Δεν είναι άγνωστο πώς σε επίπεδο ισχύος η χώρα μας εδώ και πάρα πολύ καιρό έχει απολέσει πολύ μεγάλο μερίδιο της. Ειδικά απέναντι σε καταστάσεις και συνεργασίες που μετατράπηκαν σε επιτροπείες και ελεγκτικές επιτροπές. Όμως τελευταία έχουν εμφανιστεί σημεία που δείχνουν μια ακόμα πιο δύσκολη θέση για την χώρα και την σημερινή κυβέρνηση, ενώ θα θέσει ακόμα πιο μεγάλες στενωπούς για μια πιθανή επερχόμενη πολιτική αλλαγή στην εξουσία.
- Το ΔΝΤ ήδη έχει δηλώσει πολλά και διάφορα που δείχνουν μια κατάσταση αντίθεσης με την σημερινή κυβέρνηση. Αρέσει ή όχι, το ΔΝΤ αποτελεί το φίλτρο εισαγωγής στοιχείων και γνώμης. Είναι η βιτρίνα της Ε.Ε. που διαθέτει και την τεχνογνωσία που αναζητούν οι εταίροι. Άνευ ΔΝΤ δεν υπάρχει λύση για εκείνους. Οπότε κάθε αντίθεση σε απόλυτο βαθμό, απλά φέρνει πιο κοντά την λήξη της σημερινής κυβέρνησης.
- Αν σε άλλο κράτος είχε γίνει ό,τι γίνεται εδώ με μεταναστευτικό και εθνικά θέματα, θα τους είχαν πάρει στο κατόπι με πέτρες και ξύλα. Δεν είμαι ούτε εριστικός, ούτε προκλητικός. Το μονοπάτι των σημερινών κυβερνώντων το ακολούθησε ο Μαδούρο σε Βενεζουέλα και το σύνολο της Ουκρανικής πολιτικής σκηνής. Η κατάληξη και στις δύο περιπτώσεις είναι γνωστή και μάλιστα πολύ πρόσφατα. Το τι συμβαίνει στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει τα όρια ανοχής και είναι στο όριο έκρηξης.
- Στην περιοχή γύρω μας, υπάρχουν χώρες που έχουν αποθρασυνθεί απέναντι σε μια πολιτική στάση που έχει μπερδέψει την καλώς εννοούμενη ανοχή με την απόλυτη ενδοτικότητα. Μια χώρα όπως η Ελλάδα που λειτουργεί και υπάρχει λόγω της ικανής αποτρεπτικής της δύναμης, αν αποχωρήσει/υποχωρήσει από αυτό, τότε θα βρεθεί πολύ σύντομα σε ένα σκηνικό απόλυτων πιέσεων που θα έχουν μορφή τελεσιγράφου. Θα είναι δηλαδή μια κλίμακα πιο κάτω από την απόλυτη απώλεια εδαφών. Πολύ απλά διότι ο φόβος της αποτρεπτικής ικανότητας θα έχει χαθεί και ουδείς θα φοβάται. Ούτε η Αλβανία, ούτε η Βαρντάρσκα, ούτε φυσικά η Τουρκία που εδώ και πάρα πολύ καιρό έχει διαπιστώσει πώς δεν χρειάζεται καν όπλα για να πετύχει αυτό που θέλει. Η όλη εικόνα δείχνει μια ανικανότητα διαχείρισης καταστάσεων που αν οδηγήσουν στο διαφαινόμενο που ορίζει απώλεια εδάφους, η αντίδραση θα είναι ακραία και βίαιη.
- Εκτός συνόρων , είναι διάχυτο το συναίσθημα περιφρόνησης απέναντι σε κάθε Έλληνα πολιτικό εκπρόσωπο. Τόσο , που να μην έχει καταγραφεί ποτέ κάτι τέτοιο ιστορικά για την χώρα μας , πλην ίσως περιόδων που η Οθωμανική αυτοκρατορία όριζε τα πάντα στην Ν.Α. Μεσόγειο. Μια τέτοια συμπεριφορά απλά δεν αφήνει περιθώρια διαπραγμάτευσης ή συζήτησης, αφού εκ προοιμίου κάθε θέση μας θα θεωρείται ως μη αξιόπιστη.
Τα παραπάνω δεν είναι προσωπικές κρίσεις. Είναι διαπιστώσεις που υπάρχουν διάχυτες σε όποιον έχει μια προσωπική επαφή με ανθρώπους που ρυθμίζουν και διαχειρίζονται καταστάσεις πέρα από μικροπολιτικές σκοπιμότητες που υπάρχουν στην Ελλάδα ή εκτός αυτής. Ειδικότερα μάλιστα έχει μεγάλη σημασία να αποτυπωθεί πώς αυτό ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ. Ακόμα δηλαδή και αν οι σημερινοί πολιτικοί σε εξουσία αλλάξουν σε πρόσωπα, θα χρειαστεί τεράστια περίοδος προσαρμογής από πλευράς Ελληνικής πολιτικής σκηνής... και αυτό μόνο όσον αφορά το διπλωματικό επίπεδο.
Το δεύτερο και πιο ανησυχητικό σημείο αναφοράς είναι η απώλεια ισχύος σε δύναμη. Αυτό δυστυχώς όσο εύκολα χάνεται, τόσο δύσκολα επανακτάται καθώς αποδεικνύεται μόνο με επιχειρήσεις. Και αν συμβεί αυτό, η κάθε δοκιμασία δεν θα είναι ανώδυνη και ίσως να είναι και άκρως επικίνδυνη.
Επειδή όλα αυτά πολλές φορές μπορεί να μπερδεύουν κάποιους ανθρώπους που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν, ας το θέσουμε με ένα απλό παράδειγμα.
Όταν σε μια περιοχή με ζώα που λειτουργούν με το ένστικτο της κυριαρχίας και της δύναμης για να κρατούν τις "περιφέρειες" τους ακέραιες και χωρίς παρεμβάσεις, μια αγέλη δείξει αδυναμία ή αδιαφορία, επόμενο είναι να χάσει κάθε εξουσία και δύναμη σε αυτήν. Για να την επανακτήσει θα χρειαστεί πολύ δουλειά, κόπος και ίσως ακόμα και συγκρούσεις για να κερδίσει αυτό που είχε πριν το χάσει.
Κάπως έτσι έρχεται και η κατάσταση για την Ελλάδα αυτή την στιγμή. Υπάρχει αδιαφορία, ενδοτικότητα, πλήρης αδυναμία και παράδοση της "κυρίαρχης περιοχής" εντός και εκτός. Υπάρχει ελάχιστο μόνο χρονικό διάστημα να επανέρθει χωρίς να περαστεί το τελικό όριο.
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου