Ο συντάκτης της FAZ Ράινερ Χέρμαν, ειδικός σε θέματα που αφορούν την πολιτική και το Ισλάμ, αναλύει σε άρθρο του την πολιτική του Ερντογάν, αντιπαραβάλλοντάς την με εκείνη του Κεμάλ Ατατούρκ – όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, το σύνθημα του Ατατούρκ «Ειρήνη στο εσωτερικό, ειρήνη στον κόσμο» ο Ερντογάν το βλέπει αρκετά διαφορετικά:
«Για πολύν καιρό η Τουρκία αρκέστηκε στην επέκταση της επιρροής της χάρη στην πολιτική μίας «ήπιας ισχύος». Με τις σαπουνόπερες κέρδισε τις καρδιές των Αράβων, με τα προϊόντα την προτίμηση των καταναλωτών σε πολλές χώρες. Μετά την πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος, η Κωνσταντινούπολη έγινε και πάλι αυτό που ήταν για αιώνες: το πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο μιας περιοχής που εκτείνεται πέρα από την Τουρκία.
“Επιπλέον, η τουρκική δημοκρατία συστήθηκε ως πρότυπο για τους γείτονές της στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία, η οποία ήταν για καιρό εσωστρεφής, ήταν και πάλι μια αξιοσημείωτη πολιτική δύναμη. Και θα μπορούσε να έχει παραμείνει έτσι, αν η Τουρκία δεν ήταν πολύ μικρή ως σκηνή για τον πρόεδρό της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν». Κλείνοντας ο συντάκτης υπογραμμίζει πως «παρά την αυταρχική πολιτική του Ερντογάν, η πολιτική τάξη στην Τουρκία είναι πιο ελκυστική για πολλούς μουσουλμάνους σε σύγκριση με τη στρατιωτική δικτατορία στην Αίγυπτο, ενώ το τουρκικό Ισλάμ είναι πιο ανεκτικό από τον ισλαμισμό των Βαχαβιτών της Σαουδικής Αραβίας.
Η σουνιτική Τουρκία είναι επίσης πιο ελκυστική από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, η οποία υποστηρίζει αποκλειστικά τα συμφέροντα των σιιτών μουσουλμάνων». Αναφερόμενος μάλιστα στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της χώρας με την ΕΕ, επισημαίνει πως «ο Ερντογάν δεν δίνει την εντύπωση ότι βλέπει την Τουρκία πολιτικά ή πολιτιστικά ως μέρος της Δύσης. Αλλά αυτές (σ.σ. οι επαφές) είναι κάτι το οποίο χρειάζεται για την οικονομία και την ασφάλεια της χώρας του και εν τέλει δεν συμπεριφέρεται και πολύ διαφορετικά από κάποιους άλλους ηγέτες κρατών της ΕΕ».
Δημοσίευση σχολίου