Μετά τα πρόσφατα γεγονότα και ιδίως τις εκρήξεις πυρομαχικών σε αποθήκες της 111 Πτέρυγας Μάχης στη Νέα Αγχίαλο του Βόλου, εχθές 27 Ιουλίου, δεν υπάρχει, ή δεν πρέπει να υπάρχει πλέον, η παραμικρή αμφιβολία για το ότι η χώρα μας για τρίτη φορά μετά το Μάρτιο του 2020 στον Έβρο και το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου στο Αιγαίο, βρίσκεται σε πόλεμο.
Έναν υβριδικό πόλεμο διαφορετικής αυτή τη φορά μορφής, που έχει επιφέρει σημαντική φθορά τόσο σε περιβαλλοντικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο, σε συνδυασμό με κόστος σε ανθρώπινες ζωές… Η “επομένη ημέρα” για την Ελλάδα και τις Ένοπλες Δυνάμεις δεν μπορεί παρά να είναι διαφορετική, καθώς πλέον τίθεται ξεκάθαρα θέμα επιβίωσης!
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μία δημοσιογραφική αποστολή είχε βρεθεί στην 115 Πτέρυγα Μάχης και το Πεδίο Βολής Κρήτης, για τη διενέργεια ρεπορτάζ. Ένας από τους σταθμούς δε της ολιγομελούς ομάδας των διαπιστευμένων στο Υπουργείο Άμυνας αμυντικών συντακτών, ήταν και η αμερικανική βάση της Σούδας, όπου και πραγματοποιήθηκε εκτενής ενημέρωση για τις δραστηριότητές της από τον τότε διοικητή της.
Η είσοδος στην αμερικανική βάση ήταν ένα πραγματικό σοκ για όλους. Φαινόταν στα μάτια και τις εκφράσεις των προσώπων. Οι Έλληνες αμυντικοί συντάκτες δεν αντάλλαξαν κουβέντα μεταξύ τους. Αργότερα, αρκετά αργότερα, σε μεταξύ τους συζητήσεις αποκαλύφθηκε ότι οι συγκρίσεις έγιναν αυτόματα και “γέννησαν” τις ίδιες, σε μεγάλο βαθμό, ζωηρές εντυπώσεις.
Ο κλασσικός φράκτης οικοπέδων της περιμέτρου της 115 Πτέρυγας Μάχης, που σε πάμπολλα σημεία του ήταν μισογκρεμισμένος ή με μεγάλες τρύπες στο μεταλλικό πλέγμα του, στην περίμετρο της αμερικανικής βάσης έδινε τη θέση του σε διπλό (με διαχωριστική απόσταση ενός τουλάχιστον μέτρου ή και περισσότερο…) ενισχυμένου μεταλλικού πλέγματος φράκτη ύψους τριών τουλάχιστον μέτρων και υπερυψωμένες θωρακισμένες σκοπιές με καθαρό πεδίο θέασης εκατοντάδων μέτρων προς όλες τις κατευθύνσεις, επάνω στις οποίες υπήρχαν κάμερες!
Τα κτίρια εντός της βάσης αν και αρκετά παλιά βρίσκονταν σε άριστη και απόλυτα λειτουργική κατάσταση και ο περιβάλλον χώρος ήταν πεντακάθαρος και στο μεγαλύτερο μέρος του καλυμμένος με γρασίδι. Το τελευταίο ήταν άριστα συντηρημένο καθώς όπως είπαν οι ίδιοι οι Αμερικανοί, η επιτήρηση και η φροντίδα των χώρων γινόταν σε εικοσιτετράωρη βάση! Όχι 8 το πρωί με 2 το μεσημέρι…
Από τότε έχουν περάσει 25 σχεδόν χρόνια και σε αυτό το χρονικό διάστημα η κατάσταση δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα, παρά τις επιμέρους ενέργειες που γίνονται. Συνήθως αποσπασματικές και αναλόγως των προσώπων που βρίσκονται στην ηγεσία σε διάφορα επίπεδα.
Σε αυτό το χρονικό διάστημα επίσης, υπήρξαν κατά καιρούς πολλά και αναλυτικά δημοσιεύματα σχετικά με την πραγματικά ανεπαρκή, ελλιπή ή ενίοτε και τραγική κατάσταση των υποδομών φύλαξης και προστασίας των μονάδων όχι μόνο της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά και του Ελληνικού Στρατού και του Πολεμικού Ναυτικού. Δυστυχώς από ότι αποδεικνύεται, δεν λήφθηκε σε όλη αυτή την περίοδο, οριζόντια, κάποιο ουσιαστικό μέτρο βελτίωσης των υποδομών και των συνθηκών ασφαλείας στις μονάδες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Προς επιβεβαίωση -και ως παράδειγμα- της πραγματικότητας αυτής, ένα αρκετά πρόσφατο δημοσίευμα του DP θίγει το θέμα της επικινδυνότητας από την κακή κατάσταση των μεγάλων δέντρων (και μάλιστα πεύκων!) εντός των μονάδων ή στην περίμετρό τους! Τα πρόσφατα γεγονότα στη Νέα Αγχίαλο, δεν είναι παρά άλλη μία επιβεβαίωση και μάλιστα κατά τον πλέον τραγικό και κατηγορηματικό τρόπο, ότι η κουλτούρα ασφάλειας στο κομμάτι της προστασίας των μονάδων και του εξοπλισμού των Ε.Δ., αλλά και του προσωπικού τους, είναι ανύπαρκτη…
Ποτέ δεν είναι αργά βέβαια να αλλάξουν τα πράγματα. Αρκεί να υπάρχει η διάθεση και η βούληση. Αντί της αναζήτησης “υπαιτίων” και αποδιοπομπαίων τράγων που θα βόλευε πολλούς και όχι άμοιρους ευθυνών, στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων και της έναρξης του πολέμου απόδοσης ευθυνών με στόχο κυρίως τη δημιουργία εντυπώσεων, επιβάλλεται να θεσπιστούν ΑΜΕΣΑ νέοι, ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΙ κανονισμοί ασφαλείας και προδιαγραφών κατασκευής υποδομών επιτήρησης και ασφάλειας.
Τα ψέματα τελείωσαν. Ο εχθρός σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις βρίσκεται εντός των τειχών και πρέπει να αντιμετωπιστεί. Η “περίφραξη” των μονάδων πρέπει να αντικατασταθεί από πραγματική περίφραξη με τάφρο και απόλυτα καθαρό περιβάλλοντα χώρο. Χωρίς κλαδιά, δέντρα και αντικείμενα. Οι σκοπιές πρέπει να είναι υπερυψωμένες με θωρακισμένα κουβούκλια, κλιματιζόμενες και εξοπλισμένες με κάμερες ασφαλείας, ενώ στην επιτήρηση κάθε περιμέτρου μπορούν να αξιοποιηθούν και drones.
Τα ίδια τα μέτρα ασφαλείας θα πρέπει να αναθεωρηθούν και να ενταθούν… 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, 365 ημέρες το χρόνο. Δεν νοείται οποιαδήποτε αποθήκη πυρομαχικών να μην είναι υπόγεια με αντιεκρητικού τύπου θύρες και πρόβλεψη εκτόνωσης αερίων έκρηξης μαζί με προστασία από την υγρασία και τις αλλαγές θερμοκρασίας στο εξωτερικό περιβάλλον.
Αυτά και πολλά άλλα πρέπει να αποτελέσουν το αντικείμενο συζήτησης και διεργασιών της “επόμενης ημέρας” και όχι η πάγια ελληνική τακτική της καταδίκης συγκεκριμένων προσώπων. Το πρόβλημα της ανεπαρκούς, ελλειμματικής και αναποτελεσματικής ασφάλειας είναι πρόβλημα δεκαετιών που ουδέποτε αντιμετωπίστηκε σοβαρά με συνέπεια και συνέχεια για πολλούς λόγους. Και αυτό είναι κάτι που γνωρίζει πολύ καλά τόσο ο σημερινός Α/ΓΕΕΘΑ, όσο και οι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων. Ας μην κρυφτούμε για άλλη μία φορά πίσω από τη νοσηρή νοοτροπία που μας έφτασε στο σημείο να αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις. Χρήματα υπάρχουν για το σκοπό αυτό και πρέπει επιτέλους να διατεθούν.
Τι να τα κάνουμε τα πανάκριβα μαχητικά αεροπλάνα και τα κάθε είδους συστήματα, αν δεν μπορούμε να τα προστατέψουμε για να τα χρησιμοποιήσουμε όταν παραστεί ανάγκη; Αν απλά υιοθετήσουμε για άλλη μία φορά την τακτική του να κρύψουμε το πρόβλημα “κάτω από το χαλί” ζητώντας την κεφαλή των “υπευθύνων” επί πίνακι. Δεν θα έχουμε πετύχει τίποτα περισσότερο από το να ενθαρρύνουμε κάθε ενδιαφερόμενο να εντείνει τις προσπάθειές του να μας φθείρει και να μας τρομοκρατήσει για να παραδοθούμε αμαχητί. Να πετύχει τους στόχους του χωρίς κόστος. Αν και συνήθως τη δουλειά την κάνουμε μόνοι μας…
Περιμένουμε να διαβάσουμε ποια ακριβώς μέτρα θα ληφθούν για την αναβάθμιση της ασφάλειας των μονάδων και των κρίσιμων εγκαταστάσεων του ΣΥΝΟΛΟΥ των Ενόπλων Δυνάμεων, εναντίον κάθε ΠΙΘΑΝΗΣ απειλής. Είτε αυτή έχει τη μορφή εχθρικής ενέργειας, είτε τη μορφή φυσικής καταστροφής. Τίποτα λιγότερο και τίποτα πέρα από αυτό…Αν η αλλαγή νοοτροπίας και το “χτίσιμο” κουλτούρας ασφαλείας δεν γίνουν πραγματικότητα τώρα, δεν θα γίνουν ποτέ. Θα επανέλθουμε…
Δημοσίευση σχολίου