Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η τουρκική «σιωπή», μετά την απρόκλητη πρόκληση στον Έβρο, (πρόκληση) που αφορά την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της Ελλάδας, μας εντυπωσιάζει(!) και μας προβληματίζει.
Μπορεί να οφείλεται στο ραμαζάνι και μόνο, αν και άλλοι αναλυτές δείχνουν να πιστεύουν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μία είδους μεσολάβηση μεταξύ της Αθήνας και της Άγκυρας.
Η απουσία δηλώσεων από τους Τούρκους, ειδικά για το θέμα του Έβρου, μπορεί να οφείλεται και σε αυτό που οι διπλωμάτες χαρακτηρίζουν πραγματικότητα. Μπορεί, επιτέλους, να έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν ότι στον Έβρο δεν έχουν υπόθεση. Όχι ότι έχουν στο Αιγαίο. Είδα μία δήλωση του Τούρκου πρέσβη στην Αθήνα στην εφημερίδα Liberation, που μου προκάλεσε ευχάριστη έκπληξη. Γράφει ο ανταποκριτής:
«Από την πλευρά του, ο Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα είπε στην Libération ότι βρίσκεται «σε στενή επαφή με τους Έλληνες συναδέλφους αφού μάθαμε για το πρόβλημα. Από την αρχή, συμφωνήσαμε ότι δεν πρόκειται για συνοριακή διαφωνία. Είναι μάλλον, ένα τεχνικό πρόβλημα απολύτως φυσιολογικό για γείτονες που μοιράζονται χερσαία σύνορα. Δεν είναι θέμα, και δεν πρέπει να γίνει» (…)
Μήπως είναι εκτός επίσημης «γραμμής» ο εν λόγω πρέσβης; Ή είχε εντολή από τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου να δηλώσει τα παραπάνω;
Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία συνοριακή διαφορά. Τότε γιατί όλες αυτές οι προκλήσεις. Τότε γιατί δεν τερματίζουν τις απειλές και να αποδεχθούν όσα επιτάσσει το Διεθνές Δίκαιο; Ή γιατί οι φίλοι τους οι Αμερικάνοι και οι Ρώσοι, που γνωρίζουν την αλήθεια, δεν τους συνετίζουν. Δυστυχώς, η Ουάσιγκτον και η Μόσχα, που ανταγωνίζονται για την «καρδιά» του Ερντογάν, υποθάλπτουν την τουρκική επιθετικότητα.
Τα προβλήματα της Τουρκίας είναι πολλά και πραγματικά. Οι οικονομικοί αναλυτές βλέπουν άσχημες εξελίξεις. Επειδή παρακολουθώ το θέμα της προσφυγής της κατοχικής δύναμης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από πέρυσι, μπορώ να καταθέσω ότι κάθε φορά βρίσκει ένα τρόπο και το αποφεύγει. Παίρνει μικρές αναπνοές μέχρι την επόμενη κρίση. Με τα σημερινά δεδομένα, η Τουρκία έπρεπε ήδη να αιτηθεί δανείου από το Ταμείο.
Τα οικονομικά προβλήματα εντείνονται λόγω των πολέμων, στους οποίους έχει αναμειχθεί. Στη Λιβύη είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα, προσωπικά δεν πιστεύω την τουρκική προπαγάνδα. Εκεί, με φοβίζει ο παράγοντας της Ρωσίας. Διότι ο «ξανθός ηγέτης», αν εξασφαλίσει επενδύσεις και χρήματα από τον Ερντογάν, θα πουλήσει τον Χαλίφα Χάφταρ, ο οποίος, βεβαίως, δεν είναι κανένα παιδάκι. Έχει ανοικτά ακόμα τα κανάλια με τη CIA, με την οποία, ως γνωστό, συνεργαζόταν.
Στην έρημο, αλλάζουν αφεντικά, στο ένα, δύο, τρία. Ο θάνατός σου η ζωή μου. Θα είναι αρνητικές οι εξελίξεις για τον Ερντογάν και τον διασώζει μόνο η διχοτόμηση της Λιβύης. Να μοιράσει, δηλαδή, την πολύπαθη χώρα της Αφρικής, με τον πρόεδρο της Τουρκίας.
Επιστρέφοντας στα δικά μας -αν και η Λιβύη σίγουρα μας αφορά λόγω του παράνομου «Μνημονίου»- μαζί και με άλλους συναδέλφους, προσπαθούμε να αναλύσουμε την τουρκική στάση τις τελευταίες μέρες. Αν και δεν είναι εύκολο να αναλύσει κάποιος τα ταραγμένα τουρκικά μυαλά.
Είμαι της άποψης ότι απλά …ξεκουράζονται. Και θα επανέλθουν. Άλλοι θεωρούν «θετική εξέλιξη» την απουσία μαζικών παραβιάσεων και προκλήσεων, όπως συνηθίσαμε. Αλλά, και αυτό, πιθανότατα οφείλεται και στο ραμαζάνι. Μακάρι να σταματήσουν και να εισέλθουμε σε μία ειρηνική περίοδο, αν και δεν το πιστεύω.
Βεβαίως είναι και το θέμα του τουρισμού. Αν δεν επιστρέψουν πάραυτα στην Τουρκία οι τουρίστες η οικονομία δεν θα αντέξει. Αυτή είναι η πρόβλεψη. Η επιστροφή στην τουριστική κανονικότητα αφορά και την Ελλάδα και άλλες χώρες. Αλλά για την Τουρκία είναι πιο άμεση η ανάγκη. Είναι ελπίδα όλων μας να αντιληφθούν οι Τούρκοι ηγέτες ότι οι προκλήσεις και οι απειλές τους στρέφονται και εναντίον της χώρας τους. Και η συμφωνία σε ένα «μορατόριουμ» για το καλοκαίρι θα βοηθήσει κυρίως τους ίδιους.
Υπάρχει και κάτι πολύ σοβαρό, για το οποίο γίνεται συζήτηση. Τίθεται ένα ερώτημα εάν διεξάγεται μεσολάβηση από ξένους, μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας. Και όταν λέμε «ξένους» εννοούμε τους Αμερικανούς. Πίσω από «μεσολαβήσεις» και «συνωμοσίες» βρίσκονται πάντα αυτοί! Μερικές φορές δίνουμε μεγαλύτερη σημασία απ’ ότι πρέπει στους «ψεκασμένους».
Προσωπικά δεν το γνωρίζω. Το υποψιάζομαι, όπως και άλλοι πολλοί. Αλλά πιστεύω ότι για να γίνει μεσολάβηση και πραγματικά ο Ταγίπ Ερντογάν να πάρει το μήνυμα, πρέπει αυτή η μεσολάβηση να έρθει από πολύ ψηλά.
Αν επικεφαλής της ομάδας θα είναι -ας πούμε- ο βοηθός υφυπουργός Μάθιου Πάλμερ, εγώ δεν έχω καμία ελπίδα. Είναι χαμηλόβαθμος και στην Αθήνα και τη Λευκωσία δεν του έχουν πια εμπιστοσύνη, επειδή δείχνει φιλοτουρκικές τάσεις. Άλλωστε εκτέθηκε την περίοδο της προσπάθειας επιβολής του σχεδίου Ανάν. Χρειάζεται κάποιος της εμβέλειας του υπουργού Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, που έχει τη στήριξη του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχουμε ανακοινώσεις ότι έγιναν τηλεφωνήματα στην Αθήνα και την Άγκυρα από την Ουάσιγκτον. Εκτός αν εστάλη ο γνωστός τύπος τηλεγραφήματος με οδηγίες προς τους πρέσβεις στην Ελλάδα και την Τουρκία. Αυτό αλλάζει.
Σίγουρα θα ήταν καλό να βρεθεί ο τρόπος μίας προσέγγισης με τους Τούρκους, αλλά θα θυμίσω ότι έγιναν πολλές συμφωνίες στο παρελθόν και δεν τηρήθηκε καμία από την κατοχική δύναμη. Διότι έχει σχέδιο εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου, και προφανώς θα το υλοποιήσει.
Ο κ. Πάλμερ, ο Αμερικανός αξιωματούχος που ασχολείται με τα θέματα της περιοχής μας, είπε μία κουβέντα χθες, που πυροδότησε συζητήσεις.
«Συνεργαζόμαστε», είπε στην τηλεδιάσκεψη του γερμανικού ιδρύματος, «με τους συμμάχους και τους εταίρους μας (εννοεί την Ελλάδα και την Τουρκία) για την προώθηση του διαλόγου, για την προώθηση της υπεύθυνης διαχείρισης των τομέων που καταγράφονται διαφωνίες και για την άμβλυνση των σημείων τριβής πριν εξελιχθούν σε κρίσεις».
Η λογική του είναι στη σωστή κατεύθυνση, αλλά δικαιούμαστε να υποθέσουμε ότι με βάση τα γεγονότα και την πραγματικότητα, εάν επιχειρήθηκε μεσολάβηση αυτή δεν πέτυχε.
Εάν μεσολάβησαν οι Αμερικανοί, εγώ δεν βλέπω να έχουν σταματήσει οι Τούρκοι να απειλούν ούτε την Ελλάδα ούτε την Κύπρο.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάιατ μίλησε στο κανάλι MEGA και είπε μία κουβέντα που προκάλεσε την οργισμένη απάντηση των Ρώσων. Για μένα είπε το αυτονόητο:
«Αν θα υπήρχε οποιαδήποτε κλιμάκωση (εννοεί Ελλάδας και Τουρκίας), οι μόνοι που θα επωφελούντο από αυτή, θα ήταν οι αντίπαλοί μας (εννοεί τη Ρωσία βασικά). Ο νικητής θα είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Είναι αυτοί που αντιτίθενται την ευρωατλαντική κοινότητα με τις αξίες και τις αρχές από αυτή και οι θεσμοί της αντιπροσωπεύει».
Γιατί, λοιπόν, αντέδρασε η ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα; Αυτός δεν είναι ο στόχος της Μόσχας; Γιατί τα βρήκε ο κ. Πούτιν με τον Ταγίπ Ερντογάν και μάλιστα ξέχασε την πτώση του ρωσικού πολεμικού αεροπλάνου και τη δολοφονία του Ρώσου πρέσβη; Μα για να διασπάσει τη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ; Και το κατάφερε…
Εάν η Τουρκία επιτεθεί στην Ελλάδα -διότι η Ελλάδα δεν θα το κάνει ποτέ, επειδή απλά αμύνεται- ποιος ωφελείται; Η Αμερική και το ΝΑΤΟ; Μόνο η Ρωσία και ο Βλαντιμίρ Πούτιν… Απλά πράγματα.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου