Οι αποκαλύψεις είναι πραγματικά καταπληκτικές. Σεσημασμένος για υπόθεση ναρκωτικών Ιρακινός ο ένας, Αλβανός, ο άλλος κάτι άλλα παλικάρια από το Αφγανιστάν, πιθανώς και άλλοι πονεμένοι πάλαι ποτέ ηλιοθεραπευόμενοι, που είχε πει και η σύντροφος του υπερασπιστή της 17Ν Θοδωρή, βρέθηκαν… τυχαία φυσικά, να πεθάνουμε αν εννοούμε κάτι άλλο… στη Νέα Σμύρνη, στην αυθόρμητη -τι άλλο;- συγκέντρωση, να διαμαρτύρονται για την αστυνομική βία και τον “πονάω” που κάτι κακές γλώσσες λένε ότι συμπαθεί κάπως τον Κουφοντίνα.
Χιλιάδες φιλήσυχους δημοκρατικούς πολίτες είδε στην συγκέντρωση η αντιπολίτευση. Το αποτέλεσμα δεν την δικαιώνει. Παρά την προσπάθεια κατ’ αρχήν μαζική την συγκέντρωση δεν τι λες, παρότι και οι λοιπές “δημοκρατικές δυνάμεις” μολοτοφόρων, φαίνεται πως συμπορεύθηκαν, τουλάχιστον λεκτικά.
Προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση η εμπρηστική ρητορική του ΚΚΕ, του σοβαρότερου -όσο σοβαρό μπορεί να είναι ένας πολιτικός φορέας που ευαγγελίζεται όσα έθαψε η Ιστορία- εκπροσώπου της αριστερής πτέρυγας του πολιτικού φάσματος. Μέχρι τώρα το ΚΚΕ δεν μας είχε συνηθίσει σε επαναστατικές γυμναστικές. Τώρα τι άλλαξε; Μπας και παίζει παρασκήνιο;
Οι κακές γλώσσες και οι συνήθεις συνωμοσιολόγοι ξεσάλωσαν. Άκου να δεις αγαπητέ μου αναγνώστη -που θα έλεγε και η συγχωρεμένη η Μαλβίνα- κάτι πράγματα. Αμέτι μωχαμέτι να βγάλουν τον “καταδρομέα” που βούτηξε τον τρισκατάρατο μπάτσο προβοκάτορα! Και να συνδέσουν τη μεθοδολογία με τα “Δεκεμβριανά” που έριξαν τον Κωστάκη της Ραφήνας το 200!
“Από το πουθενά βρίσκεται εκεί, ξαφνικά κινείται και όταν τον πιάνουν σπεύδει να τον υπερασπίσει κορυφαίο δικηγορικό γραφείο γνωστό από υποθέσεις που εμπλέκονταν Αμερικανοί και FBI. Παράλληλα γέμισε ο τόπος συλληφθέντες αλλοδαπούς, εκ των οποίων κανείς σχεδόν δεν είναι Νεοσμυρνιώτης, αλλά πήγαν εκεί για αν τη στήσουν με την ευκαιρία της ειρηνικής διαμαρτυρίας των δημοτών της περιοχής”.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, θυμούνται άξαφνα και αυτόν τον υπουργό Άμυνας της γείτονος και συμμάχου Βουλγαρίας, ο οποίος σε τηλεοπτική εκπομπή, άξαφνα και αυτός, θυμήθηκε ότι είχε στην τσέπη του έναν χάρτη με τις “ιστορικές περιοχές βουλγαρικού ενδιαφέροντος”. Κάπου εκεί αρχίζεις και μυξοκλαίς για το μέλλον των αδελφών Σλαβομακεδόνων που δεν απέχουν πολύ από το να καταστούν μειοψηφία στο τσαντίρι τους… αντί να ασχοληθείς με το τι σημαίνει αυτό για τη Μεκεδονία σου.
Όπως λέει και ο Ταΐπ εφέντη για μια περιοχή από τις… πύλες της Βιέννης μέχρι τα χώματα που πάτησε ο Μεγαλέξανδρος (αυτός με το καταραμένο φίδι) σε Αφγανιστάν-Πακιστάν. Μάθανε… και πλακώσανε. Τι μάθανε; Αυτό που ξέρουμε όλοι. Ότι η περιοχή δεν θα ηρεμήσει αν δεν έχουμε μια “νέα Γιάλτα” ανάμεσα στους μεγάλους. Και βλέποντας ότι όλα παίζονται, ξεφύτρωσαν οι πάντες και παίρνουν θέση.
Γιατί όμως να θέλει ο ξένος παράγων να αποσταθεροποιήσει ξανά την πατρίδα καλέ που δεν δημιουργεί προβλήματα; Ίσως διότι όσο πιο αδύναμη είναι η όποια κυβέρνηση, τόσο ευκολότερα “πείθεται”. Διότι σε πολλά μέτωπα οι διαπραγματεύσεις είναι επί θύραις και η “ευελιξία” απαραίτητη. Και εδώ που τους νοιάζει μόνο το πολιτικό νταραβέρι και η κουτάλα της εξουσίας…
…Μας πληροφορούν με πηχυαίους τίτλους διάφοροι, ότι “κλείνει η ΕΥΠ χτυπημένη από τον κορονοϊό”. Πώς έβαζε ο Βέγγος στη σειρά της αδερφές του και τους έδινε ένα δήθεν χαστούκι συνεχόμενο; Ούτε αυτό φαίνεται θα έβαζε μυαλό σε οποιονδήποτε. Διότι εδώ είναι Ελλάδα μάτια μου, αγαπημένε αναγνώστη μου…
Εκκένωση η αστυνομία με τη σύμφωνη γνώμη Δικαιοσύνης και Πρύτανη στο Αριστοτέλειο, όπου 33 λεβέντες και λεβέντισσες αποφάσισαν ότι με το έτσι γουστάρω να το καταλάβουν. Η αστυνομία επενέβη, τους έβγαλε. Κατευθείαν ανακοίνωση το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ρε παιδιά… Κάθε βράδυ μολότοφ, κάθε βράδυ επιθέσεις κατά αστυνομικών, με τα παλαβά τους και αυτοί. Έλληνες είναι, πως να ξεφύγουν από τον κανόνα.
Σιγή της ελληνικής αγωνιστικής Αριστεράς. Μόλις τηρείται ο νόμος, φωνές από την “δημοκρατική πτέρυγα”, υπονοώντας σαφέστατα ότι οι υπόλοιποι δεν είναι δημοκράτες. Διότι τον τίτλο τον δικαιούται μόνο ο ηττημένος του εμφυλίου, παρότι μπήκαμε στην όγδοη δεκαετία από τότε… Μήπως τελικά μας ετοιμάζετε κανέναν νέο Δεκέμβρη, όχι του 2008, αλλά του 1944; Τι γίνεται στη χώρα της πορτοκαλέας της φαιδράς;
Κατά τα άλλα, για όλα μας φταίει η αστυνομική καταστολή. Διότι προφανώς όταν λείπει, τη σκάμε τη χώρα στη νομιμότητα. Δηλαδή στην Σοβιετία κ. Γενικέ Γραμματέα επιτρέπονταν διαδηλώσεις και καταλήψεις εκτός αν είχαν μείνει χωρίς πελάτες τα Γκουλάγκ; Μπορούσε κανείς να βήξει χωρίς άδεια; Μπορούσε να πει ανέκδοτα κατά των κρατούντων χωρίς να μετοικήσει προς απώτερο Βοριά μεριά στη μαγευτική Σιβηρία;
Κατά τα άλλα, μιλάμε εδώ περί ελλείμματος δημοκρατίας και περί χούντας στην Ελλάδα του 2021. Γιατί να μην τολμά. Ποιος έχασε τη ντροπή να πέσει μπροστά μας μπας και τη σηκώσουμε! Μήπως ζήτησε ποτέ συγνώμη κανείς για οτιδήποτε. Πως να το πει; Πως να τολμήσει, αφού έχουμε χόμπι να μαζεύουμε οπαδούς – πελάτες με ένα τεράστιο μύθο; Κατά τα άλλα το Κρυφό Σχολειό μας μάρανε.
Κατά συνέπεια, ο “μπάτσος” αν δεν είναι τίποτα στέλεχος της Τσέκα, της NKVD ή της KGB, είναι ταξικός εχθρός και δεν τρέχει τίποτα κι αν τα τινάξει τα πέταλα. Καταδίκασαν βέβαια την επίθεση στον αστυνομικό, αλλά με τόσους αστερίσκους που η καταδίκη καταλήγει αστειότητα, ρίχνοντας εν τέλει τις ευθύνες στην κυβέρνηση και στην αστυνομία.
Όπως γινόταν πάντα, ασχέτως του κόμματος που βρισκόταν στην εξουσία! Μήπως τα ΜΑΤ δεν έπαιρναν διαταγές και έκλειναν την Ηρώδου του Αττικού μην και πλησιάσει κανείς στο επίκεντρο της δημοκρατίας μας, όπου στα υπόγεια η γνωστή πυθία μύριζε τις δικές της… δάφνες για να εκπονήσει εμπνευσμένα στρατηγικά σχέδια;
Όπως είπαμε, στον “υπαρκτό” δεν υπήρχαν υπερβάσεις των αστυνομικών οργάνων, δεν σάπιζαν στο ξύλο τους αντιφρονούντες, δεν τους βασάνιζαν, δεν τους έβαζαν να ομολογούν σε δίκες παρωδίες… Όοοοχι! Ήταν όλα αγγελικά πλασμένα και δυστυχώς δεν κέρδισαν τον εμφύλιο για να έχουμε και εδώ μια ιδέα του τι έπαιζε στο «Παραπέτασμα». Εκεί προφανώς είχαν απεμπολήσει το αποκλειστικό δικαίωμα άσκησης νομιμοποιημένης βίας του σύγχρονου κράτους.
Έχει δίκιο όχι η αριστερά, ο κάθε πολίτης της χώρας αυτής να διαμαρτύρεται για τυχόν υπερβάσεις των επιφορτισμένων να τηρούν τον νόμο. Όμως αυτό είναι άλλο από το να καθίσταται κανείς ηθικός αυτουργός της απόπειρας δολοφονίας ενός απλού καθημερινού παιδιού που βρέθηκε να δουλεύει στην Αστυνομία για τον άρτον τον επιούσιον.
Έναν ακόμα απλό εργαζόμενο που απλώς στάλθηκε, διατάχθηκε να μεταβεί στο σημείο, για να κάνει τη δουλειά του και να προστατεύσει τους πραγματικούς οικογενειάρχες της Νέας Σμύρνης που δεν ήθελαν να δουν καμένο το σπίτι ή το αυτοκίνητό τους. Ήθελαν να διαμαρτυρηθούν και το έκαναν. Τα υπόλοιπα τα χρεώνονται λεβεντόπαιδα από τους “στρατούς” των ομάδων, οι ιδιοκτήτες των οποίων έχουν “νταραβέρια” με πολλές περιοχές της υφηλίου. με ό,τι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει.
Και είναι αυτός ο απίθανος πολιτικός μας κόσμος και ο “στρατός του πεζοδρομίου”, όπως επιμένει ο Παναγούλης ότι είναι χειραγωγούμενοι και κατευθυνόμενοι, έστω ανέχονται να έχουν δίπλα τους κάθε καρυδιάς σάπιο καρύδι που ζει στη πατρίδα μας για τους δικούς του λόγους (δουλειά είναι και αυτό που υπονοείται εδώ, είτε την κάνεις συνειδητά είτε ο μαέστρος είναι άλλος με διαφορετική ατζέντα από αυτή που “πουλάει” στο “στράτευμα”…) και πάει να σκοτώσει τον οποιονδήποτε.
Διότι το αίμα φέρνει χάος. Υπέροχη κατάσταση που θα έλεγε και ένα Κινέζος ιστορικός ηγέτης. Διότι αυτό το χάος είναι αξιοποιήσιμο πολλαπλώς. ΑΠΟΛΥΤΩΣ, που θα έλεγε με στεντόρεια φωνή οργισμένος και ξαναμμένος γνωστός ρήτορας και πάλαι ποτέ ηγήτορας της πολιτικής μας στάνης.
Δημοσίευση σχολίου