Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Ακόμα προσπαθεί για να μπορέσει να κρατηθεί στην Συρία ο Ταγγίπ Έρντογαν που στένεψαν τα περιθώρια ελιγμών του ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ρωσία, αλλά αυτή η προσπάθεια είναι μάταιη. Πλέον όλοι γνωρίζουν ότι είναι κάποιος τον λόγο του οποίου δεν μπορείς να εμπιστευτείς.
Λέει στην Αμερική ότι θα συνθλίψει το Ισλαμικό Κράτος και στην Ρωσία υπόσχεται ότι θα σεβαστεί την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Συρίας. Αλλά κανείς πλέον δεν τα πιστεύει αυτά. Το ουσιαστικό πρόβλημα της Τουρκίας είναι με τους Κούρδους που αυτή την στιγμή κατέχουν το 22% των συριακών εδαφών.
Ο αγώνας κατά του Ισλαμικού Κράτους είναι ένα μεγάλο ψέμα. Το αμερικανικό περιοδικό “Foreign Policy” συνεχίζει να αποκαλύπτει τον Έρντογαν. Στο τελευταίο του φύλλο, το περιοδικό χαρακτήρισε ως «τζόγο» την εμπιστοσύνη του Τραμπ στον Έρντογαν.
Στην ανάλυσή του αναφέρεται το εξής: «Η Τουρκία ουδέποτε ήταν ειλικρινής στον αγώνα με το Ισλαμικό Κράτος. 8-10 χιλιάδες άτομα από την Τουρκία πήγαν στην Συρία και στο Ιράκ και εντάχθηκαν στο Ισλαμικό Κράτος. Το 9% του τουρκικού λαού δεν θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση το Ισλαμικό Κράτος. Το δε 5% υποστηρίζει τις ενέργειες της οργάνωσης αυτής».
Όμως, δεν είμαστε βέβαιοι και για το ότι οι ΗΠΑ θέλουν να αποτελειώσουν το Ισλαμικό Κράτος. Αφού άνοιξαν ξανά τις πρεσβείες τους στην Δαμασκό το Μπαχρέιν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι ΗΠΑ έδωσαν τις πρώτες σοβαρές ενδείξεις συμφιλίωσης με τον Άσσαντ, αλλά ακόμα δεν είναι ξεκάθαρη η στάση τους στο θέμα των συμμοριών του Ισλαμικού Κράτους. Στο τέλος, οι συμμορίες αυτές είναι δικό τους κατασκεύασμα. Πρώτα τις οργάνωσαν στο Αφγανιστάν ως Αλ Κάιντα. Αργότερα τις χρησιμοποίησαν κατά την «Αραβική Άνοιξη» με διάφορα ονόματα στο «Σχέδιο Μεγάλης Μέσης Ανατολής».
Ειδικά στο Ιράκ, την Λιβύη και την Συρία. Αυτοί οι ψυχασθενείς ισλαμιστές, που κρατούν την σημαία του σουνιτικού Ισλάμ, χρησιμοποίησαν τις πιο άγριες μεθόδους στα εγκλήματά τους. Ωφέλησε πολύ το Ισραήλ η αποδυνάμωση και κατάρρευση των αραβικών χωρών. Καλά, τώρα έληξε η προθεσμία του Ισλαμικού Κράτους για τις ΗΠΑ; Θέλουν πράγματι να το διαλύσουν οι ΗΠΑ; Δεν θέλουν να του αναθέσουν μιαν νέα αποστολή στην διαφωνία με το Ιράν; Ή ο Τραμπ δεν θα δώσει κανέναν ρόλο στο Ισλαμικό Κράτος στα σχέδιά του αναφορικά με την Τουρκία;
Όπως είπε και το περιοδικό Foreign Policy, μήπως ο Τραμπ παίζει πράγματι τζόγο με τον Έρντογαν; Τολμά ο Τραμπ να μπει σε ένα παιχνίδι τζόγου που δεν είναι βέβαιος ότι θα κερδίσει;
Στις 7 Ιανουαρίου μεταβαίνει στην Άγκυρα ο Μπόλτον Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Τραμπ. Στις 8 Ιανουαρίου θα συναντηθεί με τον Ταγγίπ Έρντογαν και την ίδια ημέρα θα φύγει από την Τουρκία και θα πάει στο Ισραήλ.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δόθηκαν, σε αυτή την συνάντηση θα συζητηθεί το σχέδιο απόσυρσης των αμερικανικών στρατευμάτων από την Συρία και θα τεθούν στο τραπέζι τα μέτρα που θα ληφθούν για να μην υπάρξει κενό επί του εδάφους. Φυσικά ένας άλλος στόχος του Μπόλτον κατά την διάρκεια αυτής της επίσκεψης και ίσως πιο σημαντικός είναι να τερματίσει τους καβγάδες ανάμεσα στην Τουρκία και το Ισραήλ.
