Γρίβας Κώστας
Εδώ και καιρό έχει γίνει ξεκάθαρο πως η Τουρκία στοχεύει στη δημιουργία ενός ενδιάμεσου, χαλαρού μεν, διακριτού δε, γεωσυστήματος στην Κεντρική Ασία. Ενός γεωσυστήματος που θα κινείται και θα δρα αυτόνομα, εκμεταλλευόμενο τον ανταγωνισμό της ευρωατλαντικής Δύσης και της διαφαινόμενης συσπείρωσης των ευρασιατικών κρατών, με πυρήνα το σύστημα Ρωσίας-Κίνας. Τα όσα συμβαίνουν στην Αρμενία συνδέονται άμεσα με αυτόν τον στόχο της Άγκυρας.
Η Τουρκία είναι η ντε φάκτο ηγέτιδα του εν λόγω σχήματος, δεδομένου ότι αυτό αποτελείται κυρίως από τουρκόφωνες-τουρκογενείς χώρες. Επίσης, η ισχυρότερη χώρα του συστήματος, το Πακιστάν, βρίσκεται στη σκιά της μεγάλης του αντιπάλου, της Ινδίας, αλλά και της μεγάλης τους συμμάχου, της Κίνας, γεγονός που το θέτει σε δεύτερη θέση σε σχέση με την απαλλαγμένη από μεγάλους γείτονες και αναγκαίους συμμάχους Τουρκία.
Ο πυρήνας αυτής της χαλαρής ένωσης στην Κεντρική και Νότιο Ασία είναι το σύστημα Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν. Και το αγκάθι που βρίσκεται ανάμεσά τους είναι η Αρμενία. Γι’ αυτό και πρέπει να αδρανοποιηθεί. Μια νίκη εναντίον της Αρμενίας και ο συνακόλουθος γεωπολιτικός ακρωτηριασμός και δορυφοριοποίησή της, θα ενισχύσει έτι περαιτέρω την ενότητα του τουρκοαζέρικου σχήματος.
Επιπλέον, θα του προσφέρει το γόητρο και το γεωπολιτικό ειδικό βάρος που χρειάζεται, ώστε να έλξει περισσότερο προς την τροχιά του τις υπόλοιπες χώρες της περιοχής. Επιπλέον, έχοντας αδρανοποιήσει γεωπολιτικά την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν θα απεξαρτηθεί περισσότερο από τη Μόσχα και θα μπορέσει να στραφεί ακόμη περισσότερο προς την Τουρκία, ενισχύοντας το τουρκοαζερικό σχήμα.
Να μην μείνει μόνη η Αρμενία
Γενικότερα, ο ακρωτηριασμός και η συνακόλουθη γεωπολιτική αδρανοποίησή της Αρμενίας, που επιδιώκει το Μπακού, υπό την καθοδήγηση της Άγκυρας, θα ενισχύσει τη συνοχή του τουρκοκεντρικού γεωσυστήματος της Κεντρικής Ασίας και την απεξάρτησή του από εξωτερικές παρεμβάσεις και θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο τον ρόλο της Τουρκίας ως ανεξάρτητου δρώντος, ο οποίος θα ισορροπεί ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή και θα εκβιάζει και τους δύο.
Με άλλα λόγια, θα ενισχύσει τα διαπραγματευτικά χαρτιά και τον ρόλο της Τουρκίας στο διαμορφούμενο διεθνές σύστημα. Και θα είναι πιο εύκολο για μια πιο ενισχυμένη Τουρκία να προχωρήσει στο “μεγάλο κόλπο” που θέλει να επιτύχει. Δηλαδή, στην γεωπολιτική αδρανοποίηση της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα έχει λιγότερα να φοβάται από αντιδράσεις από ισχυρούς δρώντες και θα έχει πολύ περισσότερα χαρτιά στα χέρια της να διαπραγματευτεί με αυτούς.
Αυτός είναι ο λόγος που η άμυνα της Ελλάδας ξεκινά στην Αρμενία. Τόσο απλά. Η ελληνική διπλωματία πρέπει να βρει κάθε τρόπο, ώστε να στηρίξει την Αρμενία. Κι αυτό γιατί μέσα στο ενοποιημένο ευρωασιατικό σύστημα δεν υπάρχουν απομονωμένες γειτονιές, ξεκομμένες από τις υπόλοιπες. Ό,τι συμβαίνει σε κάποιο μέρος του, επηρεάζει και τα υπόλοιπα. Και η τουρκοαζερική επίθεση στην Αρμενία καθιστά την Τουρκία πιο επικίνδυνη για την Ελλάδα. Καθαρά και ξάστερα.
Εν κατακλείδι λοιπόν, η στήριξη της Αρμενίας δεν είναι μια πράξη αλληλεγγύης προς έναν λαό με τον οποίο μας ενώνουν πολλά. Είναι μια κίνηση αναγκαία για την ασφάλεια και τη γεωπολιτική λειτουργία της Ελλάδας μέσα σε ένα ενιαίο και αδιαίρετο γεωσύστημα. Η ελληνική διπλωματία και εξωτερική πολιτική, που δείχνει τα τελευταία χρόνια, να έχει απαλλαγεί από το σύνδρομα επαρχιωτισμού που την κατέτρεχαν στο παρελθόν, πρέπει να αναλάβει δράση. Και φυσικά πρέπει να κινηθεί αυτόνομα, χωρίς να περιμένει τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, που δεν έχουν παρόμοια θέματα με την Τουρκία και τις φίλες της στην Κεντρική Ασία.
Δημοσίευση σχολίου