Όσοι έχουν την νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου δεν έχουν ακόμα καταλάβει τη νέα πραγματικότητα, ότι σε μια εποχή πολυμέρειας που επιδιώκει κερδοσκοπικές σχέσεις, η Τουρκία μπορεί να έχει θετικές σχέσεις τόσο με τη Ρωσία όσο και με τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και με πολλά άλλα έθνη.
Πολλοί από αυτούς εξακολουθούν να παρουσιάζουν την Τουρκία ως ένα έθνος που χειραγωγείται από την Αμερική και τη Ρωσία ταυτόχρονα όταν το αντίθετο είναι αληθινό. Ωστόσο, η αντικειμενική πραγματικότητα είναι ότι λόγω του ζωτικού ρόλου της Τουρκίας και λόγω της σταθερής στάσης του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Trump συνειδητοποίησε ότι η διατήρηση της συμμαχίας του ΝΑΤΟ ήταν πολύ πιο πολύτιμη μακροπρόθεσμα από την κατοχή τμήματος της Συρίας με τη βοήθεια του διαβόητου τρομοκρατικού οργανισμού YPG / PKK.
Δεύτερον, ο Τραμπ κατάλαβε ότι ενώ ο Ερντογάν δεν έχει ιδιαίτερη επιθυμία να βλάψει τα συμφέροντα των ΗΠΑ, θα δώσει προτεραιότητα στην τουρκική ασφάλεια έναντι της αμερικανικής γεωστρατηγικής. Τελικά, καθώς η τηλεφωνική συνδιάλεξη με τον Ερντογάν ήταν η άμεση αιτία της αμερικανικής αποχώρησης από τη Συρία, ο Τούρκος Πρόεδρος κατέστησε επίσης σαφές ότι μια περιφερειακή αντιτρομοκρατική επιχείρηση και η συνοδευτική ειρηνευτική διαδικασία θα αποφέρουν πολύ πιο βιώσιμα αποτελέσματα από ό, τι σχεδιάζεται στην μακρινή Ουάσινγκτον. Προφανώς και σύμφωνα με τα επόμενα Tweets, το Trump συμφωνεί απόλυτα.
Και παρόλο που ορισμένοι δήλωσαν ότι η συμφωνία win-win του Erdoğan-Trump για τη Συρία ήταν κατά κάποιον τρόπο μια προσπάθεια να διαστρεβλώσει την πρόοδο της ταχέως αναπτυσσόμενης εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Τουρκίας, τέτοιες φωνές ήταν τόσο λανθασμένες όσο εκείνοι που δήλωσαν ότι η Τουρκία θα μπορούσε ή θα έπρεπε να ενεργεί με έναν παράλογο τρόπο προς τις ΗΠΑ.
Το γεγονός είναι ότι η Ρωσοτουρκική εταιρική σχέση εκτείνεται πολύ πέρα από τη Συρία. Όσον αφορά τη συνεργασία στην ανάπτυξη του πρώτου πυρηνικού σταθμού της Τουρκίας, στον αγωγό φυσικού αερίου Turk Stream, στην διεύρυνση του διμερούς εμπορίου και της πολιτιστικής ανταλλαγής - η συνεργασία με την Τουρκία στη Συρία με τη μορφή Astana (με το Ιράν) καθώς και διμερώς, από πολλές βασικές μακροπρόθεσμες περιοχές στις οποίες η Μόσχα και η Άγκυρα οικοδομούν μια ισχυρή εταιρική σχέση. Αν χρειαζόταν περαιτέρω απόδειξη αυτού, η Τουρκία παραμένει σταθερή στην επιθυμία της να αγοράσει ρωσικό S-400 συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας, ενώ παράλληλα εγγυάται ότι εάν η Τουρκία επίσης λαμβάνει ΗΠΑ πυραύλων Patriot, η Άγκυρα δεν θα μοιραστεί την εσωτερική λειτουργία του κάθε ένα από αυτά τα συστήματα με εκείνη της αντίστοιχης αντίπαλης υπερδύναμης.
Πέρα από αυτό, οι ξένες άμεσες επενδύσεις στην Τουρκία αυξήθηκαν ραγδαία με τους εταίρους της ΕΕ να οδηγούν το δρόμο, η Κίνα αύξησε επίσης σημαντικά τις επενδύσεις της στην Τουρκία, καθώς και τα δύο έθνη συνεχίζουν να συνεργάζονται στενά στο πλαίσιο του Belt and Road. Δεδομένου ότι η Τουρκία αποτελεί ζωτικό μέρος της πρωτοβουλίας Belt and Road, ενώ το Πακιστάν έχει προσκαλέσει την Τουρκία να συμμετάσχει στον οικονομικό διάδρομο Κίνας-Πακιστάν (CPEC), είναι πιθανό ότι πολύ πριν από τα μέσα του αιώνα, η Κίναθα μπορούσε να γίνει ο κορυφαίος οικονομικός εταίρος της Τουρκίας. Αυτή η εταιρική σχέση θα ωφελούσε βεβαίως όχι μόνο την Κίνα και την Τουρκία αλλά και το Πακιστάν, το Ιράν και την Ευρώπη.
Όσον αφορά το Ιράν, είναι σημαντικό να τονιστεί το γεγονός ότι λίγο μετά την ανακοίνωση του Trump σχετικά με την αποχώρηση αμερικανικών στρατευμάτων από την Τουρκία, ο Τούρκος Πρόεδρος φιλοξένησε τον Ιρανό πρόεδρο Ρουχάνι και μια μεγάλη ιρανική αντιπροσωπεία κατά την οποία ο Ερντογάν τόνισε εκ νέου τη σημασία των σχέσεων καλής γειτονίας με το Ιράν και μια σταθερή δέσμευση να αντιταχθούν στις κυρώσεις των ΗΠΑ στην Τεχεράνη. Έτσι, ενώ η Trump έδρασε εκτός του ΝΑΤΟ αποφεύγοντας ένα σχίσμα ΗΠΑ-Τουρκίας πάνω στην τρομοκρατική ομάδα YPG / PKK, η Τουρκία επέδειξε επίσης ισχυρή ανεξαρτησία στην ενίσχυση των αδελφικών δεσμών με το Ιράν - παρά τις απειλές των ΗΠΑ σε σχέση με τις λεγόμενες κυρώσεις δευτέρου μέρους.
Τέλος, ενώ κάποιοι στον αραβικό κόσμο επιδιώκουν να τραβήξουν τη Ρωσία σε μια πιθανή αντιπαράθεση που θα χτυπήσει τη Δαμασκό ενάντια στην Τουρκία στον αγώνα για να γεμίσει το κενό από τα αμερικανικά στρατεύματα στη Συρία, ο πρόσφατος χαιρετισμός του Ρώσου Προέδρου στον Τούρκο ομόλογό του καθιστά σαφές ότι δεν υπάρχει εξωτερική πίεση που να απειλεί την επιτυχία της Ρωσοτουρκικής εταιρικής σχέσης στη Συρία ή οπουδήποτε αλλού για αυτό το θέμα.
Ως εκ τούτου, η Τουρκία ήταν σε θέση να επιτύχει μια θέση όπου τόσο οι μεγάλες διεθνείς δυνάμεις όσο και οι περιφερειακοί εταίροι θέλουν να ρωτήσουν τι μπορούν να κάνουν για την Άγκυρα αντί να ρωτήσουν τι μπορεί να κάνει η Άγκυρα γι 'αυτούς. Το αποτέλεσμα σε όλες τις περιπτώσεις είναι ένα win-win αποτέλεσμα που δικαιώνει τις κινήσεις της εξωτερικής πολιτικής που ανέλαβε η Τουρκία και οι οποίες φαίνεται να είναι τολμηρές από την άποψη των ενεργειών τους, αλλά οι οποίες τελικά είναι πολύ πρακτικές από την άποψη της διασφάλισης της περιφερειακής ειρήνης μέσω της ευημερίας - τις εταιρικές σχέσεις και την ενίσχυση των παλαιών με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου