Λάμπρος Καλαρρύτης
Ενώ η ουκρανική κρίση βρίσκεται σε πρώτο πλάνο μονοπωλώντας τη διεθνή επικαιρότητα, η Τουρκία ουδόλως έχει μειώσει τους ρυθμούς της προπαγανδιστικής της μηχανής κατά της Ελλάδας.
Το θέμα της «αποστρατιωτικοποίησης» των νησιών συντηρείται στην κορυφή της τουρκικής ατζέντας επιδιώκοντας ακατάπαυστα να το επιβάλλει ως υπαρκτό ζήτημα αφενός σε διεθνείς οργανισμούς, αφετέρου στις ΗΠΑ κυρίως αλλά και σε χώρες της ΕΕ (βλέπε Γερμανία), προσδοκώντας ότι θα πιέσουν την Ελλάδα να αποδεχθεί σχετική συζήτηση.
Στο πλαίσιο αυτό προσπαθεί να εξαργυρώσει την υποτιθέμενη «χρησιμότητά» της ως διαμεσολαβητικού παράγοντα στον πόλεμο της Ουκρανίας στο ελληνοτουρκικό πεδίο, όχι μόνο με το θέμα της «αποστρατιωτικοποίησης» αλλά και με την επιδιωκόμενη συμμετοχή της στις ενεργειακές εξελίξεις, όπου δημιουργούνται προϋποθέσεις αναβάθμισης της Ελλάδας.
Είναι ενδεικτικό ότι δημοσιοποίησε αριθμό… παραβιάσεων της «αποστρατιωτικοποίησης» εκ μέρους της χώρας μας, οι οποίες ανέρχονται κατά την Άγκυρα σε 423! Τέτοια ακρίβεια στο μέτρημα. Κατέγραψε δε και 19 ολόκληρες «παράνομες επισκέψεις» στα νησιά, όπου ως τέτοιες λογίζονται οι επισκέψεις της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, της Προέδρου της Δημοκρατίας κλπ…
Πέραν του ιλαρού του πράγματος δεν πρέπει να υποτιμάται η μεθοδικότητα και η επιμονή της Τουρκίας, διότι έχει μία επιτυχή προϊστορία στο να καθιστά εξωφρενικές θέσεις αντικείμενα δυνάμει συζήτησης μέσω τρίτων.
Προφανώς αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αποδεχθεί κανονική ελληνική κυβέρνηση διάλογο επ’ αυτού. Προσδοκά όμως ότι κάποιοι κύκλοι στη άλλη πλευρά του Ατλαντικού οι οποίοι παραμένουν προσκολλημένοι στην ψυχροπολεμική οπτική περί «αναντικατάστατης» Τουρκίας (ακόμα και τώρα που η Τουρκία είναι αναντικατάστατη για τον Πούτιν), ίσως βολιδοσκοπούσαν σχετικά την Ελλάδα στο πλαίσιο αναζήτησης ανταλλαγμάτων για να διατηρήσουν την αγαπημένη τους στο δυτικό μαντρί.
Αυτά η Ελλάδα οφείλει να τα προλαμβάνει πριν καν υπάρξουν ως σκέψεις ώστε να καθίσταται αδιανόητο για οποιονδήποτε να τα θέτει ως θέμα συζήτησης. Και ένας πειστικός και αποτελεσματικός τρόπος για αυτό είναι ο περαιτέρω εξοπλισμός των νησιών. Με περισσότερα και ακόμα πιο σύγχρονα όπλα.
Ειδικά τώρα που μία στρατιωτική σύγκρουση ΝΑΤΟ – Ρωσίας μοιάζει περισσότερο πιθανή από ποτέ, ποιος θα εγείρει ενστάσεις για την ενίσχυση της άμυνας ΝΑΤΟϊκού εδάφους και δη σε στρατηγική περιοχή, εγγύς στα Στενά, που κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελέσει θέατρο επιχειρήσεων.
Δημοσίευση σχολίου