ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ
Δεν πέρασαν ούτε 24 ώρες από τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, που έγινε στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ, μετά την οποία ανακοίνωσαν τη διάθεση διατήρησης του ήρεμου κλίματος μεταξύ των δύο χωρών και η τουρκική Ακτοφυλακή χαρακτήρισε τη Ζουράφα τουρκική και ενημέρωσε με δελτίο Τύπου πως ανήκει στην περιοχή της Ίμβρου (Gökçeada) της επαρχίας των Δαρδανελίων (Τσανάκκαλε).
Επιπλέον, τόνισε με έμφαση πως «προστατεύει τα δικαιώματα και τα συμφέροντά στις θάλασσες της χώρας εντός των περιοχών τουρκικής δικαιοδοσίας 24 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα». Αφορμή στάθηκε ένα επεισόδιο με σκάφος της ελληνικής Ακτοφυλακής, το οποίο συγκρούστηκε με το τουρκικό αλιευτικό “Kızılelma-1” στην περιοχή, τρία ναυτικά μίλια βορειοανατολικά της βραχονησίδας Ζουράφα, το πρωί της Πέμπτης 11 Ιουλίου.
Η βραχονησίδα αυτή απέχει έξι ναυτικά μίλια από την Σαμοθράκη και 15 από την Ίμβρο. Μετά το επεισόδιο αυτό, η τουρκική Ακτοφυλακή, με σωρεία ψευδών δηλώσεων, έδωσε στην αγγλική γλώσσα λεπτομερή στοιχεία για το συμβάν και ανέφερε πως:
Όμως, πρώτον, σύμφωνα με ΜΜΕ και κοινωνικά δίκτυα το συμβάν έγινε στα ανοικτά της ακτής της Gökçeada, δηλαδή της Ίμβρου, και σε σημείο που απέχει μόλις τρία ναυτικά μίλια από την ελληνική βραχονησίδα Ζουράφα και 15 από την Ίμβρο.
Δεύτερον, το τουρκικό αλιευτικό “παρενοχλήθηκε” από σκάφος της Ελληνικής Ακτοφυλακής στα ανοικτά του φάρου Ζουράφα, ενώ το ελληνικό πλησίασε ως όφειλε, για να το ενημερώσει πως αλιεύει στα ελληνικά χωρικά ύδατα και πως πρέπει να αποχωρήσει. Τρίτον, το συμβάν διευκρινίζουν πως έγινε στην περιοχή Gökçeada του Τσανάκκαλε, ενώ έγινε 15 ναυτικά μίλια μακριά και δίπλα στην ελληνική βραχονησίδα, στην οποία υπάρχει και ο μοναδικός φάρος στην περιοχή.
Τέταρτον, το σκάφος της ελληνικής ακτοφυλακής που ήρθε στην περιοχή, πέρασε κοντά στο τουρκικό αλιευτικό και του προκάλεσε υλικές ζημιές, χτυπώντας την μπροστινή αριστερή πλευρά του, ενώ ο καπετάνιος του αλιευτικού, είτε από κακό χειρισμό λόγω φόβου, είτε από σκόπιμη στροφή αριστερά, έπεσε πάνω στο περιπολικό του Λιμενικού για να δημιουργήσει θέμα. Είναι δυνατόν ένα περιπολικό, σαν την τριήρη της αρχαιότητας, να εμβολίσει ένα σκάφος που ελέγχει;
Πέμπτον, στο σημείο έσπευσαν τέσσερα σκάφη της τουρκικής Ακτοφυλακής, χωρίς να λέει πως έσπευσαν πολύ καθυστερημένα, αφού ενημερώθηκαν μετά την ενημέρωση που ο καπετάνιος-ψαράς έκανε σε έναν από τους σχεδιαστές της “Γαλάζιας Πατρίδας”, τον απόστρατο υποναύαρχο Τζεμ Γκιουρντενίζ.
