Η ρητορική της τουρκικής ηγεσίας τους τελευταίους τέσσερις μήνες παραπέμπει σε προετοιμασία της κοινής γνώμης εντός και εκτός της Τουρκίας, για ένοπλη σύγκρουση με την Ελλάδα στο σύντομο μέλλον.
Τόσο η αποστολή επιθετικών τουίτ στα ελληνικά εναντίον της επανεκλογής του Μητσοτάκη από τον λογαριασμό του κ. Ερντογάν, όσο και η ρητορική του Τούρκου προέδρου εναντίον του Έλληνα πρωθυπουργού, όσο και η παρότρυνση του κ. Οζάλ (τηλεπερσόνας και υιού πρώην Τούρκου πρωθυπουργού) προς την τουρκική κυβέρνηση να περιμένει την αλλαγή πρωθυπουργού στην Ελλάδα για να έχει καλύτερο αποτέλεσμα στην επίθεση εναντίον της Ελλάδας, δείχνουν μια μεθοδικότητα που δεν είχαμε δει ούτε στην εποχή της εισβολής της Τουρκίας που κατέληξε στην παράνομη στρατιωτική κατοχή του 40% της Κύπρου από το 1974 ως σήμερα.
Με συνεχείς εναλλαγές ανάμεσα στην αντιπολίτευση, τον κυβερνητικό εταίρο του Ερντογάν στη σημερινή κυβέρνηση, όσο και την ίδια την κυβέρνηση, καλλιεργείται ένα φαντασιακό σκηνικό μιας δήθεν "Γαλάζιας Πατρίδας” στην τουρκική κοινή γνώμη, όπου αμφισβητείται ευθέως η ελληνικότητα των ελληνικών νησιών του Αιγαίου τα οποία όμως κατοικούνται από Έλληνες στα τελευταία 3.000 χρόνια. Φτάνουν να λένε αναμεταξύ τους ότι τα πήραν οι Έλληνες από τους Τούρκους το 2005. Όμως αμφισβητείται και το αυτονόητο δικαίωμα της Ελλάδος να υπεραμυνθεί της κυριαρχίας των νησιών της, σε περίπτωση που κάποιος τολμήσει να αποπειραθεί να τους επιτεθεί.
Το τελευταίο μάλιστα εικάζεται ότι βασίζουν σε μια παράγραφο της συνθήκης της Λωζάνης όπου γράφει ότι η Ελλάδα δεν θα δημιουργήσει ναυτικές βάσεις στα νησιά πλησίον της Τουρκίας που περιλαμβάνονται στη συνθήκη αυτή. Βολικά ξεχνούν ότι τα Δωδεκάνησα ΔΕΝ καλύπτονται από αυτή τη συνθήκη, αλλά τα απελευθέρωσε η Ελλάδα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από την Ιταλική κτήση, πόλεμο που η Ελλάδα κέρδισε μαζί με τους συμμάχους της με κόστος εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και υλικές ζημιές σημερινής αξίας τρισεκατομμυρίων ευρών, ενώ αυτά προσαρτήθηκαν στην Ελλάδα με τη συνθήκη των Παρισίων μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η παραλληρηματική ρητορική εναντίον της Ελλάδος και ειδικότερα του Έλληνα πρωθυπουργού από σύσσωμο το τουρκικό πολιτικό σύστημα, θα ήταν κωμική ή έστω αξιολύπητη αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη για τους λαούς της Τουρκίας και της Ελλάδος.
Με ρητορική δημιουργίας μίσους στη γείτονα τουρκική κοινωνία εναντίον της Ελλάδας πριν από την απονενοημένη κίνηση, η τουρκική κυβέρνηση μοιάζει να χρησιμοποιεί τις ίδιες τεχνικές που χρησιμοποιούσαν οι Ναζί και οι Φασίστες εναντίον των Εβραίων, των αλλόθρησκων, των αλλόφυλων και των ομοφυλόφιλων, ώστε να μην προκληθεί κοινωνική αντίσταση στα νοσηρά σχέδια εκτοπισμού και δολοφονίας τους.
Αυτή η ρητορική οδηγεί στον εκφασισμό της τουρκικής κοινωνίας, για να εξυπηρετήσει τον σχεδιασμό της ανασφαλούς σημερινής τουρκικής κυβέρνησης για ανατροπή των προγνωστικών απώλειας της εξουσίας στις αναμενόμενες τουρκικές εκλογές του 2023, αλλά και τις προσδοκίες μεγαλείου του Τούρκου προέδρου για τους εορτασμούς των 100 ετών από την ίδρυση της Τουρκίας από τον Κεμάλ Ατατούρκ, τον Σεπτέμβρίο του 2023, όπου ονειρεύεται να ανταγωνιστεί σε λάμψη για τους Τούρκους την προσωπικότητα του ιδρυτή της Τουρκίας.
Η εναλλακτική απώλειας από τη σημερινή κυβέρνηση της εξουσίας στην Τουρκική "Ημι-δημοκρατία” με βάση τις διώξεις και φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων στα τελευταία 20 χρόνια από τον Ερντογάν, συνεπάγεται πολύ χειρότερα σενάρια από το "να πάει σπίτι του” όπως συμβαίνει σε κανονικές δημοκρατικές κυβερνήσεις ανά τον κόσμο.
Αν η διαφορά της σημερινής κυβέρνησης που υπολείπεται από την ενωμένη τουρκική αντιπολίτευση μοιάσει να είναι μεγαλύτερη από όση μπορεί να "διορθωθεί” με νοθεία, τότε η ένοπλη σύγκρουση με την Ελλάδα για την αναστολή διεξαγωγής των τουρκικών εκλογών δείχνει να είναι μονόδρομος.
Δυστυχώς για όλους αλλά κυρίως τους Τούρκους πολίτες, η οδός που επέλεξε ο Ερντογάν προκειμένου να δημιουργήσει ένα Φασιστικό Αφήγημα που θα τον κρατήσει στην εξουσία αυτόν και τον κύκλο του λίγα ακόμη χρόνια, μοιάζει να οδηγεί σε κατάρρευση της γείτονος χώρας στο σύντομο μέλλον. Όπως καταρρέουν αργά ή γρήγορα όλα τα φασιστικά καθεστώτα, συχνά συμπαρασύροντας και απειλώντας την ίδια την κρατική υπόσταση της χώρας που λυμαίνονται.
Όπως χρησιμοποίησε τη χρηματοδότηση και υπόθαλψη του ISIS προκειμένου να καταστρέψει τα επιτεύγματα των Κούρδων στη Συρία και το βόρειο Ιράκ, αλλά τελικά κατέληξε να ισχυροποιήσει την Κουρδική εθνογένεση στις περιοχές αυτές.
Η τουρκική οικονομία ήδη είναι συντετριμμένη από τις εμμονές του συστήματος εξουσίας της χώρας αλλά κυρίως λόγω της βαθιάς διαφθοράς του, ενώ αντιμετωπίζει ραγδαία φτωχοποίηση του τουρκικού πληθυσμού με 80% δηλωμένο και πιθανόν 150% πληθωρισμό, τόσο ώστε πολλοί Τούρκοι να μην έχουν να αγοράσουν κανονικό ψωμί να φάνε και να το παίρνουν με δελτίο.
Η ταυτόχρονη έμπρακτη απομάκρυνση της Τουρκίας από τις δυτικές οικονομικές και στρατιωτικές συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την προσέγγιση της Ρωσικής κυβέρνησης του Πούτιν και τη δημόσια έκφραση πρόθεσης να συμμετάσχει επισήμως η Τουρκία στον ευρασιατικό Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης για την οικονομική και στρατιωτική συμμαχία με εταίρους την Ρωσία, την Κίνα, το Πακιστάν, την Κιργιζία, την Ινδία, το Ιράν και άλλους, δείχνει ξεκάθαρα τον προσανατολισμό της τουρκικής ηγεσίας και συνεπακόλουθα τουρκικής κοινωνίας προς άλλα μοντέλα κοινωνίας και διακυβέρνησης από εκείνα των προηγουμένων 100 ετών...
Μάλιστα η στρατιωτική προετοιμασία της Ελλάδος για το απονενοημένο τόσο βγάζει εκτός εαυτού την τουρκική ηγεσία ώστε να κατηγορεί την Ελλάδα και την ευρωπαϊκή Frontex στη διεθνή κοινή γνώμη για δήθεν push-back μεταναστών, οι οποίοι όμως πεθαίνουν και πνίγονται στην τουρκική πλευρά των συνόρων και ενόσω η τουρκική κρατική μηχανή με τη στρατοχωροφυλακή τους κάνει push-forward!
Αυτός ο μεθοδικός και εντατικός εκφασισμός της τουρκικής κοινωνίας, μοιάζει με επεκτατικό πρελούδιο προετοιμασίας της τουρκικής κοινής γνώμης για μια επερχόμενη πολεμική αναμέτρηση ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα στο σύντομο μέλλον, που βολικά θα αναστείλει τις εκεί εκλογές μέχρι νεωτέρας.
Ασχέτως αν μια τέτοια αναμέτρηση πιθανότατα θα καταλήξει στον κατακερματισμό της Τουρκίας σε τουλάχιστον 2 κομμάτια μετά την αναμενόμενη συντριβή (εξασθενημένων από τους ερντογανικούς διωγμούς αξιωματούχων) των ενόπλων δυνάμεων της, ανάμεσα στο σφυρί και το αμόνι της εκσυγχρονισμένης ελληνικής πολεμικής μηχανής.
Δεν είναι καν βέβαιο αν οι σύμμαχοι της Ελλάδος θα προλάβουν να εμπλακούν, καθώς κάτι τέτοιο δεν μοιάζει πλέον απαραίτητο μετά το εξοπλιστικό σπριντάρισμα της παρούσας κυβέρνησης.
Κρίμα μόνο για τον γειτονικό τουρκικό λαό, εν πολλοίς απογόνων του ελληνικού φύλου των Ιώνων της Μικράς Ασίας με κάποιες μικρές προσμίξεις ανά τους αιώνες (για αυτό και οι ίδιοι μας αποκαλούν Yūnān από το αρχαίο περσικό Yauna: یونان), ο οποίος ακόμη στη συντριπτική πλειοψηφία του βλέπει φιλικά τον ελληνικό λαό και τη χώρα μας, όπως άλλωστε τους βλέπουμε και εμείς.
Κρίμα...
Δημοσίευση σχολίου