Ειρηνική λύση ζητούν οι πολίτες
Στο μυαλό πολλών Ευρωπαίων που διαμαρτύρονται, οι κυβερνήσεις τους ακολουθούν απερίσκεπτα τη βούληση της Ουάσιγκτον, απειλώντας με εμπλοκή της Ευρώπης σε έναν κλιμακούμενο πόλεμο.
Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να διανύει τον δεύτερο χρόνο του, βλέπουμε όλο και περισσότερες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Διαδηλώσεις που δείχνουν ότι πολύς κόσμος έχει κουραστεί από την παρατεταμένη σύγκρουση και φοβάται τι θα μπορούσε να συμβεί εάν ο πόλεμος συνεχιστεί ακόμη περισσότερο.
Οι μνήμες των παγκόσμιων πολέμων που κατέστρεψαν όλη την Ευρώπη το πρώτο μισό του περασμένου αιώνα και η τρομερή απειλή της πυρηνικής εξόντωσης που διαίρεσε την ευρωπαϊκή ήπειρο στο δεύτερο μισό του αιώνα αποτελούν το τραυματικό θεμέλιο από το οποίο εκκινούν οι Ευρωπαίοι και εκφράζουν την αποστροφή τους σε αυτό τον πόλεμο που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ξεφύγει από τον έλεγχο και να βυθίσει ξανά σε έναν μεγάλο πόλεμο την Ευρώπη και όλο τον κόσμο.
Ευρεία η αντίθεση των Ευρωπαίων στον πόλεμο
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός έτους πολέμου στην Ουκρανία, από τα τέλη Φεβρουαρίου και μετά διαδηλώσεις διαμαρτυρίας έχουν πραγματοποιηθεί στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Τσεχία, την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Μεγάλη Βρετανία, το Βέλγιο, την Αυστρία, την Ιταλία, την Αλβανία, τη Μολδαβία και άλλες χώρες.
Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι οι ευρωπαϊκές διαμαρτυρίες γύρω από την επέτειο της έναρξης της σύγκρουσης προήλθαν από πολίτες που καλύπτουν όλο το πολιτικό φάσμα, από την αριστερά ως τα δεξιά, και στρέφονταν ενάντια στον ιμπεριαλισμό του ΝΑΤΟ, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ καθώς και στα οικονομικά προβλήματα που έχουν πλήξει τους απλούς Ευρωπαίους λόγω των κυρώσεων προς τη Ρωσία και τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας.
Πέρα όμως από τις γενικές διαδηλώσεις, είδαμε και ειδικές κατά τόπους δράσης. Π.χ. στην Ιταλία, οι λιμενεργάτες που ακολουθούν την με την Αριστερά διαδήλωσαν στη Γένοβα ενάντια στην στη χρήση των ιταλικών λιμανιών για τη μεταφορά όπλων στην Ουκρανία.
Αντίθετα, σε πολλά μέρη της Γαλλίας οργανώθηκαν διαδηλώσεις από το δεξιό κόμμα Les Patriotes, με αίτημα την αποχώρηση της Γαλλίας από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε όλες τις περιπτώσεις, οι άνθρωποι που βγαίνουν στους δρόμους αναγνωρίζουν τη συμμετοχή στον πόλεμο ως επιβλαβή για τη γενική οικονομική ευημερία και έχουν δηλώσει την απογοήτευσή τους για τη συναίνεση που δίνουν οι πολιτικές ηγεσίες των χωρών τους στη χρήση βίας του ΝΑΤΟ και την αποθάρρυνση του διαλόγου.
Το αίσθημα σκεπτικισμού προς το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες γίνεται όλο και πιο έντονο στην Ευρώπη λόγω του τρόπου με τον οποίο οι δυτικές χώρες χειρίζονται τον πόλεμο.
Στο μυαλό πολλών Ευρωπαίων, οι κυβερνήσεις τους ακολουθούν απερίσκεπτα τη βούληση της Ουάσιγκτον, απειλώντας με εμπλοκή της Ευρώπης σε έναν κλιμακούμενο πόλεμο.
Οι γερμανικές μνήμες τρέφουν τον αντιμιλιταρισμό
Εοδικώς στη Γερμανία που υπέφερε τρομερά κατά τη διάρκεια των δύο Παγκοσμίων Πολέμων και συνέχισε να υπομένει τις πιέσεις του διχασμού και της κατοχής κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο αντιμιλιταρισμός είναι ακόμη ισχυρός στη συλλογική συνείδηση της χώρας.
Έτσι, στο πλαίσιο των διαμαρτυριών για τον πόλεμο στην Ουκρανία, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο σε μια εκδήλωση που ονομάζεται «Εξέγερση για την Ειρήνη», που διοργανώθηκε από το εξέχον μέλος του κόμματος της Αριστεράς Sahra Wagenknecht και τη φεμινίστρια δημοσιογράφο Alice Schwarzer.
Η συγκέντρωση ήταν μια εκδήλωση υποστήριξης για ένα «μανιφέστο για την ειρήνη», το οποίο είχε ήδη λάβει πάνω από μισό εκατομμύριο υπογραφές ως τη στιγμή της συγκέντρωσης.
Το Μανιφέστο αυτό ζητά τον τερματισμό των εξαγωγών όπλων και πυρομαχικών στην Ουκρανία και την έναρξη διαπραγματεύσεων μεταξύ Κιέβου και Μόσχας.
Μεγάλες διαδηλώσεις έχουν πραγματοποιηθεί επίσης και σε άλλες γερμανικές πόλεις, συγκεκριμένα στη Νυρεμβέργη (σε απάντηση στο σχέδιο της γερμανικής κυβέρνησης να στείλει άρματα μάχης στην Ουκρανία), στο Μόναχο (κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης για την Ασφάλεια του Μονάχου) και έξω από την αεροπορική βάση των ΗΠΑ στο Ramstein, κατά τη διάρκεια της τελευταίες συνόδου του ΝΑΤΟ.
Στη συγκέντρωση στη Νυρεμβέργη, ένας διαδηλωτής επικαλέστηκε στην ιστορία, εξηγώντας ότι όταν η Γερμανία εμπλέκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία, «στέλνει το χειρότερο δυνατό μήνυμα».
Ο ίδιος τόνισε ότι «κανένας πόλεμος δεν πρέπει να περάσει από τη Γερμανία, ούτε με παραδόσεις όπλων ούτε με άλλο τρόπο, γιατί τελικά η Γερμανία θα βρεθεί ξανά στη μέση του πολέμου».
Διαδηλώσεις και πέρα από τον Ατλαντικό
Οι συγκεντρώσεις στρην Ευρώπη έγιναν μάλιστα παράλληλα με τη συγκέντρωση Rage Against the War Machine που έλαβε χώρα στην Ουάσιγκτον, όπου οι Αμερικανοί πολίτες διαμαρτυρήθηκαν για τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό της Ουκρανίας από τις ΗΠΑ, καθώς και την αμερικανική άρνηση απέναντι στη διπλωματία και τη διαπραγμάτευση για τον τερματισμό των μαχών.
Οι Αμερικανοί που διαδηλώνουν κατά της εμπλοκής των ΗΠΑ στην Ουκρανία έχουν παράλληλα παράπονα προς την κυβέρνησή τους, ανάλογα με αυτά που έχουν οι Ευρωπαίοι.
Οι φωνές διαμαρτυρίας που εκτείνονται σε όλο το πολιτικό φάσμα από τους σοσιαλιστές έως τους λιμπερτάριανς, έχουν βρει κοινό έδαφος κατά την αντίθεσή της στις αλλεπάλληλες αποστολές όπλων και οικονομικής βοήθειας προς την Ουκρανία από την Oυάσιγκτον, καθώς και στην οποιασδήποτε έλλειψη διπλωματικής υπευθυνότητας του υπουργού Εξωτερικών Antony Blinken κατά την επικοινωνία του με τον ομόλογό του, Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Sergey Lavrov.
Κι ενώ θεωρείται απίθανο οι διαμαρτυρίες των Αμερικανών διαδηλωτών να επηρεάσει τη στάση της κυβέρνησης Biden - που μόνο τον τελευταίο μήνα αποφάσισε να στείλει πρόσθετη στρατιωτική βοήθεια ύψους 6 δισ. δολαρίων στην Ουκρανία, ενδεχομένως οι διαμαρτυρίες στην Ευρώπη να επηρεάσουν τις αποφάσεις των πολιτικών ηγεσιών στις αντίστοιχες χώρες τους.
Αντιδράσεις από τη Βραζιλία και την Αφρική
Η δέσμευση της Δύσης στον πόλεμο της Ουκρανίας έχει επίσης προκαλέσει την αντίθεση από άλλες περιοχές.
Στη φετινή Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου, οι ηγέτες που προέρχονταν από χώρες εκτός Δύσης δήλωσαν ότι είναι ανάγκη να βρεθούν ειρηνικές λύσεις.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Βραζιλίας Mauro Rivera κάλεσε τον κόσμο να «οικοδομήσει μια πιθανότητα λύσης», ενώ η αντιπρόεδρος της Κολομβίας Francia Marquez είπε: «Δεν θέλουμε να συνεχίσουμε να συζητάμε ποιος θα είναι ο νικητής ή ο ηττημένος ενός πολέμου. Είμαστε όλοι ηττημένοι και, στο τέλος, η ανθρωπότητα είναι αυτή που χάνει τα πάντα».
Η πρωθυπουργός της Ναμίμπια Saara Kuugongelwa-Amadhila τόνισε τo μέγεθος της σπατάλης χρημάτων και πόρων στο όνομα του πολέμου που «θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα για την προώθηση της ανάπτυξης στην Ουκρανία, στην Αφρική, στην Ασία, σε άλλα μέρη, στην ίδια την Ευρώπη, όπου πολλοί άνθρωποι βιώνουν μεγάλες δυσκολίες».
Η Κίνα έφτασε στο σημείο να σκιαγραφήσει ένα ειρηνευτικό σχέδιο για πόλεμο στην Ουκρανία την επέτειο της εισβολής.
Αυτές οι δηλώσεις και οι προσπάθειες δείχνουν πως ο κόσμος συνειδητοποιεί πώς θα βρίσκεται σε όλο και χειρότυερη θέση όσο ο πόλεμος συνεχίζεται.
Ο ρωσικός πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει να τελειώσει μια μέρα και όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο απαιτούν να δοθεί μια λύση τώρα.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Διαδηλώσεις που δείχνουν ότι πολύς κόσμος έχει κουραστεί από την παρατεταμένη σύγκρουση και φοβάται τι θα μπορούσε να συμβεί εάν ο πόλεμος συνεχιστεί ακόμη περισσότερο.
Οι μνήμες των παγκόσμιων πολέμων που κατέστρεψαν όλη την Ευρώπη το πρώτο μισό του περασμένου αιώνα και η τρομερή απειλή της πυρηνικής εξόντωσης που διαίρεσε την ευρωπαϊκή ήπειρο στο δεύτερο μισό του αιώνα αποτελούν το τραυματικό θεμέλιο από το οποίο εκκινούν οι Ευρωπαίοι και εκφράζουν την αποστροφή τους σε αυτό τον πόλεμο που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ξεφύγει από τον έλεγχο και να βυθίσει ξανά σε έναν μεγάλο πόλεμο την Ευρώπη και όλο τον κόσμο.
Ευρεία η αντίθεση των Ευρωπαίων στον πόλεμο
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός έτους πολέμου στην Ουκρανία, από τα τέλη Φεβρουαρίου και μετά διαδηλώσεις διαμαρτυρίας έχουν πραγματοποιηθεί στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Τσεχία, την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Μεγάλη Βρετανία, το Βέλγιο, την Αυστρία, την Ιταλία, την Αλβανία, τη Μολδαβία και άλλες χώρες.
Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι οι ευρωπαϊκές διαμαρτυρίες γύρω από την επέτειο της έναρξης της σύγκρουσης προήλθαν από πολίτες που καλύπτουν όλο το πολιτικό φάσμα, από την αριστερά ως τα δεξιά, και στρέφονταν ενάντια στον ιμπεριαλισμό του ΝΑΤΟ, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ καθώς και στα οικονομικά προβλήματα που έχουν πλήξει τους απλούς Ευρωπαίους λόγω των κυρώσεων προς τη Ρωσία και τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας.