Έκτον, διαπιστώθηκε ότι το σκάφος της Ελληνικής Ακτοφυλακής απομακρύνθηκε από την περιοχή τάχιστα, ενώ τα σκάφη της τουρκικής Ακτοφυλακής κατευθύνονταν προς το σημείο, θέλοντας να μειώσεουν το θάρρος των ανδρών του Λιμενικού, ενώ στην πραγματικότητα το περιπολικό του Λιμενικού παρέμεινε, μέχρι να σιγουρευτεί ότι το αλιευτικό δεν κινδύνευε.
Τέλος, τα μέλη του πληρώματος που επέβαιναν στο αλιευτικό σκάφος τραυματίστηκαν ελαφρά λόγω θραύσης τζαμιών από την πρόσκρουση, ενώ όλοι ξέρουμε πως οι υαλοπίνακες ασφαλείας Securit (Tempered) που τα σκάφη έχουν, είναι πέντε φορές πιο ισχυρά από το απλό κρύσταλλο και επιπλέον στην περίπτωση που σπάσουν, θρυμματίζονται σε πολύ μικρά κομμάτια, ελαχιστοποιώντας έτσι την πιθανότητα τραυματισμού. Δεν είναι δυνατόν από μια σύγκρουση στην αριστερή πλευρά να σπάνε τα κρύσταλλα της δεξιάς πλευράς και να τραυματίζουν κάποιο. Κάτι άλλο τα έσπασε και το αίμα που φαίνεται στο μπράτσο του ψαρά στο φιλμ που ο ίδιος έδωσε στη δημοσιότητα, προκλήθηκε από αλλού.
Εκτός από αυτές τις επτά ψευδείς αναφορές, η ανακοίνωση τελειώνει δηλώνοντας πως «η Διοίκηση της Τουρκικής Ακτοφυλακής συνεχίζει να εκπληρώνει το καθήκον της προστατεύοντας τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους στις θάλασσες της χώρας, εντός των περιοχών τουρκικής θαλάσσιας δικαιοδοσίας, 24 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα». Με λίγα λόγια χαρακτηρίζει τη περιοχή του συμβάντος «τουρκική θάλασσα» και πως παρέχει προστασία σε επίδοξους “ναυμάχους”.
Ποιος είναι ο καπετάνιος του αλιευτικού
Ο καπετάνιος του αλιευτικού, İlker Özdemir – νομίζω πως είναι και απόστρατος λοχαγός – είναι λάτρης της βαθιάς καθετής, του παραγαδιού, αλλά και της “Γαλάζιας Πατρίδας”. Είναι πολύ γνωστός στις ελληνικές και τουρκικές αρχές, αφού πολλές φορές στο παρελθόν έχει δημιουργήσει ανάλογα επεισόδια. Αρκεί μια έρευνα στο διαδίκτυο ή στο YouTube με το όνομα του, για να δείτε τις δραστηριότητες του.
Αξιοσημείωτο δε και περίεργο είναι, πως ο “προβοκάτορας” ψαράς, αντί να επικοινωνήσει με τις τουρκικές αρχές, επικοινώνησε πρώτα με τον απόστρατο υποναύαρχο Γκιουρντενίζ, οποίος προχώρησε άμεσα στην παρακάτω ανάρτηση: «Προσοχή, αυτό το tweet δημοσιεύτηκε κατά την διάρκεια μιας τηλεφωνικής κλήσης. Μόλις τώρα στις 1144, τηλεφώνησε ο İlker Özdemir, λάτρης της “Γαλάζιας πατρίδας” από την Gökçeada, ένας ψαράς που έχει σταθεί απέναντι στην Ελληνική Ακτοφυλακή και υπερασπίστηκε τα δικαιώματά μας στους βράχους της καμηλοπάρδαλης (Ζουράφα) στο Βόρειο Αιγαίο, που μας ανήκουν μέχρι σήμερα.
Μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι το σκάφος της Ελληνικής Ακτοφυλακής χτύπησε το σκάφος του και πήρε νερό σε απόσταση τριών μιλίων από την βραχονησίδα Giraffe. Ένα λεπτό αργότερα το τηλέφωνο έκλεισε. Δεν ξέρω αν το σκάφος του βυθίστηκε ή όχι. Στις 3 Φεβρουαρίου 2022, το ελληνικό σκάφος απείλησε να βυθίσει τον ψαρά μας. Είμαι βέβαιος ότι τα σκάφη μας του Λιμενικού μας Σώματος κάνουν ό,τι χρειάζεται στο πεδίο. Η ελληνική ληστεία στο Zürefa Rock, όπου έχουμε καθεστώς Kardak (Ιμίων), δηλαδή υπερασπιζόμαστε την κυριαρχία μας υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, είναι ξεκάθαρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Είμαι βέβαιος ότι το υπουργείο Εξωτερικών μας θα κάνει ό,τι χρειάζεται».
Προσχεδιασμένο το συμβάν ή όχι, ο ψαράς πήρε οδηγίες και μετά ενημέρωσε την τουρκική Aκτοφυλακή. Θα έπρεπε όμως η διοίκηση της τουρκικής Aκτοφυλακής να είναι πιο προσεκτική στις ανακοινώσεις της, να μην υιοθετεί απόψεις παραχαράσσοντας την ιστορία και την γεωγραφία και κυρίως να μην δυναμιτίζει ένα καλό κλίμα που πάει να δημιουργηθεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Είναι προς όφελος όλων.
Η νήσος Ζουράφα
Όσον αφορά την Ζουράφα, να αναφέρουμε για την ιστορία πως η βραχονησίδα αυτή εμφανίζεται σαν ανώνυμος βράχος σε χάρτες του Marco Boschini (1630), του Lauremberg (1638), του Dapper (1688), του P. Vander (1729) ενώ το 1809, ο Choiseul Gouffier την σημειώνει σε χάρτη με το όνομα “Rocher sur lequel il y a 5 pieds d’ eau”. Επίσης, ανώνυμη αναφέρεται από τον Benoist (1829) και τον Γερμανό αρχαιολόγο Alex. Conze στα τέλη του 19ου αιώνα, ενώ υδρογραφικές έρευνες και αποτυπώσεις έγιναν το 1880 από τον Βρετανό πλοίαρχο Whartonτου υδρογραφικού πλοίου “Fown”.
Από το 1897, μετά από άρθρο του Νικόλαου Φαρδύστη “Θρακική Επετηρίδα” που έγραψε ότι από την περιοχή του βράχου Ζουράφα αναβλύζει «ελαιώδης ουσία» ονομάζεται από τους ντόπιους και «Λαδοξέρα». Ο Ν. Φαρδύς επίσης στο άρθρο του αυτό υιοθετεί την άποψη του Πλινίου πως η Ζουράφα είναι υπόλειμμα ενός των τεσσάρων νησιών, που υπήρχαν κάποτε μεταξύ Σαμοθράκης και χερσονήσου της Αίνου.
Η βραχονησίδα Ζουράφα, που ανήκει στο νομό Έβρου, είχε σύμφωνα με την Υδρογραφική Υπηρεσία επιφάνεια εννέα στρεμμάτων και μήκος ακτογραμμής 465 μέτρα, αλλά λόγω των γεωλογικών μεταβολών σήμερα η έκταση της βραχονησίδας είναι περίπου ένα στρέμμα και το μήκος της ακτογραμμής μόνο 32 μέτρα. Αυτό την καθιστά άκρως επικίνδυνη για την ναυσιπλοΐα και ιδιαίτερα για όσους πλέουν ανατολικά της Σαμοθράκης, από το βορειοανατολικό άκρο της οποίας απέχει έξι ναυτικά μίλια. Για αυτό ο αυτόματος φάρος που είναι εγκατεστημένος εκεί έχει μεγάλη αξία για τους ναυτικούς. Ο φάρος είχε σχεδόν καταστραφεί το 2012, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών και για τον λόγο αυτό κατασκευάστηκε μια νέα τσιμεντένια βάση στην οποία ενσωματώθηκε και μια εικόνα του Αγίου Νικολάου, Προστάτη των ναυτικών.
Η βραχονησίδα αυτή, μαζί με τα υπόλοιπα νησιά του Βορείου Αιγαίου, περιήλθαν στην ελληνική κυριαρχία με την Συνθήκη της Λωζάνης και είναι μεγίστης εθνικής σημασίας, αφού έχει κεντρικό ρόλο στη χάραξη των θαλάσσιων ζωνών και στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ μας.
Η Συνθήκη της Λωζάνης
Η Τουρκία και οι Τούρκοι, θα έπρεπε να έχουν εμπεδώσει πως η μεγάλη τους χώρα σχηματίστηκε το 1923, πως περιέλαβε ότι απέμεινε από την διαμελισμένη τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, ότι νέες χώρες δημιουργήθηκαν και πως νέα σύνορα χαράχτηκαν με την υπογραφείσα Συνθήκη της Λωζάνης. Η Τουρκία συνεπώς δεν δικαιούται να αμφισβητεί την κυριαρχία κανενός νησιού, πόσο μάλλον όταν κατέχει καταχρηστικά 17 νησιά στο Αιγαίο.
Με βάσει το κείμενο αυτής της συνθήκης ειρήνης που η Τουρκία υπέγραψε, δικαιούται να έχει στο Αιγαίο την κυριαρχία μόνο στην Ίμβρο, την Τένεδο, τις Λαγούσες και σε ότι νησιά είναι σε απόσταση μικρότερη από 2,6 ναυτικά μίλια (τρία μίλια) από τις Μικρασιατικές ακτές. Ότι είναι πιο μακριά δεν της ανήκει, αφού η κυριαρχία σε όλα τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, σύμφωνα με το άρθρο 12, δόθηκε στην Ελλάδα και επίσης σύμφωνα με το άρθρο 16 παραιτήθηκε από «κάθε τίτλο και πάσης φύσεως δικαιώματα» σε αυτά.
Επειδή, μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974, η Τουρκία προσπαθεί συνεχώς να δημιουργήσει τετελεσμένα αμφισβήτησης της εθνικής μας κυριαρχίας, ακόμα και στη Ζουράφα, δημιουργώντας επεισόδια με παρενοχλήσεις ελληνικών αλιευτικών από τουρκικά σκάφη, πρέπει να μην αφήνουμε αναπάντητα παρόμοια με το πρόσφατο συμβάν και πρέπει να γίνουμε πολύ πιο αυστηροί στους ελέγχους των τουρκικών αλιευτικών, αλλά και των αλιευμάτων που έχουν πάνω τους, όταν ψαρεύουν σε ελληνικά νερά.
Επιπλέον, τόνισε με έμφαση πως «προστατεύει τα δικαιώματα και τα συμφέροντά στις θάλασσες της χώρας εντός των περιοχών τουρκικής δικαιοδοσίας 24 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα». Αφορμή στάθηκε ένα επεισόδιο με σκάφος της ελληνικής Ακτοφυλακής, το οποίο συγκρούστηκε με το τουρκικό αλιευτικό “Kızılelma-1” στην περιοχή, τρία ναυτικά μίλια βορειοανατολικά της βραχονησίδας Ζουράφα, το πρωί της Πέμπτης 11 Ιουλίου.
Η βραχονησίδα αυτή απέχει έξι ναυτικά μίλια από την Σαμοθράκη και 15 από την Ίμβρο. Μετά το επεισόδιο αυτό, η τουρκική Ακτοφυλακή, με σωρεία ψευδών δηλώσεων, έδωσε στην αγγλική γλώσσα λεπτομερή στοιχεία για το συμβάν και ανέφερε πως:
Όμως, πρώτον, σύμφωνα με ΜΜΕ και κοινωνικά δίκτυα το συμβάν έγινε στα ανοικτά της ακτής της Gökçeada, δηλαδή της Ίμβρου, και σε σημείο που απέχει μόλις τρία ναυτικά μίλια από την ελληνική βραχονησίδα Ζουράφα και 15 από την Ίμβρο.
Δεύτερον, το τουρκικό αλιευτικό “παρενοχλήθηκε” από σκάφος της Ελληνικής Ακτοφυλακής στα ανοικτά του φάρου Ζουράφα, ενώ το ελληνικό πλησίασε ως όφειλε, για να το ενημερώσει πως αλιεύει στα ελληνικά χωρικά ύδατα και πως πρέπει να αποχωρήσει. Τρίτον, το συμβάν διευκρινίζουν πως έγινε στην περιοχή Gökçeada του Τσανάκκαλε, ενώ έγινε 15 ναυτικά μίλια μακριά και δίπλα στην ελληνική βραχονησίδα, στην οποία υπάρχει και ο μοναδικός φάρος στην περιοχή.
Τέταρτον, το σκάφος της ελληνικής ακτοφυλακής που ήρθε στην περιοχή, πέρασε κοντά στο τουρκικό αλιευτικό και του προκάλεσε υλικές ζημιές, χτυπώντας την μπροστινή αριστερή πλευρά του, ενώ ο καπετάνιος του αλιευτικού, είτε από κακό χειρισμό λόγω φόβου, είτε από σκόπιμη στροφή αριστερά, έπεσε πάνω στο περιπολικό του Λιμενικού για να δημιουργήσει θέμα. Είναι δυνατόν ένα περιπολικό, σαν την τριήρη της αρχαιότητας, να εμβολίσει ένα σκάφος που ελέγχει;
Πέμπτον, στο σημείο έσπευσαν τέσσερα σκάφη της τουρκικής Ακτοφυλακής, χωρίς να λέει πως έσπευσαν πολύ καθυστερημένα, αφού ενημερώθηκαν μετά την ενημέρωση που ο καπετάνιος-ψαράς έκανε σε έναν από τους σχεδιαστές της “Γαλάζιας Πατρίδας”, τον απόστρατο υποναύαρχο Τζεμ Γκιουρντενίζ.
Έκτον, διαπιστώθηκε ότι το σκάφος της Ελληνικής Ακτοφυλακής απομακρύνθηκε από την περιοχή τάχιστα, ενώ τα σκάφη της τουρκικής Ακτοφυλακής κατευθύνονταν προς το σημείο, θέλοντας να μειώσεουν το θάρρος των ανδρών του Λιμενικού, ενώ στην πραγματικότητα το περιπολικό του Λιμενικού παρέμεινε, μέχρι να σιγουρευτεί ότι το αλιευτικό δεν κινδύνευε.
Τέλος, τα μέλη του πληρώματος που επέβαιναν στο αλιευτικό σκάφος τραυματίστηκαν ελαφρά λόγω θραύσης τζαμιών από την πρόσκρουση, ενώ όλοι ξέρουμε πως οι υαλοπίνακες ασφαλείας Securit (Tempered) που τα σκάφη έχουν, είναι πέντε φορές πιο ισχυρά από το απλό κρύσταλλο και επιπλέον στην περίπτωση που σπάσουν, θρυμματίζονται σε πολύ μικρά κομμάτια, ελαχιστοποιώντας έτσι την πιθανότητα τραυματισμού. Δεν είναι δυνατόν από μια σύγκρουση στην αριστερή πλευρά να σπάνε τα κρύσταλλα της δεξιάς πλευράς και να τραυματίζουν κάποιο. Κάτι άλλο τα έσπασε και το αίμα που φαίνεται στο μπράτσο του ψαρά στο φιλμ που ο ίδιος έδωσε στη δημοσιότητα, προκλήθηκε από αλλού.
Εκτός από αυτές τις επτά ψευδείς αναφορές, η ανακοίνωση τελειώνει δηλώνοντας πως «η Διοίκηση της Τουρκικής Ακτοφυλακής συνεχίζει να εκπληρώνει το καθήκον της προστατεύοντας τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους στις θάλασσες της χώρας, εντός των περιοχών τουρκικής θαλάσσιας δικαιοδοσίας, 24 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα». Με λίγα λόγια χαρακτηρίζει τη περιοχή του συμβάντος «τουρκική θάλασσα» και πως παρέχει προστασία σε επίδοξους “ναυμάχους”.
Ποιος είναι ο καπετάνιος του αλιευτικού
Ο καπετάνιος του αλιευτικού, İlker Özdemir – νομίζω πως είναι και απόστρατος λοχαγός – είναι λάτρης της βαθιάς καθετής, του παραγαδιού, αλλά και της “Γαλάζιας Πατρίδας”. Είναι πολύ γνωστός στις ελληνικές και τουρκικές αρχές, αφού πολλές φορές στο παρελθόν έχει δημιουργήσει ανάλογα επεισόδια. Αρκεί μια έρευνα στο διαδίκτυο ή στο YouTube με το όνομα του, για να δείτε τις δραστηριότητες του.
Αξιοσημείωτο δε και περίεργο είναι, πως ο “προβοκάτορας” ψαράς, αντί να επικοινωνήσει με τις τουρκικές αρχές, επικοινώνησε πρώτα με τον απόστρατο υποναύαρχο Γκιουρντενίζ, οποίος προχώρησε άμεσα στην παρακάτω ανάρτηση: «Προσοχή, αυτό το tweet δημοσιεύτηκε κατά την διάρκεια μιας τηλεφωνικής κλήσης. Μόλις τώρα στις 1144, τηλεφώνησε ο İlker Özdemir, λάτρης της “Γαλάζιας πατρίδας” από την Gökçeada, ένας ψαράς που έχει σταθεί απέναντι στην Ελληνική Ακτοφυλακή και υπερασπίστηκε τα δικαιώματά μας στους βράχους της καμηλοπάρδαλης (Ζουράφα) στο Βόρειο Αιγαίο, που μας ανήκουν μέχρι σήμερα.
Μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι το σκάφος της Ελληνικής Ακτοφυλακής χτύπησε το σκάφος του και πήρε νερό σε απόσταση τριών μιλίων από την βραχονησίδα Giraffe. Ένα λεπτό αργότερα το τηλέφωνο έκλεισε. Δεν ξέρω αν το σκάφος του βυθίστηκε ή όχι. Στις 3 Φεβρουαρίου 2022, το ελληνικό σκάφος απείλησε να βυθίσει τον ψαρά μας. Είμαι βέβαιος ότι τα σκάφη μας του Λιμενικού μας Σώματος κάνουν ό,τι χρειάζεται στο πεδίο. Η ελληνική ληστεία στο Zürefa Rock, όπου έχουμε καθεστώς Kardak (Ιμίων), δηλαδή υπερασπιζόμαστε την κυριαρχία μας υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, είναι ξεκάθαρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Είμαι βέβαιος ότι το υπουργείο Εξωτερικών μας θα κάνει ό,τι χρειάζεται».
Προσχεδιασμένο το συμβάν ή όχι, ο ψαράς πήρε οδηγίες και μετά ενημέρωσε την τουρκική Aκτοφυλακή. Θα έπρεπε όμως η διοίκηση της τουρκικής Aκτοφυλακής να είναι πιο προσεκτική στις ανακοινώσεις της, να μην υιοθετεί απόψεις παραχαράσσοντας την ιστορία και την γεωγραφία και κυρίως να μην δυναμιτίζει ένα καλό κλίμα που πάει να δημιουργηθεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Είναι προς όφελος όλων.
Η νήσος Ζουράφα
Όσον αφορά την Ζουράφα, να αναφέρουμε για την ιστορία πως η βραχονησίδα αυτή εμφανίζεται σαν ανώνυμος βράχος σε χάρτες του Marco Boschini (1630), του Lauremberg (1638), του Dapper (1688), του P. Vander (1729) ενώ το 1809, ο Choiseul Gouffier την σημειώνει σε χάρτη με το όνομα “Rocher sur lequel il y a 5 pieds d’ eau”. Επίσης, ανώνυμη αναφέρεται από τον Benoist (1829) και τον Γερμανό αρχαιολόγο Alex. Conze στα τέλη του 19ου αιώνα, ενώ υδρογραφικές έρευνες και αποτυπώσεις έγιναν το 1880 από τον Βρετανό πλοίαρχο Whartonτου υδρογραφικού πλοίου “Fown”.
