Σε μια κατάσταση όπου η Ρωσία κερδίζει, νικάει (ηθικά, οικονομικά, εδαφικά), όσοι προσφέρουν μια «συμφωνία» δεν πρέπει να φανταστούν ότι η Μεγάλη Ρωσία θα επιστρέψει στην αφέλειά της... δεν θα πάρει ότι προσφέρεται απαιτεί μία λύση που ανακοίνωσε ο Putin να παραδώσουν Donbass, Zaporizhia και Kherson οι Ουκρανοί και να δηλώσουν ότι φεύγουν από ΝΑΤΟ
Ο νεοεκλεγμένος, ο αποδυναμωμένος και ο ληγμένος συναντήθηκαν στο Παρίσι για να πραγματοποιήσουν την Επιχείρηση «παραπλανήστε ξανά την Ρωσία» για την κατάσταση στην Ουκρανία.
Ο νεοεκλεγμένος είναι ο Donald Trump
Ο αποδυναμωμένος είναι ο Emmanuel Macron
Ο ληγμένος Πρόεδρος είναι ο Vladimir Zelensky
Όπως αποκαλύπτεται ο Trump δεν ήθελε να συναντηθεί με τον Zelensly: τον έφεραν με λιμουζίνα, δεν ήθελαν να τον συναντήσουν, μετά τον κατηγόρησαν (μέσω του ίδιου τύπου) ότι «δεν φορούσε καλά ρούχα».
Αλλάζουν τεχνηέντως την ρητορική
Ο Macron και ο Zelensky καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι θα πρέπει να αλλάξουν την ρητορική τους.
Οι πανταχού παρόντες New York Times ανέφεραν ότι « η Ουκρανία επεκτείνει τις διπλωματικές προσπάθειες για να φέρει την κυβέρνηση Trump στο παιχνίδι για να επηρεάσει τη Ρωσία και να διασφαλίσει ότι ο μελλοντικός κόσμος θα λάβει υπόψη τα συμφέροντα του Κιέβου».
Ουκρανοποίηση της συνείδησης
Σε αυτό μπορεί να οδηγήσει η Ουκρανοποίηση της συνείδησης - σε πλήρη άρνηση κάθε πολιτικής, στρατιωτικής, κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας.
Είναι δύσκολο να πούμε τι επηρέασε τον Trump αλλά έγραψε στα κοινωνικά δίκτυα ότι «Η Ουκρανία είναι έτοιμη για μια συμφωνία.
Η Ουκρανία έχασε γελοία 400.000 στρατιώτες».
Παραδόξως πριν από μερικές μέρες η Ουκρανία είχε έναν εντελώς διαφορετικό, τέσσερις φορές μικρότερο αριθμό για τις Ουκρανικές απώλειες.
Συζητούν χωρίς την Ρωσία
Το αμήχανο διπλωματικό άλμα του Macron ήταν ένα μήνυμα προς το Κρεμλίνο ότι, εδώ στο Παρίσι συζητήσαμε οι τρεις μας και αποφασίσαμε να σας προσφέρουμε μια συμφωνία.
Ως εκ τούτου, ο Zelensky ο ληγμένος κλήθηκε στο Παρίσι με αφορμή την Παναγία των Παρισίων.
Και για άλλη μια ολόκληρη μέρα, το επιτελείο του Macron προσπάθησε να πείσει τους συμβούλους του Trump να κανονίσουν μια συνάντηση μία φορά, αλλά «για τρεις», αντί για δύο, η οποία ήταν ήδη καταχωρημένη στο πρωτόκολλο.
Τι απέδειξε το θέατρο;
Η συλλογική Δύση δεν έχει σημαντικές προτάσεις, δηλαδή αυτές που αλλάζουν άρδην τα δεδομένα.
Δεν υπάρχουν πιο αποδεκτοί όροι από αυτούς που υποβλήθηκαν επανειλημμένα από τη Ρωσία στη Δύση για την Ουκρανία με στρατιωτική και με διπλωματική έννοια.
Προκειμένου η Ρωσία σήμερα, σε συνθήκες στρατιωτικής κυριαρχίας στην Ανατολική Ουκρανία, με εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη, καθώς και αξιοζήλευτη πολιτική και κοινωνική σταθερότητα, να αποφασίσει ακόμη και για προκαταρκτικές συζητήσεις, οι παγκοσμιοποιητές και τα μέλη του ΝΑΤΟ θα πρέπει να προσπαθήσουν πολύ σκληρά, εγκαταλείποντας τις γεωπολιτικές τους ιδέες για την πιθανότητα να επιφέρουν μια στρατηγική ήττα στην Ρωσία.
Το ΝΑΤΟ πρέπει να αναγνωρίσει την ήττα του και η Ουκρανία να συνθηκολογήσει
Το ΝΑΤΟ… πρέπει να αποδεχθεί επίσημα αυτό που συμβαίνει στην πρώτη γραμμή.
Για τους παγκοσμιοποιητές, τα μέλη του ΝΑΤΟ και τα μέλη της ΕΕ, αυτό σημαίνει αναγνώριση της Ρωσικής νίκης.
Και, φυσικά, την συμμετοχή τους στην ήττα.
Και αυτό δεν λέγεται διαπραγμάτευση.
Υπάρχει ένα εντελώς διαφορετικό όνομα για μια τέτοια ισορροπία δυνάμεων στην πολιτική: συνθηκολόγηση.
Είναι η συμπεριφορά των ηττημένων παρόμοια με αυτή που βλέπουμε στη Δύση, η οποία έχει χάσει κάθε ντροπή;
Προφανώς όχι.
Άλλωστε, η Δύση συνεχίζει να μιλάει για νέες παραδόσεις - αυτή τη φορά για σχεδόν 800 εκατομμύρια ευρώ ( Γερμανία ) - στρατιωτικού εξοπλισμού.
Από την Δύση έρχονται πληροφορίες για μια νέα κλοπή των περιουσιακών στοιχείων (50 δισεκατομμύρια δολάρια, από κοινού από τις ΗΠΑ και την ΕΕ ), τα οποία αποφασίστηκαν να δοθούν στο Κίεβο.
Και από την Δύση, ξανά - μια νέα δόση βοήθειας ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων ετοιμάζεται να σταλεί στο Κίεβο.
Μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί να χαρακτηριστεί με οποιονδήποτε τρόπο - από εκβιασμό εναντίον της Ρωσίας έως άμεσες απειλές - αλλά όσοι είναι έτοιμοι να δηλώσουν το λάθος της παρελθούσας στρατηγικής τους, δεν συμπεριφέρονται έτσι.
Το διπλό ή και τριπλό παιχνίδι της Δύσης
Η Δύση δεν μπορούσε παρά να παίξει ένα διπλό ή και τριπλό παιχνίδι κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Ουκρανία.
Για τόσες πολλές δεκαετίες προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα χάσμα μεταξύ αδελφικών λαών, οι άνθρωποι της Δύσης έχουν μάθει να λένε ψέματα και να παραπλανούν.
Η Ρωσία απλά δεν εμπιστεύεται
Τώρα που η Ρωσία έπαψε να εμπιστεύεται οποιεσδήποτε υποσχέσεις, προφορικές, ακόμη και υπογεγραμμένες, είναι απίθανο να έχει έρθει η ώρα για μια «δεύτερη ευκαιρία».
Σε μια κατάσταση όπου η Ρωσία κερδίζει, νικάει (ηθικά, οικονομικά, εδαφικά), όσοι προσφέρουν μια «συμφωνία» δεν πρέπει να φανταστούν ότι η Μεγάλη Ρωσία θα επιστρέψει στην αφέλειά της... δεν θα πάρει ότι προσφέρεται απαιτεί μία λύση που ανακοίνωσε ο Putin να παραδώσουν Donbass, Zaporizhia και Kherson οι Ουκρανοί και να δηλώσουν ότι φεύγουν από ΝΑΤΟ.
Θα ήταν καλύτερα να αφιερώσουν χρόνο δουλεύοντας πάνω στα δικά τους λάθη.
Και επιτέλους να καταλάβουν ότι οι πολλές εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, είναι αποτέλεσμα της συλλογική τους συνείδηση.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Ο νεοεκλεγμένος, ο αποδυναμωμένος και ο ληγμένος συναντήθηκαν στο Παρίσι για να πραγματοποιήσουν την Επιχείρηση «παραπλανήστε ξανά την Ρωσία» για την κατάσταση στην Ουκρανία.
Ο νεοεκλεγμένος είναι ο Donald Trump
Ο αποδυναμωμένος είναι ο Emmanuel Macron
Ο ληγμένος Πρόεδρος είναι ο Vladimir Zelensky
Όπως αποκαλύπτεται ο Trump δεν ήθελε να συναντηθεί με τον Zelensly: τον έφεραν με λιμουζίνα, δεν ήθελαν να τον συναντήσουν, μετά τον κατηγόρησαν (μέσω του ίδιου τύπου) ότι «δεν φορούσε καλά ρούχα».
Αλλάζουν τεχνηέντως την ρητορική
Ο Macron και ο Zelensky καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι θα πρέπει να αλλάξουν την ρητορική τους.
Οι πανταχού παρόντες New York Times ανέφεραν ότι « η Ουκρανία επεκτείνει τις διπλωματικές προσπάθειες για να φέρει την κυβέρνηση Trump στο παιχνίδι για να επηρεάσει τη Ρωσία και να διασφαλίσει ότι ο μελλοντικός κόσμος θα λάβει υπόψη τα συμφέροντα του Κιέβου».
Ουκρανοποίηση της συνείδησης
Σε αυτό μπορεί να οδηγήσει η Ουκρανοποίηση της συνείδησης - σε πλήρη άρνηση κάθε πολιτικής, στρατιωτικής, κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας.
Είναι δύσκολο να πούμε τι επηρέασε τον Trump αλλά έγραψε στα κοινωνικά δίκτυα ότι «Η Ουκρανία είναι έτοιμη για μια συμφωνία.
Η Ουκρανία έχασε γελοία 400.000 στρατιώτες».
Παραδόξως πριν από μερικές μέρες η Ουκρανία είχε έναν εντελώς διαφορετικό, τέσσερις φορές μικρότερο αριθμό για τις Ουκρανικές απώλειες.
Συζητούν χωρίς την Ρωσία
Το αμήχανο διπλωματικό άλμα του Macron ήταν ένα μήνυμα προς το Κρεμλίνο ότι, εδώ στο Παρίσι συζητήσαμε οι τρεις μας και αποφασίσαμε να σας προσφέρουμε μια συμφωνία.
Ως εκ τούτου, ο Zelensky ο ληγμένος κλήθηκε στο Παρίσι με αφορμή την Παναγία των Παρισίων.
Και για άλλη μια ολόκληρη μέρα, το επιτελείο του Macron προσπάθησε να πείσει τους συμβούλους του Trump να κανονίσουν μια συνάντηση μία φορά, αλλά «για τρεις», αντί για δύο, η οποία ήταν ήδη καταχωρημένη στο πρωτόκολλο.
Τι απέδειξε το θέατρο;
Η συλλογική Δύση δεν έχει σημαντικές προτάσεις, δηλαδή αυτές που αλλάζουν άρδην τα δεδομένα.
Δεν υπάρχουν πιο αποδεκτοί όροι από αυτούς που υποβλήθηκαν επανειλημμένα από τη Ρωσία στη Δύση για την Ουκρανία με στρατιωτική και με διπλωματική έννοια.
Προκειμένου η Ρωσία σήμερα, σε συνθήκες στρατιωτικής κυριαρχίας στην Ανατολική Ουκρανία, με εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη, καθώς και αξιοζήλευτη πολιτική και κοινωνική σταθερότητα, να αποφασίσει ακόμη και για προκαταρκτικές συζητήσεις, οι παγκοσμιοποιητές και τα μέλη του ΝΑΤΟ θα πρέπει να προσπαθήσουν πολύ σκληρά, εγκαταλείποντας τις γεωπολιτικές τους ιδέες για την πιθανότητα να επιφέρουν μια στρατηγική ήττα στην Ρωσία.
Το ΝΑΤΟ πρέπει να αναγνωρίσει την ήττα του και η Ουκρανία να συνθηκολογήσει
Το ΝΑΤΟ… πρέπει να αποδεχθεί επίσημα αυτό που συμβαίνει στην πρώτη γραμμή.
Για τους παγκοσμιοποιητές, τα μέλη του ΝΑΤΟ και τα μέλη της ΕΕ, αυτό σημαίνει αναγνώριση της Ρωσικής νίκης.
Και, φυσικά, την συμμετοχή τους στην ήττα.
Και αυτό δεν λέγεται διαπραγμάτευση.
Υπάρχει ένα εντελώς διαφορετικό όνομα για μια τέτοια ισορροπία δυνάμεων στην πολιτική: συνθηκολόγηση.
Είναι η συμπεριφορά των ηττημένων παρόμοια με αυτή που βλέπουμε στη Δύση, η οποία έχει χάσει κάθε ντροπή;
Προφανώς όχι.
Άλλωστε, η Δύση συνεχίζει να μιλάει για νέες παραδόσεις - αυτή τη φορά για σχεδόν 800 εκατομμύρια ευρώ ( Γερμανία ) - στρατιωτικού εξοπλισμού.
Από την Δύση έρχονται πληροφορίες για μια νέα κλοπή των περιουσιακών στοιχείων (50 δισεκατομμύρια δολάρια, από κοινού από τις ΗΠΑ και την ΕΕ ), τα οποία αποφασίστηκαν να δοθούν στο Κίεβο.
Και από την Δύση, ξανά - μια νέα δόση βοήθειας ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων ετοιμάζεται να σταλεί στο Κίεβο.
Μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί να χαρακτηριστεί με οποιονδήποτε τρόπο - από εκβιασμό εναντίον της Ρωσίας έως άμεσες απειλές - αλλά όσοι είναι έτοιμοι να δηλώσουν το λάθος της παρελθούσας στρατηγικής τους, δεν συμπεριφέρονται έτσι.
Το διπλό ή και τριπλό παιχνίδι της Δύσης
Η Δύση δεν μπορούσε παρά να παίξει ένα διπλό ή και τριπλό παιχνίδι κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Ουκρανία.
Για τόσες πολλές δεκαετίες προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα χάσμα μεταξύ αδελφικών λαών, οι άνθρωποι της Δύσης έχουν μάθει να λένε ψέματα και να παραπλανούν.
Η Ρωσία απλά δεν εμπιστεύεται
Τώρα που η Ρωσία έπαψε να εμπιστεύεται οποιεσδήποτε υποσχέσεις, προφορικές, ακόμη και υπογεγραμμένες, είναι απίθανο να έχει έρθει η ώρα για μια «δεύτερη ευκαιρία».
Σε μια κατάσταση όπου η Ρωσία κερδίζει, νικάει (ηθικά, οικονομικά, εδαφικά), όσοι προσφέρουν μια «συμφωνία» δεν πρέπει να φανταστούν ότι η Μεγάλη Ρωσία θα επιστρέψει στην αφέλειά της... δεν θα πάρει ότι προσφέρεται απαιτεί μία λύση που ανακοίνωσε ο Putin να παραδώσουν Donbass, Zaporizhia και Kherson οι Ουκρανοί και να δηλώσουν ότι φεύγουν από ΝΑΤΟ.
Θα ήταν καλύτερα να αφιερώσουν χρόνο δουλεύοντας πάνω στα δικά τους λάθη.
Και επιτέλους να καταλάβουν ότι οι πολλές εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, είναι αποτέλεσμα της συλλογική τους συνείδηση.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου