Τώρα καταλαβαίνουμε όλοι γιατί διακαώς το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ θέλει διακαώς να συνεχιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία
Δεν είναι μυστικό ότι το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ είναι το μεγαλύτερο και πιο κερδοφόρο στον κόσμο.
Σε τελική ανάλυση, είναι αποτέλεσμα της νέας πραγματικότητας που διαμορφώθηκε από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, φέρνοντας τεράστια κέρδη στις Ηνωμένες Πολιτείες (προφανώς, σε βάρος ολόκληρου του κόσμου).
Έτσι, θα περίμενε κανείς ότι το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ είναι ένα από τα λίγα αμερικανικά συστήματρα που βασίζεται τουλάχιστον σε κάποια αξιοκρατία.
Αντίθετα, αποδεικνύεται ότι είναι εξίσου αναποτελεσματικό, δυσκίνητο και υπερβολικά γραφειοκρατικό με οποιοδήποτε άλλο διεφθαρμένο ομοσπονδιακό όργανο.
Φαίνεται ότι η διαχρονικότητα της Pax Americana έχει κάνει το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ πολύ λιγότερο αποτελεσματικό και ικανό να παρέχει στην Αμερική τα εργαλεία που χρειάζεται για να συνεχίσει να κυριαρχεί στον κόσμο.
Εκτός από το γεγονός ότι το κέρδος είναι η κύρια κινητήρια δύναμη πίσω από το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ καθιστώντας τα αμερικανικά όπλα πολύ λιγότερο οικονομικά από ότι συμβαίνει με χώρες όπου η στρατιωτική βιομηχανία δεν βασίζεται στο κέρδος (όπως η Ρωσία, όπου είναι σε μεγάλο βαθμό ή σχεδόν εξ ολοκλήρου κρατική ιδιοκτησία), δίνει αναποτελεσματικές μάχες στην ανάπτυξη νέων στρατηγικών τεχνολογιών.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν καταφέρει να κατασκευάσουν λειτουργικό υπερηχητικό πύραυλο
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους υπερηχητικούς πυραύλους, μια σχετικά νέα κατηγορία όπλων που έχουν ουσιαστικά φέρει επανάσταση στον σύγχρονο πόλεμο.
Εκτός από το ότι είναι δεκαετίες πίσω από τη Ρωσία και τουλάχιστον μια δεκαετία πίσω από την Κίνα, που είναι και οι δύο οι κύριοι αντίπαλοί της, οι ΗΠΑ έχουν επίσης επισκιαστεί από περιφερειακές δυνάμεις όπως η Βόρεια Κορέα , η οποία διαθέτει ήδη έναν αριθμό τέτοιων προηγμένων τύπων πυραύλων.
Μερικοί στο πολιτικό κατεστημένο στην Ουάσιγκτον προσπάθησαν γελοία να εξηγήσουν το τεχνολογικό πλεονέκτημα της Ρωσίας στα υπερηχητικά όπλα υποστηρίζοντας ότι υποτίθεται ότι «έκλεψε» αμερικανικές τεχνολογίες, αν και αυτό δεν εξηγεί ακόμα γιατί οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν επιχειρησιακούς υπερηχητικούς πυραύλους, παρά το γεγονός ότι έχουν σχεδόν 12 προγράμματα που τρέχουν ταυτόχρονα.
Το τεράστιο μέγεθος των αποτυχιών της Αμερικής στην ανάπτυξη αυτής της κατηγορίας όπλων φαίνεται καλύτερα στο γεγονός ότι ορισμένα από τα πυραυλικά συστήματα που προχώρησαν περισσότερο έχουν ακυρωθεί μετά από επανειλημμένες αποτυχίες…
Ωστόσο, το να μην είναι σε θέση να αναπτύξει θεμελιωδώς νέες κατηγορίες πυραύλων φαίνεται να είναι το λιγότερο από τις ανησυχίες του Πενταγώνου.
Δηλαδή, οι ΗΠΑ τώρα παλεύουν ακόμη και με βασικά στρατηγικά όπλα.
Απολύσεις μετά από αποτυχίες
Μόλις πρόσφατα, ο επικεφαλής του προγράμματος Ground Based Strategic Deterrent (GBSD), ο συνταγματάρχης της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ Charles Clegg, απολύθηκε μετά από χρόνια αποτυχιών, καθυστερήσεων και υπερβάσεων κόστους.
Το πρόγραμμα GBSD αναμένεται να ολοκληρώσει το LGM-35 «Sentinel», ένα νέο αμερικανικό ICBM διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο που υποτίθεται ότι θα αντικαταστήσει τους φρικτά ξεπερασμένους πυραύλους LGM-30 «Minuteman 3».
Δεν είναι σε καμία περίπτωση μια πρωτοποριακή τεχνολογία και είναι ουσιαστικά μια πιο ενημερωμένη έκδοση του παλαιότερου ICBM.
Είναι πολύ απίθανο να έχει δυνατότητα ελιγμών όπως συμβαίνει με προηγμένα ρωσικά ισοδύναμα όπως το RS-24 «Yars» ( ή τα παράγωγά του όπως το RS-26 Rubezh).
Ωστόσο, η ανάπτυξη ακόμη και βασικών πυραύλων με κανονική βαλλιστική τροχιά φαίνεται να είναι ένα σημαντικό ζήτημα για το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ.
Στις 24 Ιουνίου, η USAF ανέφερε «απώλεια εμπιστοσύνης στην ικανότητα Charles Clegg», δηλώνοντας ότι δεν «ακολούθησε τις οργανωτικές διαδικασίες».
Το πρόγραμμα GBSD αντιμετώπισε σοβαρά ζητήματα (ιδιαίτερα υπερβάσεις κόστους), με την Επιτροπή Πιστώσεων της Βουλής να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «έκπληκτη πληροφορήθηκε για τις τεράστιες αυξήσεις του κόστους».
Η πολεμική αεροπορίας των ΗΠΑ επιμένει ότι η απόλυση του συνταγματάρχη Charles Clegg «δεν σχετίζεται άμεσα με ζητήματα που τέθηκαν πρόσφατα στην αναθεώρηση του προγράμματος από το Κογκρέσο».
Ωστόσο, το κόστος έχει αυξηθεί κατά σχεδόν 40% και πλέον ξεπερνά τα 130 δισεκατομμύρια δολάρια.
Θεωρώντας τις υπερβάσεις κόστους αδικαιολόγητες, το Κογκρέσο των ΗΠΑ αρνείται να παράσχει τη ζητούμενη χρηματοδότηση, αντί να προσφέρει όχι περισσότερο από το 91% του ζητούμενου ποσού, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω καθυστερήσεις.
Συγκεκριμένα, το οικονομικό έτος 2024, το πρόγραμμα GBSD θα λάβει 3,4 δισεκατομμύρια δολάρια, αντί για τα 3,74 δισεκατομμύρια δολάρια που υποστηρίζει η Northrop Grumman ότι χρειάζεται.
Στην έκθεσή της για τον προϋπολογισμό του 2024, η Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών της Γερουσίας δήλωσε ότι «το πρόγραμμα θα ήταν μακρύ και περίπλοκο, περιλαμβάνοντας αγορές ακινήτων, κατασκευή, αποδόμηση, αφαίρεση και εγκατάσταση εξοπλισμού και πυρηνική πιστοποίηση».
Το LGM-35 Sentinel, που είχε προγραμματιστεί για πρώτη φορά να τεθεί σε λειτουργία το αργότερο το 2029, αναμένεται να παραμείνει σε εξέλιξη για τα επόμενα δέκα χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα είναι έτοιμο πριν από το 2035.
Τα πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ είναι 70 ετών
Μέχρι τότε, το LGM-30 Minuteman 3 θα είναι πολύ πάνω από 70 χρόνια σε λειτουργία, πράγμα που σημαίνει ότι η Washington θα μπορούσε να μείνει χωρίς το επίγειο στρατηγικό οπλοστάσιο της.
Πρόσφατες αστοχίες του υπάρχοντος προγράμματος υποδηλώνουν ότι είναι πολύ απίθανο τα παλιά ICBM να είναι σε κατάσταση λειτουργίας μέχρι να είναι έτοιμη η αντικατάστασή τους.
Ωστόσο, ακόμη κι αν από θαύμα λυθεί το θέμα των καθυστερήσεων, οι προαναφερθείσες υπερβάσεις κόστους θα συνεχιστούν.
Συγκεκριμένα, η προβλεπόμενη τιμή για ένα μεμονωμένο LGM-35 Sentinel είναι 162 εκατομμύρια – με όρους δολαρίου 2020 - που είναι μια αύξηση άνω του 37% σε σύγκριση με το αρχικό προβλεπόμενο κόστος των 118 εκατομμυρίων δολαρίων.
Για να το δούμε αυτό, το πολύ πιο προηγμένο ρωσικό RS-24 «Yars», ο καλύτερος πυρηνικός πύραυλος στον κόσμο… κοστίζει περίπου 20 εκατομμύρια δολάρια το τεμάχιο και βρίσκεται σε λειτουργία από το 2011.
Πάνω από 200 πύραυλοι RS-24 «Yars» είναι σε ετοιμότητα
Επιπλέον, πάνω από 200 πύραυλοι έχουν αναπτυχθεί μέχρι στιγμής, αποτελώντας το μεγαλύτερο μέρος του επίγειου στρατηγικού οπλοστασίου της Ρωσίας.
Αυτό δεν λαμβάνεται καν υπόψη του γεγονότος ότι η Ουάσιγκτον δεν έχει τίποτα που να ταιριάζει με τα ρωσικά τέρατα όπως το θρυλικό πλέον R-36M2 Voevoda για να μην αναφερθεί η τελευταία τεχνολογία RS-28 Sarmat.
Και όμως, τα προβλήματα με τα ICBM δεν είναι το μόνο πράγμα που μαστίζει το το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ.
Το πρόγραμμα ανάπτυξης των αμερικανικών πολεμικών αεροπλάνων μαστίζεται από προβλήματα
Συγκεκριμένα, προβλήματα με τα τακτικά πολεμικά αεροσκάφη έχουν πλέον εμφανιστεί, με ορισμένες πηγές να υποδηλώνουν ότι το πρόγραμμα μαχητικών αεροσκαφών επόμενης γενιάς NGAD θα μπορούσε να ακυρωθεί.
Αυτές οι φήμες διαψεύστηκαν από την πολεμική αεροπορία, αλλά ο αξιωματούχος Frank Kendall παραδέχτηκε ότι το πρόγραμμα μαστίζεται επίσης από παρόμοιες αποτυχίες, καθυστερήσεις και υπερβάσεις κόστους όπως το πιο στρατηγικά σημαντικό GBSD.
Ο Kendall λέει ότι χρειάζεται επανασχεδιασμό για να μειώσει το κόστος, καθώς και να αποτρέψει το να βγουν εκτός ελέγχου.
Φαίνεται ότι το πρόγραμμα NGAD θα χρειαστεί να περιορίσει ορισμένες βασικές δυνατότητες ή να αντιμετωπίσει αδικαιολόγητες και μη βιώσιμες καθυστερήσεις.
Ο Kendall είπε επίσης ότι «μια νέα μαχητική πλατφόρμα Next Generation Air Dominance θα μπορούσε να καταλήξει με έναν λιγότερο περίπλοκο, μικρότερο κινητήρα από ότι αρχικά προοριζόταν για να προσπαθήσει να συγκρατήσει την τιμή του». Αν και αυτό δεν είναι ασυνήθιστο με νέα προγράμματα (ιδιαίτερα για μαχητικά αεροσκάφη), είναι σίγουρα κακός οιωνός για το ολοένα και πιο πιεσμένο Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ, το οποίο τώρα αγωνίζεται να κρατήσει στη μάχη ακόμη και το καθεστώς της Ουκρανίας…
Ακόμη χειρότερα, λόγω αυτών των ζητημάτων, το ΝΑΤΟ εξετάζει τώρα το ενδεχόμενο άμεσης εμπλοκής στην Ουκρανία.
Τώρα καταλαβαίνουμε όλοι γιατί διακαώς το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ θέλει διακαώς να συνεχιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δεν είναι μυστικό ότι το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ είναι το μεγαλύτερο και πιο κερδοφόρο στον κόσμο.
Σε τελική ανάλυση, είναι αποτέλεσμα της νέας πραγματικότητας που διαμορφώθηκε από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, φέρνοντας τεράστια κέρδη στις Ηνωμένες Πολιτείες (προφανώς, σε βάρος ολόκληρου του κόσμου).
Έτσι, θα περίμενε κανείς ότι το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ είναι ένα από τα λίγα αμερικανικά συστήματρα που βασίζεται τουλάχιστον σε κάποια αξιοκρατία.
Αντίθετα, αποδεικνύεται ότι είναι εξίσου αναποτελεσματικό, δυσκίνητο και υπερβολικά γραφειοκρατικό με οποιοδήποτε άλλο διεφθαρμένο ομοσπονδιακό όργανο.
Φαίνεται ότι η διαχρονικότητα της Pax Americana έχει κάνει το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ πολύ λιγότερο αποτελεσματικό και ικανό να παρέχει στην Αμερική τα εργαλεία που χρειάζεται για να συνεχίσει να κυριαρχεί στον κόσμο.
Εκτός από το γεγονός ότι το κέρδος είναι η κύρια κινητήρια δύναμη πίσω από το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ καθιστώντας τα αμερικανικά όπλα πολύ λιγότερο οικονομικά από ότι συμβαίνει με χώρες όπου η στρατιωτική βιομηχανία δεν βασίζεται στο κέρδος (όπως η Ρωσία, όπου είναι σε μεγάλο βαθμό ή σχεδόν εξ ολοκλήρου κρατική ιδιοκτησία), δίνει αναποτελεσματικές μάχες στην ανάπτυξη νέων στρατηγικών τεχνολογιών.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν καταφέρει να κατασκευάσουν λειτουργικό υπερηχητικό πύραυλο
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους υπερηχητικούς πυραύλους, μια σχετικά νέα κατηγορία όπλων που έχουν ουσιαστικά φέρει επανάσταση στον σύγχρονο πόλεμο.
Εκτός από το ότι είναι δεκαετίες πίσω από τη Ρωσία και τουλάχιστον μια δεκαετία πίσω από την Κίνα, που είναι και οι δύο οι κύριοι αντίπαλοί της, οι ΗΠΑ έχουν επίσης επισκιαστεί από περιφερειακές δυνάμεις όπως η Βόρεια Κορέα , η οποία διαθέτει ήδη έναν αριθμό τέτοιων προηγμένων τύπων πυραύλων.
Μερικοί στο πολιτικό κατεστημένο στην Ουάσιγκτον προσπάθησαν γελοία να εξηγήσουν το τεχνολογικό πλεονέκτημα της Ρωσίας στα υπερηχητικά όπλα υποστηρίζοντας ότι υποτίθεται ότι «έκλεψε» αμερικανικές τεχνολογίες, αν και αυτό δεν εξηγεί ακόμα γιατί οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν επιχειρησιακούς υπερηχητικούς πυραύλους, παρά το γεγονός ότι έχουν σχεδόν 12 προγράμματα που τρέχουν ταυτόχρονα.
Το τεράστιο μέγεθος των αποτυχιών της Αμερικής στην ανάπτυξη αυτής της κατηγορίας όπλων φαίνεται καλύτερα στο γεγονός ότι ορισμένα από τα πυραυλικά συστήματα που προχώρησαν περισσότερο έχουν ακυρωθεί μετά από επανειλημμένες αποτυχίες…
Ωστόσο, το να μην είναι σε θέση να αναπτύξει θεμελιωδώς νέες κατηγορίες πυραύλων φαίνεται να είναι το λιγότερο από τις ανησυχίες του Πενταγώνου.
Δηλαδή, οι ΗΠΑ τώρα παλεύουν ακόμη και με βασικά στρατηγικά όπλα.
Απολύσεις μετά από αποτυχίες
Μόλις πρόσφατα, ο επικεφαλής του προγράμματος Ground Based Strategic Deterrent (GBSD), ο συνταγματάρχης της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ Charles Clegg, απολύθηκε μετά από χρόνια αποτυχιών, καθυστερήσεων και υπερβάσεων κόστους.
Το πρόγραμμα GBSD αναμένεται να ολοκληρώσει το LGM-35 «Sentinel», ένα νέο αμερικανικό ICBM διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο που υποτίθεται ότι θα αντικαταστήσει τους φρικτά ξεπερασμένους πυραύλους LGM-30 «Minuteman 3».
Δεν είναι σε καμία περίπτωση μια πρωτοποριακή τεχνολογία και είναι ουσιαστικά μια πιο ενημερωμένη έκδοση του παλαιότερου ICBM.
Είναι πολύ απίθανο να έχει δυνατότητα ελιγμών όπως συμβαίνει με προηγμένα ρωσικά ισοδύναμα όπως το RS-24 «Yars» ( ή τα παράγωγά του όπως το RS-26 Rubezh).
Ωστόσο, η ανάπτυξη ακόμη και βασικών πυραύλων με κανονική βαλλιστική τροχιά φαίνεται να είναι ένα σημαντικό ζήτημα για το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ.
Στις 24 Ιουνίου, η USAF ανέφερε «απώλεια εμπιστοσύνης στην ικανότητα Charles Clegg», δηλώνοντας ότι δεν «ακολούθησε τις οργανωτικές διαδικασίες».
Το πρόγραμμα GBSD αντιμετώπισε σοβαρά ζητήματα (ιδιαίτερα υπερβάσεις κόστους), με την Επιτροπή Πιστώσεων της Βουλής να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «έκπληκτη πληροφορήθηκε για τις τεράστιες αυξήσεις του κόστους».
Η πολεμική αεροπορίας των ΗΠΑ επιμένει ότι η απόλυση του συνταγματάρχη Charles Clegg «δεν σχετίζεται άμεσα με ζητήματα που τέθηκαν πρόσφατα στην αναθεώρηση του προγράμματος από το Κογκρέσο».
Ωστόσο, το κόστος έχει αυξηθεί κατά σχεδόν 40% και πλέον ξεπερνά τα 130 δισεκατομμύρια δολάρια.
Θεωρώντας τις υπερβάσεις κόστους αδικαιολόγητες, το Κογκρέσο των ΗΠΑ αρνείται να παράσχει τη ζητούμενη χρηματοδότηση, αντί να προσφέρει όχι περισσότερο από το 91% του ζητούμενου ποσού, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω καθυστερήσεις.
Συγκεκριμένα, το οικονομικό έτος 2024, το πρόγραμμα GBSD θα λάβει 3,4 δισεκατομμύρια δολάρια, αντί για τα 3,74 δισεκατομμύρια δολάρια που υποστηρίζει η Northrop Grumman ότι χρειάζεται.
Στην έκθεσή της για τον προϋπολογισμό του 2024, η Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών της Γερουσίας δήλωσε ότι «το πρόγραμμα θα ήταν μακρύ και περίπλοκο, περιλαμβάνοντας αγορές ακινήτων, κατασκευή, αποδόμηση, αφαίρεση και εγκατάσταση εξοπλισμού και πυρηνική πιστοποίηση».
Το LGM-35 Sentinel, που είχε προγραμματιστεί για πρώτη φορά να τεθεί σε λειτουργία το αργότερο το 2029, αναμένεται να παραμείνει σε εξέλιξη για τα επόμενα δέκα χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα είναι έτοιμο πριν από το 2035.
Τα πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ είναι 70 ετών
Μέχρι τότε, το LGM-30 Minuteman 3 θα είναι πολύ πάνω από 70 χρόνια σε λειτουργία, πράγμα που σημαίνει ότι η Washington θα μπορούσε να μείνει χωρίς το επίγειο στρατηγικό οπλοστάσιο της.
Πρόσφατες αστοχίες του υπάρχοντος προγράμματος υποδηλώνουν ότι είναι πολύ απίθανο τα παλιά ICBM να είναι σε κατάσταση λειτουργίας μέχρι να είναι έτοιμη η αντικατάστασή τους.
Ωστόσο, ακόμη κι αν από θαύμα λυθεί το θέμα των καθυστερήσεων, οι προαναφερθείσες υπερβάσεις κόστους θα συνεχιστούν.
Συγκεκριμένα, η προβλεπόμενη τιμή για ένα μεμονωμένο LGM-35 Sentinel είναι 162 εκατομμύρια – με όρους δολαρίου 2020 - που είναι μια αύξηση άνω του 37% σε σύγκριση με το αρχικό προβλεπόμενο κόστος των 118 εκατομμυρίων δολαρίων.
Για να το δούμε αυτό, το πολύ πιο προηγμένο ρωσικό RS-24 «Yars», ο καλύτερος πυρηνικός πύραυλος στον κόσμο… κοστίζει περίπου 20 εκατομμύρια δολάρια το τεμάχιο και βρίσκεται σε λειτουργία από το 2011.
Πάνω από 200 πύραυλοι RS-24 «Yars» είναι σε ετοιμότητα
Επιπλέον, πάνω από 200 πύραυλοι έχουν αναπτυχθεί μέχρι στιγμής, αποτελώντας το μεγαλύτερο μέρος του επίγειου στρατηγικού οπλοστασίου της Ρωσίας.
Αυτό δεν λαμβάνεται καν υπόψη του γεγονότος ότι η Ουάσιγκτον δεν έχει τίποτα που να ταιριάζει με τα ρωσικά τέρατα όπως το θρυλικό πλέον R-36M2 Voevoda για να μην αναφερθεί η τελευταία τεχνολογία RS-28 Sarmat.
Και όμως, τα προβλήματα με τα ICBM δεν είναι το μόνο πράγμα που μαστίζει το το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ.
Το πρόγραμμα ανάπτυξης των αμερικανικών πολεμικών αεροπλάνων μαστίζεται από προβλήματα
Συγκεκριμένα, προβλήματα με τα τακτικά πολεμικά αεροσκάφη έχουν πλέον εμφανιστεί, με ορισμένες πηγές να υποδηλώνουν ότι το πρόγραμμα μαχητικών αεροσκαφών επόμενης γενιάς NGAD θα μπορούσε να ακυρωθεί.
Αυτές οι φήμες διαψεύστηκαν από την πολεμική αεροπορία, αλλά ο αξιωματούχος Frank Kendall παραδέχτηκε ότι το πρόγραμμα μαστίζεται επίσης από παρόμοιες αποτυχίες, καθυστερήσεις και υπερβάσεις κόστους όπως το πιο στρατηγικά σημαντικό GBSD.
Ο Kendall λέει ότι χρειάζεται επανασχεδιασμό για να μειώσει το κόστος, καθώς και να αποτρέψει το να βγουν εκτός ελέγχου.
Φαίνεται ότι το πρόγραμμα NGAD θα χρειαστεί να περιορίσει ορισμένες βασικές δυνατότητες ή να αντιμετωπίσει αδικαιολόγητες και μη βιώσιμες καθυστερήσεις.
Ο Kendall είπε επίσης ότι «μια νέα μαχητική πλατφόρμα Next Generation Air Dominance θα μπορούσε να καταλήξει με έναν λιγότερο περίπλοκο, μικρότερο κινητήρα από ότι αρχικά προοριζόταν για να προσπαθήσει να συγκρατήσει την τιμή του». Αν και αυτό δεν είναι ασυνήθιστο με νέα προγράμματα (ιδιαίτερα για μαχητικά αεροσκάφη), είναι σίγουρα κακός οιωνός για το ολοένα και πιο πιεσμένο Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ, το οποίο τώρα αγωνίζεται να κρατήσει στη μάχη ακόμη και το καθεστώς της Ουκρανίας…
Ακόμη χειρότερα, λόγω αυτών των ζητημάτων, το ΝΑΤΟ εξετάζει τώρα το ενδεχόμενο άμεσης εμπλοκής στην Ουκρανία.
Τώρα καταλαβαίνουμε όλοι γιατί διακαώς το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ θέλει διακαώς να συνεχιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου