Μεγάλη εντύπωση έχει προκαλέσει το γεγονός της διαφωνίας Ελλάδας και Ε.Ε. παρά την αρχική συμφωνία που είχε διατυπωθεί προ 24 ωρών στα τεχνικά σημεία. Στο τέλος της χθεσινής διάσκεψης του Eurogroup, ο ΥΠΟΙΚ της Ελλάδος , Γιάνης Βαρουφάκης τόνισε πώς είχε υπάρξει συμφωνία αρχικά και υπήρξε υπαναχώρηση.
Στην αρχική συμφωνία φάνηκε διαθετειμένος να υπογράψει ο ίδιος όπως ειπώθηκε στην συνέντευξη τύπου. Αμέσως όμως όταν διαπιστώθηκε πώς είχε αποσυρθεί αυτό το έγγραφο παρά την υπογραφή του προέδρου του Eurogroup Γ. Ντάισεμπλουμ, ο κ. Βαρουφάκης και η Ελληνική αποστολή αποφάσισαν να δηλώσουν την αντίθεση τους και να μην συμφωνήσουν με το νέο έγγραφο που ζητούσε ότι ίσχυε και πριν την τεχνική συμφωνία. Να τηρηθεί δηλαδή η συνέχιση των όρων του μνημονίου.
Στις δηλώσεις τώρα από Γερμανούς απεσταλμένους αλλά και ο κ. Μοσκοβισί αρνήθηκαν οτι υπήρξε τέτοια συμφωνία. Όμως αυτό μάλλον πρόκειται για ψεύδος απροκάλυπτο καθώς λίγες ώρες μετά το κανάλι Channel 4 και ο δημοσιογράφος Paul Mason ανέβασε το draft έγγραφο της συμφωνίας εκείνης. Παραθέτουμε στοιχεία του.
Draft 4 – Eurogroup Statement on Greece
The Eurogroup reiterates its appreciation for the remarkable adjustment efforts undertaken by Greece and the Greek people over the last years. Over the last week the Eurogroup and the institutions have engaged in an intensive dialogue with the new Greek authorities.
The Greek authorities have expressed their strong commitment to a broader and deeper reform process aimed at durably improving growth and employment prospects, enhancing social fairness and ensuring stability and resilience of the financial sector. In particular the Greek authorities commit to implementing long overdue reforms to tackle corruption and tax evasion, and improving the efficiency of the public administration. At the same time the Greek authorities reiterated their unequivocal commitment to honour their financial obligations towards all their creditors. The Greek authorities will make the most efficient use of the continued provision of the technical assistance.
We discussed the policy priorities of the new government on the basis of work undertaken by the institutions and the Greek authorities. We welcomed that in a number of areas the Greek policy priorities can contribute to a strengthening and better implementation of the financial assistance programme and can serve as the basis for a new arrangement. The Greek authorities intend to make the best use of existing built-in flexibility in the current programme as work commences on the new arrangement. They will work closely with their European and international partners to secure agreed parameters for structural reforms.
The Greek authorities agree to ensure appropriate primary fiscal surpluses and financing in order to ensure debt-sustainability. Any new measures will be funded and will not endanger debt sustainability or financial stability.(1)
The above forms the basis for a request to extend the current loan agreement, taking the form of an intermediate step to a new arrangement, that will be discussed and decided during this period of six-months. We also agreed that the IMF would continue to play its role in this agreement. The Eurogroup is favorably disposed to such a request by the Greek authorities.
Moreover, we were informed by the EC, the ECB and the IMF that it would be prudent to extend the availability period of the EFSF bonds in the HFSF buffer for six months, in parallel to the extension of the EFSF programme. The Eurogroup looks favorably at such an extension. Following a request by Greece, the EFSF can make the necessary arrangements. The Eurogroup emphasizes that these funds can be used for bank recapitalization and resolution costs and will only be released on the basis of an assessment by the institutions and a decision of the Eurogroup.
We remain committed to provide adequate support to Greece until it has regained full market access as long as it honors its commitments within the newly-agreed framework.
Possible points to give:
1) Refrain from uni-lateral actions with net fiscal implications.”
Το σύνολο του κειμένου μπορεί κάποιος να το βρεί και εδώ , στην ιστοσελίδα Scribd
Αν και συνιθίζεται σε αντιστοίχες περιπτώσεις να υπάρχει μια πρακτική υπαναχώρησης θέσεων , κυρίως για λόγους πιέσεων προς συνομιλητές σε κάθε τέτοια διαπραγμάτευση, εντούτοις στο συγκεκριμένο σημείο είναι ξεκάθαρο πως έχει προκύψει απο πολιτική απόφαση.
Είναι φανερό πώς πρόκειται για Γερμανική θέση αφού ήδη είχε σχεδόν ανακοινωθεί από τον ΥΠΟΙΚ της Γερμανίας , Σόϊμπλε την προηγούμενη μέρα πώς δεν μπορεί η Ε.Ε. να μιλάει με μια ανεύθυνη κυβέρνηση. Όμως οι λόγοι που ώθησαν την Γερμανία σε μια τέτοια απόφαση είναι παραπάνω απο εμφανείς.
- 1. Μια τέτοια συμφωνία θα άνοιγε δρόμο για όλους τους διαφωνούντες στην Ε.Ε. με αντίστοιχα προγράμματα οικονομικής βοήθειας να επαναδιαπραγματευτούν όρους.
- 2. Θα άλλαζε τις ισορροπίες ισχύος της ηγεμονίας της Γερμανίας αφού ουσιαστικά θα έθετε υπό αμφισβήτηση τις αποφάσεις που λαμβάνονται παίρνοντας ώς πρώτη γνώμη και κέντρο εξελίξεων τις αποφάσεις της καγκελαρίας. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν πώς οι στάσεις και άλλων χωρών όπως Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία παρότι σε δύσκολη θέση και αυτές, είχαν λάβει μέρος υπέρ της Γερμανικής στάσης. Αν αυτό δεν τηρούταν, τότε η ισχυρή θέση της Καγκελαρίας θα κλυδωνιζόταν επικίνδυνα.
- 3. Η Ελλάδα στην περίπτωση που περνούσε σχεδόν "ανέπαφη απωλειών" από μια τέτοια κατάσταση θα δημιουργούσε εσωτερικό πρόβλημα στην Γερμανία που θα έπρεπε η Καγκελάριος Μέρκελ , εν ολίγοις να λογοδοτήσει στον δικό της λαό , γιατί υπαναχώρησε στην θέση της απέναντι στην Ελλάδα και ειδικά στους οικονομικούς όρους. Ας μην ξεχνάμε πως έχει περάσει η εικόνα πώς οι ξένοι φορολογούμενοι μας δανείζουν και πρέπει κάποια στιγμή να πληρωθούν πίσω. Φυσικά δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα αλλά θα χρειαστει οικονομική ανάλυση για αυτό.
Τώρα βρισκόμαστε σε ένα αδιέξοδο και σε ένα παιχνίδι "chicken" (σ.σ. ο πιο δειλός θα υποχωρήσει στον πιο παλαβό) όπου ο καθένας θα φροντίσει να τραβήξει όσο μπορεί. Το ζήτημα εδώ όμως δεν είναι αυτό, αλλά το οτι έχουμε 2 καινούρια δεδομένα που αγγίζουν και γεωπολιτικά την Ευρώπη με σοβαρά απόνερα σε πολλές πτυχές.
Α. -- Η Ευρώπη θα πρέπει να σταματήσει να λέγεται ένωση πλέον αλλά "οικονομική εταιρία" υπό Γερμανική ηγεμονία. Ο τίτλος ένωση καταρρίπτεται όταν σε μια διαπραγμάτευση αναιρείται ακόμα και υπογραφή του προέδρου του Eurogroup και αντικαθίσταται με έγγραφο με υπογραφή "Γερμανικής υφής". Ο ιδεολογικός χαρακτήρας της ένωσης σταμάτα να υπάρχει και έχουμε να κάνουμε πλέον με μια οικονομική συμμαχία όπου θα πρέπει να τηρηθούν άλλα δεδομένα.
Β. --- Σε συμμαχίες μη ιδεολογικού χαρακτήρα όπου επικρατεί καθαρά το συμφέρον λειτουργείς και αντίστοιχα. Αν αυτό σημαίνει πως θα φέρεις και άλλους στο παιχνίδι για να εξισορροπήσεις ισχύ και καταστάσεις το κάνεις χωρίς δισταγμό πλέον. Η θέση της Ελλάδος στον γεωπολιτικό χάρτη πλέον είναι εξαιρετικά σημαντική και αυτό είναι το καλύτερο διαπραγματευτικό ατού της χώρας για να επαναφέρει κάποια δύναμη στην θέση της.
Η προσέλκυση και οι συμφωνίες ή μη-συμφωνίες με εξωτερικούς ισχυρούς παράγοντες όπως είναι οι Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στα τεκταινόμενα και να φέρουν στην Ελλάδα τον χρόνο συμφωνίας που ζητάει.
Σημείο προσοχής όμως εδώ. Αν η Ελλάδα καταφέρει ή έτσι ή αλλιώς να πάρει αυτό που θέλει , τότε ο χρόνος και οι ενέργειες που θα πρέπει να προσκομίσει στο επόμενο τραπέζι συνομιλιών στο μέλλον, θα πρέπει να είναι 100% σωστές και ακέραιες. Διαφορετικά θα βρεθεί σε πάρα πολύ δύσκολη θέση τόσο με την "Ένωση" όσο και με όσους παράγοντες θα έχει χρησιμοποιήσει για να φτάσει εκεί.
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
IISCA Sec Group
πηγή
Δημοσίευση σχολίου