Πέρα όμως από τις γενικές διαδηλώσεις, είδαμε και ειδικές κατά τόπους δράσης. Π.χ. στην Ιταλία, οι λιμενεργάτες που ακολουθούν την με την Αριστερά διαδήλωσαν στη Γένοβα ενάντια στην στη χρήση των ιταλικών λιμανιών για τη μεταφορά όπλων στην Ουκρανία.
Αντίθετα, σε πολλά μέρη της Γαλλίας οργανώθηκαν διαδηλώσεις από το δεξιό κόμμα Les Patriotes, με αίτημα την αποχώρηση της Γαλλίας από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε όλες τις περιπτώσεις, οι άνθρωποι που βγαίνουν στους δρόμους αναγνωρίζουν τη συμμετοχή στον πόλεμο ως επιβλαβή για τη γενική οικονομική ευημερία και έχουν δηλώσει την απογοήτευσή τους για τη συναίνεση που δίνουν οι πολιτικές ηγεσίες των χωρών τους στη χρήση βίας του ΝΑΤΟ και την αποθάρρυνση του διαλόγου.
Το αίσθημα σκεπτικισμού προς το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες γίνεται όλο και πιο έντονο στην Ευρώπη λόγω του τρόπου με τον οποίο οι δυτικές χώρες χειρίζονται τον πόλεμο.
Στο μυαλό πολλών Ευρωπαίων, οι κυβερνήσεις τους ακολουθούν απερίσκεπτα τη βούληση της Ουάσιγκτον, απειλώντας με εμπλοκή της Ευρώπης σε έναν κλιμακούμενο πόλεμο.
Οι γερμανικές μνήμες τρέφουν τον αντιμιλιταρισμό
Εοδικώς στη Γερμανία που υπέφερε τρομερά κατά τη διάρκεια των δύο Παγκοσμίων Πολέμων και συνέχισε να υπομένει τις πιέσεις του διχασμού και της κατοχής κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο αντιμιλιταρισμός είναι ακόμη ισχυρός στη συλλογική συνείδηση της χώρας.
Έτσι, στο πλαίσιο των διαμαρτυριών για τον πόλεμο στην Ουκρανία, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο σε μια εκδήλωση που ονομάζεται «Εξέγερση για την Ειρήνη», που διοργανώθηκε από το εξέχον μέλος του κόμματος της Αριστεράς Sahra Wagenknecht και τη φεμινίστρια δημοσιογράφο Alice Schwarzer.
Η συγκέντρωση ήταν μια εκδήλωση υποστήριξης για ένα «μανιφέστο για την ειρήνη», το οποίο είχε ήδη λάβει πάνω από μισό εκατομμύριο υπογραφές ως τη στιγμή της συγκέντρωσης.
Το Μανιφέστο αυτό ζητά τον τερματισμό των εξαγωγών όπλων και πυρομαχικών στην Ουκρανία και την έναρξη διαπραγματεύσεων μεταξύ Κιέβου και Μόσχας.
Μεγάλες διαδηλώσεις έχουν πραγματοποιηθεί επίσης και σε άλλες γερμανικές πόλεις, συγκεκριμένα στη Νυρεμβέργη (σε απάντηση στο σχέδιο της γερμανικής κυβέρνησης να στείλει άρματα μάχης στην Ουκρανία), στο Μόναχο (κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης για την Ασφάλεια του Μονάχου) και έξω από την αεροπορική βάση των ΗΠΑ στο Ramstein, κατά τη διάρκεια της τελευταίες συνόδου του ΝΑΤΟ.
Στη συγκέντρωση στη Νυρεμβέργη, ένας διαδηλωτής επικαλέστηκε στην ιστορία, εξηγώντας ότι όταν η Γερμανία εμπλέκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία, «στέλνει το χειρότερο δυνατό μήνυμα».
Ο ίδιος τόνισε ότι «κανένας πόλεμος δεν πρέπει να περάσει από τη Γερμανία, ούτε με παραδόσεις όπλων ούτε με άλλο τρόπο, γιατί τελικά η Γερμανία θα βρεθεί ξανά στη μέση του πολέμου».
Διαδηλώσεις και πέρα από τον Ατλαντικό
Οι συγκεντρώσεις στρην Ευρώπη έγιναν μάλιστα παράλληλα με τη συγκέντρωση Rage Against the War Machine που έλαβε χώρα στην Ουάσιγκτον, όπου οι Αμερικανοί πολίτες διαμαρτυρήθηκαν για τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό της Ουκρανίας από τις ΗΠΑ, καθώς και την αμερικανική άρνηση απέναντι στη διπλωματία και τη διαπραγμάτευση για τον τερματισμό των μαχών.
Οι Αμερικανοί που διαδηλώνουν κατά της εμπλοκής των ΗΠΑ στην Ουκρανία έχουν παράλληλα παράπονα προς την κυβέρνησή τους, ανάλογα με αυτά που έχουν οι Ευρωπαίοι.
Οι φωνές διαμαρτυρίας που εκτείνονται σε όλο το πολιτικό φάσμα από τους σοσιαλιστές έως τους λιμπερτάριανς, έχουν βρει κοινό έδαφος κατά την αντίθεσή της στις αλλεπάλληλες αποστολές όπλων και οικονομικής βοήθειας προς την Ουκρανία από την Oυάσιγκτον, καθώς και στην οποιασδήποτε έλλειψη διπλωματικής υπευθυνότητας του υπουργού Εξωτερικών Antony Blinken κατά την επικοινωνία του με τον ομόλογό του, Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Sergey Lavrov.
Κι ενώ θεωρείται απίθανο οι διαμαρτυρίες των Αμερικανών διαδηλωτών να επηρεάσει τη στάση της κυβέρνησης Biden - που μόνο τον τελευταίο μήνα αποφάσισε να στείλει πρόσθετη στρατιωτική βοήθεια ύψους 6 δισ. δολαρίων στην Ουκρανία, ενδεχομένως οι διαμαρτυρίες στην Ευρώπη να επηρεάσουν τις αποφάσεις των πολιτικών ηγεσιών στις αντίστοιχες χώρες τους.
Αντιδράσεις από τη Βραζιλία και την Αφρική
Η δέσμευση της Δύσης στον πόλεμο της Ουκρανίας έχει επίσης προκαλέσει την αντίθεση από άλλες περιοχές.
Στη φετινή Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου, οι ηγέτες που προέρχονταν από χώρες εκτός Δύσης δήλωσαν ότι είναι ανάγκη να βρεθούν ειρηνικές λύσεις.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Βραζιλίας Mauro Rivera κάλεσε τον κόσμο να «οικοδομήσει μια πιθανότητα λύσης», ενώ η αντιπρόεδρος της Κολομβίας Francia Marquez είπε: «Δεν θέλουμε να συνεχίσουμε να συζητάμε ποιος θα είναι ο νικητής ή ο ηττημένος ενός πολέμου. Είμαστε όλοι ηττημένοι και, στο τέλος, η ανθρωπότητα είναι αυτή που χάνει τα πάντα».
Η πρωθυπουργός της Ναμίμπια Saara Kuugongelwa-Amadhila τόνισε τo μέγεθος της σπατάλης χρημάτων και πόρων στο όνομα του πολέμου που «θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα για την προώθηση της ανάπτυξης στην Ουκρανία, στην Αφρική, στην Ασία, σε άλλα μέρη, στην ίδια την Ευρώπη, όπου πολλοί άνθρωποι βιώνουν μεγάλες δυσκολίες».
Η Κίνα έφτασε στο σημείο να σκιαγραφήσει ένα ειρηνευτικό σχέδιο για πόλεμο στην Ουκρανία την επέτειο της εισβολής.
Αυτές οι δηλώσεις και οι προσπάθειες δείχνουν πως ο κόσμος συνειδητοποιεί πώς θα βρίσκεται σε όλο και χειρότυερη θέση όσο ο πόλεμος συνεχίζεται.
Ο ρωσικός πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει να τελειώσει μια μέρα και όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο απαιτούν να δοθεί μια λύση τώρα.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου