Τα γεγονότα του 1996 στις βραχονησίδες Ίμια έχουν χαραχτεί στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ελλήνων με τον πλέον τραυματικό τρόπο. Η προσεκτική ανάγνωση και αποτίμηση όσων καταγράφτηκαν στις εκδόσεις που ακολούθησαν το αποκαλούμενο ως «θερμό επεισόδιο» με την Τουρκία θα μπορούσε ενδεχομένως, 15 χρόνια μετά, να θεωρηθεί και ως προάγγελος της γενικευμένης κρίσης που βιώνει σήμερα η ελληνική κοινωνία και η χώρα.
Ο λόγος είναι απλός: Οι παθογένειες που αποκαλύφθηκαν στο σύστημα διαχείρισης κρίσης, η αδυναμία συνεννόησης, η γενικευμένη χαοτική κατάσταση που επικρατούσε, η εσωτερική διχόνοια σε όλα τα δυνατά επίπεδα, αποτελούν και για τον πλέον αδαή την ιδανική «συνταγή» για την κατάρρευση, επίσης σε όλα τα επίπεδα, με το ένα επίπεδο όπως καταρρέει να συμπαρασύρει και το επόμενο…
Η έρευνα που πραγματοποίησε το περιοδικό Στρατιωτικής Ιστορίας «ΣΤΡΑΤΟΙ & ΤΑΚΤΙΚΕΣ» αποκάλυψε μερικές πολύ ενδιαφέρουσες πτυχές της υπόθεσης των Ιμίων. Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει όμως η προσπάθεια σύνδεσής των με όσα είναι ήδη γνωστά με σκοπό να διαπιστωθεί πως επηρεάζεται η «συμβατική σοφία» που έχει διαμορφωθεί για το θέμα 15 χρόνια μετά.
Οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες είχαν κάνει τη δουλειά του καλά. Γνώριζαν πολλά, δεν αξιοποιήθηκαν όμως λόγω του αλαλούμ που επικράτησε στον τομέα της διαχείρισης της κρίσης. Μια κρίσιμη υποκλοπή την οποία αποκαλύπτει το ΣΤΡΑΤΟΙ & ΤΑΚΤΙΚΕΣ, καθώς επίσης και μια πληροφορία που δεν απασχόλησε καθόλου τον θάλαμο επιχειρήσεων του Ναυτικού, αποδεικνύοντας ότι άπαντες λειτουργούσαν σε πολεμικές συνθήκες, είναι τα καινούργια κομμάτια στο παζλ της κρίσης…
Οι αξιωματικοί που βρέθηκαν σε καίριες από επιχειρησιακής απόψεως θέσεις εκείνη την περίοδο, αισθάνθηκαν συντετριμμένοι από τον χαμό των συναδέλφων τους. Στο μοιραίο ελικόπτερο ΠΝ 21 επέβαιναν οι αξιωματικοί Παναγιώτης Βλαχάκος, Χριστόδουλος Καραθανάσης και Εκτορας Γιαλόψος. Ωστόσο, όπως μας σχολιάστηκε από πρόσωπα που είχαν εμπλοκή στην υπόθεση «αυτοί έφυγαν τουλάχιστον περήφανοι , διότι είχαν την ευκαιρία να αισθανθούν, πριν φύγουν για πάντα, ότι έκαναν το υπέρτατο, κάτι για το οποίο ετοιμάζονταν και εκπαιδεύονταν φυσικά και πνευματικά σε όλη τους τη ζωή μέσα στην οικογένεια του Πολεμικού Ναυτικού.
Ποτέ δεν έμαθαν ότι κάποιοι άλλοι πρόδωσαν τη θυσία τους. Να είστε όμως σίγουροι, ότι το μόνο βέβαιο είναι ότι πολλοί από όσους απέμειναν πίσω και πολλοί οι οποίοι ωριμάζουν σιγά-σιγά στις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού, ζουν και εργάζονται έχοντας συνεχώς στο μυαλό τους ότι το αίμα τους δεν πρέπει να πάει χαμένο»…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου