Σάββας Καλεντερίδης
Μπορεί το άλογο να είναι ταυτισμένο με την υπερηφάνεια, όμως τα βασικά υποζύγια, που σήκωσαν το μεγαλύτερο μέρος της αγροτικής καλλιέργειας και έσερναν το κάρο, όπως έλεγχαν την βοϊδάμαξα, ήταν τα βόδια. Δυνατά, με ισχυρό μυικό σύστημα και ανθεκτικά, ήταν ο βασικός σύντροφος του κάθε αγρότη, σε όλες τις δουλειές, μέχρι να μπει η μηχανοκαλλιέργεια στη ζωή τους. Για όσους δεν έχουν ζήσει σε χωριό, σε εποχές που… μεσουρανούσαν τα συμπαθή υποζύγια, μπροστά βάζαμε τα βόδια και από πίσω ήταν το κάρο ή το άρροτρο, ανάλογα.
Θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης γιατί πηγαίνουμε πίσω, σ’ εκείνες τις δύσκολες πλην όμως πραγματικά όμορφες εποχές, όπου κυριαρχούσαν οι μυθικές μορφές των προγόνων μας.
Γιατί δυστυχώς, στις εποχές μας, πιθανόν ελλείψει παραστάσεων, αμαθείς και ανίδρωτοι όπως είναι, κάποιοι βάζουν το κάρο μπροστά απ’ τα… βόδια.
Το τελευταίο διάστημα, όταν όχι μόνο η κυβέρνηση αλλά σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, ενώπιον του κινδύνου να αποσαθρωθεί και να παρασυρθεί από το παλιρροϊκό κύμα μιας πιθανής εθνικής καταστροφής, ξύπνησε ξαφνικά από έναν λήθαργο είκοσι ετών και αποφάσισε να προμηθευθεί επειγόντως σύγχρονα οπλικά συστήματα, για να αντιμετωπισθεί η τουρκική απειλή, που δεν είναι πλέον προ αλλά εντός των θυρών.
Οπλικά συστήματα η πατρίδα μας χρειάζεται, όπως και μια σειρά από μέτρα για την ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων μας, ούτως ώστε να αποκτήσουν τέτοια ισχύ πυρός και τέτοια υπεροπλία, που θα λειτουργήσει ως ανασχετικός και αποτρεπτικός παράγοντας στην τουρκική επιθετικότητα. Με άλλα λόγια, η Τουρκία να αναγκαστεί να αναθεωρήσει τα σχέδιά της, για να αποφύγει μια οδυνηρή ήττα από την Ελλάδα, που θα την οδηγήσει σε οδυνηρές περιπέτειες και μπορεί να καταλήξει μέχρι και στον διαμελισμό της.
Όμως, τα όπλα και οι ισχυρές ένοπλες δυνάμεις δεν συνιστούν ικανό παράγοντα αποτροπής από μόνα τους. Πρέπει να προηγηθεί πολιτικός σχεδιασμός, καθορισμός εθνικών στόχων, υιοθέτησή τους από το πολιτικό σύστημα αλλά και από τις πνευματικές, καλλιτεχνικές και οικονομικές ελίτ, και φυσικά υποστήριξή τους από σύσσωμη την ελληνική κοινωνία, σε Κύπρο και Ελλάδα. Δηλαδή να καθορίσουμε γιατί πρέπει να πάρουμε τα οπλικά συστήματα και γιατί να ισχυροποιήσουμε τις ένοπλες δυνάμεις μας.
Για παράδειγμα, θα θέσουμε ως στόχο:
Την απελευθέρωση της κατεχόμενης Κύπρου από τον τουρκικό στρατό;
Την επέκταση των χωρικών υδάτων σε ολόκληρη την ελληνική θαλάσσια επικράτεια στα 12 ναυτικά μίλια;
Να οριοθετήσουμε ΑΟΖ με την Κύπρο, με βάση τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου;
Να απαγορεύσουμε διά… ροπάλου τα τουρκικά αεροσκάφη να υπερίπτανται των ελληνικών νησιών και να παραβιάζουν τον εθνικό εναέριο χώρο;
Να υπεραπιστούμε με συνέπεια τα κυριαρχικά μας δικαιώματα;
Διότι εάν δεν γίνουν όλα τα παραπάνω, πολύ απλά θα επιτείνουμε τη βιωσιμότητα των πολεμικών βιομηχανιών των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Γαλλίας, της Γερμανίας και δεν ξέρω γω ποιας άλλης χώρας θα μας προσφέρει απλόχερα τα όπλα της, με το ανάλογο τίμημα φυσικά, ενώ θα γίνουν και τα γνωστά παζάρια με τους μεσάζοντες και με εκείνους που βάζουν τις υπογραφές, υπηρεσιακούς και πολιτικούς παράγοντες;
Γιατί εάν δεν θέσουμε ξεκάθαρους εθνικούς στόχους, εάν δεν τους αποδεχτεί το πολιτικό σύστημα, οι ελίτ και η ελληνική κοινωνία, τότε πολύ απλά βάζουμε το κάρο μπροστά απ’ τα… βόδια και ο νοών νοείτω.
Για παράδειγμα, την ώρα που οι Αρμένιοι υφίστανται μια δεύτερη γενοκτονία, οι Κούρδοι απίστευτους διωγμούς, η μισή Λιβύη, η μισή Συρία και το μισό Βόρειο Ιράκ έχουν καταληφθεί από τον τουρκικό στρατό και στην Ελλάδα η στρατιωτική απειλή από την Τουρκία να είναι εντός των πυλών, δεν μπορεί την ημέρα του εορτασμού των Ενόπλων Δυνάμεων να γίνεται άθλια εκστρατεία από στελέχη κόμματος εξουσίας, επειδή η Παναγία, που είναι επίσημα προστάτιδα των Ενόπλων μας Δυνάμεων, προβλήθηκε στο κτήριο της Βουλής των Ελλήνων. Και μάλιστα να τίθεται από πολιτικά ανόητους βουλευτές και θέμα θρησκείας, ότι δηλαδή υπάρχουν και Έλληνες που δεν είναι χριστιανοί Ορθόδοξοι.
Περιμένω να δω τι θα πουν μεθαύριο που το ένδοξο όπλο του Πυροβολικού γιορτάζει την ημέρα της προστάτιδός του, της Αγίας Βαρβάρας, την οποία έχουν επίσης προστάτιδα το Πυροβολικό της Ιταλίας και του Βελγίου. Ή τι θα πουν την ημέρα του Αγίου Γεωργίου, που γιορτάζει το Πεζικό.
Και να ακολουθεί σε μια τέτοια αθλιότητα και μέρος της ελληνικής κοινωνίας, βυσοδομώντας εναντίον των Ενόπλων Δυνάμεων μας, λες και δεν είναι ακόμα νωπά τα τραγικά λάθη του παρελθόντος, όταν οι Ένοπλές Δυνάμεις έγιναν όχι απλά πεδίο αντιπαραθέσεως, αλλά και στόχος μια μερίδας Ελλήνων και σταματώ εδώ.
Και ακριβώς αυτό πρέπει να αλλάξει. Να αλλάξει η νοοτροπία της ελληνικής κοινωνίας, η οποία πρέπει να συνειδητοποιήσει το μέγεθος και τις πραγματικές διαστάσεις της απειλής, την οποία μόνον ισχυρές δυνάμεις μπορούν να αντιμετωπίσουν και να αποκρούσουν.
Ένα άλλο θλιβερό παράδειγμα, της τραγικής κατάστασης που βρίσκεται η Ελλάδα στον τομέα αυτόν, είναι το εξής:
Υπάρχει ένα βίντεο για μια πρωτοποριακή προσπάθεια ανάπτυξης ενός μη επανδρωμένου αεροσκάφους, από ένα εργοστάσιο της Μακεδονίας, με την επιστημονική υποστήριξη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εξ όσων γνωρίζω, όταν ολοκληρωθεί η προσπάθεια, η Ελλάδα θα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις χώρες που παράγουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη, με πρωτοποριακή τεχνολογία. Στο εν λόγω βίντεο, οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα υπερηφανεύονται ότι το αεροσκάφος αυτό, όταν ολοκληρωθεί, θα χρησιμοποιηθεί για ανθρωπιστικούς σκοπούς!
Δηλαδή, ο φόβος να μιλήσουμε για ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και για την ανάγκη να τις στηρίξουμε με τέτοιες κατασκευές, ειδικά στον πανεπιστημιακό και επιστημονικό τομέα, έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, που συνιστά από μόνος του ένα είδος εθνικής ήττας, χωρίς να έχει προηγηθεί πόλεμος.
Πρέπει να το καταλάβουμε επιτέλους ότι είναι αδήρητη ανάγκη να αποβάλλουμε τα συμπλέγματα του παρελθόντος και πολιτικοί, βουλευτές, επιστήμονες, καλλιτέχνες και απλοί πολίτες, να συμβάλλουμε στην ενίσχυση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, για τις οποίες θα πρέπει όλοι μας να είμαστε υπερήφανοι.
Αλλιώς, αγοράζοντας όπλα, χωρίς να προηγηθούν όλα τα παραπάνω, απλά κάνουμε πλουσιότερους ορισμένους, όνομα και μη χωριό, και βάζουμε το κάρο μπροστά από τα… βόδια.
Θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης γιατί πηγαίνουμε πίσω, σ’ εκείνες τις δύσκολες πλην όμως πραγματικά όμορφες εποχές, όπου κυριαρχούσαν οι μυθικές μορφές των προγόνων μας.
Γιατί δυστυχώς, στις εποχές μας, πιθανόν ελλείψει παραστάσεων, αμαθείς και ανίδρωτοι όπως είναι, κάποιοι βάζουν το κάρο μπροστά απ’ τα… βόδια.
Το τελευταίο διάστημα, όταν όχι μόνο η κυβέρνηση αλλά σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, ενώπιον του κινδύνου να αποσαθρωθεί και να παρασυρθεί από το παλιρροϊκό κύμα μιας πιθανής εθνικής καταστροφής, ξύπνησε ξαφνικά από έναν λήθαργο είκοσι ετών και αποφάσισε να προμηθευθεί επειγόντως σύγχρονα οπλικά συστήματα, για να αντιμετωπισθεί η τουρκική απειλή, που δεν είναι πλέον προ αλλά εντός των θυρών.
Οπλικά συστήματα η πατρίδα μας χρειάζεται, όπως και μια σειρά από μέτρα για την ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων μας, ούτως ώστε να αποκτήσουν τέτοια ισχύ πυρός και τέτοια υπεροπλία, που θα λειτουργήσει ως ανασχετικός και αποτρεπτικός παράγοντας στην τουρκική επιθετικότητα. Με άλλα λόγια, η Τουρκία να αναγκαστεί να αναθεωρήσει τα σχέδιά της, για να αποφύγει μια οδυνηρή ήττα από την Ελλάδα, που θα την οδηγήσει σε οδυνηρές περιπέτειες και μπορεί να καταλήξει μέχρι και στον διαμελισμό της.
Όμως, τα όπλα και οι ισχυρές ένοπλες δυνάμεις δεν συνιστούν ικανό παράγοντα αποτροπής από μόνα τους. Πρέπει να προηγηθεί πολιτικός σχεδιασμός, καθορισμός εθνικών στόχων, υιοθέτησή τους από το πολιτικό σύστημα αλλά και από τις πνευματικές, καλλιτεχνικές και οικονομικές ελίτ, και φυσικά υποστήριξή τους από σύσσωμη την ελληνική κοινωνία, σε Κύπρο και Ελλάδα. Δηλαδή να καθορίσουμε γιατί πρέπει να πάρουμε τα οπλικά συστήματα και γιατί να ισχυροποιήσουμε τις ένοπλες δυνάμεις μας.
Για παράδειγμα, θα θέσουμε ως στόχο:
Την απελευθέρωση της κατεχόμενης Κύπρου από τον τουρκικό στρατό;
Την επέκταση των χωρικών υδάτων σε ολόκληρη την ελληνική θαλάσσια επικράτεια στα 12 ναυτικά μίλια;
Να οριοθετήσουμε ΑΟΖ με την Κύπρο, με βάση τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου;
Να απαγορεύσουμε διά… ροπάλου τα τουρκικά αεροσκάφη να υπερίπτανται των ελληνικών νησιών και να παραβιάζουν τον εθνικό εναέριο χώρο;
Να υπεραπιστούμε με συνέπεια τα κυριαρχικά μας δικαιώματα;
Διότι εάν δεν γίνουν όλα τα παραπάνω, πολύ απλά θα επιτείνουμε τη βιωσιμότητα των πολεμικών βιομηχανιών των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Γαλλίας, της Γερμανίας και δεν ξέρω γω ποιας άλλης χώρας θα μας προσφέρει απλόχερα τα όπλα της, με το ανάλογο τίμημα φυσικά, ενώ θα γίνουν και τα γνωστά παζάρια με τους μεσάζοντες και με εκείνους που βάζουν τις υπογραφές, υπηρεσιακούς και πολιτικούς παράγοντες;
Γιατί εάν δεν θέσουμε ξεκάθαρους εθνικούς στόχους, εάν δεν τους αποδεχτεί το πολιτικό σύστημα, οι ελίτ και η ελληνική κοινωνία, τότε πολύ απλά βάζουμε το κάρο μπροστά απ’ τα… βόδια και ο νοών νοείτω.
Για παράδειγμα, την ώρα που οι Αρμένιοι υφίστανται μια δεύτερη γενοκτονία, οι Κούρδοι απίστευτους διωγμούς, η μισή Λιβύη, η μισή Συρία και το μισό Βόρειο Ιράκ έχουν καταληφθεί από τον τουρκικό στρατό και στην Ελλάδα η στρατιωτική απειλή από την Τουρκία να είναι εντός των πυλών, δεν μπορεί την ημέρα του εορτασμού των Ενόπλων Δυνάμεων να γίνεται άθλια εκστρατεία από στελέχη κόμματος εξουσίας, επειδή η Παναγία, που είναι επίσημα προστάτιδα των Ενόπλων μας Δυνάμεων, προβλήθηκε στο κτήριο της Βουλής των Ελλήνων. Και μάλιστα να τίθεται από πολιτικά ανόητους βουλευτές και θέμα θρησκείας, ότι δηλαδή υπάρχουν και Έλληνες που δεν είναι χριστιανοί Ορθόδοξοι.
Περιμένω να δω τι θα πουν μεθαύριο που το ένδοξο όπλο του Πυροβολικού γιορτάζει την ημέρα της προστάτιδός του, της Αγίας Βαρβάρας, την οποία έχουν επίσης προστάτιδα το Πυροβολικό της Ιταλίας και του Βελγίου. Ή τι θα πουν την ημέρα του Αγίου Γεωργίου, που γιορτάζει το Πεζικό.
Και να ακολουθεί σε μια τέτοια αθλιότητα και μέρος της ελληνικής κοινωνίας, βυσοδομώντας εναντίον των Ενόπλων Δυνάμεων μας, λες και δεν είναι ακόμα νωπά τα τραγικά λάθη του παρελθόντος, όταν οι Ένοπλές Δυνάμεις έγιναν όχι απλά πεδίο αντιπαραθέσεως, αλλά και στόχος μια μερίδας Ελλήνων και σταματώ εδώ.
Και ακριβώς αυτό πρέπει να αλλάξει. Να αλλάξει η νοοτροπία της ελληνικής κοινωνίας, η οποία πρέπει να συνειδητοποιήσει το μέγεθος και τις πραγματικές διαστάσεις της απειλής, την οποία μόνον ισχυρές δυνάμεις μπορούν να αντιμετωπίσουν και να αποκρούσουν.
Ένα άλλο θλιβερό παράδειγμα, της τραγικής κατάστασης που βρίσκεται η Ελλάδα στον τομέα αυτόν, είναι το εξής:
Υπάρχει ένα βίντεο για μια πρωτοποριακή προσπάθεια ανάπτυξης ενός μη επανδρωμένου αεροσκάφους, από ένα εργοστάσιο της Μακεδονίας, με την επιστημονική υποστήριξη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εξ όσων γνωρίζω, όταν ολοκληρωθεί η προσπάθεια, η Ελλάδα θα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις χώρες που παράγουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη, με πρωτοποριακή τεχνολογία. Στο εν λόγω βίντεο, οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα υπερηφανεύονται ότι το αεροσκάφος αυτό, όταν ολοκληρωθεί, θα χρησιμοποιηθεί για ανθρωπιστικούς σκοπούς!
Δηλαδή, ο φόβος να μιλήσουμε για ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και για την ανάγκη να τις στηρίξουμε με τέτοιες κατασκευές, ειδικά στον πανεπιστημιακό και επιστημονικό τομέα, έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, που συνιστά από μόνος του ένα είδος εθνικής ήττας, χωρίς να έχει προηγηθεί πόλεμος.
Πρέπει να το καταλάβουμε επιτέλους ότι είναι αδήρητη ανάγκη να αποβάλλουμε τα συμπλέγματα του παρελθόντος και πολιτικοί, βουλευτές, επιστήμονες, καλλιτέχνες και απλοί πολίτες, να συμβάλλουμε στην ενίσχυση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, για τις οποίες θα πρέπει όλοι μας να είμαστε υπερήφανοι.
Αλλιώς, αγοράζοντας όπλα, χωρίς να προηγηθούν όλα τα παραπάνω, απλά κάνουμε πλουσιότερους ορισμένους, όνομα και μη χωριό, και βάζουμε το κάρο μπροστά από τα… βόδια.
Δημοσίευση σχολίου