Ξέρετε, ο Έρντογαν και ο Νεντανιάχου πάλι καβγάδισαν τις τελευταίες μέρες. Είπε κάτι ο ένας και κάτι ο άλλος. Ο Νεντανιάχου είπε ότι «ο κατακτητής στην Κύπρο δεν μπορεί να μου δίνει μαθήματα». Είναι πολύ ευχάριστο να παρακολουθεί κανείς έναν τέτοιο καβγά ανάμεσα σε δύο κατακτητές! Το παράξενο είναι ότι ούτε ο ένας ούτε ο άλλος θεωρεί τον εαυτό του κατακτητή.
Ενώ συνεχίζονται τέτοιες υποθέσεις στο διπλωματικό πεδίο, οι ευρισκόμενοι στην γραμμή πυρός στο συριακό μέτωπο δεν κάθονται άπρακτοι. Το Ισλαμικό Κράτος άρχισε να επιτίθεται μετά από συγκέντρωση που έκανε στα ανατολικά του Ευφράτη που θέλει να κατακτήσει η Τουρκία. Διεξάγονται σκληρές μάχες με τους Κούρδους μαχητές.
Εγώ καταλαβαίνω το εξής απ’ αυτό: Μην μπορώντας να πάρει έγκριση από την Ρωσία για να επιτεθεί σε εκείνη την περιοχή, η Τουρκία ενεργοποίησε τους εκεί τζιχαντιστές. Θολώνει τα νερά. Απομακρύνει τα βλέμματα από το Ίντλιμπ και τα τραβάει προς τα ανατολικά του Ευφράτη. Το Ίντλιμπ είναι πιο σημαντικό γι’ αυτήν. Έχει μεγάλου μήκους σύνορα με την Τουρκία. Και επί του παρόντος ελέγχει εκείνη την περιοχή με τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους.
Οι δυνάμεις του συριακού καθεστώτος και η Ρωσία βομβαρδίζουν στρατηγικές περιοχές στο Ίντλπιμπ εδώ και ορισμένο χρονικό διάστημα. Αλλά ακόμα δεν άρχισε η μεγάλη επίθεση για κατάληψη του Ίντλιμπ. Δεν είναι δύσκολο να εικάσει κανείς ότι προειδοποιήθηκε και σε αυτό το θέμα η Τουρκία κατά τις συνομιλίες που έγιναν στην Μόσχα ανάμεσα σε αντιπροσωπείες της Ρωσίας και της Τουρκίας. Στο τέλος η Τουρκία θα εκδιωχθεί από την Συρία. Η Συρία ανήκει στους Σύριους. Όσοι επιχείρησαν να ανατρέψουν τον Άσσαντ με το ψέμα της μεταφοράς δημοκρατίας στην Συρία δεν τα κατάφεραν όταν βρήκαν απέναντί τους τον Πούτιν.
Τώρα όλοι οι επιτιθέμενοι μπήκαν στην σειρά και θα συμφιλιωθούν με τον Άσσαντ. Πλέον κανείς δεν μιλά για ανατροπή του Ασσαντ. Κατέρρευσε το Σχέδιο Μεγάλης Μέσης Ανατολής της Αμερικής και της Δύσης. Αν καταλάμβαναν την Συρία, σειρά θα είχε το Ιράν. Μήπως χωρίς λόγο το Ιράν τάχθηκε υπέρ του Άσσαντ στην Συρία; Στην Συρία η Ρωσία έδειξε την βαρύτητά της στην παγκόσμια πολιτική για πρώτη φορά μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και απέδειξε ότι παραμένει ακόμα μια υπερδύναμη.
Η επιθετική Τουρκία βγήκε η πιο ζημιωμένη από αυτό τον πόλεμο. Είναι διασαλευμένες οι σχέσεις της με όλους τους γείτονές της. Ζει τον φόβο που πέρασε το 2011 η Συρία. Πρόκειται για τον φόβο του διαμελισμού. Να δείτε που την ώρα που ανοικοδομείται ξανά η Συρία τώρα, θα χτυπήσουν με τον μπαλτά την Τουρκία αυτή την φορά! Τα δικτατορικά καθεστώτα δεν ανατρέπονται εύκολα χωρίς εμφύλιο πόλεμο.
Παρά την συντριβή που υπέστη, ακόμα λέει παραμύθια ο Ταγγίπ Έρντογαν. Στολίζει το πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του με απειλές κατά της Ελλάδας και της Κύπρου! Για να μείνει όρθιος ο δικτάτορας χρειάζεται να κρατάει ζωντανό το εθνικό πνεύμα. Αλλά μέχρι πού; Σε αυτό τον κόσμο έδυσαν και ήλιοι που φαινόταν ότι δεν θα έδυαν ποτέ. Μόνο αυτός δεν θα δύσει;
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου