Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η απόφαση των Ευρωπαίων να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία για την προσάρτηση της Κριμαίας, και λόγω των απειλών εναντίον της εδαφικής κυριαρχίας και ακεραιότητας της Ουκρανίας, δημιουργούν προβλήματα στον κ. Νίκο Αναστασιάδη, και στον υπουργό Εξωτερικών, οι οποίοι απ’ εδώ και πέρα και για όσο διαρκεί η κρίση, καλούνται να περπατούν σε τεντωμένο σχοινί. Οι δύο υπερδυνάμεις μετρούν τους «φίλους» και τους «εχθρούς» τους και οι μικρές χώρες δεν έχουν τύχη.
Κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής του επικοινωνίας με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Τζόζεφ Μπάιντεν, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση διότι ο συνομιλητής του ζητούσε κάτι που θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα στο ήδη ταλαιπωρημένο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου. Και καλώς έπραξε, να του τονίσει το πρόβλημα, όπως και το γεγονός ότι το νησί, καλώς ή κακώς, έχει μία ιδιαίτερη σχέση με τη Μόσχα, η οποία όταν η Κύπρος δεχόταν την πολεμική της Ουάσιγκτον στάθηκε δίπλα της σε πολύ δύσκολες στιγμές στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Η Κύπρος «ξεχρέωσε» λίγα από τα χρωστούμενα, επιτρέποντας σε Ρώσους αξιωματούχους και σε πολυεκατομμυριούχους να ξεπλένουν βρόμικο χρήμα. Στη διάρκεια αυτών των συναλλαγών, και επειδή οι κυπριακοί νόμοι δυστυχώς το επιτρέπουν, αναμίχθηκαν στις εταιρείες-πλυντήρια και όσοι πολιτικοί είχαν δικηγορικά ή λογιστικά γραφεία. Τις εποχές εκείνες θα τις χαρακτήριζα «χρυσές», διότι συμμετείχαν στο πάρτι των Ρώσων σημαντικοί παράγοντες της Κύπρου, ενώ το όνειρο του κάθε γονιού ήταν να προσληφθεί το παιδί του σε εταιρείες ρωσικών συμφερόντων. Το ένα έφερε το άλλο, και οι εταίροι, φίλοι και σύμμαχοί μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισαν να μας συνεφέρουν επιβάλλοντας την άθλια απόφαση για «κούρεμα» των καταθέσεων και καταστρέφοντας το οικονομικό μοντέλο της Κύπρου.
Αυτή, η σχέση των Κυπρίων πολιτικών με τους Ρώσους ολιγάρχες, είναι η μία πτυχή της ιστορίας. Η άλλη είναι η σύγκρουση της Αμερικής με τη Ρωσία, στην οποία η Λευκωσία βρέθηκε στο μέσο του… ωκεανού χωρίς σωσίβιο. Ως γνωστόν, οι δύο υπερδυνάμεις δεν έχουν συνηθίσει το «όχι» ιδιαίτερα από τους μικρούς. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, προσερχόμενος στις εργασίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στις Βρυξέλλες δήλωσε ότι η Κύπρος είναι μικρή χώρα για να αποφασίσει μόνη της αναφορικά με τη Ρωσία. Πρόσθεσε με νόημα ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη οι αρχές, τονίζοντας «τα βήματα τα οποία ενδεχομένως θα πρέπει να γίνουν ώστε να μην υπάρξει αντίκτυπος στην οικονομία μας».
Είναι μία δήλωση προς την ορθή κατεύθυνση, διότι μέσα σε λίγες γραμμές παρουσίασε τον «Γολγοθά» του. Από τη μια η Μόσχα με τα δισεκατομμύρια των καταθέσεών της, η οποία όμως μιμήθηκε την Τουρκία κτυπώντας την Ουκρανία. Και από την άλλη η Αμερική, η αγαπημένη χώρα του Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία απαιτεί από τη Ρωσία να πράξει, όσα η ίδια επέτρεψε να γίνουν στην Κύπρο από την κατοχική δύναμη Τουρκία. Σ’ αυτό το σταυροδρόμι βρίσκονται ο κ. Αναστασιάδης και οι υπουργοί του. Ούτε τη Ρωσία μπορούν να κατηγορήσουν για την εισβολή στην Κριμαία, ούτε έχουν την παραμικρή δυνατότητα να στεναχωρήσουν τους Αμερικανούς, οι οποίοι κρατάνε τα κλειδιά για τη λύση του Κυπριακού.
Τι πρέπει να πράξει ο κ. Αναστασιάδης, ή τι θα κάνατε εσείς στη θέση του; Πρέπει να εκφράσει αυτά που πιστεύει, χωρίς φόβο και πάθος, και να μιλήσει μέσα από την καρδιά του. Πρέπει να καλέσει τους πρέσβεις των ΗΠΑ και της Ρωσίας και να τους ζητήσει να αφήσουν έξω από τη διαμάχη τους την Κύπρο. Διότι όταν μιλά ο πρόεδρος Ομπάμα για Διεθνές Δίκαιο και για σεβασμό της κυριαρχίας των κρατών, πρέπει να κοιτάξει πρώτα στην Κύπρο, την οποία διχοτόμησαν η Τουρκία και η Αμερική του Κίσιγκερ.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου