του Ιωάννη Φριτζαλά
Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἐκδίκαση τῆς ἀγωγῆς τῆς Χαρᾶς Νικοπούλου γιὰ συκοφαντικὴ δυσφήμηση κατὰ τῶν μειονοτικῶν ἐφημερίδων Γκιουντὲμ καὶ Μιλλὲτ στὸ Ἐφετεῖο Κομοτηνῆς (22-3-2013), διεξήχθη τὴν ἲδια ἡμέρα διεθνὲς συνέδριο μὲ θέμα: «Ἐλευθερία ἒκφρασης, μειονοτικὸς τύπος και ΜΜΕ στὴν Εὐρώπη». Ἡ διοργάνωση τέθηκε ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς «Πολιτιστικῆς καὶ Ἐκπαιδευτικῆς Ἐταιρείας Μειονότητος «Δυτικῆς» Θράκης» (Π.ΕΚ.Ε.Μ.), τῆς «Εὐρωπαϊκῆς Ὁμοσπονδίας Τούρκων Δ.Θ.» (ABTTF) καὶ τοῦ τουρκόφρονου κόμματος DEB, μία συνδιοργάνωση ποὺ ἐκθειάστηκε δεόντως ἀπὸ τοὺς διοργανωτές. Παρόντες, μία πλειάδα «ἀστέρων» ἀπὸ τοὺς περιώνυμους αὐτόκλητους ὑπερασπιστὲς τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητος, οἱ ὁποῖοι ἀναφέρονται λεπτομερῶς στὸ (μεταφρασμένο ἀπὸ τὴν τουρκόφωνη μειονοτικὴ ἐφημερίδα Μπιρλὶκ) δημοσίευμα τῆς ἰστοσελίδας tourkikanea.gr.
Ἐμεῖς θὰ περιοριστοῦμε σὲ αὐτά ποὺ βιώσαμε ὡς αὐτόπτες μάρτυρες, θὰ ἀναφερθοῦμε στὶς προεκτάσεις ποὺ δὲν ἒθιξαν οἱ ἂκρως ἐπιλεκτικὲς ἀναφορὲς τοῦ συγκεκριμένου δημοσιεύματος, καὶ θὰ συνθέσουμε ἓνα ψηφιδωτό, ποὺ ὡς κύρια εἰκόνα ἒχει μία δόλια ἐπίθεση κατὰ τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας, εἰς τὸ ὂνομα τῶν «ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων». Παρακάμπτουμε τὶς ἂνευ οὐσίας καὶ ἀναμενόμενες γιὰ τὸ περιεχόμενό τους εἰσαγωγικὲς εἰσηγήσεις τῶν Περβὶν Χαϊρουλλᾶχ, Τζεμὶλ Καμπζᾶ(γενικὴ διευθύντρια καὶ πρόεδρος τῆς Π.ΕΚ.Ε.Μ ἀντιστοίχως), Μ.Α. Τσαβοῦς (πρόεδρος DEB) καὶ Χ. Χαμπίπογλου(πρόεδρος ABTTF) καὶ θὰ σταθοῦμε στὴν οὐσία τοὺ συνεδρίου, στὸ πρῶτο μέρος τοῦ ὁποίου ὁμιλητὲς ἦταν: ὁ Ἀναπληρωτὴς Καθηγητὴς τοῦ Τμήματος Βαλκανικῶν, Ἀνατολικῶν καὶ Σλαβικῶν Γλωσσῶν (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας) καὶ Πρόεδρος τῆς «Ἑλληνικῆς Ἑνώσεως γιὰ τὰ Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου»,Κωστὴς Τσιτσελίκης καὶ ἡ ἐκδότης τῆς ἐφημερίδος Γκιουντὲμ καὶ εἰς ἐκ τῶν πρωτόδικα καταδικασθέντων γιὰ συκοφαντικὴ δυσφήμηση, Χουλιὰ Ἐμίν.
Σὲ μία ἒξυπνη, ὁμολογουμένως, κίνηση τακτικῆς, οἱ ὑπέρμαχοι τοῦ ἐκτουρκισμοῦ τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητος προσκάλεσαν ἓναν χριστιανὸ ὁμιλητὴ γιὰ νὰ καταγγείλει τὶς πρακτικὲς τῆς πατρίδος μας σὲ ζητήματα ποὺ ἀφοροῦν τὸν σεβασμὸ στὰ «ἀνθρώπινα δικαιώματα». Ὁ κύριος Τσιτσελίκης, σὲ μία ἐπιφανειακὴ καὶ θεωρητικὴ ἀνάλυση μὲ ἐπιλεκτικὲς ἀναφορὲς σὲ ἂρθρα τῆς «Εὐρωπαϊκῆς Συμβάσεως γιὰ τὰ Δικαιώματα τοὺ Ἀνθρώπου» (Ε.Σ.Δ.Α.)κατέληξε στὸ συμπέρασμα πὼς ἡ συγκεκριμένη δίκη «εἶχε σαφὲς πολιτικὸ ὑπόβαθρο, δὲν θὰ ἒπρεπε νὰ εἶχε τελεστεῖ καὶ φυσικὰ δὲν θὰ ἒπρεπε νὰ κρίνεται μὲ ὃρους ἐθνικῆς ὀρθότητος». Μάλιστα, ὑπενίχθη ἐμμέσως πλὴν σαφῶς πὼς ἡ Χ.Ν. ἦταν ὑποχρεωμένη νὰ ἀποδεχθεῖ τὶς ἐναντίον της ἀναφορές, πρὸς ὂφελος τῆς προασπίσεως τοῦ θεμελιώδους δημοκρατικοῦ ζητήματος τῆς ἐλεύθερης ἐκφράσεως σκέψεως καὶ λόγου. Ἀναμέναμε, βεβαίως, ἀπὸ ἓναν εἰδήμονα τοῦ ἐπιπέδου του μία σύντομη ἀναφορὰ σ’ ἓνα ἂλλο θεμελιῶδες δημοκρατικὸ ζήτημα, στὸ ἀναφαίρετο δικαίωμα, δηλαδή, τοῦ καθενὸς νὰ προστατεύει τὰ ἒννομα συμφέροντά του, εἰδικὰ σὲ μία περίπτωση ποὺ μία κατάφωρη συκοφαντικὴ δυσφήμηση συνοδεύεται ἀπὸ προφανεῖς κινδύνους γιὰ τὴν σωματικὴ ἀκεραιότητα καὶ τὴν ζωὴ ἑνὸς ἀνθρώπου. Κάτι τέτοιο, πρὸς ἀπογοήτευσή μας, δὲν συνέβη.
Ἀκολούθησε ἡ εἰσήγηση τῆς κυρίας Χουλιᾶ Ἐμίν,γιὰ τὴν ὁποία (εἰσήγηση) ὁ ἀντιπρόεδρος τοῦ DEB Ὀ. Ἀχμέτογλου (συντονιστὴς τοῦ πρώτου μέρους) μᾶς προϊδέασε γιὰ τὸν «συναισθηματικὸ» χαρακτήρα της. Ὂντως,ἡ κυρία Ἐμίν, σὲ μία δακρύβρεχτη ὁμιλία, ἐξέθεσε τὶς δυσκολίες ποὺ ἀντιμετωπίζει ὁ τουρκόφωνος μειονοτικὸς τύπος, σὲ σημεῖο ποὺ, ἂν τελεσιδικήσει ἡ πρωτόδικη ἀπόφαση γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῶν «δυσβάσταχτων» χρηματικῶν προστίμων στὶς δύο ἐφημερίδες,κινδυνεύει ἂμεσα ἡ ἐπιβίωσή του. Ἀξιοσημείωτες εἶναι οἱ συναισθηματικὲς εἰκόνες ποὺ μᾶς περιέγραψε, λέγοντας χαρακτηριστικὰ πὼς οἱ ὑπάλληλοι τῆς ἐφημερίδος, ἀπὸ τὸν πρῶτο μέχρι τὸν τελευταῖο, ἀναλαμβάνουν ἀπὸ κοινοῦ τὴν λάντζα, τὰ ρεπορτάζ,τὸν καθαρισμὸ τοῦ χώρου κ.α. (sic)
Πρὶν ξεκινήσει τὸ δεύτερο μέρος τοῦ συνεδρίου,παρενέβη μέσῳ Skype,ἓνας ἀκόμη γνωστὸς ὑποστηρικτὴς τῶν προξενικῶν ἀντιλήψεων, ὁ γενικὸς γραμματέας τῆς «South East Europe Media Organisation», Oliver Vujovic, συνηγορώντας οὐσιαστικὰ στὰ ὃσα εἶχαν ἢδη ἀκουστεῖ. Ἐνδεικτικὸ τῶν ἀπόψεών του εἶναι ἓνα παλαιότερο δημοσίευμα ποὺ ἀναπαράγει τὶς γνωστὲς συκοφαντίες κατὰ τῆς Χ.Ν., στὸ ὁποῖο σὺν τοῖς ἂλλοις ἀποκαλεῖ τουρκικὸ τὸ μειονοτικὸ σχολεῖο τοῦ Μ. Δερείου.
Πρῶτος ὁμιλητὴς τοὺ δευτέρου μέρους ἦταν ὁ Μπόγιαν Μπρέζιγκαρ, μέλος τοῦ Δ.Σ. τοῦ «Συλλόγου καθημερινῶν ἐφημερίδων ποὺ ἐκδίδονται σὲ τοπικὲς καὶ μειονοτικὲς γλῶσσες στὴν Εὐρώπη». Στὴν μακροσκελὴ καὶ κουραστικὴ εἰσήγησή του, μᾶς κατηγόρησε γιὰ τὸ γεγονός, πὼς «στὴν Εὐρώπη τῶν 15 ἢμασταν τὸ μόνο κράτος-μέλος τῆς Ε.Ε. ποὺ δὲν σεβόταν τὶς μειονότητες», ἐνῶ στὴν Εὐρώπη τῶν 27 ἐξακολουθεῖ αὐτὸ νὰ ἰσχύει,μὲ τὴν διαφορὰ ὃτι ἒχουμε ἂλλους 10 «συνοδοιπόρους». Ὁ κύριος Μπρέζιγκαρ ἀνέφερε πὼς ἡ Ἑλλάδα, παρ’ ὃτι ὑπέγραψε τὴν Σύμβαση-Πλαίσιο «γιὰ τὴν προστασία τῶν ἐθνικῶν μειονοτήτων» στὶς 22/9/1997, δὲν τὴν ἒχει ἐπικυρώσει μὲ νόμο τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου. Αὐτὴ ἡ θέση μᾶς ὑπενθυμίζει τὴν ἀπαίτηση τῆς «Κοινοβουλευτικῆς Συνελεύσεως τοῦ Συμβουλίου της Εὐρώπης» γιὰ ἐπικύρωση τῆς ἐν λόγῳ συμβάσεως(9/3/2012), ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἐκθέσεως ἑνὸς ἀπὸ τοὺς «ἐργολάβους» στὴν ἐπιχείρηση κατασκευῆς τουρκικῆς μειονότητος στὰ Δωδεκάνησα, τοῦ Ἑλβετοῦ Ἀντρέα Γκρός, μὲ θέμα «τὴν κατάσταση τῶν κατοίκων Ρόδου καὶ Κῶ, οἱ ὁποῖοι ἒχουν ὑπόβαθρο τὴν τουρκικὴ πολιτισμικὴ κουλτούρα».Συμπτώσεις ἢ ἓνα ἐνορχηστρωμένο σχέδιο ἐν πλήρῃ ἐξελίξει;
Τελευταία ἦταν ἡ εἰσήγηση τοῦ διευθυντῆ τῆς «Ὁμοσπονδιακῆς Ἑνώσεως Εὐρωπαϊκῶν Ἐθνοτήτων» (FUEN) καὶ ἐπίτιμου μέλους τοῦ DEB, Χὰνς Χάινριχ Χάνσεν, ἡ ὁποία ἦταν πολύ σύντομη καὶ στὸ ἲδιο μῆκος κύματος μὲ τὶς προηγούμενες εἰσηγήσεις, δίχως νὰ θίξει κάτι ἀξιομνημόνευτο.
Ὀφείλουμε νὰ σημειώσουμε πὼς οἱ κύριοι Μπρέζιγκαρ καὶ Χάνσεν ἒχουν καὶ μία δεύτερη ἰδιότητα. Ὁ μὲν πρῶτος εἶναι ἐπικεφαλῆς τῆς σλοβενικῆς μειονότητος τῆς Ἰταλίας, ὁ δὲ δεύτερος ἐπικεφαλῆς τῆς γερμανικῆς μειονότητος τῆς Δανίας. Κρίνοντας ἐξ ἰδίων τὰ ἀλλότρια, προφανῶς ἀγνοοῦν τὸ γεγονός, πὼς τόσο οἱ χῶρες καταγωγῆς τους, ὃσο καὶ οἱ χῶρες διαμονῆς τους εἶναι κράτη-μέλη τῆς Ε.Ε. καὶ τὸ κυριότερο απ’ ὃλα: Ἡ χῶρα καταγωγῆς τους δὲν ἒχει δεδομένες ἐδαφικὲς διεκδικήσεις εἰς βάρος τῆς ἂλλης. Εἶναι, λοιπόν, «ab initio» ἂτοπες οἱ ἀντιλήψεις τους γιὰ τὸ μειονοτικὸ ζήτημα τῆς Θράκης. Μήπως παρατηρήσατε παραπάνω, κάτι τὸ ὁποῖο ἐπίσης ἀγνοοῦν; Πολύ σωστά! Ἀκόμα καὶ ἂν ἐπικυρώσει ἡ Ἑλλάδα τὴν Σύμβαση-Πλαίσιο, δὲν ὑπάρχει καμμία μειονότητα ἀναγνωρισμένη ὡς ἐθνικὴ ἐντὸς τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας. Γι’ αὐτὸ καὶ συστήνουμε ἀνεπιφύλακτα, τόσο σὲ αὐτούς,ὃσο καὶ σὲ ἓναν ἀκόμα «ἐταίρο» μας, τὸν Πρόεδρο τῆς ὀργανώσεως «Human Rights Without Frontiers», Βίλι Φότρ, νὰ μελετήσουν καλὰ τὴν «Συνθήκη τῆς Λωζάνης», πρὶν διατυπώσουν ξανὰ τὶς ἀπαιτήσεις τους. Ὁ τελευταῖος δέ, σὲ ἒκθεσή του μὲ τίτλο «Ethnic Turks in Greece, a Muslim Minority» δίνει πολιτικὸ ὑπόβαθρο στὴν ὑπόθεση προσφυγῆς τῆς Χ.Ν. στὴν δικαιοσύνη κατὰ τῶν μειονοτικῶν ἐφημερίδων (παραπομπὴ xxxvii), ἀναφέροντας ψευδέστατα πὼς βασικὸ κίνητρό της ἦταν ἡ ταύτισή της μὲ τὶς ἀπόψεις τοῦ δεξιοῦ ΛΑ.Ο.Σ.,ὂχι μόνο στὴν θεωρία, ἀλλὰ καὶ στὴν πράξη, ὡς ὑποψήφια βουλευτὴς τοῦ κόμματος(!)
Ἂραγε, οἱ παραπάνω κύριοι γιατὶ δὲν ἐπιδεικνύουν τὴν ἲδια εὐαισθησία γιὰ τοὺς Πομάκους καὶ τοὺς Ρομᾶ τῆς Θράκης, γιὰ τοὺς ἑλληνόφωνους τῆς Καλαβρίας καὶ τῆς Ἀπουλίας ποὺ σβήνουν, γιὰ τὴν ἑλληνικὴ κοινότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου ποὺ ἀσφυκτιᾶ ἢ, ἀφοῦ κόπτονται γιὰ τὴν ἐλευθερία τοῦ τύπου, γιὰ τοὺς δεκάδες φυλακισμένους δημοσιογράφους σὲ μία Τουρκία, ποὺ διατηρεῖ τὰ πρωτεῖα στὶς καταδικαστικὲς ἀποφάσεις τοῦ «Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου γιὰ τὰ Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου»; Ἂραγε, θὰ τολμοῦσαν νὰ καταγγείλουν τὶς πρακτικὲς τῆς Τουρκίας ἐντὸς τῶν συνόρων της; Τὴν ἐπόμενη τοῦ συνεδρίου, κατὰ τὴν ἐπίσκεψή τους στὸ Μ. Δέρειο ἐνημερώθηκαν γιὰ τὴν ἀπάνθρωπη καταπίεση τῶν θρησκευτικῶν καὶ ἐν γένει ἐλευθεριῶν τῶν Ἀλεβητῶν; Ἂς μᾶς ἐπιτρέψουν, λοιπόν, τὴν σκέψη πὼς ἡ περίπτωση νὰ κατηγορηθοῦν στὸ μέλλον γιὰ ἐξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων εἶναι πολύ πιθανή, ὃταν κλείνουν ἐπιδεικτικὰ τὰ μάτια σὲ ἂλλες ἐξόφθαλμες περιπτώσεις παραβιάσεως τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Ἀναμφίβολα, θὰ ἒχουν πολὺ μεγάλο μερίδιο εὐθύνης σὲ μία (ἀπευκταία φυσικὰ) ἐδαφικὴ συρρίκνωση τῆς Ἑλλάδος πρὸς ὂφελος τῆς Τουρκίας.
Πρέπει, ἐπιτέλους, νὰ ἀναγνωρίσουμε πὼς τὸ παίγνιο στὴν Θράκη εἶναι εὐρύτερο, καθὼς στὸ πλαίσιο τῆς εὐρωπαϊκῆς ὁλοκληρώσεως ἀσκεῖται πίεση στὴν Ἑλλάδα νὰ συμμορφωθεῖ μὲ ἀπαιτήσεις ποὺ θέτουν σὲ ἀπόλυτο κίνδυνο τὴν ἐθνική μας κυριαρχία καὶ τὴν ἐδαφική μας ἀκεραιότητα.Συνεπῶς, στὴν σύγχρονη Εὐρώπη τῶν ἀπονοηματοδοτημένων ἐννοιῶν, ἡ ἐπίκληση στὶς ἒννοιες τῆς «ἐλευθερίας», τῆς «δημοκρατίας» καὶ τῶν «ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων» εἶναι μία ἐνδεδειγμένη στρατηγική, ποὺ χρησιμοποιεῖται κατὰ βούληση εἰς βάρος ἓνὸς κράτους-μέλους τῆς Ε.Ε., πρὸς ὂφελος τῆς διαχρονικῆς καὶ ἀνίερης συμμαχίας μεταξὺ τοῦ γερμανικοῦ οἰκονομικοῦ ἐπεκτατισμοῦ (τύπου Ε.Ο.Ζ.), ὡς ἒκφανση τοῦ πανγερμανισμοῦ καὶ τοῦ ἰσλαμοκεμαλικοῦ ἐπεκτατισμοῦ, ὡς ἒκφανση τοῦ παντουρανισμοῦ.
Ἀπὸ τὴν, ὁμολογουμένως, περιορισμένη προσέλευση στὸ συνέδριο, γεγονός ποὺ ὂχι μόνο δὲν πέρασε ἀπαρατήρητο, ἀλλὰ καταγγέλθηκε ἀπὸ ἓναν παρευρισκόμενο, ἐξάγεται τὸ ἑξῆς συμπέρασμα: Εἶναι καθαρὰ στὸ χέρι ὃλων ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν τῆς Θράκης νὰ στηρίξουμε ἐμπράκτως τοὺς μουσουλμάνους συμπολίτες μας, σὲ αὐτὴ τὴν ἐπαίσχυντη ἐπιχείρηση χειραγωγήσεώς τους, βοηθώντας τους νὰ κλείσουν τὰ αὐτιά τους στὶς «Σειρήνες» τῶν προξενικῶν ἐγκαθέτων καὶ τῶν συμμάχων τους καὶ προειδοποιώντας τους πὼς αὐτὴ ἡ χῶρα ποὺ τοὺς προβάλλεται σήμερα ὡς ἡ «Μητέρα Πατρίδα» θὰ εἶναι αὐτή ποὺ πρώτη θὰ τοὺς ἀποβάλλει ὃταν πλέον θὰ ἒχει λήξει ἡ χρησιμότητά τους. Τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντος…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου