Νικολάι Λιτόβκιν
Κοινή πεποίθηση είναι ότι ο νέος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ θα συνεχίσει στην τροχιά της αντιρωσικής πολιτικής, που βρίσκεται σε έξαρση, με αφορμή την ουκρανική κρίση. Προκειμένου, μάλιστα, να δικαιολογήσει την ύπαρξή του, το ΝΑΤΟ αναζητάει “εχθρό”. Τη Ρωσία.
Ο νέος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, αναλαμβάνει τα καθήκοντά του την 1η Οκτωβρίου. Η έλευσή του δεν αναμένεται να οδηγήσει σε βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία και η πολιτική της Βορειοατλαντικής συμμαχίας θα παραμείνει αμετάβλητη, καθώς εξαρτάται από την πολιτική των ισχυρότερων μελών του μπλοκ.
Ιδού, όμως, πως βλέπουν πολλοί αναλυτές τις εξελίξεις στο ΝΑΤΟ:
Αλεξέι Αρμπάτοφ. Πολιτικός επιστήμων, διευθυντής του Κέντρου Διεθνούς Ασφάλειας του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας και Διεθνών Σχέσεων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών:
Η συνεργασία της Ρωσίας με το ΝΑΤΟ ελάχιστα εξαρτάται από το πρόσωπο του νέου γενικού γραμματέα. Οι σχέσεις μας βρίσκονται σήμερα σε βαθιά κρίση, η οποία οφείλεται σε αντικειμενικούς λόγους. Οι αιτίες αυτές είναι σύνθετες και πολύμορφες. Είναι η ιστορία των σχέσεων των τελευταίων 20 ετών, η διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς, η επίθεση της Συμμαχίας κατά της Γιουγκοσλαβίας. Γεγονότα, δηλαδή, που ψύχραναν τις σχέσεις μας με τον Οργανισμό.
Απομακρύνεται η Ρωσία από τη Δύση;
Μια άλλα πηγή έντασης, είναι η αλλαγή πλεύσης της Μόσχας στον τομέα της εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής της, που απομακρύνει τη Ρωσία από την πορεία της ευρωπαϊκής επιλογής, την οποία ακολουθούσε τα τελευταία 20 χρόνια. Η αμοιβαία αποξένωσή μας ήταν και πριν αισθητή, αλλά τα γεγονότα στην Ουκρανία -το τελικό μήλο της Έριδος- μας χώρισε τόσο, ώστε αμέσως δημιουργήθηκαν συνειρμοί για έναρξη μιας νέας εποχής Ψυχρού πολέμου.
Ο νέος γ.γ., όποιος και αν ήταν, θα κάνει πολύ λίγα. Οι σχέσεις Ρωσίας - ΝΑΤΟ εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο θα βγούμε από την ουκρανική κρίση, από το πώς η Μόσχα θα καταφέρει να τα βγάλει πέρα με τα εσωτερικά οικονομικά και πολιτικά προβλήματά της, και το εάν θα επιστρέψει στην ευρωπαϊκή πορεία της. Τονίζω, ότι η Ρωσία είναι μια ευρωπαϊκή δύναμη. Για το θέμα αυτό έχουν ειπωθεί πάρα πολλά και έχουν γραφτεί βιβλία που θα μπορούσαν να γεμίσουν ολόκληρες βιβλιοθήκες, μεταξύ άλλων και στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο.
Το μέλλον της συνεργασίας μας εξαρτάται επίσης και από το κατά πόσο η Δύση θα βγάλει τα συμπεράσματά της από τα λάθη και τις αστοχίες της στις σχέσεις με τη Μόσχα. Και το σημαντικότερο, σε ποιο βαθμό οι ισχυρότεροι ηγέτες του κόσμου θα μπορέσουν να υπερβούν τα όρια που έχουν θέσει στον εαυτό τους, προκειμένου ν’ αρχίσουν ξανά να οικοδομούν τις σχέσεις με τη Ρωσία, πάνω σε νέες αρχές πλέον.
Με γνώμωνα το άρθρο 5
Αλεξάντρ Κονοβάλοφ. Πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών:
Το ΝΑΤΟ πρόσφατα αποφάσισε να ενισχύσει περαιτέρω τις στρατιωτικές δυνάμεις του, και να δημιουργήσει δύναμη ταχείας αντίδρασης στα σύνορα με τη Ρωσία. Ο νέος γ.γ. θα συνεχίσει σε αυτή τη γραμμή και δεν θα εισάγει ουσιαστικές αλλαγές. Επίσης, ο στρατιωτικός Οργανισμός θα εξακολουθήσει να δηλώνει προς τις χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης την αποφασιστικότητά του να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του στα πλαισίου του άρθρου 5 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον, η ουσία του οποίου είναι ότι «η επίθεση σε έναν, ισοδυναμεί με επίθεση προς όλους».
Η κατάσταση που διαμορφώθηκε είναι ουσιαστικά βούτυρο στο ψωμί όλων εκείνων των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ, που επί σειρά ετών πίεζαν για να αποσπάσουν περισσότερα χρήματα, και ισχυρίζονταν ότι χρειάζεται μια πιο αποφασιστική στάση, επειδή η Ρωσία είναι πολύ πιο επικίνδυνη απ’ όσο φαίνεται, κ.λ.π.. Σήμερα, λοιπόν, είναι η ιδανική στιγμή, την οποία χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης θα εκμεταλλευτούν στο έπακρο, αποσπώντας από την γηραιά Ευρώπη και τις ΗΠΑ όσο γίνεται περισσότερες υποσχέσεις και πραγματικά ανταλλάγματα, όπως υποστηρίζουν, για την ασφάλειά τους. Πάντως, η περαιτέρω εξέλιξη των σχέσεων Ρωσίας - ΝΑΤΟ θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τα βήματα που θα κάνει η Μόσχα.
Το ΝΑΤΟ ψάχνει για “εχθρούς”
Βίκτορ Λιτόβκιν. Ανεξάρτητος αμυντικός αναλυτής:
Η τελευταία Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουαλία μπήκε στην ιστορία της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας ως η πιο αντιρωσική τα τελευταία 20 χρόνια. Σε πρώτο πλάνο στις συναντήσεις κορυφής βρέθηκε η κατάσταση στην Ουκρανία και τα σχέδια αντιμετώπισης της Ρωσίας, την οποία θεωρούν επιθετική.
Ο πρώην γ.γ. του ΝΑΤΟ, Άντερς Φογκ Ράσμουσεν, στη διάρκεια αυτής της Συνόδου αποκάλεσε τη Ρωσία μαζί με το Ισλαμικό Κράτος «βασικούς εχθρούς» της Συμμαχίας. Η κατάσταση είναι απόλυτα σαφής. Η περίοδος του φλερτ της ΒΑ Συμμαχίας με τη Ρωσία έχει τελειώσει και ο ερχομός του νέου γ.γ., στο πρόσωπο του Γενς Στόλτενμπεργκ, δεν θα μεταβάλλει την ήδη οριοθετημένη πολιτική του μπλοκ που αναζητάει «εχθρούς» προκειμένου να δικαιολογήσει τη συνέχιση της ύπαρξή του.
Οι μάσκες στις Βρυξέλλες έπεσαν. Η λογική του ΝΑΤΟ, το οποίο είχε δημιουργηθεί για την ανάσχεση της Σοβιετικής Ένωσης και σήμερα της Ρωσίας, είναι πλέον ολοφάνερη. Το ΝΑΤΟ ήθελε μια Ρωσία έτοιμη να ακολουθεί τις «υποδείξεις» του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και όχι ένα ισχυρό κράτος ικανό να περιφρουρεί τα εθνικά του συμφέροντα με πολιτικά και με στρατιωτικά μέσα. Γι’ αυτό και κατηγόρησαν τη Μόσχα για όλες τις πιθανές και απίθανες αμαρτίες, περιλαμβανομένης και της αεροπορικής τραγωδίας του μαλαισιανού Boeing 777 στον εναέριο χώρο της Ανατολικής Ουκρανίας.
Πρόκειται για μια αντίδραση, συνολικά απέναντι στην ανεξάρτητη πολιτική που ακολουθεί η Ρωσία. Κάτι που επιβεβαιώνει και το νέο σχέδιο ετοιμότητας για δράση (Readiness Action Plan – RAP) που εγκρίθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της Ουαλίας. Αυτό προβλέπει την ανάπτυξη στο έδαφος των Ανατολικών χωρών-μελών του ΝΑΤΟ μιας δύναμης ταχείας αντίδρασης αποτελούμενης από 7 χιλιάδες άντρες. Δηλαδή, εκστρατευτικών δυνάμεων σε προκεχωρημένες θέσεις (Joint Expeditionary Force – JEF), αλλά και πρόσθετων στρατιωτικών υποδομών. Μια άλλη πηγή ανησυχίας είναι οι συστηματικές ασκήσεις των στρατευμάτων της Συμμαχίας κοντά στα ρωσικά σύνορα, καθώς και η παρουσία πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ στη Μαύρη θάλασσα και στη Βαλτική.
Η Σύγχρονη Ρωσία
πηγή
Δημοσίευση σχολίου