Από το 1897, μετά από άρθρο του Νικόλαου Φαρδύστη “Θρακική Επετηρίδα” που έγραψε ότι από την περιοχή του βράχου Ζουράφα αναβλύζει «ελαιώδης ουσία» ονομάζεται από τους ντόπιους και «Λαδοξέρα». Ο Ν. Φαρδύς επίσης στο άρθρο του αυτό υιοθετεί την άποψη του Πλινίου πως η Ζουράφα είναι υπόλειμμα ενός των τεσσάρων νησιών, που υπήρχαν κάποτε μεταξύ Σαμοθράκης και χερσονήσου της Αίνου.
Η βραχονησίδα Ζουράφα, που ανήκει στο νομό Έβρου, είχε σύμφωνα με την Υδρογραφική Υπηρεσία επιφάνεια εννέα στρεμμάτων και μήκος ακτογραμμής 465 μέτρα, αλλά λόγω των γεωλογικών μεταβολών σήμερα η έκταση της βραχονησίδας είναι περίπου ένα στρέμμα και το μήκος της ακτογραμμής μόνο 32 μέτρα. Αυτό την καθιστά άκρως επικίνδυνη για την ναυσιπλοΐα και ιδιαίτερα για όσους πλέουν ανατολικά της Σαμοθράκης, από το βορειοανατολικό άκρο της οποίας απέχει έξι ναυτικά μίλια. Για αυτό ο αυτόματος φάρος που είναι εγκατεστημένος εκεί έχει μεγάλη αξία για τους ναυτικούς. Ο φάρος είχε σχεδόν καταστραφεί το 2012, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών και για τον λόγο αυτό κατασκευάστηκε μια νέα τσιμεντένια βάση στην οποία ενσωματώθηκε και μια εικόνα του Αγίου Νικολάου, Προστάτη των ναυτικών.
Η βραχονησίδα αυτή, μαζί με τα υπόλοιπα νησιά του Βορείου Αιγαίου, περιήλθαν στην ελληνική κυριαρχία με την Συνθήκη της Λωζάνης και είναι μεγίστης εθνικής σημασίας, αφού έχει κεντρικό ρόλο στη χάραξη των θαλάσσιων ζωνών και στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ μας.
Η Συνθήκη της Λωζάνης
Η Τουρκία και οι Τούρκοι, θα έπρεπε να έχουν εμπεδώσει πως η μεγάλη τους χώρα σχηματίστηκε το 1923, πως περιέλαβε ότι απέμεινε από την διαμελισμένη τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, ότι νέες χώρες δημιουργήθηκαν και πως νέα σύνορα χαράχτηκαν με την υπογραφείσα Συνθήκη της Λωζάνης. Η Τουρκία συνεπώς δεν δικαιούται να αμφισβητεί την κυριαρχία κανενός νησιού, πόσο μάλλον όταν κατέχει καταχρηστικά 17 νησιά στο Αιγαίο.
Με βάσει το κείμενο αυτής της συνθήκης ειρήνης που η Τουρκία υπέγραψε, δικαιούται να έχει στο Αιγαίο την κυριαρχία μόνο στην Ίμβρο, την Τένεδο, τις Λαγούσες και σε ότι νησιά είναι σε απόσταση μικρότερη από 2,6 ναυτικά μίλια (τρία μίλια) από τις Μικρασιατικές ακτές. Ότι είναι πιο μακριά δεν της ανήκει, αφού η κυριαρχία σε όλα τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, σύμφωνα με το άρθρο 12, δόθηκε στην Ελλάδα και επίσης σύμφωνα με το άρθρο 16 παραιτήθηκε από «κάθε τίτλο και πάσης φύσεως δικαιώματα» σε αυτά.
Επειδή, μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974, η Τουρκία προσπαθεί συνεχώς να δημιουργήσει τετελεσμένα αμφισβήτησης της εθνικής μας κυριαρχίας, ακόμα και στη Ζουράφα, δημιουργώντας επεισόδια με παρενοχλήσεις ελληνικών αλιευτικών από τουρκικά σκάφη, πρέπει να μην αφήνουμε αναπάντητα παρόμοια με το πρόσφατο συμβάν και πρέπει να γίνουμε πολύ πιο αυστηροί στους ελέγχους των τουρκικών αλιευτικών, αλλά και των αλιευμάτων που έχουν πάνω τους, όταν ψαρεύουν σε ελληνικά νερά.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου