ΗΠΑ και Ευρώπη αδυνατούν να προμηθεύσουν την Ουκρανία με πυρομαχικά
Την ώρα που η συζήτηση στη Δύση έχει επικεντρωθεί στην αποστολή εξελιγμένων όπλων στο Κίεβο, ο Hal Brands, διακεκριμένος καθηγητής στη Σχολή Προηγμένων Διεθνών Σπουδών του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, υποστηρίζει ότι αυτό που χρειάζεται περισσότερο η Ουκρανία, εκτός από τα συστήματα αεράμυνας, είναι πυρομαχικά πυροβολικού.Περιγράφει την τρέχουσα σύγκρουση ως μια σύγκρουση με επίκεντρο το πυροβολικό: "αν το Κίεβο δεν μπορέσει να βρει αρκετά πυροβόλα και πυρομαχικά πυροβολικού, ιδίως βλήματα των 155 χιλιοστών, θα βρεθεί σε τρομερό έλλειμμα ισχύος πυρός κατά μήκος των γραμμών του μετώπου της σύγκρουσης".
Πόλεμος φθοράς... δια αντιπροσώπων
Ήδη στις 29 Μαρτίου, ο Earle Mack, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Φινλανδία, γράφοντας σε άρθρο του στο The Hill, περιέγραψε την τρέχουσα αντιπαράθεση ως πόλεμο φθοράς με αντιπροσώπους, δηλαδή έναν πόλεμο που επιδιώκει τη στρατιωτική νίκη με την εξάντληση του εχθρού. Ανησυχούσε ότι η Ουκρανία φαινόταν βέβαιο ότι θα κουραστεί πρώτη. Τα πράγματα δεν έχουν γίνει πολύ καλύτερα για το Κίεβο, μέχρι στιγμής.
Σε άρθρο των New York Times της 23ης Ιουλίου, του πρώην πεζοναύτη Thomas Gibbons-Neff, που βασίζεται σε "δεκάδες επισκέψεις στη γραμμή του μετώπου", αναφέρεται ένας Ουκρανός διοικητής: "ανταλλάσσουμε τους ανθρώπους μας με τους δικούς τους και αυτοί έχουν περισσότερους ανθρώπους και εξοπλισμό".
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, "η Ουκρανία έχει σημειώσει οριακή πρόοδο στην ικανότητά της να συντονίζει άμεσα τα στρατεύματά της που βρίσκονται πιο κοντά στις ρωσικές δυνάμεις στη λεγόμενη γραμμή μηδέν και αυτά που επιτίθενται προς τα εμπρός".
Η ανεπάρκεια του πυροβολικού
Επιπλέον, το πυροβολικό της χώρας βρίσκεται σε ανεπάρκεια και χρησιμοποιείται "ένα μείγμα πυρομαχικών που αποστέλλονται από διαφορετικές χώρες". Το θέμα είναι ότι η ακρίβεια διαφέρει πολύ μεταξύ τους και οι Ουκρανοί πρέπει να χρησιμοποιούν περισσότερα πυρομαχικά. Επιπλέον, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, "ορισμένα από τα παλαιότερα βλήματα και ρουκέτες που αποστέλλονται από το εξωτερικό προκαλούν ζημιές στον εξοπλισμό τους και τραυματίζουν τους στρατιώτες".
Αντί να χρησιμοποιούν τον πολύπλοκο στρατιωτικό εξοπλισμό επικοινωνίας, τα στρατεύματα της Ουκρανίας χρησιμοποιούν "λιγότερο εξελιγμένα, αλλά ευκολότερα στη χρήση προγράμματα, όπως εφαρμογές ανταλλαγής μηνυμάτων σε smartphone, ιδιωτικά δωμάτια συνομιλίας στο διαδίκτυο". Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του συστήματος εξαρτάται από το δορυφορικό διαδίκτυο Starlink και, ως εκ τούτου, η επικοινωνία σημαντικών στρατιωτικών πληροφοριών διαρκεί περισσότερο όταν οι μονάδες επιτίθενται και δεν υπάρχει δρομολογητής Wi-Fi. Σε αυτή την περίπτωση, απίστευτο, "τα επιτιθέμενα στρατεύματα πρέπει να φτάσουν σε κάποιον με σύνδεση στο διαδίκτυο για να καλέσουν υποστήριξη".
Το πρόβλημα των Ουκρανών με τα πυρομαχικά
Όσον αφορά τα πυρομαχικά, το πρόβλημα είναι ότι οι ίδιες οι αμερικανικές αρχές εκτιμούν ότι η Μόσχα είναι σε θέση να παράγει "1 εκατομμύριο σφαίρες πυροβολικού των 152 χιλιοστών ετησίως".
