Μάνος Χατζηγιάννης
Ο αριθμός των Λευκών Τούρκων αυξήθηκε παράλληλα με την ανάπτυξη-Οι “Λευκοί Τούρκοι” εν κατακλείδι κατηγορούνται για 4 “θανάσιμα αμαρτήματα”
«Ηπαρουσία του Προέδρου Ερντογάν κάνει τους Λευκούς Τούρκους δυσαρεστημένους» αναφέρει ο αρθρογράφος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Sabah, Mehmet Barlas..
Ποιοι είναι όμως στα αλήθεια οι “Λευκοί Τούρκοι”;
Ο όρος δεν είναι καινούριος, αλλά την...πατέντα την έχει ο Μπαρλάς. Από το 2014 έχει χρησιμοποιήσει αυτόν τον τρόπο για να χαρακτηρίσει "παλιούς φίλους" του καθεστώτος, οι οποίοι για διάφορους προσωπικούς και πολιτικούς λόγους “έχουν αρχίσει να βλέπουν τους εαυτούς τους ως Λευκούς Τούρκους”.
Σε αυτήν την ομάδα αναφέρεται και στο νέο του άρθρο: «Υπάρχει ένα τμήμα ανθρώπων που ζουν σε αυτήν τη γη και επωφελούνται από όλες τις ευκαιρίες αυτής της φύσης. Αλλά βλέπουν τον εαυτό τους διαφορετικό από εμάς. Λένε: “Δεν είμαστε σαν εσένα, είμαστε Λευκοί Τούρκοι”. Ο βασικός εχθρός τους είναι, φυσικά, ο Πρόεδρος Ερντογάν».
Το άρθρο του Μεχμέτ Μπαρλάς με τίτλο "Η παρουσία του Προέδρου Ερντογάν κάνει τους Λευκούς Τούρκους δυσαρεστημένους" , που δημοσιεύτηκε στην Sabah αναφέρει: “Θυμάμαι καλά. Κατά την περίοδο που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1970, 70.000 Λευκοί Τούρκοι υπέβαλαν αίτηση για να γίνουν Αμερικανοί πολίτες. Δεν ξέρω πόσοι από αυτούς είναι τώρα. Αλλά ό, τι μας κάνει ευτυχισμένους και αυξάνει την πίστη μας στην πατρίδα μας, είναι όταν γίνονται δυστυχισμένοι” τονίζει.
Στην....αγιαστούρα του για τον “σουλτάνο” με αφορμή την ανακοίνωση Ερντογάν πως θα χτίσει συνολικά 550 κατοικίες ακόμη, ο Τούρκος αρθρογράφος δεν παρέλειψε να συμπεριλάβει και τα θέματα δικού μας ενδιαφέροντος: “Έχουμε επιλέξει έναν ηγέτη που δεν μπορεί να κοιμηθεί με κάθε είδους δυστυχία στην Τουρκία. Μπορείτε να το δείτε στην Κύπρο, στο Αζερμπαϊτζάν, στην Ανατολική Μεσόγειο. Και ξέρετε ότι η ευτυχία του Ερντογάν είναι η ευτυχία μας”.
Σύμφωνα με τους ειδiκούς οι “Λευκοί Τούρκοι” δεν αφορούν μονάχα το κοσμικό κράτος, αλλά είναι εκείνοι που στρέφουν τον πολιτικό λόγο μέσω των κινδύνων της επιβολής της «σαρία», μερικές φορές του «κομμουνισμού» και μερικές φορές του «διαχωρισμού».
Μέχρι πρόσφατα, οι Λευκοί Τούρκοι ισχυρίζονταν ότι η «λαχτάρα για τη Σαρία» περιλαμβάνεται στην κρυφή ατζέντα του Ερντογάν. Ο αριθμός των Λευκών Τούρκων αυξήθηκε παράλληλα με την ανάπτυξη. Από parvenu της δεκαετίας του 1950 έγιναν οι Λευκοί Τούρκοι της δεκαετίας του 1980 με την εισροή επιχειρηματιών δεύτερου και τρίτου κύματος από την Ανατολία που θεωρήθηκε ως «νέο χρήμα». Το parvenu είναι ένα άτομο που είναι σχετικά νεοεισερχόμενος σε μια κοινωνικοοικονομική τάξη.
Οι φιλοερντογανικοί αναλυτές θεωρούν αυτήν την “κάστα” υπεύθυνη για τα δεινά της Τουρκίας!
Τους κατηγορούν πως για να απαλλαγούν από τον Özal, ανέβασαν τον Ντεμιρέλ αποκαλώντας τον «Πατέρα της Ελπίδας». Οι ίδιοι οι Λευκοί Τούρκοι, σύμφωνα με τους φιλοερντογανικούς αναλυτές, εγκατέλειψαν επίσης την Τάνσου Τσίλερ και μετατράπηκαν στο κίνημα “February 28 process”. Υπενθυμίζεται πως ο τουρκικός στρατός παρουσίασε ένα τελεσίγραφο στην κυβέρνηση συνασπισμού που κυριαρχείτο από τον Ισλαμισμό μετά από μια συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (MGK) στις 28 Φεβρουαρίου 1997...
Οι “Λευκοί Τούρκοι” εν κατακλείδι κατηγορούνται για 4 “θανάσιμα αμαρτήματα”:
αστικοποίηση,
εκσυγχρονισμό,
κεφαλαιοποίηση και
εκδημοκρατισμό
Δημοσίευση σχολίου