Η γραμμή στα ανοιχτά των ελληνικών θαλασσών είναι γεμάτη πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ο εφιάλτης της ενεργειακής κρίσης της Ευρώπης έχει τελειώσει, καθώς οι ανάγκες των χωρών της Γηραιάς Ηπείρου καλύπτονται εξ ολοκλήρου από τα ελληνικά κοιτάσματα. Η χώρα μας είναι οικονομικά παντοδύναμη και η πιο… πολύφερνη νύφη για τις ισχυρότερες πετρελαϊκές του πλανήτη.
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
Πριν από κάποια χρόνια, τέτοια σενάρια έμοιαζαν περισσότερο με όνειρα που κάνει κάποιος φαντασιόπληκτος τις θερινές νύχτες, πλάι στο κύμα. Σήμερα, ωστόσο, όλο και περισσότερα στοιχεία συνηγορούν στο ότι οι παραπάνω περιγραφές μπορεί να αφορούν το μέλλον της Ελλάδας. Οι έρευνες των αμερικανικών και ελληνικών πετρελαϊκών εταιρειών στις περιοχές όπου υπήρχαν ενδείξεις για κοιτάσματα υδρογονανθράκων είναι ενθαρρυντικές σε τέτοιον βαθμό που φαίνεται ότι θα μπορούσαν να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες ολόκληρης της Ευρώπης για μια δεκαετία.
Τα πρώτα νέα, λοιπόν, είναι καλά. Ολοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, είτε πρόκειται για τις ίδιες τις πετρελαϊκές, είτε για την Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων (ΕΔΕΥΕΠ), είτε για την κυβέρνηση αυτή καθαυτή, δίνουν τις πληροφορίες με το σταγονόμετρο και συνιστούν να κρατιέται χαμηλά η μπάλα. Δεν χρειάζονται θριαμβολογίες και πανηγυρισμοί, ούτε και να προτρέχουμε.
Η υπόθεση «εξόρυξη υδρογονανθράκων» είναι πολύ περίπλοκη και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: τις διεθνείς συνθήκες, την τιμή των πετρελαιοειδών, το βάθος στο οποίο εντοπίζεται ένα κοίτασμα, το κόστος της εξόρυξης, το μέγεθος και την ποιότητα του περιεχομένου του, την πολιτική βούληση, τη βούληση των εμπλεκόμενων εταιρειών και όλα αυτά μαζί. Αυτά, ωστόσο, δεν σημαίνουν ότι δεν υπάρχει κινητικότητα, και μάλιστα πολύ έντονη, γύρω από το θέμα.
Δημοσίευση σχολίου