Οι ΗΠΑ, αντίθετα, παράγουν μόλις το ένα έβδομο, σύμφωνα με τον Hal Brands.
Αυτή τη στιγμή, οι ίδιες οι ΗΠΑ πρέπει να αγοράζουν συμβατικά πυρομαχικά πυροβολικού από τον σύμμαχό τους στη Νότια Κορέα. Σε αυτό που ο Brands περιγράφει ως "απελπισμένο παγκόσμιο κυνήγι σκουπιδιών για πυρομαχικά", η Ουάσινγκτον αναζητά επίσης πυρομαχικά από την Ιαπωνία, καθώς και "επανατοποθετεί σφαίρες που είναι αποθηκευμένες στο Ισραήλ στην Ουκρανία".
Τα αποθέματα της Ευρώπης δεν βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση.
Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών, οι ένοπλες δυνάμεις των ευρωπαϊκών κρατών του ΝΑΤΟ είναι "κούφιες, μαστίζονται από μη λειτουργικό εξοπλισμό και σοβαρά εξαντλημένα αποθέματα πυρομαχικών". Ο δημοσιογράφος του Bloomberg και στρατιωτικός ιστορικός Μαξ Χέιστινγκς γράφει ότι, πριν από ένα χρόνο και πλέον, το Βερολίνο είχε δεσμευτεί να διαθέσει 100 δισεκατομμύρια ευρώ για την ανασυγκρότηση των φθαρμένων δυνάμεών του.
Μέχρι στιγμής, ωστόσο, εκτιμάται ότι έχει δαπανηθεί μόνο το 1% αυτού του ποσού.
Λείπει η πολιτική βούληση για στήριξη της Ουκρανίας
Η γερμανική Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας, τον περασμένο μήνα, τόνισε την αδυναμία της γερμανικής οικονομίας.
Σύμφωνα με τον Χέιστινγκς, η "πολιτική βούληση" να ενισχύσουν τις ένοπλες δυνάμεις τους "απουσιάζει" όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Το πρόβλημα για την Ευρώπη υπερβαίνει κατά πολύ τα εξαντλημένα αποθέματα όπλων: για να μπορέσει να επανεξοπλιστεί, χρειάζεται επειγόντως επαναβιομηχανοποίηση, κάτι στο οποίο, κατά ειρωνεία της τύχης, η ίδια η Ουάσιγκτον αντιτίθεται σταθερά μέσω του επιδοματικού πολέμου της κατά του ευρωπαϊκού μπλοκ. Επιπλέον, η Ευρώπη, με την έντονα διάχυτη και κατακερματισμένη άμυνά της, στερείται μιας κοινής αμυντικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ενός νομικού και γραφειοκρατικού πλαισίου, όπως γράφουν η Sophia Besch (συνεργάτης του Carnegie Endowment for International Peace), και ο Max Bergmann (πρώην μέλος του προσωπικού σχεδιασμού πολιτικής των ΗΠΑ και διευθυντής του προγράμματος Ευρασίας στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών).
Η βιομηχανία της Βρετανίας αντιμετωπίζει σήμερα πολλές δυσκολίες και το ίδιο συμβαίνει και με άλλα ευρωπαϊκά έθνη - οι κατασκευαστές χρειάζονται επειγόντως επέκταση της χρηματοδότησης και οι κυβερνήσεις όλο και περισσότερο "κουράζονται" από το κόστος της σύγκρουσης.
Όσον αφορά τις ΗΠΑ, ο λέκτορας Ιστορίας στο Γέιλ Michael Brenes υποστηρίζει ότι η ίδια η αμερικανική "πολεμική μηχανή" είνα προβληματική.
Σκιαγραφεί μια εικόνα "ελλείψεων στην παραγωγή" και "διακοπών στις αλυσίδες εφοδιασμού", τα οποία έχουν θέσει σε κίνδυνο την ικανότητα της Ουάσινγκτον να "παραδώσει όπλα στην Ουκρανία".
Πώς το αμερικανικό Κογκρέσο μόλις ψήφισε για... μόνιμο πόλεμο
Την ίδια ώρα, σε μια τολμηρή επίδειξη της διακομματικής αποφασιστικότητας του αμερικανικού Κογκρέσου μετά την 11η Σεπτεμβρίου, το Κογκρέσο πήρε μία απόφαση που οδηγεί σε... διαρκή πόλεμο, καθώς δεν απαιτείται πλέον η έγκριση του σώματος για την εμπλοκή της χώρας σε πόλεμο.
"Σχετικά με την τροπολογία (Paul Amdt. No. 222 )", με στόχο "Να εκφράσει την αίσθηση του Κογκρέσου ότι το άρθρο 5 της Βορειοατλαντικής Συνθήκης δεν υπερισχύει της συνταγματικής απαίτησης ότι το Κογκρέσο πρέπει να κηρύσσει πόλεμο πριν οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλακούν σε σύρραξη", καταψηφίστηκε στη Γερουσία των ΗΠΑ, με την τεράστια διακομματική διαφορά των 83 "Όχι" έναντι 16 "Ναι".
Και τα 16 "ναι" προήλθαν από Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές.
Ωστόσο, 32 Ρεπουμπλικάνοι και οι δύο "ανεξάρτητοι" γερουσιαστές (ο Σάντερς από το Βερμόντ και ο Κινγκ από το Μέιν) ψήφισαν επίσης "Όχι" - ήτοι ψήφισαν ότι η ρήτρα του αμερικανικού Συντάγματος που απαιτεί εξουσιοδότηση του Κογκρέσου πριν ο Αμερικανός Πρόεδρος μπορεί να στείλει αμερικανικές δυνάμεις στο εξωτερικό σε πόλεμο, θα ακυρωθεί αν το ΝΑΤΟ κηρύξει πόλεμο.
(Για παράδειγμα: αν το ΝΑΤΟ κηρύξει πόλεμο κατά της Ρωσίας σχετικά με την Ουκρανία - κάτι που ΜΠΟΡΕΙ να συμβεί - τότε η Αμερική βρίσκεται αυτόματα σε πόλεμο κατά της Ρωσίας και δεν χρειάζεται εξουσιοδότηση του Κογκρέσου προκειμένου οι ΗΠΑ να εξαπολύσουν αμέσως πυρηνική εισβολή στη Ρωσία).
Σύμφωνα με τον ιστορικό ερευνητή και συγγραφέα, Eric Zuesse, στις 17 Φεβρουαρίου 2023, ο Αμερικανός πρόεδρος Joe Biden εξέδωσε την "Ανακοίνωση για τη συνέχιση της Εθνικής Έκτακτης Ανάγκης σε σχέση με τη Λιβύη" και - παρόλο που περίπου οι μισοί Αμερικανοί γερουσιαστές έχουν ταχθεί δημοσίως κατά των αμερικανικών πωλήσεων όπλων σε πολέμους στη Μέση Ανατολή - ανακοίνωσε δημοσίως ότι η Αμερική θα συνεχίσει την "Εθνική Έκτακτη Ανάγκη" που είχε ανακοινώσει ο πρόεδρος Obama το 2011 για να απαλλαγεί από τον Muammar Gaddafi (παρόλο που δολοφονήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2011).
Το Κογκρέσο δεν έκανε τίποτα για να αντιταχθεί στη συνέχιση αυτής της εξουσιοδότησης από τον Biden, για να συνεχιστεί η συμμετοχή της Αμερικής σε αυτούς τους πολέμους.
Ανοιχτά μέτωπα σε... 41 χώρες
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 41 κηρυγμένες εθνικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που εξακολουθούν να ισχύουν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πρόκειται για: Ιράν, Νικαράγουα, Νότια Αφρική, Λιβύη (1986), Παναμάς, Ιράκ (1990), χημικά και βιολογικά όπλα (από τα οποία οι ΗΠΑ. ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός - αλλά αυτό το Εκτελεστικό Διάταγμα 12735 του 1990 στρεφόταν μόνο κατά ξένων χωρών) - Αϊτή, Σερβία και Μαυροβούνιο, UNITA, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, "Τρομοκράτες", Κούβα, Βιρμανία, Σουδάν, Σερβία και Μαυροβούνιο και πάλι, Ταλιμπάν, Σιέρα Λεόνε, Δυτικά Βαλκάνια, "Τρομοκράτες" και πάλι, Ζιμπάμπουε, Ιράκ και πάλι (2003), Συρία, Λιβερία, Ακτή Ελεφαντοστού, Λευκορωσία, ΛΔ Κονγκό, Λίβανος, Βόρεια Κορέα, Σομαλία, Λιβύη (2011), Ρώσοι στην Ουκρανία (2014), Νότιο Σουδάν, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Βενεζουέλα, Μπουρούντι, Νικαράγουα και πάλι, Μάλι, Κίνα, Κίνα και πάλι, Βιρμανία και πάλι, Ρωσία και πάλι, Αιθιοπία, Αφγανιστάν και Ρωσία και πάλι. Άλλοι ήταν κατά πραγμάτων, όπως τα ναρκωτικά.
Πρόκειται για 45 "Εθνικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης των ΗΠΑ", στις οποίες ο Πρόεδρος μπορούσε να φέρει τις ΗΠΑ σε πόλεμο ανεξάρτητα από το Κογκρέσο των ΗΠΑ.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου