του Σάββα Ιακωβίδη
Μετά τις γνωστές εξαγγελίες του Τούρκου Προέδρου για την Αμμόχωστο, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έδωσε εκτενή συνέντευξη στον «Φιλελεύθερο» (25/7/2021). Ερωτηθείς αν οι δυνατότητες ανατροπής των τουρκικών σχεδιασμών είναι ανύπαρκτες, απάντησε: «Όχι, δεν είπα κάτι ανάλογο, θεωρώ ότι υπάρχουν όρια. Πιστεύω ότι, σταδιακά, και με τα διαβήματα που γίνονται αλλά και τις αυθαίρετες ενέργειες του Ερντογάν, εκτιμώ ότι κάποια στιγμή ο Τούρκος Πρόεδρος είτε θα υποχρεωθεί να αναθεωρήσει τις πολιτικές του ή θα ευρεθεί χωρίς αμφιβολία εκτεθειμένος σε κυρώσεις. Είτε τούτες αφορούν το Κυπριακό είτε αφορούν τις παρασπονδίες όπως τις βλέπουν οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ είτε κάτι που αφορά τη Ρωσία».
Τα πιο πάνω συνιστούν την αποτύπωση μιας διαχρονικής, μη ρεαλιστικής και ουτοπικής προσέγγισης από την ηγεσία της Κύπρου. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πιστεύει ότι, με διαβήματα, ψηφίσματα, παραστάσεις, τηλεφωνήματα και επιστολές, ο Ερντογάν θα καμφθεί και, κάποια στιγμή, «χωρίς αμφιβολία, θα βρεθεί εκτεθειμένος σε κυρώσεις».
Έχουν και αυτά θεωρητική αξία, αλλά… Ποιοι θα επιβάλουν πιθανές κυρώσεις εναντίον της κατοχικής Τουρκίας; Οι εταίροι μας; Οι Αμερικανοί; Οι Ρώσοι; Το ΝΑΤΟ; Κανείς από αυτούς! Οι ΗΠΑ εκδίωξαν την Τουρκία από τη συμπαραγωγή των μαχητικών F-35, επειδή ο Ερντογάν αγόρασε τους ρωσικούς πυραύλους S-400. Ο αμερικανικός στόλος κυνηγά κινεζικά πολεμικά στη Νότια Θάλασσα της Κίνας αλλ’ όχι τα τουρκικά πολεμικά στην κυπριακή ΑΟΖ. Ούτε οι εταίροι μας, ούτε οι Ρώσοι, ούτε το ΝΑΤΟ θα τιμωρήσουν την Τουρκία. Τα συμφέροντα είναι υπέρτερα και ισχυρότερα ψηφισμάτων και διαβημάτων. Ο Ν. Αναστασιάδης ας μελετήσει, επιτέλους, τον πατέρα των Διεθνών Σχέσεων, Θουκυδίδη. Στον γνωστό διάλογο Μηλίων-Αθηναίων, υπενθυμίζει ένα οδυνηρό αξίωμα:
«Στις ανθρώπινες σχέσεις, τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και ότι, αντίθετα, ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύνατος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του» (Θουκυδίδη Ιστορίαι, 5.89.1).
Μετά τις γνωστές εξαγγελίες του Τούρκου Προέδρου για την Αμμόχωστο, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έδωσε εκτενή συνέντευξη στον «Φιλελεύθερο» (25/7/2021). Ερωτηθείς αν οι δυνατότητες ανατροπής των τουρκικών σχεδιασμών είναι ανύπαρκτες, απάντησε: «Όχι, δεν είπα κάτι ανάλογο, θεωρώ ότι υπάρχουν όρια. Πιστεύω ότι, σταδιακά, και με τα διαβήματα που γίνονται αλλά και τις αυθαίρετες ενέργειες του Ερντογάν, εκτιμώ ότι κάποια στιγμή ο Τούρκος Πρόεδρος είτε θα υποχρεωθεί να αναθεωρήσει τις πολιτικές του ή θα ευρεθεί χωρίς αμφιβολία εκτεθειμένος σε κυρώσεις. Είτε τούτες αφορούν το Κυπριακό είτε αφορούν τις παρασπονδίες όπως τις βλέπουν οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ είτε κάτι που αφορά τη Ρωσία».
Τα πιο πάνω συνιστούν την αποτύπωση μιας διαχρονικής, μη ρεαλιστικής και ουτοπικής προσέγγισης από την ηγεσία της Κύπρου. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πιστεύει ότι, με διαβήματα, ψηφίσματα, παραστάσεις, τηλεφωνήματα και επιστολές, ο Ερντογάν θα καμφθεί και, κάποια στιγμή, «χωρίς αμφιβολία, θα βρεθεί εκτεθειμένος σε κυρώσεις».
Έχουν και αυτά θεωρητική αξία, αλλά… Ποιοι θα επιβάλουν πιθανές κυρώσεις εναντίον της κατοχικής Τουρκίας; Οι εταίροι μας; Οι Αμερικανοί; Οι Ρώσοι; Το ΝΑΤΟ; Κανείς από αυτούς! Οι ΗΠΑ εκδίωξαν την Τουρκία από τη συμπαραγωγή των μαχητικών F-35, επειδή ο Ερντογάν αγόρασε τους ρωσικούς πυραύλους S-400. Ο αμερικανικός στόλος κυνηγά κινεζικά πολεμικά στη Νότια Θάλασσα της Κίνας αλλ’ όχι τα τουρκικά πολεμικά στην κυπριακή ΑΟΖ. Ούτε οι εταίροι μας, ούτε οι Ρώσοι, ούτε το ΝΑΤΟ θα τιμωρήσουν την Τουρκία. Τα συμφέροντα είναι υπέρτερα και ισχυρότερα ψηφισμάτων και διαβημάτων. Ο Ν. Αναστασιάδης ας μελετήσει, επιτέλους, τον πατέρα των Διεθνών Σχέσεων, Θουκυδίδη. Στον γνωστό διάλογο Μηλίων-Αθηναίων, υπενθυμίζει ένα οδυνηρό αξίωμα:
«Στις ανθρώπινες σχέσεις, τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και ότι, αντίθετα, ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύνατος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του» (Θουκυδίδη Ιστορίαι, 5.89.1).
Ας προσεχθούν τα εξής:
- Πρώτον, τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη. Η Τουρκία είναι ισχυρή, η Κύπρος είναι ανίσχυρη. Άρα, υπάρχει ένα ανισοζύγιο δυνάμεως ανάμεσα στην Τουρκία και την Κύπρο. Η ηγεσία της νήσου στηρίζει την πολιτική της σε ψηφίσματα, τα οποία είναι επιταγές χωρίς αντίκρισμα, όπως επισήμανε κάποτε ο μ. Ν. Ρολάνδης. Ισχύει, δυστυχώς, η απόφανση: Το δίκαιο του ισχυρού είναι η δύναμή του.
- Δεύτερον, ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του. Η Τουρκία έχει απέναντί της μιαν ανίσχυρη Κύπρο και μια σχετικά δυνατή Ελλάδα. Η Τουρκία ακόμα σέβεται την Ελλάδα αλλά θεωρεί ήδη ως κατακτημένη την αδύναμη Κύπρο. Έτσι, επιβάλλεται εξαιτίας της ανυπαρξίας αξιόπιστης αντίστασης και αντίδρασης από την Ελλάδα και την Κύπρο και, φυσικά, της ανοχής που επιδεικνύεται από εταίρους και συμμάχους.
- Τρίτον, ο αδύνατος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του. Υποχώρηση δεν σημαίνει παράδοση ούτε υποταγή. Η πολιτική ηγεσία της Κύπρου διαχρονικά υποχωρεί επειδή πιστεύει ότι ο κατευνασμός και η εξημέρωση του τουρκικού θηρίου θα διευκολύνουν μια λειτουργική και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό.
«Η Άγκυρα θεωρεί ότι η Κύπρος, η οποία βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας, δεν μπορεί να μην της ανήκει. Η Αθήνα αυτό δεν το καταλαβαίνει; Δεν καταλαβαίνει ότι η Κύπρος είναι ο σημαντικότερος γεωστρατηγικός χώρος της νοτιοανατολικής Μεσογείου και περιμένει (βοήθεια) από τον ΟΗΕ;». Ο καθηγητής Γιαλλουρίδης πιστεύει πως «μόνο η διάσταση της διεθνούς απομόνωσης, όπως έγινε στη Νότιο Αφρική, θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα για την Τουρκία», η οποία είναι μία αναθεωρητική, ιμπεριαλιστική και επεκτατική δύναμη, επιθετική προς τους γείτονες και συμμάχους της, διότι επιδιώκει την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
«Επομένως», λέγει, «η Τουρκία αντιμετωπίζεται μόνο διά της ισχύος και της πρόκλησης κόστους. Μόνον έτσι θα μαζέψει την επιθετική και αναθεωρητική πολιτική της στην περιοχή, η οποία στρέφεται εναντίον της Ελλάδος, της Αρμενίας, εσχάτως και του Ισραήλ (…). Επαναλαμβάνω και υπογραμμίζω ότι αντιμετωπίζεται μόνο δια της ισχύος και μάλιστα τέτοιας μορφής, που να απειλεί την ύπαρξη του καθεστώτος».
Ο καθηγητής Γιαλλουρίδης προειδοποιεί:
«Δεν πρέπει καν να συζητάμε για συνομιλίες. Πού ακούστηκε (ο Ερντογάν) να τουρκοποιεί την Αμμόχωστο και εμείς να καθίσουμε πάλι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Εάν η Τουρκία δεν έχει κόστος, δεν σταματά πουθενά. Ελλάδα και Κύπρος πρέπει να κινηθούν προς την κατεύθυνση της στρατιωτικής οργάνωσης στην Κύπρο».
Μητσοτάκης-Αναστασιάδης να τερματίσουν τις ανέξοδες φλυαρίες και να αναπετάσουν τα λάβαρα του αγώνα απελευθέρωσης. Για να σωθεί η Κύπρος και να γλιτώσει η Ελλάδα!
Δημοσίευση σχολίου