Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ
O πόλεμος είναι το πιο τρομερό πράγμα που μπορεί να συμβεί. Δεν πρέπει ποτέ να συμβαίνει και όλη η ανθρώπινη προσπάθεια πρέπει να στοχεύει μονίμως στο να καταστήσει αδύνατο τον πόλεμο.
Όχι μόνο στην πολιτισμένη Ευρώπη φυσικά, αλλά παντού. Σε κάθε γωνιά του κόσμου. Δυστυχώς, η ανθρωπότητα δεν έχει φτάσει ακόμη σε αυτό το σημείο. Και μάλλον θα αργήσει πολύ, πριν …αφανιστεί από έναν πυρηνικό πόλεμο.
Ο πόλεμος δίνει πάντως τη δυνατότητα να επαναξιολογούμε τις ιδέες μας. Και να αντιμετωπίζουμε τον κόσμο όπως είναι. Και όχι, όπως τον φανταζόμασταν, ίσως και μια μέρα μόνο πριν την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Οι πολιτικές συντεταγμένες αλλάζουν άλλωστε τόσο γρήγορα, που δύσκολα πλέον μπορούμε να τις παρακολουθήσουμε. Τα νέα από την ουκρανική εμπόλεμη ζώνη είναι ραγδαία. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αλλάζουν δραστικά την πολιτική τους για την ασφάλεια, καθώς συμβαίνουν πράγματα που έμοιαζαν αδιανόητα εδώ και δεκαετίες.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποκαλύπτει όμως με τραγικό τρόπο και μια άλλη διάσταση: Η Ευρώπη προχωρά σε ριζικές αλλαγές, μόνο όταν έχει συμβεί η τραγωδία.
Τα παραδείγματα πολλά:
- Χρειάστηκε να ξεσπάσει πρώτα η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση το 2008 για να ληφθούν τα όποια ρυθμιστικά μέτρα, ενάντια στους κάθε λογής κερδοσκόπους.
- Μόνο μετά την άφιξη εκατομμυρίων προσφύγων στη Γηραιά ήπειρο από το 2015 ανακάλυψαν οι Ευρωπαίοι ότι έπρεπε να κάνουν περισσότερα για να επιλύσουν τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Όχι ότι έκαναν κάτι, δηλαδή…
- Έπρεπε να ξεσπάσει η πανδημία του κορωνοϊού για να αποκαλυφθούν οι κραυγαλέες ελλείψεις στα δημόσια συστήματα υγείας.
Η Ευρώπη και όλος ο κόσμος είναι μπροστά σε μια βαθιά αλλαγή στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Και στην επόμενη κρίση, η οποία όπως πάντα θα πιάσει τους αρμοδίους στον ύπνο…
Δημοσίευση σχολίου