθικό καθεστώς της Συρίας κυριαρχείται από την ισλαμική παραφυάδα των Αλαουιτών και καταπιέζει τους Σουνίτες, που αποτελούν τη μεγάλη πλειονοψηφία στη χώρα και βέβαια τους Χριστιανούς, μεταξύ των οποίων οι περισσότεροι ανήκουν στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο της Αντιοχείας. Οι Αλαουίτες είναι συγγενείς με τους Σιίτες μουσουλμάνους και η Συρία βρίσκει στήριγμα στο Σιιτικό καθεστώς των μουλάδων του Ιράν, έχει δε την ίδια Ισλαμική - Σιιτική αντίληψη με τους Χεζμπολάχ του Λιβάνου. Οι Σιίτες ουσιαστικά κυριαρχούν και στο Ιράκ, στο οποίο αποτελούν την πλειονότητα του πληθυσμού. Ιράν - Ιράκ - Συρία - Λίβανος δημιουργούν ένα άξονα, που θέλουν να εξουδετερώσουν από την μία πλευρά οι σουνιτικές χώρες, κυρίως η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, και από την άλλη η Δύση. Η Συρία έχει την ιδιαιτερότητα ότι το 18% των Αλαουιτών καταπιέζει το 75% των Σουνιτών, οπότε φαίνεται φυσική η εξέγερση τους.

Η μουσουλμανική αδελφότητα, εκδιωγμένη από την εποχή του Χάφεζ Αλ Άσσαντ, αυτή τη ώρα φαίνεται να παίρνει τα …πάνω της στην Συρία. Τι σηματοδοτεί το γεγονός, για την μετά Άσσαντ εποχή;

Σε αυτό το σημείο θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ στα αίτια του αδυσώπητου εμφυλίου που διεξάγεται σήμερα στην Συρία. Εδώ και δεκαετίες το αυταρχικό Μπααθικό καθεστώς της Συρίας κυριαρχείται από την ισλαμική παραφυάδα των Αλαουιτών και καταπιέζει τους Σουνίτες, που αποτελούν τη μεγάλη πλειονοψηφία στη χώρα και βέβαια τους Χριστιανούς, μεταξύ των οποίων οι περισσότεροι ανήκουν στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο της Αντιοχείας. Οι Αλαουίτες είναι συγγενείς με τους Σιίτες μουσουλμάνους και η Συρία βρίσκει στήριγμα στο Σιιτικό καθεστώς των μουλάδων του Ιράν, έχει δε την ίδια Ισλαμική - Σιιτική αντίληψη με τους Χεζμπολάχ του Λιβάνου. Οι Σιίτες ουσιαστικά κυριαρχούν και στο Ιράκ, στο οποίο αποτελούν την πλειονότητα του πληθυσμού. Ιράν - Ιράκ - Συρία - Λίβανος δημιουργούν ένα άξονα, που θέλουν να εξουδετερώσουν από την μία πλευρά οι σουνιτικές χώρες, κυρίως η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, και από την άλλη η Δύση. Η Συρία έχει την ιδιαιτερότητα ότι το 18% των Αλαουιτών καταπιέζει το 75% των Σουνιτών, οπότε φαίνεται φυσική η εξέγερση τους.

Αυτό ήταν το υπόβαθρο που εκμεταλλεύτηκαν οι «παγκοσμιοποιητές» και εμπνευστές της Αραβικής άνοιξης, το καλλιέργησαν, το οργάνωσαν, το αξιοποίησαν, το σχεδίασαν, το χρηματοδότησαν και το ενισχύουν με κάθε τρόπο. Η λεγόμενη αντιπολίτευση αποτελείται λοιπόν από θρησκευτικής άποψης από Σουνίτες, αλλά με πολλά ετερόκλητα στοιχεία. Υπάρχουν αριστεριστές, δημοκράτες, στασιαστές και λιποτάκτες του Συριακού στρατού, μισθοφόροι (π.χ. από την Λιβύη) ακραίοι «Τζιχαντιστές» , μέλη της Αλ Κάιντα και φυσικά το κυρίαρχο και ηγετικό στοιχείο οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, ένα κίνημα από την δεκαετία του 1940, που βρίσκεται πίσω από πολλές εξτρεμιστικές ισλαμικές οργανώσεις, όπως η Χαμάς, η Χεζμπολλάχ και η Αλ Κάιντα. Με την αραβική άνοιξη το κίνημα των αδελφών μουσουλμάνων απεφάσισε σε αγαστή συνεργασία με τις ΗΠΑ (έχουν συμμαχήσει), που χρηματοδοτεί μαζί με το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία όλα τα «απελευθερωτικά κινήματα» στην Β. Αφρική και την Μέση Ανατολή, μέσω όπως είπαμε της ΙΝΤCΟΜ. Έτσι λοιπόν στην περίπτωση της ανατροπής του καθεστώτος Άσσαντ, που θεωρείται πλέον πολύ πιθανό και εκτιμάται στο άμεσο μέλλον, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι θα κυριαρχήσουν και θα έχουν πρωτεύοντα ρόλο στην διακυβέρνηση της χώρας, όπως έγινε στην Τυνησία, την Αίγυπτο και την Λιβύη. Αν και εγώ πιστεύω ότι η Συρία τελικά θα διχοτομηθεί η μάλλον θα τριχοτομηθεί, αλλά ας το αφήσουμε αυτό προς το παρόν.

Αυτό ήταν το υπόβαθρο που εκμεταλλεύτηκαν οι «παγκοσμιοποιητές» και εμπνευστές της Αραβικής άνοιξης, το καλλιέργησαν, το οργάνωσαν, το αξιοποίησαν, το σχεδίασαν, το χρηματοδότησαν και το ενισχύουν με κάθε τρόπο. Η λεγόμενη αντιπολίτευση αποτελείται λοιπόν από θρησκευτικής άποψης από Σουνίτες, αλλά με πολλά ετερόκλητα στοιχεία. Υπάρχουν αριστεριστές, δημοκράτες, στασιαστές και λιποτάκτες του Συριακού στρατού, μισθοφόροι (π.χ. από την Λιβύη) ακραίοι «Τζιχαντιστές» , μέλη της Αλ Κάιντα και φυσικά το κυρίαρχο και ηγετικό στοιχείο οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, ένα κίνημα από την δεκαετία του 1940, που βρίσκεται πίσω από πολλές εξτρεμιστικές ισλαμικές οργανώσεις, όπως η Χαμάς, η Χεζμπολλάχ και η Αλ Κάιντα. Με την αραβική άνοιξη το κίνημα των αδελφών μουσουλμάνων απεφάσισε σε αγαστή συνεργασία με τις ΗΠΑ (έχουν συμμαχήσει), που χρηματοδοτεί μαζί με το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία όλα τα «απελευθερωτικά κινήματα» στην Β. Αφρική και την Μέση Ανατολή, μέσω όπως είπαμε της ΙΝΤCΟΜ. Έτσι λοιπόν στην περίπτωση της ανατροπής του καθεστώτος Άσσαντ, που θεωρείται πλέον πολύ πιθανό και εκτιμάται στο άμεσο μέλλον, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι θα κυριαρχήσουν και θα έχουν πρωτεύοντα ρόλο στην διακυβέρνηση της χώρας, όπως έγινε στην Τυνησία, την Αίγυπτο και την Λιβύη. Αν και εγώ πιστεύω ότι η Συρία τελικά θα διχοτομηθεί η μάλλον θα τριχοτομηθεί, αλλά ας το αφήσουμε αυτό προς το παρόν.
Ανάμεσα στα μεγαλοπρεπή κτίρια, όλα με σημειολογική έννοια, ξεχωρίζει μια πυραμίδα, που ονομάζεται το «Παλάτι της Ειρήνης και της Συμφιλίωσης». Δηλαδή πάμε, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς, σε μια κυβέρνηση, σε ένα νόμισμα, σε ΜΙΑ θρησκεία και έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί οι προετοιμασίες για όλα τα παραπάνω.

Ανάμεσα στα μεγαλοπρεπή κτίρια, όλα με σημειολογική έννοια, ξεχωρίζει μια πυραμίδα, που ονομάζεται το «Παλάτι της Ειρήνης και της Συμφιλίωσης». Δηλαδή πάμε, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς, σε μια κυβέρνηση, σε ένα νόμισμα, σε ΜΙΑ θρησκεία και έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί οι προετοιμασίες για όλα τα παραπάνω.

Ζήσατε για αρκετό διάστημα ως στρατιωτικός ακόλουθος της Ελλάδος στο Ισραήλ. Οι σχέσεις της χώρας μας με το Ισραήλ, σας ικανοποιούν ή είναι υποτονικές; Η κίνηση του πρώην Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου να συναντηθεί δύο φορές με τον κ. Νετανιάχου, είχε αποτελέσματα θετικά ή ήταν για το θεαθήναι; Τι θα έπρεπε να έχει γίνει επ’ ωφελεία της Ελλάδος και εν τέλει τι πρέπει να κάνει η ελληνική διπλωματία προς αυτή τη κατεύθυνση;

Οι σχέσεις μας με το Ισραήλ έχουν βελτιωθεί θεαματικά με τις συναντήσεις ηγετικών στελεχών της πολιτικής ηγεσίας και των δύο χωρών και την υπογραφή σημαντικών συμφωνιών οικονομικών, πολιτικών και αμυντικών. Οι συμφωνίες αυτές είναι στρατηγικής σημασίας και θα έπρεπε να κινηθούμε με πιο γοργούς ρυθμούς, κάτι που δεν γίνεται και αυτό οφείλεται σε μας, που έχουμε ρίξει όλο το βάρος στην οικονομική κατάσταση, στην ακυβερνησία και στην μακρά εκλογική περίοδο. Η συνεργασία αυτή με το Ισραήλ είναι στρατηγικής σημασίας, σημαντική και ουσιαστική για την πατρίδα, η χώρα μας αποκτά σημαντικούς και ισχυρούς φίλους στο παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης, αποκτά στρατηγικό βάθος, διαθέτει στρατηγικό ισχυρό εταίρο, που θα μπορεί να βοηθήσει σε όλα τα επίπεδα, τον έντιμο και χρήσιμο σύμμαχό του (την Ελλάδα), στον τομέα των στρατηγικών (και όχι μόνο) πληροφοριών, στον στρατιωτικό, οικονομικό, πολιτικό και διπλωματικό τομέα και γενικά έναν εταίρο, φίλο και σύμμαχο, που έχει διεθνώς φωνή, δύναμη, θάρρος και ξέρει να «παίζει» άριστα τα διπλωματικά, σε ανώτερα και κλειστά για πολλούς επίπεδα και χώρους.

Θυμόμαστε τον Ανδρέα Παπανδρέου να υποστηρίζει σθεναρά τους Παλαιστίνιους. Η χώρα μας, ποια θέση οφείλει να κρατήσει απέναντι στον σκληρά και επί χρόνια δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό;

Ο Παλαιστινιακός λαός έχει δοκιμαστεί σκληρά μέχρι τώρα και είναι άδικο. Όλοι οι λαοί στην περιοχή έχουν ανεξάρτητο κράτος και μόνο ο Παλαιστινιακός λαός δεν έχει και η διεθνής κοινότητα έχει μεγάλη ευθύνη. Ο Παλαιστινιακός λαός είναι ο πιο έξυπνος και δημιουργικός λαός στην Μέση Ανατολή, ο πλέον δημοκρατικός και είναι ο μόνος που υποφέρει. Έχουν γίνει λάθη και από την διεθνή κοινότητα, που πριν μερικά χρόνια τους θεωρούσε τρομοκράτες, γιατί αγωνιζόταν για το αυτονόητο, την ανεξαρτησία των, αλλά και από την ηγεσία των Παλαιστινίων. Ο Γιάσερ Αραφάτ υπήρξε μεγάλος ηγέτης και αγωνιστής, ανέδειξε το Παλαιστινιακό ζήτημα, αλλά ήταν απαίσιος διπλωμάτης και δεν ήταν ρεαλιστής και οραματιστής. Έκανε λάθη, με το πιο ολέθριο, τον Αύγουστο 2000, όταν στο Καμπ Ντέιβιντ παρουσία Κλίντον και Εχούντ Μπαράκ δεν αποδέχτηκε το ειρηνευτικό σχέδιο που πρότεινε ο Κλίντον και ήταν το καλύτερο σχέδιο επίλυσης του Παλαιστινιακού. Τώρα, η Παλαιστίνη θα ήταν ανεξάρτητο κράτος και δεν θα φθάναμε στην Ιντιφάντα του Αλ Ακτσά,με τους χιλιάδες νεκρούς, στον διχασμό των Παλαιστινίων, στις σφαγές στην Γάζα της Φατάχ από τη Χαμάς και στην κατάσταση που είμαστε σήμερα δηλαδή στην ουσία οι Παλαιστίνιοι να είναι χωρισμένοι στα δύο, στην Γάζα και στην Δυτική Όχθη. Φυσικά η χώρα μας θα πρέπει να διατηρήσει τις εξαιρετικά φιλικές σχέσεις που είχαμε, να τις συνεχίσει και να είναι ο έμπιστος ενδιάμεσος μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Και το χρειάζονται και οι δύο πλευρές, Παλαιστινιακή και Ισραηλινή και τα διπλωματικά μας οφέλη θα ήταν πάρα πολλά. Οι Παλαιστίνιοι μας αγαπάνε και εμείς θα πρέπει να τους βοηθάμε όπου μπορούμε.

Μπορεί να μην είσθε ειδικός επί του θέματος, δεν παύετε όμως να έχετε άποψη, μια και ζήσατε από κοντά το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Πώς είναι εκεί η κατάσταση; Ποιοι κίνδυνοι διαβλέπετε να υπάρχουν για το Πατριαρχείο;

Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων είναι το προχωρημένο Φυλάκιο του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, στις ερήμους της Μέσης Ανατολής και θα πρέπει να το διαφυλάξουμε, ως κόρην οφθαλμού. Αντιμετωπίζει πολλούς κινδύνους και υπάρχει ο κίνδυνος απώλειάς του, όπως έγινε με το Πατριαρχείο Αντιοχείας. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι η Ιεραρχία του Πατριαρχείου, ο ανώτερος κλήρος είναι Έλληνες, ο δε κατώτερος κλήρος και το ποίμνιο είναι Άραβες, κατά βάση Παλαιστίνιοι. Υπάρχει μια τάση στην περιοχή να πάρουν τον έλεγχο οι Παλαιστίνιοι, με το επιχείρημα ότι το Πατριαρχείο αποτελείται από Παλαιστίνιους και μόνο η διοίκησή του είναι οι Έλληνες. Γιατί να μην πάρουμε και εμείς την διοίκηση και να έχουμε Άραβα Πατριάρχη;

Ποιος θα είναι ο ρόλος της Τουρκίας, σε έναν πόλεμο εναντίον της Συρίας; Την συμφέρει να αντιπαρατεθεί με την Ρωσία η οποία στέκεται στο πλευρό της Συρίας; Την ίδια ώρα, η σημερινή κατάσταση, εμφανίζει την Τουρκία να συμπορεύεται με το Ισραήλ! Ζούμε ένα θέατρο του παραλόγου ή μου φαίνεται, κύριε Μπαλτζώη;

Ο ρόλος της Τουρκίας είναι όχι μόνο σημαντικός, αλλά και ήδη ενεργός και φανερός. Η Τουρκία εμποτισμένη από τον μεγαλοϊδεατισμό και την αλαζονική νεοοθωμανική πολιτική και λανθασμένα νομίζοντας, έτοιμη να καταστεί ηγέτιδα δύναμη του Αραβικού κόσμου, έχει μετατραπεί από τους «παγκοσμιοποιητές» σε «χρήσιμο ηλίθιο», ώστε να ολοκληρωθούν οι σχεδιασμοί των. Δηλαδή έχει καταστεί όργανο χρήσιμο για τους σκοπούς, επιδιώξεις, σχεδιασμούς των Αμερικανών και συμμάχων των (Δύση και ορισμένες αραβικές χώρες) , για την αλλαγή της γεωπολιτικο- στρατηγικής κατάστασης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Έτσι, στην περίπτωση της Συρίας και λόγω της άμεσης γειτνίασης, η Τουρκία έχει δημιουργήσει στα σύνορα με την Συρία κέντρα υποδοχής και περίθαλψης προσφύγων, τα οποία στην πραγματικότητα, είναι κέντρα εκπαίδευσης των αντικαθεστωτικών του συριακού καθεστώτος, λιποτακτών του Συριακού στρατού, μισθοφόρων από την Λιβύη και αλλού και φυσικά είναι βάσεις ανεφοδιασμού και προώθησης όπλων, τροφίμων και πυρομαχικών για τον επονομαζόμενο «Ελεύθερο Συριακό Στρατό», που μάχεται το καθεστώς Άσσαντ. ρόλος τους, είναι πολύ σημαντικός για τις Δυτικές δυνάμεις που προσπαθούν να ανατρέψουν το συριακό καθεστώς και η Τουρκική ηγεσία ελπίζει, ότι μετά την ανατροπή Άσαντ θα έχει μερίδιο από τον διαμερισμό της λείας.

Σε ότι αφορά το Ισραήλ, ενώ αρχικά ως πρώτη του επιλογή για στρατηγικό εταίρο, είχε την Τουρκία, με τα γεγονότα του στολίσκου ελευθερίας 2010 και τον θάνατο 9 Τούρκων στο πλοίο ΜΑΒΙ ΜΑΡΜΑΡΑ, η κατάσταση άλλαξε και το Ισραήλ επέλεξε, με την έγκριση των ΗΠΑ, την ελληνική πλευρά, Ελλάδα και Κύπρο. Η υπογραφή στρατιωτικών και στρατηγικών και όχι μόνο συμφωνιών, το απέδειξε. Τελευταία όμως, το Ισραήλ προσκάλεσε ομάδα 8 κορυφαίων Τούρκων δημοσιογράφων, όπου συναντήθηκαν με την πολιτική ηγεσία της χώρας και με τον πρωθυπουργό Νετανιάχου, «αντηλλάγησαν απόψεις και δόθηκαν εξηγήσεις», σε μια προσπάθεια να σπάσει ο πάγος και να αρχίσει μια κάποια επαφή. Εμείς έχουμε ευθύνη σε αυτό, καθόσον επί σχεδόν ένα έτος από την υπογραφή των συμφωνιών, η Ελλάδα είναι απούσα από κάθε διπλωματική πρωτοβουλία , η δε εξωτερική της πολιτική έχει βαλτώσει στα μνημόνια, στην συγκυβέρνηση, στην οικονομική δυσπραγία και στην μακρά εκλογική περίοδο.

Ναι κύριε Βραχιολίδη, ζούμε σε ένα θέατρο του παραλόγου και είμαστε και εμείς επί σκηνής.

Η οικονομική κρίση που μαστίζει την πατρίδα και ταλανίζει τον Ελληνικό λαό μπορεί για τους εχθρούς μας να θεωρείται «αδυναμία» και να σκέφτονται ίσως να την εκμεταλλευτούν, δεν έχει πλήξει το φρόνημα και την μαχητική ικανότητα των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Αντιθέτως θα λέγαμε ότι άγγιξε κρυφές πτυχές της Ελληνικής ψυχής, με αποτέλεσμα όλες οι τελευταίες ασκήσεις, συναγερμοί, αντιδράσεις, ετοιμότητες να ξεπερνούν κάθε όριο και προσδοκία, κάνοντας εχθρούς και φίλους να διερωτώνται, «τι συμβαίνει και είναι τόσο καλοί»;
Εκτιμώ ότι το ανθρώπινο δυναμικό των ΕΔ της πατρίδος είναι και αξιόμαχο και ικανό να αντιπαρατεθεί πολεμικά με την Τουρκία.
Έκφανση του Σουνιτικού Ισλάμ είναι ο εξτρεμιστικός Ουαχαμπισμός της Σαουδικής Αραβίας (Κατάρ και Μπαχρέιν), ο Σαλαφισμός (των Αφγανών, των Πακιστανών και Ψη Αδελφότητα των Μουσουλμάνων. Μιλάμε δηλαδή για διάφορες κλίμακες και μορφές σκοταδισμού, μισογυνισμού και αγριοτήτων.
Όλοι αυτοί είναι οι μπροστάρηδες για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ. Αποτελούν μέρος της Διεθνούς Κοινότητας, -της Ιnternational Community γνωστής και ως ΙΝΤCΟΜ!
Σε παλαιότερη συνέντευξή σας, είχατε αναφερθεί στα σχέδια των εμπνευστών της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, τα οποία φτάνουν ακόμη και στην ραγδαία μείωση του πληθυσμού, στα 500 εκατομμύρια ανθρώπους. Προφανώς, ο πλανήτης θα σαρωθεί από ένα είδος Παγκόσμιου-πυρηνικού πολέμου. Τι θα ζήσει η ανθρωπότητα κύριε Μπαλτζώη, τη συντέλεια σχεδιασμένη από σχιζοφρενείς; Φτάσαμε κοντά σε αυτό το ενδεχόμενο, με όσα διαδραματίζονται στην Μέση Ανατολή;
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, υπερβολικό, απίθανο και όμως υπάρχουν τέτοιοι σχεδιασμοί. Μερικοί τους θεωρούν «γραφικές» Θεωρίες Συνομωσίας και φυσικά τις χλευάζουν και τις απαξιώνουν. Ο τελικός σκοπός των παγκοσμιοποιητών, είναι η Νέα Τάξη Πραγμάτων, η παγκόσμια διακυβέρνηση, χωρίς να περιορίζεται από φυσικά σύνορα, έθνη, γλώσσες, θρησκείες, ήθη και έθιμα και γενικά από κάθε έννοια που αντιπροσωπεύει η σημερινή μορφή του κράτους. Και το μέσον για την επίτευξη, είναι ο απόλυτος οικονομικός έλεγχος των κρατών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και κάτι ακόμη που είναι τρομακτικό: οι παγκοσμιοποιητές όντως έχουν καταλήξει στην άποψη ότι υπάρχει υπερπληθυσμός στην γη και ότι θα πρέπει να μειωθεί με κάθε τρόπο ο πληθυσμός και να φθάσει στο αποδεκτό των 500εκατομμυρίων ανθρώπων. Και το έχουν αποφασίσει και κοινοποιούν τους σκοπούς των γιατί δεν τους νοιάζει πλέον, καθόσον το θεωρούν σίγουρο ότι οι σκοποί των θα επιτευχθούν. Το πώς Θα επιτευχθεί είναι σαφές, δηλαδή με πόλεμο (Γ’ Παγκόσμιος ) με χρήση πυρηνικών όπλων, με επιδημίες και φυσικές καταστροφές. Έχουνε μάλιστα στήσει και «μνημείο» στην Τζώρτζια των ΗΠΑ, λέγεται «Πλάκες Καθοδήγησης της Τζώρτζια», είναι έξω από την Ατλάντα και εκεί είναι γραμμένες πάνω στις γρανιτένιες πλάκες σε οκτώ γλώσσες, οι Δέκα (σύγχρονες) Εντολές ,για το μέλλον της ανθρωπότητας. Ενδεικτικά να αναφέρουμε δύο: Η πρώτη Εντολή είναι: «Maintain humanity under 500,000,000 in perpetual balance withnature», δηλαδή, «Διατηρήστε την ανθρωπότητα κάτω από 500.000.000, σε διαρκή ισορροπία με την φύση». Η δεκάτη Εντολή είναι: «Do not be a cancer on the earth– Leave room for nature», δηλαδή, «Μην είστε καρκίνος της γης, αφήστε χώρο στη φύση».
Και δεν είναι μόνο αυτό. Έχουν ήδη δημιουργήσει και την παγκόσμια πρωτεύουσα, εκεί που θα εγκατασταθεί η παγκόσμια κυβέρνηση, με την ηγετική της ελίτ. Και ποια και που είναι αυτή θα με ρωτήσετε; Είναι η Αστάνα και βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του Καζακστάν, στην επαρχία Ακμόλα. Μία πόλη σχεδόν άγνωστη στον περισσότερο κόσμο, απείρου κάλλους και μοντερνισμού, πολύ ασυνήθιστο για μια φτωχή χώρα οικονομικά και τεχνολογικά, όπως είναι το Καζακστάν. Θα αναρωτηθείτε, τι έχει αυτή η πόλη. Απλώς, μπείτε ακόμη και στην επίσημη ιστοσελίδα της πόλης ή ψάξτε στο google η στο youtube και θα καταλάβετε για τι μιλάμε.

Είδαμε τι συνέβη με τον πρώην Πατριάρχη και νυν μοναχό (και έγκλειστο εντός του Πατριαρχείου) Ειρηναίο και την κρίση που προέκυψε. Τι έκανε ο Ειρηναίος; Αυτό που κάνουν όλοι οι Πατριάρχες για να επιβιώσει το Πατριαρχείο επί αιώνες εκεί. Πουλάει ένα κομμάτι της τεράστιας περιουσίας του, ή την ενοικιάζει στο Ισραηλινό κράτος. Ο Ειρηναίος κατηγορήθηκε ότι είχε συμφωνήσει στην πώληση δύο ξενοδοχείων , του ΙΜΠΕΡΙΑΛ και του ΠΕΤΡΑ στην είσοδο της πύλης ΓΙΑΦΟ, στην παλαιά πόλη της Ιερουσαλήμ. Και ο νυν Πατριάρχης Θεόφιλος, αυτό έκανε. Πούλησε αρκετά μεγάλη έκταση αντί ποσού 16 εκατομ. δολαρίων, που αφορά 85 αγροτεμάχια εντός της Ιερουσαλήμ. Στις συγκεκριμένες εκτάσεις, ορισμένες εκ των οποίων αποτελούν τμήμα ή σύνολο πολύ ακριβών συνοικιών όπως ηTalabiya, η Rehavia, η Baka και η Katamon, έχουν ανεγερθεί τις τελευταίες δεκαετίες εκατοντάδες κτίρια καθώς και σημαντικά οικοδομικά και εμπορικά συγκροτήματα , όπως οι Πύργοι Wolfson, η συνοικία Neve Granot, o ‘Κήπος της Καμπάνας’ (Gan Hapaamon), η Μεγάλη Συναγωγή και ο σιδηροδρομικός σταθμός της Ιερουσαλήμ. Δηλαδή κανονικό ξεπούλημα, που ο Ειρηναίος ούτε καν πούλησε τα μικρά αυτά ξενοδοχεία. Τότε τι συνέβη. Αυτό που αναφέραμε από την αρχή, για τον κίνδυνο «αραβοποίησης» του Πατριαρχείου. Πίσω από όλες αυτές τις κινητοποιήσεις που οδήγησαν την καθαίρεση του Ειρηναίου, όπως ισχυρίζονται σοβαρές πηγές, βρισκόταν η αραβοαμερικανική οργάνωση “The JerusalemTask Force” , με έδρα το Λος Άντζελεςπου στόχος της είναι η εκδίωξη των Ελλήνων και η αραβοποίηση του Πατριαρχείου. Αρχηγός της κίνησης αυτής είναι ο Αμερικανο-παλαιστίνιος Τζωρτζ Μεντινάτ. Το μόνο που θα πούμε είναι ότι τελικα δεν χάσαμε το Πατριαρχείο και αυτό το χρωστάμε στο Ισραήλ και σταματούμε εδώ, γιατί θα βλάψουμε τα ελληνικά συμφέροντα.

Με την πείρα και τις γνώσεις που έχετε, πώς βλέπετε το μέλλον της χώρας μας τους προσεχείς μήνες; Βλέπετε να ξεπερνάμε τις δυσκολίες ή ότι επέρχονται δεινά και εθνικές απώλειες;
Θα ήθελα να είμαι αισιόδοξος και να δώσω μια ευχάριστη απάντηση, αλλά δυστυχώς η εκτίμησή μου είναι ότι το μέλλον της χώρας δεν θα είναι ευνοϊκό στο άμεσο μέλλον. Μας περιμένουν δυσκολίες και ίσως συμφορές. Πρέπει να έχουμε υπομονή, επιμονή, εθνική ομοψυχία και ομόνοια. Πιστεύω όμως στην ανθεκτικότητα και την αντοχή του Ελληνικού γένους και ότι τελικα θα αντεπεξέλθουμε των δυσκολιών.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Ε.Α ΙΩΑΝΝΗ ΜΠΑΛΤΖΩΗ ΣΤΗΝ "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ" ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, ΣΤΟΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ ΠΑΠΑΓΟΥ-ΧΟΛΑΡΓΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΝDOBSERVER.BLOGSPOT.COM

πηγή

Δημοσίευση σχολίου

 
Top