Mε αξιοθαύμαστη διάρκεια και ένταση, συνεχίζεται η προπαγάνδα της Άγκυρας πάνω στο ”οθωμανικό παρελθόν” των Βαλκανίων και τους ”πολιτιστικούς και ιστορικούς δεσμούς” της Τουρκίας με τα σημερινά βαλκανικά κράτη. Είναι χαρακτηριστικό, πως στην ρητορική του Ερντογάν γίνονται διαρκείς αναφορές στο κοινό μέλλον της Τουρκίας με τα κράτη των Βαλκανίων, που ”θα πρέπει να συνεργαστούν και να συγκροτήσουν ένα κοινό αύριο”. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε πρόσφατα πως η περιοχή θα πρέπει να ξεπεράσει την ταραγμένη της ιστορία: “Στο μέλλον, η μεγαλύτερη ανάγκη των Βαλκανίων θα είναι να μάθουν από τις εμπειρίες τους και να ξεκινήσουν να βαδίζουν προς την ευημερία, την ανάπτυξη και την ειρήνη”. Προκύπτει βεβαίως το ερώτημα πως απαιτεί ο Τούρκος πρωθυπουργός τα βαλκανικά κράτη και οι λαοί τους να ξεχάσουν πέντε αιώνες τουρκοκρατίας, τη στιγμή που οι Τούρκοι γιορτάζουν με φανατισμό, ανελλιπώς και κάθε χρόνο, την άλωση π.χ. της Κωνσταντινούπολης.
Παράλληλες και οι δηλώσεις Νταβούτογλου περί ”ενότητος χώρου και πόλεων, όπως της Ανδριανούπολης, της Καβάλας, της Θεσσαλονίκης και του Μοναστηρίου, που πρέπει να ξαναενοποιηθούν όπως και τότε…”. Ακριβώς παράλληλη και η δήλωση Ερντογάν: “Η μοίρα του Σεράγεβο είναι δεμένη με τη μοίρα της Εντίρνε (Ανδριανούπολης), των Σκοπίων, της Παλαιστίνης, της Κωνσταντινούπολης, σε αυτή την περίπτωση η μοίρα της ανθρωπότητας θα πρέπει να γίνει η μοίρα της Άγκυρας”. Λεκτικός, και όχι μόνο, συντονισμός.
Αν πάμε στην οικονομική πτυχή της τουρκικής διείσδυσης, θα οφείλαμε να τονίσουμε την εισβολή τραπεζών και τουρκικών επιχειρηματικών ομίλων στα Βαλκάνια, τα οποία αντιμετωπίζονται από την νεο-ισλαμική ερντογανική Τουρκία περίπου ως ”Lebensraum”: ”τα Βαλκάνια μπορούν να γίνουν η πύλη της Τουρκίας προς τη Δύση”, δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Ομίλου Επιχειρηματιών και Βιομηχάνων (TUSKON) Ρίζανουρ Μεράλ.
Όπλο της τουρκικής διείσδυσης, είναι όμως τώρα και η θρησκεία. Υπάρχουν -εννοείται- κα τα κατάλληλα πρόσωπα, ιδίως σε Βοσνία, Κόσοβο, Αλβανία. Ο μουσουλμάνος υπουργός εξωτερικών του Κοσόβου Ενβέρ Χοτζάι π.χ., δηλώνει ξεκάθαρα πως ”… η Τουρκία διαδραματίζει μοναδικό ρόλο στα Βαλκάνια, εξ’ αιτίας του κοινού παρελθόντος, της κοινής θρησκείας, της μεγάλης υποστήριξης που πάιρνουμε από την τουρκική κυβέρνηση” .
Στην Αλβανία, πέρα από τα στρατιωτικά σύμφωνα, ο πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα τόνισε πρόσφατα πως οι τουρκικές επενδύσεις στην χώρα του τετραπλασιάστηκαν μεταξύ του 2005 και του 2010. Και ο Βούλγαρος υπουργός εξωτερικών Νικολάι Μλάντενοβ, είπε πως η ενεργειακή συνεργασία με την Τουρκία, ειδικά η ολοκλήρωση του αγωγού Ναμπούκο, είναι η κορυφαία προτεραιότητα της χώρας του. Εν αντιθέσει φυσικά προς τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, ο οποίος θάφτηκε με την συνέργεια της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ο Βούλγαρος ΥΠΕΞ δίνει στην Τουρία και ρόλο ”συντονιστή”, εξαίροντας το ρόλο που έχει να διαδραματίσει η Άγκυρα ”…στην προσπάθεια ενίσχυσης της συνεργασίας μεταξύ κρατών, ειδικά της Βοσνίας και της Σερβίας.”
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ώθηση της επέλασης των Τούρκων στα Βαλκάνια. Ωστόσο, ο Ερντογάν φροντίζει να τηρεί τα προσχήματα. Ο ίδιος δήλωσε στις 24 Σεπτεμβρίου του 2011 πως η εποχή των αυτοκρατικών καθεστώτων έχει παρέλθει και πως ”…η Τουρκία θα δρα σύμφωνα με τις διεθνείς αρχές, τοποθετώντας τα Βαλκάνια στην καρδιά της”.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου