“Δεν θέλαμε να πιστέψουμε ότι ήταν αδύνατο να πολεμήσουμε με τις δυνατότητες του ανθρώπινου και στρατιωτικού εξοπλισμού που υπήρχε. Αναγκαστήκαμε να πάρουμε αυτήν την απόφαση ώστε να μην υπάρξουν άλλες απώλειες. Πολεμήσαμε ενάντια στις δυνάμεις 8 χωρών. Μίλησα με εκπροσώπους της ελίτ, μεταξύ των οποίων ο Μπάκο Σαχάκιαν, ο Αρκάδι Γκούκασιαν, ο Βιτάλι Μπαλασανάν και άλλοι, και όλοι είναι έτοιμοι να συνεργαστούν και να εργαστούν μαζί μας. Πραγματοποιούμε διαβουλεύσεις μαζί τους.
“Όλοι οι παραπάνω είπαν ότι μια προσωρινή ή τελική ανακωχή ήταν αναπόφευκτη. Διαφορετικά, θα είχαμε χάσει όλο το Αρτσάχ σε λίγες μέρες. Δεν υπήρχαν πόροι για να συνεχιστεί ο αγώνας. Φαίνεται ότι καταφέραμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας από αεροσκάφη για αρκετές ημέρες, αλλά ήδη τις τελευταίες δύο ημέρες ο εχθρός, δεν ξέρω πώς, μέσω νέων τεχνολογιών ή νέων drone, είχε την ευκαιρία να προκαλέσει μεγάλη ζημιά στα στρατεύματά μας ξανά. Γιατί δεν πέτυχε; Όλοι θα απαντήσουμε, ναι όλοι μας. Όλοι μας που κατείχαμε θέσεις τις τελευταίες δεκαετίες. Σε γενικές γραμμές, θα υπάρξει αξιολόγηση της κατάστασης του στρατού στο μέλλον.
“Το ηθικό των στρατευμάτων δεν ήταν πολύ καλό, σε ορισμένα σημεία μπορεί να ειπωθεί ότι ήταν εξαιρετικά κακό. Εξαντλήθηκε από δυσεντερία και Covid. Ο στρατός ήταν στην πρώτη γραμμή για 43 ημέρες, και δεν είχαμε την ευκαιρία να αλλάξουμε, να ξεκουραστούμε ή να επουλωθούμε. Κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών σίγουρα δεν πολεμήσαμε ενάντια στο Αζερμπαϊτζάν και σίγουρα όχι μόνο ενάντια στους Τούρκους ή τον στρατιωτικό εξοπλισμός που βρισκόταν στο πεδίο της μάχης. Παρόντες ήταν επίσης Τούρκοι στρατιώτες, τρομοκράτες, και μισθοφόροι από διάφορες χώρες.
“Υποκλίνομαι πρώτα στους στρατιώτες μας, στα πιο ηρωικά παιδιά στον κόσμο ήταν οι επιστρατευμένοι μας. Υποκλίνομαι στις οικογένειες και τους συγγενείς όλων των θυμάτων. Έπρεπε να σώσουμε τις ζωές αυτών των ίδιων στρατευμάτων. Φυσικά, μπορείτε να πείτε ¨Γιατί δεν είχαμε ενημερωθεί για αυτήν την κατάσταση εκείνη την εποχή¨.
Σας υπενθυμίζω όμως πως από αυτήν ίδια θέση όμως σας τηλεφώνησα από το Άγκνταμ και σας είχα πει πως σας χρειαζόμασταν. Στις 29 Οκτωβρίου, από το Σούσι, μπροστά από την Εκκλησία Ghazanchetsots, σας είπα ότι το Σούσι ήταν σε κίνδυνο. Διαφωνούσαν για το αν το Shushi ήταν στα χέρια μας ή όχι, μα είχαμε χάσει τον κύριο έλεγχο από τις 5 Νοεμβρίου και εντελώς από τις 7 Νοεμβρίου”.
Δημοσίευση σχολίου