Μας έχει συνηθίσει σε δηλώσεις για τα θέματα των διεθνών σχέσεων της Τουρκίας όπου μας διασκεδάζει λέγοντας συνήθως για το πόσο φοβερός και τρομερός είναι ο ρόλος της Τουρκίας και το πόσο καμία χώρα στον κόσμο δεν μπορεί να το κουνήσει ρούπι εάν δεν συζητήσει με την τοπική υπερδύναμη… δηλαδή τη χώρα του!
Έρχεται σήμερα να μας διασκεδάσει με ένα θέμα της εσωτερικής πολιτικής επικαιρότητας, αυτό της αλλαγής του πολιτικού συστήματος της Τουρκίας, από προεδρευόμενη, σε προεδρική δημοκρατία. Το επιχείρημα που χρησιμοποίησε χθες σε ομιλία του στην Κωνσταντινούπολη ήταν… συγκλονιστικό. Αφορούσε τους ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης, Κιλιτσντάρογλου του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) και Μπαχτσελί των εθνικιστών (MHP).
Να τι είπε: «Οι ηγέτες των δυο κομμάτων της αντιπολίτευσης λένε ότι το κοινοβουλευτικό σύστημα είναι επαρκές και μας κατηγορούν ότι επιδιώκουμε [να εγκαθιδρύσουμε] ένα σουλτανάτο [σ.σ. αν είναι δυνατόν…]. Το φοβούνται διότι ανησυχούν ότι οι υποψήφιοί τους δεν θα εκλεγούν».
Δηλαδή, για να καταλάβουμε πολυχρονεμένε μου, ποια είναι η διαφορά να ηττηθείς σαν κόμμα στις εκλογές σε μια προεδρευόμενη δημοκρατία, από το να ηττηθείς σε μια προεδρική δημοκρατία;
Εάν πάλι το «μαγείρεμα» θα καταστήσει δυσκολότερη την εξασφάλιση εδρών στο Κοινοβούλιο [δεν το καταργείς και αυτό να τελειώνουμε…], άδικο έχουν που γκρινιάζουν; Όχι ότι μας νοιάζει, διότι όσοι στην Ελλάδα υποστήριζαν ότι η μία ή η άλλη πολιτική δύναμη θα ήταν καλύτερη για τα ελληνοτουρκικά, διαψεύστηκαν εδώ και καιρό… Η ανασφάλεια για το μέλλον και η αρπακτική νοοτροπία, δυστυχώς είναι η ίδια, ανεξαρτήτως ηγεσίας. Κάτι άλλο είναι πολύ σάπιο.
Ο Ερντογάν κάλεσε τους πολιτικούς του αντιπάλους να εργαστούν σκληρά για να κερδίσουν τις καρδιές και το μυαλό του λαού, για να τα καταφέρουν, όπως είπε. Τι ασχολείται; Αφού θα τα περάσει όσα θέλει με του Κούρδους…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου