Ανδρονόπουλος Μάκης
Η επιθετική ρητορική της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας που έχει πλέον διαστάσεις κρεσέντο, έχει αρχίσει να ανησυχεί Αμερικανούς και Ευρωπαίους αναλυτές, ιδιαίτερα με την διοργάνωση του κομβόι των 40-70 χιλιάδων Σύριων προσφύγων που σκοπεύει η Άγκυρα να σπρώξει στην Ελλάδα, αλλά και με τα όλο και πιο συχνά επεισόδια στον αέρα και στη θάλασσα. Βλέπουν λοιπόν πόλεμο, ενώ κανείς δεν μιλάει πια για θερμό επεισόδιο, καθώς η ελληνική πλευρά έχει διαμηνύσει πως η απάντηση θα είναι ολική.
Πίσω από τον μανδύα του νέο-οθωμανισμού και της “Γαλάζιας Πατρίδας” της επιθετικής ρητορικής της Τουρκίας, κρύβονται μείζονες γεωοικονομικοί στόχοι που εάν επιτευχθούν θα στηρίξουν αποφασιστικά την εξέλιξή της σε αναμφισβήτητη περιφερειακή δύναμη. Ο ένας στόχος είναι η υπέρβαση-διεύρυνση του ρόλου των Στενών στο μισό Αιγαίο και ο δεύτερος νέοι ενεργειακοί πόροι της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ.
Χωρίς αμφιβολία, το δείπνο Μητσοτάκη-Μακρόν στο Παρίσι είχε ως θέμα το όλο και πιο ορατό ενδεχόμενο ενός πολέμου μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Το ενδεχόμενο αυτό ενισχύεται από τις άμεσες ή έμμεσες πολεμικές δραστηριότητες της Τουρκίας, που μπορούν να ερμηνευτούν ως κλείσιμο ενός και μισού πολέμου, έτσι ώστε να επικεντρωθεί στον άλλο ένα, δηλαδή στον επιδιωκόμενο (;) τουρκοελληνικό πόλεμο.
Ως γνωστόν, εδώ και τριάντα περίπου χρόνια, ο Τούρκος διπλωμάτης Σουκρού Ελεκντάγκ είχε διατυπώσει το δόγμα των δυόμισι πολέμων, σύμφωνα με το οποίο η Τουρκία θα έπρεπε να προετοιμαστεί για δύο ταυτόχρονους πολέμους εναντίον της Ελλάδας και της Συρίας και παράλληλα να αντιμετωπίσει το αντάρτικο των Κούρδων (ΡΚΚ) που θεωρούσε ως μισό πόλεμο.
Τα νώτα της Τουρκίας
Η Τουρκία έχει προετοιμαστεί για την εφαρμογή του δόγματος των δυόμιση πολέμων στην πράξη, με ένα τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα και τώρα, διαφαίνεται πως επιδιώκει να καλύψει τα νώτα της για να στραφεί κατά της Ελλάδας. Τι κάνει η Τουρκία τώρα;
Πρώτον, έχει εισβάλει στο Ιράκ, όπου έχει εγκαταστήσει στρατιωτική βάση και δεκάδες φυλάκια, ενώ βομβαρδίζει καθημερινά κουρδικές και όχι μόνο θέσεις. Πρόσφατα, ο Τούρκος αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών επισκέφθηκε το Ιράκ, καθώς η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου, για συνεννοήσεις με τη σουνίτικη μειονότητα.
Δεύτερον, σαρώνει με βόμβες τη βόρεια Συρία, εξαφανίζοντας ολόκληρα κουρδικά χωριά και απειλεί με εμβάθυνση της εισβολής.
Τρίτον, ξανάνοιξε το μέτωπο Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας, δοκιμάζοντας όπλα και συστήματα κατά της Αρμενίας.
Τέταρτον, δημιουργεί νέες βάσεις στα Κατεχόμενα στην Κύπρο και ενισχύει τις δυνάμεις της εκεί.
Όλα αυτά δεν είναι καινούργια, αλλά ένας μακροχρόνιος σχεδιασμός σε εφαρμογή που ίσως εισέρχεται στη φάση της κάλυψης των νώτων ώστε απερίσπαστη η Τουρκία να επικεντρωθεί στον πόλεμο στην Ελλάδα και την Κύπρο. Παρενθετικά, να υπενθυμίσουμε την ύπαρξη εδραιωμένης τουρκικής στρατιωτικής βάσης στη Λιβύη, στα μετόπισθεν τους κεντρικού θεάτρου μιας τουρκοελληνικής αντιπαράθεσης.
Οι στόχοι της Τουρκίας
Η στρατηγική στόχευση των δύο γεωοικονομικών πεδίων που προαναφέραμε αποτελούν προφανώς και στρατιωτικούς στόχους, αφού μέσω των πιέσεων η Ελλάδα δεν παραδίδεται, δηλαδή δεν αποδέχεται την τουρκική επικυριαρχία. Ο πρώτος γεωοικονομικός στόχος, που προσβλέπει στην υπέρβαση της συνθήκης που διέπουν τα Στενά επιδιώκεται με τρεις τρόπους:
Πρώτον, με το casus belli για τα 12 μίλια που θα μετέτρεπαν το Αιγαίο σε ελληνική λίμνη με ασφαλείς διελεύσεις με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, δεύτερον, με την Διώρυγα που κατασκευάζει ο Ερντογάν πίσω από την Κωνσταντινούπολη και τρίτον, με την κατάληψη νήσων και βραχονησίδων στο Ανατολικό Αιγαίο που θα επεκτείνουν τον έλεγχο του θαλάσσιου εμπορικού δρόμου και θα καταστήσουν τις χώρες του Εύξεινου Πόντου ομήρους της Τουρκίας.
Ο δεύτερος γεωοικονομικός, άρα και στρατιωτικός στόχος, είναι το θαλάσσιο τρίγωνο μεταξύ του συμπλέγματος του Καστελλόριζου, της Ρόδου και της Κρήτης, όπου υφίστανται σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου. Είναι η περιοχή που συνδέει την ελληνική με την κυπριακή ΑΟΖ και τέλος είναι η παράνομη ΑΟΖ του τουρκολιβυκού συμφώνου.
Προφανώς, οι στρατηγικοί αυτοί στόχοι της Τουρκίας δεν περιορίζουν το πεδίο μιας τουρκοελληνικής πολεμικής αντιπαράθεσης, η οποία θα απλωθεί από τον Έβρο μέχρι τη Λιβύη. Επαναλαμβάνουμε εδώ ότι δεν θα υπάρξει θερμό επεισόδιο, θα είναι blitzkieg, αστραπιαίος πόλεμος, δηλαδή ποιος θα προλάβει να κάνει τα καίρια χτυπήματα. Εξ ου και πολλοί Έλληνες αναλυτές υποστηρίζουν το προληπτικό χτύπημα…
Δημοσίευση σχολίου