Κάθε ώρα, κάθε στιγμή, πεθαίνω....

Ενας Ανώνυμος πελάτης του καφενείου περιγράφει με πολύ γλαφυρό τρόπο την οικονομική κατάσταση του στο μικρομάγαζο που διατηρεί, και τον φόβο για τον οικονομικό κλοιό που ολοένα σφίγγει όλο και περισσότερο γύρω του....

Κάθε ώρα, κάθε στιγμή,
πεθαίνω.
Στο κτύπημα του τηλεφώνου
στην αδόκητη επίσκεψη του θανάτου.

Κάθε ώρα, κάθε στιγμή,
στα στεγασμένα όνειρα ενός μικρομάγαζου,
στους τρείς τοίχους και στη βιτρίνα
πεθαίνω, κάθε ώρα, κάθε στιγμή.

Στο τηλέφωνο μπορεί να είναι η Εφορία,
"δεν έχετε υποβάλλει τον ΦΠΑ"
Θάνατος που προαναγγέλεται,
"θα ρθούμε για έλεγχο"

Ο ταχυδρόμος φέρνει την αλληλογραφία,
TEBE, μυρίζει θάνατο,
"Καλείσθε να δικαστείτε για μη καταβολή εισφορών"
προαναγγέλεται, σε ένα μήνα η δίκη.

Ξαναχτυπά το τηλέφωνο, κλήση Private
τραπεζικός άγγελος, στα μαύρα ντυμένος,
"έχετε καθυστερήσει τη δόση του δανείου σας"
πάλι και πάλι και πάλι.

Μαύροι άγγελοι φτερουγίζουν παντού,
και στο τηλέφωνο, και στη θυρίδα του γραμματοκιβωτίου μου
και στο μικρομάγαζό μου, και στο σπίτι μου,
Παντού με ακολουθούν, κάθε ώρα, κάθε στιγμή.

Η αγαπημένη μου σύζυγος δεν τους έχει δεί ποτέ,
μέχρι στιγμής δεν τους το επέτρεψα,
αδίσταχτοι όμως καθώς είναι, τον αργό
θα της προαναγγείλουν και αυτής θάνατο.

15 Ιούνιος 2009 10:57 πμ