Carnegie Moscow Center
του Alexey Malashenko
Στις 18 Μαρτίου, η Ρωσία γιόρτασε την πρώτη επέτειο της επανένωσής της (ή της προσάρτησης) με την Κριμαία. Ο Πρόεδρος Putin ήταν ο βασικός καλεσμένος σε μια εντυπωσιακή γιορτή που έλαβε χώρα λίγα μέτρα μακριά από το Κρεμλίνο. Η εκδήλωση καταχωρίστηκε ως “σόου χορού και τραγουδιού”, υπογραμμίζοντας την θεατρική της φύση. Η υπόλοιπη χώρα γιόρτασε την επέτειο με πολύ λιγότερη επισημότητα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι -γιατροί, δάσκαλοι και άλλοι- φέρεται να έλαβαν άδεια από τους εργοδότες τους για να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις.
Τα προηγουμένως περιχαρή ρωσικά μέσα εστιάζουν τώρα περισσότερο στα προβλήματα της Κριμαίας και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χερσόνησος ως αποτέλεσμα της ένταξης στην Ρωσική Ομοσπονδίας.
Τι συμπεράσματα μπορούμε να εξάγουμε ένα χρόνο μετά από την προσάρτηση της Κριμαίας;
1. Η χερσόνησος έχει ενταχθεί στην Ρωσική Ομοσπονδία για τα καλά, και αυτό σημαίνει για όσο καιρό η χώρα υπάρχει. Όποιος και να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Ρωσίας, εάν αυτό αλλάξει ποτέ- δεν θα εγκαταλείψει την Κριμαία. Εάν η Κριμαία γινόταν ξανά μέρος της Ουκρανίας, τα επόμενα λογικά βήματα θα ήταν να επιστραφεί η Αμπχαζία και η Νότια Οσετία στη Γεωργία, και να δοθεί η Υπερδνειστερία ξανά στην Μολδαβία. Αυτό φαίνεται ένα απίθανο σενάριο. Επομένως, οι “εχθροί-εταίροι” της Ρωσίας θα υποχρεωθούν να αναγνωρίσουν την de facto προσάρτηση της Κριμαίας. (Οι χάρτες που χρησιμοποιούν οι Ρώσοι μαθητές θα διαφέρουν από αυτούς που θα χρησιμοποιεί ο υπόλοιπος κόσμος, συμπεριλαμβαβομένης της Κίνας και του Καζακστάν.
2. Από οικονομικής πλευράς, η Ρωσία δεν κέρδισε τίποτα με την προσάρτηση της Κριμαίας. Η Ρωσία δεν χρειάζεται την Κριμαία. Η Ρωσία δεν χρειαζόταν ούτε την Σεβαστούπολη από την στιγμή που μια νέα ναυτική βάση έχει ήδη χτιστεί στο Νοβοροσισκ. Η απόκτηση της Κριμαίας έχει βάλει μια επιπλέον επιβάρυνση στον μέτριο κρατικό προϋπολογισμό.
Θα χρειαστεί κάποιο χρόνο για να ενσωματωθεί η Κριμαία με την ηπειρωτική Ρωσία. Νέα δίκτυα μεταφοράς, υπηρεσίες κοινής ωφελείας και οικονομικές δομές πρέπει να αναπτυχθούν με κόστος τρισ. ρούβλια. Κατά παρόμοι τρόπο, η Μόσχα έχει πληρώσει για την σταθερότητα στην Τσετσενία και την ανασυγκρότησή της, πλέον για περισσότερη από μία δεκαετία.
3. Καθώς εξανεμίζεται η μετά την προσάρτηση ευφορία, οι κάτοικοι της Κριμαίας θα αρχίσουν να αισθάνονται όλο το βάρος των ρωσικών προβλημάτων: τον πληθωρισμό, την ασταμάτητη διαφθορά, την κατάχρηση εξουσίας κ.α. Η Κριμαία δεν μπορεί να παραμείνει μια όαση ικανοποίησης εν τω μέσω της στασιμότητας της χώρας. Θα είναι απίθανο να εκσυγχρονιστεί η ζωτικής σημασίας για την περιοχή τουριστική βιομηχανία μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Και ακόμη και αν συνέβαινε, ο κλάδος θα έπρεπε να ανταγωνιστεί με τα θέρετρα στην Αίγυπτο, την Τουρκία, και σε κάποιο βαθμό, με το Σότσι. Στο μέλλον, η φιλόδοξη -και πολύ πιο εύκολα προσβάσιμη- Αμπχαζία, μπορεί επίσης να ενταχθεί στη λίστα των ανταγωνιστών.
Ως εκ τούτου, η έξαρση σχετικά με την ενσωμάτωση στη Ρωσία, σύντομα θα χρωματιστεί με απογοήτευση. Οι διακεκομμένες ελπίδες αναμένεται να προκαλέσουν κοινωνική και πολιτική δυσαρέσκεια. Εκτός από αυτό, οι εθνικές σχέσεις στην χερσόνησο παραμένουν τεταμένες: το 70%-90% των Τατάρων της Κριμαίας (230.000 άνθρωποι ή το 12% του πληθυσμού) ψήφισε κατά της ένταξης στην Ρωσία. Η Μόσχα απάντησε τιμωρώντας το κόμμα Mejlis των Τατάρων τη Κριμαίας και απαγορεύοντας τον ηγέτη του, Mustafa Dzhemilev από το να εισέλθει στην χερσόνησο. Προφανώς, η διαφωνία της κοινότητας των Τατάρων της Κριμαίας που γινόταν ανεκτή από την ουκρανική διακυβέρνηση, πλέον δεν επιτρέπεται. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα, το ριζοσπαστικό Ισλάμ να κερδίσει έδαφος στην κοινότητα των Τατάρων.
4. Υπάρχει μια προφανής πολιτική επίδραση στην προσάρτηση της Κριμαίας. Η κίνηση έφερε τις διεθνείς κυρώσεις της Ρωσίας και αύξησε την απομόνωση, η οποία έχει έναν όλο και πιο αυξημένο αντίκτυπο στην οικονομία τους τελευταίους 12 μήνες. Φαίνεται ότι η ρωσική άρχουσα τάξη και ο ηγέτης της, Vladimir Putin, δεν περίμεναν οι επιδράσεις να είναι τόσο σοβαρές.
5. Η άρχουσα τάξη έχει χρησιμοποιήσει την Κριμαία ως εργαλείο για την εδραίωση των ανθρώπων γύρω από το καθεστώς του Κρεμλίνου. Ωστόσο, “ο παράγοντας Κριμαία” δεν είναι πιθανό να παίξει αυτόν τον ρόλο για πολύ. Οι δημοσκοπήσεις στην κοινή γνώμη ήδη δείχνουν ότι η Κριμαία χάνει την ιδιαιτερότητά της στα μάτια των περισσότερων Ρώσων. Περισσότεροι από το 60% εκείνων που ερωτήθηκαν πιστεύουν ότι η χερσόνησος θα πρέπει να λάβει μόνο τόσο κυβερνητικη βοήθεια όσο οι άλλες “προβληματικές” ρωσικές περιοχές.
Οι Ρώσοι τώρα αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η προσάρτηση της Κριμαίας δεν τους έχει φέρει κανένα όφελος πλην της περηφάνειας του να ζουν σε μια χώρα την οποία φοβάται ο υπόλοιπος κόσμος. Σύμφωνα με την δημοσκόπηση του Levada Center, το 50% των Ρώσων συνεχίζει να πιστεύει ότι η προσάρτηση της Κριμαίας ήταν “περισσότερο θετική παρά αρνητική”, αλλά ο αριθμός εκείνων που πιστεύουν ότι η εξέλιξη είχε “μόνο αρνητικές ή κυρίως αρνητικές συνέπειες”, έχει αυξηθεί στο 17%. Την ίδια στιγμή, λιγότεροι Ρώσοι είναι περήφανοι για την χώρα τους (32% από το 34%) ή χαίρονται για αυτή (14% από το 19%). Παρά την επιθετική προπαγάνδα, η διαμάχη της Ουκρανίας δεν προσελκύει πλέον τόση υποστήριξη όση πριν. Έχει επίσης περιοριστεί η συμπόνοια για τους πρόσφυγες από την Ουκρανία -οι τοπικές αρχές αποδείχθηκαν απροετοίμαστες για την εισροή των νεοεισερχόμενων, και οι ντόπιοι κάτοικοι δεν ήταν επίσης πρόθυμοι να τους υποδεχτούν.
Τα προβλήματα της Ρωσίας με την Κριμαία και της Κριμαίας με την Ρωσία, απλώς θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Θα δούμε τις επιδράσεις αυτού σε ένα χρόνο, στη διάρκεια του εορτασμού της δεύτερης επετείου της επανένωσης. Αλλά την επόμενη φορά, μπορούμε να περιμένουμε σαφώς λιγότερες τυμπανοκρουσίες.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου