«ΤΟ ΝΑΤΟ είναι μια πυρηνική συμμαχία», υπενθύμισε η αμερικανίδα ΥΠΕΞ Χίλαρι Κλίντον, κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου της Συμμαχίας στο Ταλίν, την Άνοιξη του 2010. Σἠμερα το θέμα των ονομαζόμενων «τακτικών πυρηνικών όπλων» σε πέντε χώρες της Συμμαχίας - Βέλγιο, Γερμανία, Κάτω Χώρες, Ιταλία και Τουρκία – έχει επιστρέψει στην πολιτική ατζέντα του ΝΑΤΟ.
Το πυρηνικό οπλοστάσιο του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη σήμερα αποσκοπεί να καθησυχάσει τα νέα μέλη της Συμμαχίας, από μία επιθετική Ρωσία, η οποία διαθέτει 3.000 τακτικά πυρηνικά όπλα στο ευρωπαϊκό της διαμέρισμα, 10 με 15 φορές μεγαλύτερο από το οπλοστάσιο της Συμμαχίας στην Ευρώπη.
Για πρώτη φορά το 1998, ο Καναδάς και η Γερμανία αναφέρθηκαν στην αναγκαιότητα της αλλαγής της πολιτικής σε σχέση με τα τακτικά πυρηνικά. Σήμερα, μια σειρά από πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις επιταχύνει μια ανοιχτή συζήτηση γύρω από το θέμα. Τον Φεβροουάριο του 2010, μια κοινή επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα, από την Νορβηγία, Γερμανία, Ολανδία, Λουξεμβούργο και Βέλγιο, ζητούσε την ανοιχτή συζήτηση. Η πρωτοβουλία του Προέδρου Ομπάμα »Global Zero Initiative«, όπως και η επικείμενη απόκτηση πυρηνικών από το Ιράν, πρόκεται να αναπτυχθούν περαιτέρω στο Συμβούλιο του ΝΑΤΟ τον προσεχή Νοέμβριο.
Μερικές φωνές εντός της Συμμαχίς είναι έντονα κριτικές γύρω από την διεξαγωγή μιας ανοιχτής συζήτησης για το μέλλον των τακτικών πυρηνικών στην Ευρώπη. Ο λόγος της κριτικής δεν επικεντρώνεται μόνο στο θέμα της ανάσχεσης μιας επιθετικής Ρωσίας, αλλά και στο θέμα της αναγκαστικής στήριξης της «Νέας Ευρώπης» από την «Παλαιά Ευρώπη», για την περίπτωση που χρειαστεί, και στο θέμα της έντονης αμερικανικής εμπλοκής στο σύστημα ασφαλείας στην Ευρώπη.
Το τακτικό πυρηνικό οπλοστάσιο του ΝΑΤΟ περιλαμβάνει τις βόμβες τύπου B-61, οι οποίες είναι αερομεταφερόμενες. Οι ΗΠΑ είναι υπεύθυνες για την ανάπτυξη των βομβών και οι χώρες της Συμμαχίας για τα μέσα μεταφοράς, τα αεροπλάνα. Επιπλέον, το πυρηνικό οπλοστάσιο του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη περιλαμβάνει και έναν μιρκό αριθμό από πυρηνικούς πυραύλους σε αμερικανικά και βρετανικά υποβρύχια.
Η ύπαρξη των πυρηνικών στην Ευρώπη ανάγεται στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου, για την αντιμετώπιση μιας πιθανής σοβιετικής επιθετικής κίνησης. Η ύπαρξη αποσκοπούσε στην εκ των προτέρων σοβιετική ανάσχεση, ώστε να μην επιχειρήσει επίθεση στην Ευρώπη. Βάσει αυτού του δόγματος, στην πράξη, οι βόμβες B-61 θα φορτώνονταν σε μια σειρά από αεροπλάνα, κυρίως μαχητικά αεροσκάφη, τα οποία στη συνέχεια θα τις μετέφερναν στον προορισμό τους.
Η ύπαρξη της πυρηνικής αποτροπής ήταν ένα σύνθετο σύστημα πολιτικής και στρατιωτικής συνδιαχείρισης μεταξύ των μελών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, με τις τελευταίες να είναι υπεύθυνες για την πληροφόρηση των Συμμάχων με οτιδήποτε σχετίζεται με μια πιθανή αναγκαιότητα.
Η στρατηγική κατάσταση σήμερα στην Ευρώπη έχει αλλάξει δραματικά σε σχέση με το παρελθόν, οι συμβατικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ είναι κατά πολύ ανώτερες των ρωσικών αλλά και η Συμμαχία βρίκεται σε μια διαδικασία προσέγγισης και διαλόγου με την Ρωσία.
Τα σημερινά πυρηνικά θέατρα περιλαμβάνουν τη Νότιο Κορέα, εξτρεμιστικές θρησκευτικές οργανώσεις και την Κίνα. Το Ιράν μπορεί να γίνει επίσης σύντομα πυρηνική δύναμη. Οι χώρες που διαθέτουν σήμερα πυρηνικά όπλα είναι περισσότερες από το παρελθόν, και στο μέλλον θα αυξηθούν περαιτέρω. Η πυρηνική αποτροπή για την Ευρώπη είναι μία πολιτική αναγκαιότητα.
Ένα σημερινό πυρηνικό θέατρο στη Μέση Ανατολή ή στην Νοτιοανατολική Ασία σημαίνει στην πράξη το φόρτωμα των βομβών σε αεροπλάνα, σε βάσεις στην Ευρώπη, και την αερομεταφορά αυτών χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά στον προορισμό τους. Θα χρειαστεί εναέριος ανεφοδιασμός αλλά και επιβίωση των μέσων της αντίπαλης αεράμυνας, για να πλήξουν οι βόμβες τον στόχο. Μία άκρως επικίνδυνη εξέλιξη.
Οι βόμβες μπορούν να μεταφερθούν από μαχητικά «διπλής χρήσης», όπως το F-16 και το Tornado. Η επιχειρησιακή ζωή των Tornado λήγει το 2013-15, αν και η Γερμανία ανήγγειλε πρόγραμμα επέκτασης της επιχειρησιακής ζωής για μέχρι το 2020. Οι ΗΠΑ προγραμματίζουν να κρατήσουν το F-16 πυρηνικό, για πολλά ακόμη χρόνια. Το άλλο μαχητικό στην Ευρώπη, το Eurofighter, δεν έχει πιστοποιηθεί ως «πυρηνικό», επειδή η διαδικασία είναι πολύ σύνθετη και ακριβή. Η συντήρηση των πυρηνικών αεροπορικών βάσεων στην Ευρώπη και ο εκσυγχρονισμός τους, κοστίζει επίσης πολλά χρήματα.
Η εκ των προτέρων μεταφορά των βομβών σε βάσεις εγγύτερα των πιθανών πυρηνικών θεάτρων, θα μειώσει τον κίνδυνο κατά την αερομεταφορά των βομβών σε μεγάλες αποστάσεις. Η Τουρκία βρίσκεται γεωγραφικά εγγύτερα σε ένα πιθανό πυρηνικό θέατρο στη Μέση Ανατολή ή και στην Νοτιονααντολική Ασία. Η αποθήκευση των βομβών στην Τουρκία είναι ένα απλό σενάριο.
Όμως, η Τουρκία, ενώ έχει υπογράψει τη συνθήκη της μη διάδοσης των πυρηνικών, αναζητεί τρόπο να την υπερκεράσει, και ταυτόχρονα, η αποθήκευση πυρηνικών τόσο κοντά σε πιθανά πυρηνικά θέατρα, στοχοποιεί την ίδια την Τουρκία ως ένα πυρηνικό θέατρο. Το τρίτο θέμα είναι γιατί να μεταφερθoύν περισσότερες βόμβες στην βάση του Ιντσιρλίκ, στην οποία υπάρχουν ήδη πυρηνικές βόμβες τύπου B-61, τις οποίες μοιράζεται η αμερικανική και η τουρκική αεροπορική δύναμη;
Το ΝΑΤΟικό Αμυντικό Κολέγιο (NATO Defense Cοllege) στη Ρώμη της Ιταλίας, σὐνταξε ένα 13-σἐλιδο διερευνητικό έγγραφο με τίτλο NATO's Nuclear Weapons in Europe: Beyond "Yes" or "No", το οποίο επικεντρώνεται στην μεταφορά των τακτικών πυρηνικών όπλων από την Ευρώπη στην Τουρκία, όπως και την ιδιαίτερη συνδιαχείριση αυτών, με απώτερο σκοπό την εγγύτερη τακτική πυρηνική αποτροπή σε πιθανά πυρηνικά θέατρα στη Μέση Ανατολή, αλλά και για τον «ευφησυχασμό» των τουρκικών πυρηνικών επιδιώξεων της Άγκυρας, εντός της Συμμαχίας. Το πως αυτή η μόνιμη πυρηνική δύναμη του ΝΑΤΟ θα αναπτυχθεί στην Τουρκία, εξαρτάται εν πολλοίς από τις προθέσεις της Τουρκίας.
Η ιδέα της μεταφοράς όλων των πυρηνικών από την Ευρώπη στην Τουρκία, τυγχαίνει μεγάλης υποστήριξης πολλών αμερικανών, οι οποίοι αναμένουν έτσι και την επένδυση της Ευρώπης στην αμυντική της θωράκιση - το αμερικανικό πρόγραμμα "Star Wars".
Δημοσίευση σχολίου