GuidePedia

0

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής 

Η ιστορία της σκευωρίας κατά του στελέχους της ΕΥΠ αλλά και της αθώωσής του τελικά μετά από 5 χρόνια ταλαιπωρίας και δημόσιας διαπόμπευσης, αποτελεί απλώς την κορυφή του παγόβουνου για μία χρονική περίοδο κατά την οποία κάποιοι επιμελημένα (και με την βοήθεια ξένων παραγόντων και μυστικών υπηρεσιών) αποπειράθηκαν -και μέχρις ενός σημείου το κατόρθωσαν, όπως φαίνεται να αποκαλύπτει μεθοδικά η έρευνα του 3ου Τακτικού Ανακριτή κ. Δ. Φούκα- να εκθέσουν σε λίαν επικίνδυνο βαθμό την εσωτερική ασφάλεια της χώρας, να διαλύσουν δίκτυα πληροφοριών (που έφτασαν έως και σε φυλακίσεις και θανάτους πηγών συνεργατών της υπηρεσίας) και να μειώσουν δραστικά την εν γένει λειτουργία και τις δραστηριότητες της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ).

Η φάμπρικα με τις κατηγορίες στελεχών της ΕΥΠ*

Μία ακόμα αθώωση στελέχους της ΕΥΠ αποφάσισε το δικαστήριο μετά από ταλαιπωρία 5 ετών. Πρόκειται για μία ακόμα αθώωση από τις 40-50 υποθέσεις που είχε στείλει στο δικαστήριο η ηγεσία της ΕΥΠ, επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου.

Ο Κώστας Αγγελάκης είχε κατηγορηθεί για κατασκοπία χωρίς όμως να δηλώνεται ούτε υπέρ ποιάς χώρας έκανε κατασκοπία, ούτε με ποιο τρόπο, ούτε με ποια στοιχεία. Στο Δικαστήριο αποκαλύφθηκε η αθωότητα του κατηγορουμένου στη σκευωρία που στήθηκε εναντίον του, από την τότε διοίκηση αλλά και συναδέλφους του μέσα στην ΕΥΠ.
Το κατηγορητήριο, ξεπερνώντας κατά πολύ τα όρια της γελοιότητας, ήταν απολύτως σαφές: Ο κατηγορούμενος είχε υπό την κατοχή του φακέλους κλειδωμένους στον φοριαμό του γραφείου του, μέσα στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, έγγραφα της Υπηρεσίας που αφορούσαν συγκεκριμένες πηγές και υποθέσεις που διαχειριζόταν ο ίδιος!

Αν και οι ισχυρισμοί της κατηγορούσας αρχής δεν είχαν καμία σύνδεση με τον τρόπο λειτουργίας της ΕΥΠ, αλλά ούτε και με την κοινή λογική, προφανώς, οι κατηγορούντες θα προτιμούσαν να είχε τα έγγραφα αφύλακτα (ξεκλείδωτα) στο γραφείο του ή στο σπίτι του (στο οποίο ποτέ δεν έγινε καμία έρευνα, παρά την σοβαρότατη κατηγορία) ή να τα μοίραζε σε δημοσιογράφους, σε πολιτικούς ή, ακόμη σε… πράκτορες ξένων υπηρεσιών…

Όπως τονίζει ο δικηγόρος του Κ. Αγγελάκη, Γιώργος Παπατσώρης, ο πελάτης του δεν ήταν το μόνο στέλεχος της ΕΥΠ που διώχθηκε επί κυβερνήσεως Γ.Α. Παπανδρέου. Όλα αυτά τα στελέχη (όπως και ο Κ.Α.) δεν διώχθηκαν από λάθος ή παράλειψη.
Αυτό που έχουμε να πούμε εμείς είναι πως η ιστορία συνδέεται με πολλές ακόμα υποθέσεις, στις οποίες θα αναφερθούμε πολύ σύντομα.
* Εφημερίδα «Κυριακάτικη Kontranews»

Για την ιστορία κι επειδή κάποιοι «επιτήδειοι» προσπαθούν (μετά την αποκάλυψη της σκευωρίας και την οριστική αθώωση του Κώστα Αγγελάκη) να ψελλίσουν διάφορα προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, «επιτήδειοι» που έστησαν υποθέσεις για τις οποίες κάποιοι θα έπρεπε να βρίσκονται προ καιρού στη φυλακή, θεωρούμε χρέος μας να ενημερώσουμε (και τους «επιτήδειους») για την σύνθεση της Δικαστικής Έδρας (Γ’ Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων) της οποίας η απόφαση ανοίγει την πόρτα για περαιτέρω διερευνήσεις σχετικά με την ύπαρξη, την λειτουργία ενός αδίστακτου εθνικά επικίνδυνου παρακράτους. Για την ιστορία, λοιπόν, να αναφέρουμε ότι Πρόεδρος του Δικαστηρίου ήταν η κα Ασημίνα Υφαντή και Μέλη οι Εφέτες κ.κ. Αναστασία Καραμανίδου και Μαρία Παπακωνσταντίνου. Εισαγγελέας Έδρας που πρότεινε την αθώωσή του Κώστα Αγγελάκη αποδομώντας νομικά σημείο προς σημείο το σαθρό και γελοίο κατηγορητήριο, ήταν η Εισαγγελέας Εφετών κα Ουρανία Στέκα.

Η απολογία του κατηγορούμενου στελέχους της ΕΥΠ

Η απολογία του Κώστα Αγγελάκη διήρκεσε περίπου 5 ώρες, αλλά σας παραθέτουμε το τελείωμά της, τον επίλογο της, όπως δημοσιεύθηκε από το ειδησεογραφικό πρακτορείο Greek American News Agency, επισημαίνοντας πως ο Κώστας Αγγελάκης πολύ εύστοχα τοποθετείται, χωρίς να αποκαλύψει τους σκευωρούς, αλλά, με την ίδια ευστοχία δίνει το έναυσμα στην Δικαιοσύνη να διερευνήσει το «γιατί» τόσο ο ίδιος όσο και δεκάδες συνάδελφοί του από την ΕΥΠ διασύρθηκαν επί 5ετία. Η στοχοθέτηση επί του κινήτρου, ίσως να αποτελέσει και την θρυαλλίδα εξελίξεων που είναι ικανές να ταράξουν εκ θεμελίων την πολιτική ζωή της χώρας, συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα και τους ισχυρούς (κράτη) που σχεδίασαν και εκτέλεσαν ένα αδίστακτο σχέδιο εξουδετέρωσης της κρίσιμης για τα εθνικά συμφέροντα ΕΥΠ…

«Κυρία Πρόεδρε, κυρία Δικασταί, κυρία Εισαγγελεύ εκτός από την πίκρα για την αντιμετώπιση αυτή από την υπηρεσία μου έπειτα από 23 χρόνια πραγματικής μάχιμης υπηρεσίας και όχι χρόνου γραφείου υπάρχει ένα τεράστιο γιατί; Γιατί επέλεξαν αυτήν την πρωτοφανή στα χρονικά της ΕΥΠ διαδικασία; Χωρίς κανένα στοιχείο, ούτε καν ένδειξη ότι διέρρευσαν απόρρητα στοιχεία εκτός υπηρεσίας όπως άλλωστε αποδείχθηκε και από την κυρία ανάκριση, «στηριζόμενοι» μόνο σε μια και μόνη μαρτυρία ενός ατόμου με χαρακτηριστική εμπάθεια σε μένα, άσχετου με την επιχειρησιακή λειτουργία και δράση της υπηρεσίας, ενώ σε άλλες περιπτώσεις η υπηρεσία και μάλιστα με σημαντικά στοιχεία ακολούθησε εσωτερικές διαδικασίες;

Ακόμα και σήμερα το ίδιο γίνεται... Γιατί μ΄ εμένα, τον αντιπρόεδρο της ΠΟΣΕΥΠ και τους δυο προέδρους των πρωτοβάθμιων σωματείων ακολούθησαν αυτά; Αυτό που έγινε την τριετία 2009 - 2012 όπου η μισή υπηρεσία για ψύλλου πήδημα οδηγήθηκε στα δικαστήρια δεν έχει ξαναγίνει… Παγκοσμίως... Μέχρι και στα δικαστήρια του εξωτερικού… Θεωρώ απαράδεκτο έως και αφελές ότι οι διώκτες μου στηρίχθηκαν στις φαντασιώσεις, τα ψεύδη, τις ανακρίβειες, την άγνοια της επιχειρησιακής δράσης και λειτουργίας της υπηρεσίας και στις άκριτες ενέργειες ενός και μόνου ατόμου και προχώρησαν τόσο πρόχειρα και βεβιασμένα στην παραπομπή μου στην Δικαιοσύνη... Αλλά και στην δημόσια διαπόμπευσή μου καθιστώντας με έρμαιο κάθε ανεγκέφαλου, κάθε ημιπαράφρονα και κάθε στημένου δημοσιογραφίσκου... Ίσως όπως προανέφερα κάποιους τους πείραξε πολύ η στάση μου σε συγκεκριμένα θέματα (το Πρακτορείο μας –Greekamericanews Agency- σε άλλο ρεπορτάζ θα επανέλθει με λεπτομέρειες στα θέματα που αναφέρθηκε το στέλεχος της ΕΥΠ και που έχουν να κάνουν με την εν γένει πολιτική κατάσταση της χώρας).

Ίσως θεώρησαν ότι επειδή με προήγαγαν θα καταντούσα υποχείριο τους και άβουλο όργανό τους... Ίσως με θεωρούσαν δεδομένο λόγω κομματικών καταβολών... Δεν επέτρεψα ποτέ στον εαυτόν μου να καταντήσει φερέφωνο ή «συνεργάτης» καμιάς διοίκησης και καμιάς κυβέρνησης. Γι αυτό έχαιρα και χαίρω της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων μου εκλεγόμενος ομόφωνα σε συνεχή συνέδρια ακόμα και όταν λειτουργούσαν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις στην υπηρεσία. Υπήρξα ισότιμος συνομιλητής των εκάστοτε διοικούντων σε ότι αφορά τα εργασιακά ζητήματα στηριζόμενος πάντα στο υπηρεσιακό μου έργο και απόδοση πρώτα απ΄ όλα αλλά και στις επαγγελματικές μου γνώσεις. Προέταξα την εργασιακή ειρήνη για να σταματήσει η υπηρεσία να σπαράσσεται από ανούσιες και αναίτιες ενδοϋπηρεσιακές, ενδοσυνδικαλιστικές και ενδοπαραταξιακές διαμάχες γιατί πίστευα και πιστεύω ότι αυτό ήταν και είναι προς το συμφέρον της υπηρεσίας και του προσωπικού της...

Άλλωστε ήμουν από τους εμπνευστές και πρωτεργάτες του άρθρου 27 του νόμου 2738/99 που κατάργησε τις συνδικαλιστικές παρατάξεις στην υπηρεσία. Εξ΄ άλλου αυτό εκτός από τους πρώην διοικητές μου και υποδιοικητές μου που κατέθεσαν ως μάρτυρες εδώ όπως οι κκ Ιωάννης Κοραντής, Σεραφείμ Τσιτσιμπής, Παναγιώτης Αλυφαντής και Παναγιώτης Περδικούρης, το ανέφερε και σε συνέντευξή του και ο πρώην διοικητής μου κ. Παύλος Αποστολίδης. Δούλευα ακατάπαυστα νυχθημερόν χωρίς ποτέ να γράψω ούτε μια υπερωρία εις βάρος της προσωπικής και οικογενειακής μου ζωής γιατί αγαπούσα με πάθος τη δουλειά μου και μου άρεσε αυτό που έκανα. Πάντα με τις πράξεις μου επεδίωκα να υπάρχει γαλήνη και ηρεμία στην υπηρεσία και γι αυτό εισηγηθήκαμε στις διοικήσεις και πετύχαμε την έκδοση Πάγιων Διαταγών για τη δημιουργία μοριοποίησης των μεταθέσεων εσωτερικού και εξωτερικού. Έτσι οι συνάδελφοι μπορούν με ηρεμία να προγραμματίσουν τη ζωή τους και το μέλλον τους και το κυριότερο να μην έχουν την ανάγκη να «γλύφουν» κανένα συνδικαλιστή ή πολιτικό ή τον οποιοδήποτε παράγοντα. Δεν θέλω να σας αναφέρω άλλα συνδικαλιστικά επιτεύγματα που πετύχαμε μαζί με άλλους αξιόλογους συναδέλφους συνδικαλιστές όλα αυτά τα χρόνια άλλωστε αναφέρονται πολλά από αυτά με λεπτομέρειες στα κατατεθειμένα αναγνωστέα έγγραφα. οφείλω να αναφέρω όμως ότι επί προεδρίας μου το συνδικαλιστικό μας κίνημα υπήρξε αξιόπιστος συνομιλητής των κυβερνώντων τη χώρα και των διοικούντων την υπηρεσία μέχρι το 2009 που ανέλαβαν την εξουσία οι ολετήρες της πατρίδας μας και με σχέδιο αποδόμησαν μέσα σε μια μέρα όλο τον επιχειρησιακό ιστό της ΕΥΠ. Μόνο κάποιος σε διατεταγμένη υπηρεσία θα λειτουργούσε κατ΄ αυτόν τον τρόπο...

Η εδραίωσή μας αυτή φάνηκε στα τελευταία μας συνέδρια και κυρίως στην επιστημονική ημερίδα που διοργάνωσε η ΠΟΣΕΥΠ τον Ιούνη του 2008 τα πρακτικά της οποίας εκδόθηκαν από τις εκδόσεις «Π.Ν. Σάκκουλας», ημερίδα που είχε τεράστια απήχηση και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Συμμετείχαν η κυβέρνηση, τα τότε κοινοβουλευτικά κόμματα η διοίκηση της υπηρεσίας, πανεπιστημιακοί, ειδικοί επιστήμονες, εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ και δημοσιογράφοι.

Χαρακτηριστικό αποτέλεσμα αυτής μας της πρακτικής ήταν ότι όλο αυτό το διάστημα έγιναν μόνο 4-5 υποχρεωτικές μεταθέσεις από τις τότε διοικήσεις της υπηρεσίας και αυτό για αυστηρά υπηρεσιακές ανάγκες και αυτές πραγματοποιήθηκαν με το σύστημα της μοριοποίησης και ποτέ βέβαια μεταθέσεις συνδικαλιστών όπως έγινε την περίοδο 2009-2012... Πόσες αλήθεια μεταθέσεις έγιναν την τριετία αυτή; Εδώ έκαναν σε άτομο που παρευρίσκετε εδώ στο ακροατήριο σήμερα 2 μεταθέσεις μέσα σε 1 ώρα... Από ένα ακριτικό νησί στην Αθήνα και επειδή δεν «προσκύνησε» τον έστειλαν αμέσως σε άλλο νησί... Μας γύρισαν 30-40 χρόνια πίσω... Ούτε επί χούντας...

Είναι λυπηρό πάντως το γεγονός ότι ελάχιστοι ανεγκέφαλοι μέσα σε λίγο διάστημα κατέστρεψαν ότι με κόπο και θυσίες είχαμε κατακτήσει όλα αυτά τα χρόνια με αποτέλεσμα να πάνε στράφι τα πάντα μέσα σε τόσο μικρό διάστημα, γυρνώντας μας πολλά χρόνια πίσω... Το μέλλον πλέον αβέβαιο... Το λυπηρό είναι ότι δεν μπορώ να κατανοήσω το μένος τους και το τι επιδίωκαν με τη στάση τους και τα έργα τους... Σα ς προανέφερα βέβαια πριν, στην αρχή της απολογίας μου αρκετά και πιστεύω ο καθένας να μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του...
Κυρία πρόεδρε, αποκλειστικός γνώμονας των πράξεών μου καθ΄ όλη τη διάρκεια της θητείας μου στην υπηρεσία της ΕΥΠ ήταν η εξυπηρέτηση της υπηρεσίας και του κράτους και πάντοτε ο σκοπός μου ήταν να διεκπεραιώνω τις υποθέσεις που μου ανέθεταν οι προϊστάμενοι μου με περισσό ζήλο και αυταπάρνηση ακόμα και σε εμπόλεμες ζώνες και ουχί με διπλωματικά διαβατήρια και πάντα με δικά μου μέσα καθότι η υπηρεσία δεν είχε τον τρόπο να διαθέτει ιδιωτικά αυτοκίνητα για επιχειρήσεις στο εξωτερικό... Μόνο επί κ. Κοραντή έγινε μετά από εισήγησή μου κάποια σχετική κίνηση αλλά δεν πρόλαβε καθότι παραιτήθηκε και μετά από λίγο ήρθαν οι «φωστήρες» που διέλυσαν τα πάντα... Εξ αιτίας λοιπόν του φίλεργου του χαρακτήρα μου και των άοκνων προσπάθειών που κατέβαλα για ανάπτυξη της επιχειρησιακής δράσης του τομέα που ήμουν προϊστάμενος κατάφερα να καταξιωθώ στην ΕΥΠ τόσο υπηρεσιακά όσο και συνδικαλιστικά...
Για την υπηρεσιακή μου ανέλιξη κυρία πρόεδρε εγώ δεν έβαλα να πάρει τηλέφωνο την διοίκηση κανέναν υπουργό, κανέναν βουλευτή, κανέναν παππά, κανέναν σταθμάρχη... Εδώ παρίστανται οι αρμόδιοι ακόμη και οι κατήγοροί μου να σας το επιβεβαιώσουν... Η θητεία μου χαρακτηρίσθηκε ως ιδιαίτερα επιτυχημένη και αξιολογήθηκε με άριστη βαθμολογία έως και την ημέρα των θλιβερών γεγονότων ενώ έχω λάβει και εύφημο μνεία κατόπιν προτάσεως ξένης συνεργαζόμενης υπηρεσίας που δεν θέλω να αναφέρω για ευνόητους λόγους για υπηρεσίες που προσέφερα στην εκπαίδευση του προσωπικού της... Και επειδή κάποιοι εδώ μέσα επικαλούνται την συνδικαλιστική μου ιδιότητα ερωτώ αρνήθηκα ποτέ κάποια εντολή ή διαταγή ή αποστολή επικαλούμενος την συνδικαλιστική μου ιδιότητα;
Πάντα στις ομιλίες μου στα συνέδρια αλλά και στις διαλέξεις μου στις εκπαιδεύσεις των νεωτέρων συναδέλφων έλεγα πρώτα η δουλειά και μετά ο συνδικαλισμός...
Εγώ επεδίωκα και εισηγούμουν τις αποστολές στο εξωτερικό και εγώ έδειχνα πρώτος το παράδειγμα στους υφισταμένους μου... Δεν ήμουν από αυτούς που τους άρεσε η ασφάλεια της αναπαυτικής πολυθρόνας του γραφείου με τη ζέστη τον χειμώνα και τη δροσιά το καλοκαίρι...
Εγώ ήμουν έξω στη δράση, εκτεθειμένος στους όποιους κινδύνους της δουλειάς... Γι αυτό δεν επιτρέπω σε άκαπνους λουφαδόρους να κρίνουν το υπηρεσιακό μου έργο.
Δεν επιτρέπω σε κανέναν και πολλώ δε μάλλον στους διώκτες μου πολιτικούς, υπηρεσιακούς, συνδικαλιστικούς και στους κατηγόρους μου εδώ να θίγει την προσωπική, οικογενειακή, κοινωνική, επαγγελματική, υπηρεσιακή και ηθική μου αξιοπρέπεια. Δεν είμαι όμοιός τους, ούτε επιθυμώ να γίνω... Δεν είμαστε του ίδιου επιπέδου...

Αναφορικά τώρα με την άσκηση ποινικής δίωξης εις βάρος μου η οποία επεκτάθηκε και μάλιστα παρανόμως στη διοχέτευση πληροφοριών προς τρίτους θεωρώ ότι το γεγονός αυτό αποτελεί «μαύρη κηλίδα» και στιγματίζει την επαγγελματική μου πορεία, την αξιοπρέπειά τη δική μου και της οικογένειάς μου καθώς επίσης έχει θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια τη δική μου και των οικείων μου.

Επειδή θεωρώ ότι και η υπόθεση αυτή αποτελεί μια ακόμη πλεκτάνη, μια ακόμη σκευωρία της τότε πολιτικής και φυσικής ηγεσίας της υπηρεσίας εις βάρος μου για τους λόγους που σας ανέπτυξα προηγουμένως και η συγκεκριμένη υπόθεση είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα αυτών των διώξεων... Το θεωρώ ως ένα ακόμα κρεσέντο ιαβερισμού της τότε ηγεσίας και των παρατρεχάμενων υπηρεσιακών και συνδικαλιστικών ιακωβίνων τους.
Επειδή, όλα αυτά τα άδικα με ζημίωσαν και εξακολουθούν να με ζημιώνουν υπηρεσιακά, κοινωνικά, οικογενειακά, προσωπικά ψυχικά και ηθικά.
Επειδή, θεωρώ και αυτή τη δίωξη από την κυβέρνηση ΓΑΠ και την τότε διοίκηση της ΕΥΠ απαράδεκτη, αδικαιολόγητη, αντιδεοντολογική, άδικη και παράνομη.
Επειδή κατόπιν των όσων ανέφερα τόσο εγώ όσο και η πληθώρα έμπειρων και αξιόλογων ανώτατων στελεχών του κράτους που πέρασαν από τα ανώτατα ιεραρχικά αξιώματα της υπηρεσίας ως διοικητές, υποδιοικητές και διευθυντές πρέσβεις και στρατηγοί με μακρόχρονη προϋπηρεσία στην υπηρεσία και όχι μεσαία στελέχη με ολιγόχρονη επιχειρησιακή προϋπηρεσία όπως ο Μπίκας, ο Παπαγεωργίου και η Μπέκα καθίσταται πρόδηλο ότι ουδεμία αξιόποινη πράξη έχω τελέσει, οι δε αποδιδόμενες εναντίον μου κατηγορίες σε ουδέν πραγματικό στοιχείο θεμελιώνονται καθότι σας απέδειξα με ντοκουμέντα ότι τα έγγραφα που βρέθηκαν κλειδωμένα στους φωριαμούς μου αφορούσαν υποθέσεις και πηγές μου που εγώ χειριζόμουν και άρα νομίμως κατείχα.
Οι εναντίον μου λοιπόν κατηγορίες δεν θεμελιώνονται, παρά μόνο σε ανακριβείς αναφορές και εικοτολογίες και κατά σημεία, ψευδείς καταθέσεις που απορρέουν από σκοπιμότητες που αποβλέπουν στην περαιτέρω τιμωρία μου, με ακόμα πιο δυσμενείς συνέπειες στην επαγγελματική, συνδικαλιστική, κοινωνική και οικογενειακή τρώση και διαπόμπευσή μου με συνέπεια να μην προκύπτουν όχι μόνο επαρκείς αλλά ούτε καν απλές ενδείξεις οποιασδήποτε ποινικά ενδιαφέρουσας συμπεριφοράς μου. Επειδή, αρνούμαι αναφανδόν τις αποδιδόμενες σε βάρος μου κατηγορίες ως ανυπόστατες και αβάσιμες και τα όσα αναφέρω αποτυπώνουν τη μόνη αδιαμφισβήτητη αδιαπραγμάτευτη και ουσιαστική αλήθεια η αναζήτηση της οποίας αποτελεί τον πυρήνα της ποινικής μας δικαιοσύνης σας παρακαλώ να με απαλλάξετε από κάθε κατηγορία.

Τέλος, θέλω να τονίσω ότι λυπούμαι βαθύτατα για το γεγονός ότι όσοι υπηρετήσαμε την Ελλάδα με αυτοθυσία και χωρίς να ζητήσουμε ανταλλάγματα και μάλιστα εκτός των «τειχών» και όχι εκ του ασφαλούς καταλήξαμε να καταστραφούμε ψυχικά, σωματικά και οικονομικά, να απειλούμαστε εμείς και οι οικογένειές μας ενώ όσοι με αντάλλαγμα μικροκομματικά και μικροσυνδικαλιστικά οφέλη πρόδωσαν τη χώρα τους δεν αντιμετώπισαν καμία συνέπεια, τουναντίον απολαμβάνουν τα προνόμια που τους παραχωρήθηκαν. Και κυρία πρόεδρε κλείνοντας θέλω να ζητήσω συγγνώμη και ιδιαίτερα από εσάς για κάποιες στιγμές έντασης στη διαδικασία αλλά θέλω να καταλάβετε την ταλαιπωρία που έχω υποστεί εγώ και η οικογένειά μου επί πενταετία από την άδικη αυτή δίωξη. Σας ευχαριστώ!»

Μία πρόταση, αντί επιλόγου

Θέλοντας από τη δική μας πλευρά να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα, θεωρούμε πως η σημερινή ΕΥΠ θα πρέπει να στελεχωθεί με ικανά στελέχη, να επιστρέψουν και να αποκατασταθούν όλοι εκείνοι που στοχοποιήθηκαν και διώχθηκαν από ένα «καθεστώς» (για του οποίου την αποκάλυψη και τιμωρία η Ελληνική Δικαιοσύνη θα πρέπει να κινήσει άμεσα διαδικασίες), θα πρέπει επίσης να αναδιοργανωθεί και να επαναπροσανατολιστεί μετά την περίοδο αδρανοποίησής της και, τέλος, θεωρούμε πως θα πρέπει να επιβληθεί ως αμετάκλητος κανόνας η απαγόρευση εργασίας (κυρίως στον ιδιωτικό τομέα) όλων όσων αποχωρούν από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, αφού αυτομάτως έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν κατά των εθνικών συμφερόντων οποιαδήποτε στιγμή τους ζητηθεί από τους επιχειρηματίες τους οποίους θα υπηρετούν…

πηγή

Δημοσίευση σχολίου

 
Top