Μεγάλα τμήματα των ενόπλων δυνάμεων της Λιβύης τάχθηκαν με το πλευρό των επαναστατών. Όμως, η πολεμική αεροπορία της Λιβύης φαίνεται σχεδόν να βρίκεται στο σύνολό της κοντά στον δικτάτορα Μουαμάρ αλ-Καντάφι. Αυτό την κάνει ως τον ακρογωνιαίο λίθο του καθεστώτος – και την μεγαλύτερη απειλή για τους επαναστάτες που ελέγχουν το ανατολικό τμήμα της χώρας.
Περίπου 18.000 άνδρες και οι γυναίκες υπηρετούν στην Αεροπορία του Καντάφι. Οι περισσότεροι είναι ένθερμοι οπαδοί του. Μόνο απόλυτα πιστοί στον Καντάφι, κυριολεκτικά οπαδοί του, μπορούν να ενταχθούν στην αεροπορική δύναμη. Κατά τη διαδικασία επιλογής των νεοσυλλέκτων προτιμούνται μέλη της φυλής Qadhafah, από εδώ κατάγεται ο Καντάφι, και στελέχη από την φιλκή φυλή των Magariha. Όλοι τους είναι τυφλά υπάοκοι στον δεσπότη. Μόνο μια χούφτα πιλότων έχουν μέχρι στιγμής αλλάξει στρατόπεδο, σε αυτό των επαναστατών.
Ο Καντάφι έχει εξασφαλίσει ότι πολεμική αεροπορία να είναι καλά εκπαιδευμένη και όσο γίνεται πιο άρτια εξοπλισμένη. Η Μοίρες μαχητικών περιλαμβάνουν περίπου 100 MiG-21 και Mig-23, 15 Mirage F-1 και 40 Sukhoi-22, ενώ οι αποθήκες πυρομαχικών προφανώς είναι γεμάτες με βόμβες και πυραύλους. Οι ρουκέτες προήλθαν κυρίως από το οπλοστάσιο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ή πρόσφατα από τη Ρωσία, σύμφωνα με έκθεση του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών στην Ουάσινγκτον. Η λιβυκή αεράμυνα πρέπει επομένως να είναι επίσης καλά εξοπλισμένη: εάν οι χώρες της ΕΕ σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ θέλουν να επιβάλουν την ζώνη απαγόρευσης πτήσων στον λιβυκό ενάριο χώρο, για τα δυτικά μαχητικά κάτι τέτοιο θα ήταν αρκετά επικίνδυνο, αναφέρει ο αμερικανός υποστράτηγος David Deptula, ένας μέχρι πρόσφατα εμπειρογνωμόνωνας για αεροπορικά θέματα του Αερικανικού Πενταγώνου, στον βρετανικό «Economist».
Τα αεροσκάφη της Λιβυκής Πολεμικής Αεροπορίας σταθμεύουν σε 13 βάσεις διάσπαρτα στη χώρα, όπως και τα ρωσικά επιθετικά ελικόπτερα τύπου Mi-25 . Εάν οι επαναστάτες επιχειρήσουν να καταλάβουν την Τρίπολη, αναμένεται να βρεθούν υπό το μαζικό πυρ αυτών των ελικοπτέρων.
Αποφασιστικής σημασίας για τη στρατιωτική νίκη ή την ήττα του Κνατάφι, ωστόσο, θα μπορούσε να είναι ο μεγάλος αριθμός μεταγωγικών αεροσκαφών, τα οποία ο Καντάφι έχει αγοράσει από κατασκευαστές από τη Ρωσία και τις ΗΠΑ. Οι επτά συνολικά Πτέρυγες μεταγωγικών, οι οποίες αποτελούνται από ελικόπτερα και αεροπλάνα, μπορούν εντός ολίγων ωρών να μεταφέρουν τα πιστά στον Καντάφι στρατεύματα σε όλες τις περιοχές της χώρας
Οι επαναστάτες στα ανατολικά της χώρας δεν έχουν κάτι παρόμοιο στον αεροπορικό τομέα: Μια χούφτα βομβαρδιστικών, και μερικούς πιλότους που προτίμησαν να φύγουν από τον Καντάφι. Για την μεταφορά των μονάδων τους, οι επαναστάτες διαθέτουν φορτηγά και τα οχήματα ιδιωτικής χρήσης.
Ο Καντάφι εξακολουθεί να διστάζει να χρησιμοποιήσει την επίλεκτη δύναμή του πλήρως: Χθες Πέμπτη, τα πολεμικά αεροπλάνα βομβάρδισαν για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα το λιμάνι της πόλης Μπρέγκα, αλλά η αεροπορική δύναμη της Λιβύης έχει την ικανότητα για πολλά περισσότερα. Οι μέχρι σήμερα βομβαρδισμοί είναι ήσσονος σημασίας περιστατικά.
Το γεγονός ότι ο Καντάφι έχει καλέσει τους πιλότους του να μην επιτεθούν με όλη τους τη δύναμη, οι εμπειρογνώμονες το αξιολογούν ως τακτικό ελιγμό. «Μέχρι σήμερα δεν υπήρξαν μεγάλες σφαγές στις οποίες έχει χρησιμοποιηθεί σε μεγάλη κλίμακα η πολεμική αεροπορία. Η χρήση της υπολογίζεται επακριβὠς από τον Καντάφι, και οι αεροπορικές επιθέσεις είχαν τον χαρακτήρα των δοκιμών», αναφέρει ο Joschi από την δεξαμενή σκέψης Royal United Service Institut στην εφημερίδα των «New York Times.» Ακόμη και αν ο δικτάτορας παρουσιάζεται σε τηλεοπτικές εμφανίσεις με το προφίλ ενός διανοητικά συγχυσμένου, «αυτές οι κινήσεις δεν είναι οι αποφάσεις ενός άνδρα ο οποίος έχει χάσει εντελώς την επαφή με την πραγματικότητα», δήλωσε ο Joschi.
Πόσοι στρατιώτες των 45.000 ισχυρών χερσαίων δυνάμεων έχουν ήδη περάσει στο στρατόπεδο της αντιπολίτευσης, είναι ασαφής. Το ότι στα ανατολικά της Λιβύης έχουν εγκαταλείψει όλα τα συντάγματα τον Καντάφι, φαίνεται να του δίνουν δίκιο εκ των υστέρων. Ο δεσπότης της Λιβύης ποτέ δεν εμπιστεύθηκε τις χερσαίες δυνάμεις του. Αποτελούνται κυρίως από κληρωτούς – πράγμα που σημαίνει ότι εκεί οι εχθρικές προς αυτόν φυλές εκπροσωπούνται έντονα. «Ο Καντάφι έχει χάσε τα τμήματα του στρατού του, τα οποία πάντα γνώριζε ότι θα τα χάσει», δήλωσε ο εμπειρογνώμονας για στρατιωτικά θέματα της Βόρειας Αφρικής George Joffe στην εφημερίδα των «New York Times.» Πάνω απ ‘όλα, τα μέλη των καταπιεσμένων φυλών από τον Καντάφι έχου αλλάξει στρατόπεδο.
Ένα πραξικόπημα από μέρος του στρατού ήταν πάντα στους υπολογισμούς του Καντάφι – το 1969 και ο ίδος πήρε την εξουσία στα χέρια με ένα πραξικόπημα. Για να περιοριστεί ο κίνδυνος μιας εξεργέσεως από μέρος των ενόπλων δυνάμεων, ο δικτάτορας εσκεμμένα εκπαίδευσε φτωχά τα αντιφρονούντα συντάγματα στα ανατολικά, τα οποία και εξόπλιζε με παλιό κυρίως εξοπλισμό. Ταυτόχρονα ίδρυσε επίσης έναν παράλληλο στρατό, αποτελούμενο από έως και 20.000 μισθοφόρους από την Αφρική.
«Η Λιβύη απειλείται από έναν εμφύλιο πόλεμο. Σε περίπτωση που ο δικτάτορας αποφασίσει να δώσει την μάχη, οι πιθανότητες των επαναστατών να την κερδίσουν δεν είναι καλές,» λέει ο Yehudit Ronen, εμπειρογνώμονας για τη Λιβύη στο ισραηλινό πανεπιστήμιο Bar-Ilan. «Η συμμαχία κατά του Καντάφι μπορεί να ελπίζει μόνο στους στρατιώτες που άλλαξαν στρατόπεδο. Ακόμη και αν αυτοί ενισχυθούν με σώματα εθελοντών, ο αντίπαλος είναι σε μια συμβατική μάχη σχεδόν ανίκητος. Η πολεμική αεροπορία και οι μισθοφόροι του Καντάφι δεν έχουν τίποτα να χάσουν», συνεχίζει ο Ronen. «Τότε, στη Λιβύη δεν θα είναι μετά τίποτε όπως πριν.»
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου